ก็เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันรัก - ก็เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันรัก นิยาย ก็เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันรัก : Dek-D.com - Writer

    ก็เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันรัก

    มิว เด็กผู้หญิงที่แอบชอบรุ่นพี่คนนึงแต่ก็ไม่กล้าบอกตรงเธอจะทำยังไงดีล่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    382

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    382

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  25 ธ.ค. 54 / 12:08 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    มีคนๆนึงแอบมองอีกคนนึงอยู่

    เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกนั้นมันคืออะไร

    ที่ทำให้เธอไม่สามารถละสายตาจากเขาไปได้

    ทุกครั้งที่มอง


    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         ฉัน.......แอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่อยู่ม.5เขานิสัยดีมากเลยล่ะ  แต่น่าเสียดายที่ฉันยังไม่รู้ชื่อพี่เขาซักที
      ตอนนี้ฉันอยู่ม.2

      ฉันแอบชอบพี่เขามาตั้งแต่ม.1แต่ก็ไม่กล้าที่จะบอกว่าชอบ

      ฉันบอกเรื่องนี้กับเพื่อนสนิทฟัง
      "นี่พวกแกฉันมีอะไรจะบอก"ฉัน

      "อะไรเหรอ ฉันก็มีเรื่องที่จะบอกพอดีเลยงั้นแกบอกก่อนเลยละกันนะ"ยัยปอปี้เพื่อนฉันเอง

      "คือฉันแอบชอบรุ่นพี่คนนึง"

      "จริงเหรอฉันก็แอบชอบรุ่นพี่คนนึงเหมือนกัน"

      "แต่ฉันยังไม่รู้ชื่อเลย"โอ้มายฉันกับยัยปอปี้บ่นเป็นเสียงเดียวกันอย่างมิได้นัดหมายเด๊ออ

      "เฮ้ย"เอ้าพร้อมกันอีก

      "แล้วพี่เขาอยู่ห้องไหนล่ะ"ยัยไม้ตรีเพื่อนตัวน้อยแต่โนตมนมโตตตจ้า

      "อืมม..5/2น่ะ"ฉันกับยัยปอปี้พูดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายอีกครั้ง

      "หืม.."เหตุที่พูดพร้อมกันทำให้เราต่างก็มองหน้ากัน ว้าวววว

      "อืม อ๊ะห้องเดียวกับลูกพี่ลูกน้องฉันเลย"ไม้ตรีฉันเพิ่งรู้ว่าแกมีประโยชน์มากก็ตอนนี้แหละ

      "จริงเหรอ*๐*"นี่คือสายตาของยัยปอปี้นะ

      "แกช่วยสืบฉันให้หน่อยได้ไหมว่าพี่เขาชื่ออะไร"ไม่ค่อยเลยนะฉันเนี่ย

      "เออๆๆ"ยัยไม้ตรีตอบอย่างเซ็งๆ (ไม่น่าเลยฉัน)


      *วันต่อมา*

      ฉันยังไม่รู้ว่าพี่เขาชื่ออะไร จึงตั้งชื่อสมมติว่า 'พะยูน'

      ฉันไปเอาสมุดประวัติศาสตร์กับยัยปอปี้

      รู้สึกว่าระหว่างเดิมไปที่ห้องสังคม ฉันรู้สึกแปลกๆบริเวณข้างหลัง

      ฉันหันไปดูก็พบว่าพี่พะยูนเดินอยู่ข้างหลัง

      ยัยปอปี้เพื่อนที่แสนดีและจอมมือไว

      จกโทรศัพท์ฉันไป(ได้ไงง่า)

      แถมยังมาบังคับฉันให้พี่เขาหยุดเดิน ก่อนที่ยัยนั่นจะ

      แชะ!!

      ถ่ายรูปพี่เค้าคร้า ยังไม่พอยังบอกให้พี่พะยูนของฉันเก๊กท่าหล่อๆอีก

      ตายๆ

      ฉันยืนทื่อตัวสั่นตาค้างนมแฟ่บ เอ้ย! แค่ตัวสั่นก็พอ  หลังจากนั้นพี่พะยูนก็ขอตัวเดินกลับห้อง(กึ่งเดินกึ่งวิ่ง  ท่าทางจะกลัวหนัก)

      และโชคชะตาก็เห็นใจฉันT^T(ซาบซึ้ง)  ฉันได้เป็นเพื่อนกับพี่พะยูนในfacebook  เราคุยกันสนุกสนาน
      จนในที่สุดก็เราทั้งสองคนต่างก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น   
      เจอกันที่โรงเรียนพี่เขาก็ยิ้มให้บ้าง  ทักทายบ้าง 

      จนวันหนึ่งฉันก็มารู้ว่าพี่เขามีแฟนแล้ว  อ๊ะ!!!  ลืมบอกไปเลยว่าตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าพี่เขาชื่อ เฟซ(ข้อมูลจากพี่เฟซและยัยไม้ตรี=_=) ฉันเสียใจมากที่รู้ว่าพี่เขามีแฟนแล้ว  
      หลังจากที่ฉันรูว่าพี่เขามีแฟน  ฉันก็พยายามตัดใจจากพี่เขามาโดยตลอด ถึงแม้จะยังคุยกับพี่เขาอยู่ 
      เวลาผ่านไปจนปิดเทอมใหญ่

      ข่าวดีค่ะ ข่าวดี ตอนนี้พี่พะ เอ้ย!  พี่เฟซเลิกกับแฟนมาได้สักพักนึงแล้ว><

      ปากว่าจะตัดใจแต่ใจมันสั่งมาว่าอย่าตัด  เฮ้ออออกลุ้ม

      ในช่วงปิดเทอใใหญ่ฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี  แล้วบอกพี่เฟซไปว่า ฉันชอบพี่เขามาก ชอบมานานแล้วด้วย

      นั่่นจึง  ทำให้พี่เฟซถึงกับตกใจจนเกือบหงายหลัง (เกือบเกิดปฏิกิริยาขวิดตุง) แล้วที่แก้มของพี่เฟซก็เริ่มมีสีชมพูเข้ามาแต่งเติมทีละนิดๆ o///o

      และนับแต่นั้นมาความสัมพันธ์ของเราสองคนก็ดีขึ้นเรื่อยๆๆๆแม้ว่าจะต้องผ่านอุปสรรคมากมาย
      แต่ไม่ว่ายังไง หัวใจของเราสองคนก็จะไม่มีทางแยกออกจากกันได้......
       

      the end

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×