ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
" อย่าเข้ามา .. นายจะออกไปไม่ได้ ฉันเตือนแล้วนะ .. "
"ฉันจะไม่ยอมทำร้ายพี่..อย่ากลัวฉันเลยนะคะ "
" พี่ไม่เคยกลัวเลย..ตรงกันข้ามนะ .. "
" มองผม..เป็นของผมคนเดียวเข้าใจมั้ย "
ผมต้องฆ่าเธอ ! ก่อนที่เธอจะฆ่าอีกหลายคน "
◇ ◇ ◇ ◇ ◇◆◆◆◆◆◆◇ ◇ ◇ ◇ ◇
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
#เป็นกำลังใจให้ไรท์ค่า ^^
สู้ๆนะคะไรท์เป็นกำลังใจให้นะคะ
สุดท้ายคนทัน่าสงสารที่สุดก็คือลู่หาน ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว นัองซอใจร้ายจัง ทำไมถึงตัดสินใจแบบนี้ TT
ไรต์ให้จบแบบนีจริงๆเหรอคะเนี่ย งึ่ดดดเลย
สรุปเริื่องนี่้หานซอก็ไม่ใช่ ชานซอก็ไม่เชิง
รอเรื่องหน้าแล้วกันค่ะขอหานซอแบบสมหวังแฮปปี้ในตอนจบบ้างนะคะ ระหว่างเรื่องจะดราม่าน้ำตาเล็ดก็ไม่เป็นไร แต่ไม่ขอจบแบบนี้แล้วน๊า มันจึ่กจริงๆ (จะอินอะไรขนาดน้านนนน)
เสียดายหานซออีกเรืองก็น่าอ่าน แต่เพราะมัคู่ที่ไม่อ่านในเรื่องด้วย เลยต้องขอบาย (เป็นรีดเดอร์ทั่มากเรื่องเสียจริง)
ส่วนชานซอในเรืองต่อไปของไรต์ ขอดูคาแรคเตอร์ของคนอื่นๆก่อนนะคะ หวังว่าเราจะโอเคและอ่านได้นะ TT (มีใครเรื่องมากเท่าอินี่มั้นเนี่ยยยย)
สรุปแล้วที่เหลือสุดท้ายคือลู่หานคนเดียวหรอคะ น้องซอรักลู่แล้วทำไมต้องทิ้งกันไปด้วย
ชยอลรักซอจนนาทีสุดท้ายของชีวิตเลยหรอม มั่นคงขนาดนั้นเลย นี่เป็นสิ่งเดียวที่คิดว่าดีที่สุดของชยอล
ในที่สุดยูลกับฮุนก็เจอกันอีกครั้งหลังความตาย แต่ซอฮยอนทำไม ทำไม ทำไม ไม่เข้าใจเลย
สุดท้ายถ้าลู่ตื่นขึ้นมาจะเศร้าขนาดไหนนะ ได้รักกันอีกครั้งแต่ก็จะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
ขอบคุณมากค่ะที่แต่งฟิคสนุกๆแบบนี้อ่านกัน ไรเตอร์ไฟท์ติ้งงงงงงงงงงงงงง
5555555 สนับสนุนเต็มที่ค่ะ รอออออ