ความฝันเราจะแก้ไขได้ไหม ในเมื่อมันเป็นความฝันของเรา - ความฝันเราจะแก้ไขได้ไหม ในเมื่อมันเป็นความฝันของเรา นิยาย ความฝันเราจะแก้ไขได้ไหม ในเมื่อมันเป็นความฝันของเรา : Dek-D.com - Writer

    ความฝันเราจะแก้ไขได้ไหม ในเมื่อมันเป็นความฝันของเรา

    ขอให้ใช้ใจอ่านนะ เพราะเรื่องนี้เขียนด้วยใจ

    ผู้เข้าชมรวม

    259

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    259

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

     เมื่อถึงเวลาที่เราต้องลาจาก ลาจากทั้งๆที่ยังไม่ทันได้เริ่มต้น มันเหมือนกับว่า มันเป็นฝันร้าย ฝันร้ายที่เราเป็นคนฝันเอง ไม่ใช่ฟังใครเล่าให้ฟัง ความรักช่างเป็นสิ่งสวยงาม สวยงามเกินคำบรรยายใดๆที่มาพร้อมกับความเจ็บปวด ปวดร้าวแสนทรมาน
    ถ้าหากว่าเราสามารถเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ได้ เราขอให้เขาเกิดมาพร้อมกับเรา อยู่กับเรา รักเรา เราขอให้เขารักเรา แต่มันก้เป็นเพียงความฝัน ฝันที่เราไม่มีทางเปลี่ยน เฮ้อ มันช่างเป็นสิ่งที่ทำร้ายจิตใจเราเหลือเกิน เราเหนื่อยมากมายที่ต้องเหินห่างทั้งๆที่ยังรัก 
    ความรักคือการเสียสละใช่ไหม การเสียสละที่ต้องจากไป จากไปชั่วกัลปาวศานต์ เช่นเดียวกับการตายจากกันชั่วนิจนิรันดร์

    ฮือๆๆๆๆ เศร้าง่ะ

    มันช่างเป็นเรื่องเหลวใหลที่น่าซึ้งใจแท้ๆ ไม่อยากจะเอ่ยเป็นภาษกะมักะม้า ปุ๊กปิ๊ก หงิงเหงง 
    เฮ้อ


    ประเด็นมันอยู่ตรงนี้

    ตรงที่เราเป็นเรานี่แหละ จะฝันดีฝันร้ายมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง เราต่างหากที่ลิขิตได้ ไม่ใช่โชคชะตา ชีวิตของเราต้องอยู่ต่อไปเพราะนี่คือของจริง ไม่มีใครในโลกหรอกนะที่จะมาตายแทนกัน จำจำจำจำ ไว้เลยว่า เราน่ะเกิดครั้งเดียวตายครั้งเดียว สิ่งที่เราทำลงไปแล้วถือเป็นประสบการณ์ ประสบการณ์ที่เราจำเป็นต้องจำ ความรักก้เป้นยาแขนงหนึ่งที่หวานฉ่ำแต่แน่ล่ะมันย่อมมีวันหมดอายุ ที่ขมปี๋เสียจนกลืนไม่ลง 

    คุณเคยอกหักไหม 

    น่าสงสารทุกคนแหละตอนแรกๆ  แต่พอผ่านไปหัวใจของคุณก้จะแข่งแกร่งขึ้น  
    ความฝันไม่ใช่ความจริงหรอกนะ ถ้าฝันดีแสนดีจนอยากจะให้มันกลายเป้นจริงเหลือเกินจ้างให้มันก็ไม่มีทางเป็นไปได้
    สิ่งที่ฉันอยากจะพูดก็คือ คูณไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวในโลกที่เสียใจ อย่ายอมแพ้นะ ยังมีอีกมากมายหลายคนที่ทั้งรักและเป็นห่วงคุณ คุณลองคิดให้ดีๆสิ คนที่ทิ้งคุณไปเป็นคนที่ไม่เห็นความดีที่คุณรังสรรรไว้ อย่ายอมให้ความเศร้าอยู่ติดตัวนานนักล่ะ
    ไม่ใช่ว่าสอย่าร้องไห้นะ ร้องออกมาเลย ร้องออกมาให้หมดกับคนหนึ่งคนที่ทำให้เราเข้าใจคำว่าเสียใจ และเมื่อถึงจุดความเศร้าอิ่มตัวก็ถึงเวลาที่จะลืมมันได้แล้ว เริ่มต้นใหม่กับชีวิตของเราที่เคยลืมค่ามันไปนะ อย่างๆน้อยๆโลกก็ยังให้โอกาสเรา โอกาสที่เรายังมีลมหายใจอยู่ไง สู้ๆนะทุกคน
     
    ด้วยความหวังดีจากไมตรีจิต
    มู๋กะเปี๊ยก 

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×