นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
You're my boy นายคือผู้ชายของฉัน
ฉันรักนายนะ รักมานานแล้ว....
ผู้เข้าชมรวม
145
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
145
หมวด : แฟนฟิคอื่นๆ
อัปเดตล่าสุด : 7 ก.ค. 56 / 18:38 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
Chanyoel: หนุ่มน่ารัก ขี้เล่น กวนตีน(?) ชอบแหย่แบคฮยอนเป็นประจำ เป็นเพื่อนสนิทกันมานาน
Baekhyun: หนุ่มน่าสวยที่ชานยอลชอบแหย่เสมอ เป็นคู่กัด เป็นเพื่อนสนิทของแบคฮยอน
Baekhyun: หนุ่มน่าสวยที่ชานยอลชอบแหย่เสมอ เป็นคู่กัด เป็นเพื่อนสนิทของแบคฮยอน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
You are my boy นายือผู้ายอัน
"แบฮยอน!!" านยอละโนเรียหน้าบ้านแบฮยอน
ในะที่แบฮยอนำลันอนอยู่อย่าฝันหวาน แ่ทันใที่แบฮยอนไ้ยินเสียานยอละโน แบฮยอนถึ้อับเ้ัวึ้นมาาเียนอนแล้วเินระทืบเท้าลไปหาานยอลที่หน้ารั้วบ้านอน
"อะไรอมึเนี่ย ูำลัหลับฝันหวานเลยนะ = =**" แบฮยอนถามานยอล้วยเสียัวเีย
"โห่วมึที่ื่นสายิบ มึบอใหู้มาอยู่เป็นเพื่อนมึที่บ้านมึไม่ใ่รึไ" านยอลถาม้วยหน้าวนีน
"เออใ่หว่ะ ูลืม โทเว้ยๆ" แบฮยอนลืมสนิทว่าวนานยอลมาให้อยู่เป็นเพื่อนที่บ้าน "เออ นั้นเ้าบ้าน่อนมึๆ"
ที่วันนี้านยอลมาบ้านเพราะ พ่อแม่อแบฮยอนไม่อยู่ไปาน แบฮยอนเลยให้านยอลมาอยู่เป็นเพื่อน
"เออานยอลมึินไรมายั?" แบฮยอนถามานยอล "เออูยัไม่ไ้ินเลยเพราะรีบมาหามึเหนี่ยย5555"
"อ่าวริิูอโทๆ 5555 เี่ยวูทำให้ินๆ" พอแบฮยอนพูบ็เินเ้าไปในรัว
-----------------------------------ผ่านไป 5 นาที------------------------------------------------
"เสร็แล้วววววววว" แบฮยอนเินออมาารัวในมือถื าม 2 ใบที่เ็มไป้วย้าว
"โห่วินหอมมาเียวววว มันืออะไรๆๆๆๆ"
"มันือนี้!!! ้าวผัไ่ 55555" "อร่อยนะมึ"
"ฟายยยย ู็นึว่าอะไรที่ไหนไ้ "้าวผัไ่" เนี่ยนะ!!!"
"อร่อยนะมึๆ ลอิมๆๆ *^*"
"เออๆ 555 แ่็น่าินนะมึ" พอพูบานยอล็ับ้อนึ้นมาั้าวเ้าปาัวเอพอเ้าปาไปำแรานยอลาลุวาว!! ทันในั้นแบฮยอนรู้สึมีวามหวัว่าานยอละบอว่าอร่อย แ่.....
"อิเหี้ย!!! แม่อะไรว่ะเนี่ยเ็มิบหอย" านยอละโนใส่หน้าแบฮยอน
"แๆๆ อะไรอ๊าาเ้าทำสุฝีมือนะโว้ยย" แบฮยอนเปลี่ยนำพูา "ู มึ" เป็น "เ้า เ" แทนเพื่อให้านยอลมฝีทืออาหารอัวเอบ้า สันิ็ี -0- (ในใือ อิหยอย นะ อิหยอย)
"โอ่ๆ ฝีมือเอร่อยที่สุ55555" านยอลบอแบฮยอน
แบฮยอนหัวเราะ "เออแล้วนี้ะึ้นไปบนห้อูยั??" แบฮยอนถามานยอล
"เออๆ ึ้นๆๆ" านนยอลบอานั้นแบฮยอน็เินนำานยอลึ้นไปบนห้อนเอ..... ในะที่านยอลำลัิในใานยอลรอเวลานี้มานานแล้วเวลาที่ไ้อยู่ันแ่ 2 นเพื่อที่ะสารภาพวามในใอนที่มี่อแบฮยอน
พอทัู้่เินมาถึห้อนอน แบฮยอน็เอ่ยปาบอานยอลว่า "เออมึูไปอาบน้ำ่อนนะ" แ่่อนที่แบฮยอนะพูบานยอล็ัึ้น่อนว่า "เออ มึูมีไระบอมึนานแล้ว" แบฮยอนเห็นานยอลทำหน้าริัอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อน แบฮยอนเลยเอ่ยถามออไปว่า "มึมีไรป่าว" านยอลทำใอยู่นาน พอทำใที่ะบอไ้แล้วานยอล็่อย่อยเินเ้าไปใล้แบฮยอนเรื่อยๆ เรื่อยเรื่อยนทัู้่อยู่ห่าันไม่ี่เนานั้นานยอล็ไประิบ้าหูแบฮยอนว่า
"ู......"
"อบมึ....."
"มานานแล้ว"
"ันรันายนะมาเป็นผู้ายอันนะ ถ้าอบล่วยบอผ่านวิธีนี้้วย.."
พอานยอลพูบ็่อย่อยเยิบหน้าอออย่า้าๆ มาหยุอยู่รหน้าแบฮยอนที่อนนี้ำลัทำหน้าหน้าอย่าสสัย เมื่อานยอลเห็นอย่านั้นึยยิ้ม้าหนึ่ านั้น็โน้มัวลไปุมพิษที่ปาเบาบาอแบฮยอน อย่าเบา เริ่มลาลิ้นไปทั่วปาอปาแบฮยอนอทาแบฮยอนเพื่อนำลิ้นเ้าไปในโพรปาอแบฮยอนเ็บวาวามหอมหวาน เมื่อานยอลออนุาิแบฮยอนแบฮยอน็ยินีที่ะให้านยอลเ็บวาวามหอมหวานในปานให้ับานยอล
เมื่อแบฮยอนอนุาิานยอล็เริ่มรุหนั นำลิ้นอนไปเี่ยวพันับลิ้นอแบฮยอนแลันไปแลันมาานั้น็ถอนูบอออย่าอ้อยอิ่ านยอลมอหน้าแบฮยอน "ันไ้ำอบแล้วหล่ะ แ่ันอยาไ้ยินำอบอีรั้ ่วยบอันหน่อยไ้ไหม?"
เมื่อแบฮยอนไ้ฟัำถามอานยอล หน้าอแบฮยอนเรื่มร้อนผ่าว หน้าแ่าน ้มหน้าเิลอาย แ่สัพัแบฮยอน็บอออมาว่า "ัน็รันายเหมือนัน รัมานานแล้ว้วยเหมือนัน" เมื่อานยอลไ้ประโยนี้านยอลโน้มัวเ้าไปอแบฮยอนนหายหลัลนอนบนเีย อนนี้ทัู้่อยู่ในท่าึ้นร่อม
านยอลร่อมแบฮยอนอยู่้านบน านยอลรู้สึในใว่าวันนี้น้อเป็นฝ่ายนะแน่ๆเพราะมาถึุนี้แล้วแบฮยอน็ทำไรไม่ไ้แล้วเมื่ออยู่ในท่านี้ ันั้น านยอลึโน้มัวไประิบที่หูแบฮยอนว่า "แบวันนี้เรามาเริ่มบทรัรั้แรระหว่าเราสอนีว่า หึหึ"
เมื่อแบฮยอนไ้ยินันั้นึเิวามเิลอายหน้าแเ้าไปให่ แ่ทันในั้นแบฮยอน็่อย่อย ยื่นหน้าไประิบที่หูานยอล้วยเสียแหบพร่าปนเ็ี่ว่า "อย่าแรมาหล่ะันเพราะันไม่รุ้ว่าะ้อทำไะเ็บมารึป่าวเพราะมันเป็นรั้แรอัน" พอานยอลไ้ฟัประโยนี้บยิ่ปลุเร้าอารม์ในัวึ้นไปให่นหยุไม่ไ้แล้วเพราะแบฮยอนยั่วันอย่านี้ ไฟในัวานยอลรุโนนับไม่ไ้แล้ว านยอลอบลับไปว่า "เ้าะไม่ทำให้ะเอผิหวัเลยหล่ะ หึๆ"
านั้นทั้สอ็เริ่มบทรัอันร้อนแร
บทรัไ้เริ่มึ้นแล้ว.......
ในะที่แบฮยอนำลันอนอยู่อย่าฝันหวาน แ่ทันใที่แบฮยอนไ้ยินเสียานยอละโน แบฮยอนถึ้อับเ้ัวึ้นมาาเียนอนแล้วเินระทืบเท้าลไปหาานยอลที่หน้ารั้วบ้านอน
"อะไรอมึเนี่ย ูำลัหลับฝันหวานเลยนะ = =**" แบฮยอนถามานยอล้วยเสียัวเีย
"โห่วมึที่ื่นสายิบ มึบอใหู้มาอยู่เป็นเพื่อนมึที่บ้านมึไม่ใ่รึไ" านยอลถาม้วยหน้าวนีน
"เออใ่หว่ะ ูลืม โทเว้ยๆ" แบฮยอนลืมสนิทว่าวนานยอลมาให้อยู่เป็นเพื่อนที่บ้าน "เออ นั้นเ้าบ้าน่อนมึๆ"
ที่วันนี้านยอลมาบ้านเพราะ พ่อแม่อแบฮยอนไม่อยู่ไปาน แบฮยอนเลยให้านยอลมาอยู่เป็นเพื่อน
"เออานยอลมึินไรมายั?" แบฮยอนถามานยอล "เออูยัไม่ไ้ินเลยเพราะรีบมาหามึเหนี่ยย5555"
"อ่าวริิูอโทๆ 5555 เี่ยวูทำให้ินๆ" พอแบฮยอนพูบ็เินเ้าไปในรัว
-----------------------------------ผ่านไป 5 นาที------------------------------------------------
"เสร็แล้วววววววว" แบฮยอนเินออมาารัวในมือถื าม 2 ใบที่เ็มไป้วย้าว
"โห่วินหอมมาเียวววว มันืออะไรๆๆๆๆ"
"มันือนี้!!! ้าวผัไ่ 55555" "อร่อยนะมึ"
"ฟายยยย ู็นึว่าอะไรที่ไหนไ้ "้าวผัไ่" เนี่ยนะ!!!"
"อร่อยนะมึๆ ลอิมๆๆ *^*"
"เออๆ 555 แ่็น่าินนะมึ" พอพูบานยอล็ับ้อนึ้นมาั้าวเ้าปาัวเอพอเ้าปาไปำแรานยอลาลุวาว!! ทันในั้นแบฮยอนรู้สึมีวามหวัว่าานยอละบอว่าอร่อย แ่.....
"อิเหี้ย!!! แม่อะไรว่ะเนี่ยเ็มิบหอย" านยอละโนใส่หน้าแบฮยอน
"แๆๆ อะไรอ๊าาเ้าทำสุฝีมือนะโว้ยย" แบฮยอนเปลี่ยนำพูา "ู มึ" เป็น "เ้า เ" แทนเพื่อให้านยอลมฝีทืออาหารอัวเอบ้า สันิ็ี -0- (ในใือ อิหยอย นะ อิหยอย)
"โอ่ๆ ฝีมือเอร่อยที่สุ55555" านยอลบอแบฮยอน
แบฮยอนหัวเราะ "เออแล้วนี้ะึ้นไปบนห้อูยั??" แบฮยอนถามานยอล
"เออๆ ึ้นๆๆ" านนยอลบอานั้นแบฮยอน็เินนำานยอลึ้นไปบนห้อนเอ..... ในะที่านยอลำลัิในใานยอลรอเวลานี้มานานแล้วเวลาที่ไ้อยู่ันแ่ 2 นเพื่อที่ะสารภาพวามในใอนที่มี่อแบฮยอน
พอทัู้่เินมาถึห้อนอน แบฮยอน็เอ่ยปาบอานยอลว่า "เออมึูไปอาบน้ำ่อนนะ" แ่่อนที่แบฮยอนะพูบานยอล็ัึ้น่อนว่า "เออ มึูมีไระบอมึนานแล้ว" แบฮยอนเห็นานยอลทำหน้าริัอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อน แบฮยอนเลยเอ่ยถามออไปว่า "มึมีไรป่าว" านยอลทำใอยู่นาน พอทำใที่ะบอไ้แล้วานยอล็่อย่อยเินเ้าไปใล้แบฮยอนเรื่อยๆ เรื่อยเรื่อยนทัู้่อยู่ห่าันไม่ี่เนานั้นานยอล็ไประิบ้าหูแบฮยอนว่า
"ู......"
"อบมึ....."
"มานานแล้ว"
"ันรันายนะมาเป็นผู้ายอันนะ ถ้าอบล่วยบอผ่านวิธีนี้้วย.."
พอานยอลพูบ็่อย่อยเยิบหน้าอออย่า้าๆ มาหยุอยู่รหน้าแบฮยอนที่อนนี้ำลัทำหน้าหน้าอย่าสสัย เมื่อานยอลเห็นอย่านั้นึยยิ้ม้าหนึ่ านั้น็โน้มัวลไปุมพิษที่ปาเบาบาอแบฮยอน อย่าเบา เริ่มลาลิ้นไปทั่วปาอปาแบฮยอนอทาแบฮยอนเพื่อนำลิ้นเ้าไปในโพรปาอแบฮยอนเ็บวาวามหอมหวาน เมื่อานยอลออนุาิแบฮยอนแบฮยอน็ยินีที่ะให้านยอลเ็บวาวามหอมหวานในปานให้ับานยอล
เมื่อแบฮยอนอนุาิานยอล็เริ่มรุหนั นำลิ้นอนไปเี่ยวพันับลิ้นอแบฮยอนแลันไปแลันมาานั้น็ถอนูบอออย่าอ้อยอิ่ านยอลมอหน้าแบฮยอน "ันไ้ำอบแล้วหล่ะ แ่ันอยาไ้ยินำอบอีรั้ ่วยบอันหน่อยไ้ไหม?"
เมื่อแบฮยอนไ้ฟัำถามอานยอล หน้าอแบฮยอนเรื่มร้อนผ่าว หน้าแ่าน ้มหน้าเิลอาย แ่สัพัแบฮยอน็บอออมาว่า "ัน็รันายเหมือนัน รัมานานแล้ว้วยเหมือนัน" เมื่อานยอลไ้ประโยนี้านยอลโน้มัวเ้าไปอแบฮยอนนหายหลัลนอนบนเีย อนนี้ทัู้่อยู่ในท่าึ้นร่อม
านยอลร่อมแบฮยอนอยู่้านบน านยอลรู้สึในใว่าวันนี้น้อเป็นฝ่ายนะแน่ๆเพราะมาถึุนี้แล้วแบฮยอน็ทำไรไม่ไ้แล้วเมื่ออยู่ในท่านี้ ันั้น านยอลึโน้มัวไประิบที่หูแบฮยอนว่า "แบวันนี้เรามาเริ่มบทรัรั้แรระหว่าเราสอนีว่า หึหึ"
เมื่อแบฮยอนไ้ยินันั้นึเิวามเิลอายหน้าแเ้าไปให่ แ่ทันในั้นแบฮยอน็่อย่อย ยื่นหน้าไประิบที่หูานยอล้วยเสียแหบพร่าปนเ็ี่ว่า "อย่าแรมาหล่ะันเพราะันไม่รุ้ว่าะ้อทำไะเ็บมารึป่าวเพราะมันเป็นรั้แรอัน" พอานยอลไ้ฟัประโยนี้บยิ่ปลุเร้าอารม์ในัวึ้นไปให่นหยุไม่ไ้แล้วเพราะแบฮยอนยั่วันอย่านี้ ไฟในัวานยอลรุโนนับไม่ไ้แล้ว านยอลอบลับไปว่า "เ้าะไม่ทำให้ะเอผิหวัเลยหล่ะ หึๆ"
านั้นทั้สอ็เริ่มบทรัอันร้อนแร
บทรัไ้เริ่มึ้นแล้ว.......
THE END
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
เย้ๆบแล้ว Short Fic เรื่อแรอไรเอร์ ><
NC เ่วมาอัพให้นะ้ะ ><
โปริาม้วยนะ้าาา
เย้ๆบแล้ว Short Fic เรื่อแรอไรเอร์ ><
NC เ่วมาอัพให้นะ้ะ ><
โปริาม้วยนะ้าาา
ผลงานอื่นๆ ของ Byon Macbere ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Byon Macbere
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น