ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : :: Chapter :: Twenty-Two :: วันของมุคุโร่/ค่ำคืนของสองเรา { 100 % }
Chapter :: Twenty-Two :: วันของมุคุโร่/ค่ำคืนของสองเรา
Author :: iMerCutE'z :)*
Author Note : ตอนนี้มีชื่อตอน2อย่าง แต่จะอย่างไหนก็ไม่สำคัญเท่ากับ !!!!!
---------------------------------------------------------------
... วันศุกร์ ...
กิ๊ง...ก่อง...
เสียงออดสุดท้ายดังขึ้นเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงความเป็นอิสระของเหล่านักเรียนทั้งหลายที่รอคอยเสียงสัญญาณนี้กันอย่างใจจดใจจ่อ นักเรียนหลายคนทั้งคนที่ตั้งใจเรียนและ
ตั้งใจหลับต่างลุกฮือขึ้นมาด้วยความดีใจที่ในที่สุดพวกเขาก็จะได้ปลดปล่อยสักที หลายคนจับกลุ่มกันไปเที่ยวเกมเซนเตอร์บ้าง คาราโอเกอะบ้าง ตามประสาวัยรุ่น
แต่...ความคิดทั้งหลายเหล่านั้นน่ะไม่ได้อยู่ในหัวของโรคุโด มุคุโร่คนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว...ร่างสูงนัยต์ตาสองสีกำลังง่วนอยู่กับการเก็บสัมภาระของตนและ คนรัก ที่กำลังหลับสนิทอยู่ข้างกายอย่างไม่รีบร้อน เมื่อเก็บของเสร็จร่างสูงก็หันกลับมามองหน้าคนรักของตนอีกครั้ง รอยยิ้มน้อยๆ ผุดขึ้นที่ริมฝีปากอย่างเอ็นดู
... ขนาดตอนนอนคุณสึนะของผมก็น่ารัก น่าก(อ)ด เหลือเกินนะครับ ...
ฝ่ามือแกร่งถูกยื่นออกไปสัมผัสเบาๆ ที่ปอยผมที่ร่วงลงมาบดบังใบหน้างดงามให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนที่เจ้าของมือจะฟุบหน้าตามลงใบบนโต๊ะเรียน
" อะ...แฮ่ม คุณพี่เขยครับ พวกผมยังอยู่นะ ^^ " น้ำเสียงเชิงล้อเรียนถูกส่งออกมาจากปากน้องเขยสุดที่รัก(???) ทำเอาเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาต้องส่งสายตาไปห้ามปรามที่มาส่งเสียงดังรบกวน
... เดี๋ยวปลาทูน่าก็ตื่นกันพอดี ! ....
" โอ๊ะๆ โอเคๆ ฉันไม่กวนนายแล้ว ='= " ส่งสัญญาณมือขอยอมแพ้ นึกถึงแผลบริเวณหัวคิ้วที่โดนมาเมื่อวานแล้วก็เสียวสันหลังวาบ
... ปากพาตายจริงๆ ฮายาโตะเอ๊ย T^T ...
" ฮ่าๆ งั้นพวกฉันไปก่อนนะ อย่านอนมองหน้าสึนะเพลินหล่ะ เดี๋ยวประตูโรงเรียนจะปิด ^^ " น้ำเสียงแสนร่าเริงของทาเคชิถูกส่งออกมาหลังจากที่ยื่นนิ่งเป็นตัวประกอบอยู่นาน ก่อนจะเอ่ยเตือนคุณเพื่อนซี้สุดเลิฟของตน แล้วลากคอ(???)เพื่อนซี้(???)ที่กัดกันเป็นประจำออกจากห้องไป
เมื่อหนึ่งเพื่อนซี้และหนึ่งว่าที่น้องเขยนั้นออกจากห้องเรียนไป ห้องทั้งห้องก็กลับมาเงียบอีกครั้ง ร่างสูงหันกลับไปมองหน้าคนรักที่ยังคงหลับอยู่อย่างเอ็นดู ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
" อ่า...ลืมบอกเรื่องนี้กับคุณโกคุเทระได้ไงเนี่ย " ตบหน้าผากตนเองฉาดใหญ่ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมากดส่งข้อความหาว่าที่น้องเขยของตนทันที
... คืนนี้คุณสึนะไม่กลับบ้าน ทางสะดวกนะครับ ^^ ...
เมื่อส่งSMSหาว่าที่น้องเขยเสร็จ ร่างสูงก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินอ้อมไปด้านหลังของคนรักก่อนจะค่อยๆ ช้อนตัวคนรักของตนขึ้นมาอย่างเบามือ
... ผมเลี้ยงคุณดีจะตาย ทำไมตัวเบาแบบนี้นะ ฟุคุคุ ...
รอยยิ้มน้อยๆ ปรากฎขึ้นที่ริมฝีปากของคนหล่ออีกครั้งเมื่อนึกถึงสาเหตุที่คุณแฟนสุดที่รักไม่มีทีท่าว่าจะอ้วนขึ้นเลยสักนิด ทั้งๆ ที่ตนก็ดูและและเลี้ยงดูอย่างดี...
" อ้าว มุคุโร่สึนะเป็นอะไรน่ะ ? " รุ่นพี่สุดหล่อที่เดินสวนกับรุ่นน้องสุดหล่อทักขึ้นอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าคนร่างสูงนั้นอุ้มปลาทูน่าตัวน้อยมาในอ้อมแขน
" ป่าวครับ แค่หลับไปน่ะครับ ^^ "
" อ๋อๆ งั้นก็กลับบ้ายดีๆหล่ะ บาย ^^ " เมื่อเห็นว่ารุ่นน้องของตนไม่เป็นอะไร รุ่นพี่สุดหล่อก็ขอตัวไปหาท่านประธานนักเรียนสุดที่รักที่รอคอยตนอยู่อย่างรวดเร็ว
ทันทีที่รุ่นพี่จากไปร่างสูงก็หันกลับมามองดูร่างบางในอ้อมกอดอีกครั้ง ก่อนจะกระชับร่างในอ้อมกอดให้เข้าที่เข้าทางแล้วเดินต่อไปยังรถของตนที่จอดอยู่...
.
.
.
.
19.00 น.
" คุณสึนะครับ "
" .... "
" คุณสึนะ ตื่นได้แล้วนะครับ "
" ... "
" สึนะ ตื่นสิครับ "
" อื้ม .. "
" ที่รัก ตื่นเถอะครับ ไม่งั้นผมจูบนะ ^^ "
" อ่า -//////- ... มุคุโร่อ่า ตื่นก็ได้ กี่โมงแล้วอ้ะ "
" หนึ่งทุ่มครับ ^^ "
" อ๊า แย่แล้วแรมโบ้ ! "
" ผมให้คุณโกคุเทระไปอยู่เป็นเพื่อนแล้วครับ ^^ "
" อ่า "
" ลุกเถอะครับ ผมทำอาหารไว้รอแล้ว ^^ "
" อื้ม... "
ร่างสูงยื่นมือออกไปให้ร่างบางจับเพื่อยันตัวขึ้นจากที่นอนนุ่ม เมื่อร่างบางลุกขึ้นมาแล้วร่างสูงก็จัดการคว้าเข้าที่เอวเล็กทันที เรียกเลือดไปรวมกันอยู่ที่แก้มของร่างบางอย่างไม่ต้องพึ่งมะเขือเทศให้เสียเวลากันเลยทีเดียว
... ฟอด ...
" อ๊ะ มุคุโร่อ่า -//////- "
" ฟุคุคุ ใครใช้ให้ที่รักน่ารักหล่ะครับ ^^ "
" อ่า... อย่าแกล้งกันสิ "
" ยังไม่ชินอีกหรอครับเนี่ย ทำยังไงถึงจะชินหล่ะครับ ^^ "
" ไม่รู้ หิวแล้วอ่ามีอะไรกินบ้าง "
" ฟุคุคุ เปลี่ยนเรื่องเฉยเลยนะครับที่รัก ^^ "
ก้มลงไปมอบจุมพิตที่แก้มนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะผละออกมาเลื่อนเก้าอี้ให้ร่างบาง
" ขอบคุณฮะ ^/////^ "
" ด้วยความเต็มใจครับ ^^ "
หลังจากที่ทั้งคู่นั้นส่งอาหารมากมายที่อยู่บนโต๊ะลงกระเพาะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็ช่วยกันเก็บกวาดโต๊ะและนำจานไปล้าง เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จแล้วคนร่างบางก็ถูกคนร่างสูงจูงมายังส่วนของห้องนั่งเล่นทันที
" คุณสึนะครับ "
" หืม อะไรหรอ? "
" คุณยังจำเรื่องเมื่อคาบวรรณกรรมได้ไหมครับ "
" หือ ... อ่ะ... อ่า -///////////////////////////- "
" ตกลงว่าคุณสึนะงอนผมเรื่องอะไรหรอครับ "
" อ่า .... คือ... คือว่า ... "
" คืออะไรครับ หื้ม ^^ " ใบหน้าหล่อยื่นเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานอย่างเจ้าเล่ห์ เพื่อขอคำตอบที่น่าจะพอใจสำหรับตน
" ก็...มุคุโรอ้ะแหละ "
" ผมทำไมครับ ? " ยิ่งพูดใบหล้าหล่อก็ยิ่งยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกครั้ง จนริมฝีปากหนาแทบจะชิดกับแก้มที่แสนนุ่มนิ่ม ที่ตอนนี้กับกำลังเปร่งปรั่งไปด้วยสีแดงของเลือดที่มารวมตัวกันอยู่เพราะเจ้าของแก้มนั้นกำลังเขินอยู่อย่างสุดชีวิต !
" ก็...อื้ม... " เมื่อเจ้าตัวยังคงอ้ำอึงที่จะตอบ ชายหนุ่มจึงจัดการกดจูบลงริมฝีปากบางสีสวยที่ยังคงเก็บงำความลับไว้ไม่บอกตนอย่างหนักหน่วง
ฟันขาวแกล้งขบกัดเบาๆ ที่ริมฝีปากล่างเป็นเชิงสั่งให้อ้าออก ก่อนจะส่งราชฑูตนามว่า ลิ้น เข้าไปกวาดต้อนช่วงชิงอากกาศภายในโพร่งปากอุ่นอย่างนุ่มนวล ลิ้นร้อนไล่ต้อน...ลิ้มชิมความหวานของร่างบางจนสายธารน้ำใสไหลย้อนออกมาทางมุมปาก ก่อนจะถอนจูบที่แสนลึกซึ้งออกมาอย่างไม่เร่งรีบ แล้วกดจูบย้ำลงไปที่ริมฝีปากสีเชอร์รี่สุกอีกครั้งอย่างหมั่นเขี้ยว
" ถ้ายังอ้ำๆ อึ้งๆ อีก ผมจะจูบให้นานกว่านี้อีกนะครับ ว่าไงเอ่ย ผมทำไมงั้นหรอ^^ " คำขู่แสนหวานถูกส่งออกมาจากริมฝีปากหนาที่เพิ่งถอนจูบออกไป ทำเอาร่างบางตองก้มหน้างุดด้วยความอาย
" ก็มุคุโร่คุงอ้ะ...นั่งยิ้มหวานอยู่ได้ๆ พวกสาวๆในห้องน่ะนั่งมองกันใหญ่เลย >//////< " ปิดหน้าปิดตาด้วยความอายทันทีที่พูดจบ แต่จะรู้ไหมว่าคำตอบของร่างบางน่ะทำเอาร่างสูงข้างๆ นั่งยิ้มกว้างจนหุบไม่อยู่เลยทีเดียว
" หึงผมหรอครับ หื้ม? " ยื่นมือออกไปเชยคางเล็กขึ้นมา เพื่อมองหน้าร่างบางให้ชัดๆ
" ฮะ... " คำสารภาพที่แสนตรงของร่างบางที่เข็ดจากการลงโทษแสนหวาน ทำเอาร่างสูงนั้นถึงกับอดใจไว้ไม่อยู่ ก้มลงไปมอบจูบแสนเล่าร้อนให้กับร่างบางอีกครั้งอย่างคาดโทษ ข้อหาทำตัวน่ารักมากเกินไป [ แกมันหื่นมากเกินไปมากกว่าอ้ะ สัปป้า : iMerCutE'z :)* ]
" อื้ม... มุคุโร่ อะ.. " น้ำเสียงหวานครางออกมาอย่างเสียวซ่าน เมื่อร่างสูงที่กำลังมอบสัมผัสเล่าร้อนที่ริมฝีปากอยู่นั้น เริ่มส่งมือไปซุกซนตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย
" คุณสึนะครับ คืนนี้ไม่มีข้ออ้างแล้วนะ ^^ "
" อะ... อื้อ " ผยักหน้าเป็นเชิงตกลง ก่อนจะถูกร่างสูงอุ้มขึ้นจากโซฟาแล้วเดินผ่านเข้าไปยังห้องนอนทันที ...
.
.
.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
' เนื้อหาส่วนนี้ถูกตัดออก เพราะมีเนื้อหาไม่เหมาะสมกับเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี '
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
... จุ๊ฟ ...
" คุณสึนะของผมเก่งจังเลยครับ ^^ " มอบจุมพิตลงไปยังกระม่อมบางที่ชื้นไปด้วยเหงื่อก่อนจะค่อยๆ ใช้มือของตนดึงร่างของคนรักให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอด
" พักแปปนึงเดี๋ยวค่อยต่อนะครับ ^^ "
" อื้ม... ห๊ะ !! อะไรนะมุคุโร่คุง ! " ถามย้ำอีกครั้งด้วยความไม่แน่ใจ เมื่อกี้หูฟาดแน่ๆ...
" หึหึ อีกนานกว่าจะเช้า ... " ไม่ปล่อยให้สึนะได้เปร่งเสียงออกมาคัดค้านอีกต่อไป ร่างสูงจัดการปิดปากริมฝีปากบางนั้นด้วยปากของตน และแล้วดูเหมือนว่าทูน่าตัวน้อยจะไม่ได้พักซะแล้วสิ ... หึหึ
.
.
.
TBC *
-----------------------------------------------------------------------------------------
กรี๊ด !!!! จบแล้วค่ะ ! ออมขอตัวไปนอนให้เลือดก่อนนะ ...อย่าถามว่าทำไมหายไปนาน แบบว่าเขาไปนั่งหาฉากมาบิ้วอารมณ์อยู่อ้ะ ><! ถ้าบอกว่า NC นี้ใช้เวลา 3 วันเขียนจะเชื่อมะ? 555 เจอกันตอน 24 น๊า ^___________________^
ป.ล. เม้นกันเยอะๆ นะค๊า ทำตัวเป็นนักอ่านเงาอ้ะ ไม่ดีหรอกเนอะ หุหุ
Author :: iMerCutE'z :)*
Author Note : ตอนนี้มีชื่อตอน2อย่าง แต่จะอย่างไหนก็ไม่สำคัญเท่ากับ !!!!!
---------------------------------------------------------------
... วันศุกร์ ...
กิ๊ง...ก่อง...
เสียงออดสุดท้ายดังขึ้นเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงความเป็นอิสระของเหล่านักเรียนทั้งหลายที่รอคอยเสียงสัญญาณนี้กันอย่างใจจดใจจ่อ นักเรียนหลายคนทั้งคนที่ตั้งใจเรียนและ
ตั้งใจหลับต่างลุกฮือขึ้นมาด้วยความดีใจที่ในที่สุดพวกเขาก็จะได้ปลดปล่อยสักที หลายคนจับกลุ่มกันไปเที่ยวเกมเซนเตอร์บ้าง คาราโอเกอะบ้าง ตามประสาวัยรุ่น
แต่...ความคิดทั้งหลายเหล่านั้นน่ะไม่ได้อยู่ในหัวของโรคุโด มุคุโร่คนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว...ร่างสูงนัยต์ตาสองสีกำลังง่วนอยู่กับการเก็บสัมภาระของตนและ คนรัก ที่กำลังหลับสนิทอยู่ข้างกายอย่างไม่รีบร้อน เมื่อเก็บของเสร็จร่างสูงก็หันกลับมามองหน้าคนรักของตนอีกครั้ง รอยยิ้มน้อยๆ ผุดขึ้นที่ริมฝีปากอย่างเอ็นดู
... ขนาดตอนนอนคุณสึนะของผมก็น่ารัก น่าก(อ)ด เหลือเกินนะครับ ...
ฝ่ามือแกร่งถูกยื่นออกไปสัมผัสเบาๆ ที่ปอยผมที่ร่วงลงมาบดบังใบหน้างดงามให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนที่เจ้าของมือจะฟุบหน้าตามลงใบบนโต๊ะเรียน
" อะ...แฮ่ม คุณพี่เขยครับ พวกผมยังอยู่นะ ^^ " น้ำเสียงเชิงล้อเรียนถูกส่งออกมาจากปากน้องเขยสุดที่รัก(???) ทำเอาเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาต้องส่งสายตาไปห้ามปรามที่มาส่งเสียงดังรบกวน
... เดี๋ยวปลาทูน่าก็ตื่นกันพอดี ! ....
" โอ๊ะๆ โอเคๆ ฉันไม่กวนนายแล้ว ='= " ส่งสัญญาณมือขอยอมแพ้ นึกถึงแผลบริเวณหัวคิ้วที่โดนมาเมื่อวานแล้วก็เสียวสันหลังวาบ
... ปากพาตายจริงๆ ฮายาโตะเอ๊ย T^T ...
" ฮ่าๆ งั้นพวกฉันไปก่อนนะ อย่านอนมองหน้าสึนะเพลินหล่ะ เดี๋ยวประตูโรงเรียนจะปิด ^^ " น้ำเสียงแสนร่าเริงของทาเคชิถูกส่งออกมาหลังจากที่ยื่นนิ่งเป็นตัวประกอบอยู่นาน ก่อนจะเอ่ยเตือนคุณเพื่อนซี้สุดเลิฟของตน แล้วลากคอ(???)เพื่อนซี้(???)ที่กัดกันเป็นประจำออกจากห้องไป
เมื่อหนึ่งเพื่อนซี้และหนึ่งว่าที่น้องเขยนั้นออกจากห้องเรียนไป ห้องทั้งห้องก็กลับมาเงียบอีกครั้ง ร่างสูงหันกลับไปมองหน้าคนรักที่ยังคงหลับอยู่อย่างเอ็นดู ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
" อ่า...ลืมบอกเรื่องนี้กับคุณโกคุเทระได้ไงเนี่ย " ตบหน้าผากตนเองฉาดใหญ่ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมากดส่งข้อความหาว่าที่น้องเขยของตนทันที
... คืนนี้คุณสึนะไม่กลับบ้าน ทางสะดวกนะครับ ^^ ...
เมื่อส่งSMSหาว่าที่น้องเขยเสร็จ ร่างสูงก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินอ้อมไปด้านหลังของคนรักก่อนจะค่อยๆ ช้อนตัวคนรักของตนขึ้นมาอย่างเบามือ
... ผมเลี้ยงคุณดีจะตาย ทำไมตัวเบาแบบนี้นะ ฟุคุคุ ...
รอยยิ้มน้อยๆ ปรากฎขึ้นที่ริมฝีปากของคนหล่ออีกครั้งเมื่อนึกถึงสาเหตุที่คุณแฟนสุดที่รักไม่มีทีท่าว่าจะอ้วนขึ้นเลยสักนิด ทั้งๆ ที่ตนก็ดูและและเลี้ยงดูอย่างดี...
" อ้าว มุคุโร่สึนะเป็นอะไรน่ะ ? " รุ่นพี่สุดหล่อที่เดินสวนกับรุ่นน้องสุดหล่อทักขึ้นอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าคนร่างสูงนั้นอุ้มปลาทูน่าตัวน้อยมาในอ้อมแขน
" ป่าวครับ แค่หลับไปน่ะครับ ^^ "
" อ๋อๆ งั้นก็กลับบ้ายดีๆหล่ะ บาย ^^ " เมื่อเห็นว่ารุ่นน้องของตนไม่เป็นอะไร รุ่นพี่สุดหล่อก็ขอตัวไปหาท่านประธานนักเรียนสุดที่รักที่รอคอยตนอยู่อย่างรวดเร็ว
ทันทีที่รุ่นพี่จากไปร่างสูงก็หันกลับมามองดูร่างบางในอ้อมกอดอีกครั้ง ก่อนจะกระชับร่างในอ้อมกอดให้เข้าที่เข้าทางแล้วเดินต่อไปยังรถของตนที่จอดอยู่...
.
.
.
.
19.00 น.
" คุณสึนะครับ "
" .... "
" คุณสึนะ ตื่นได้แล้วนะครับ "
" ... "
" สึนะ ตื่นสิครับ "
" อื้ม .. "
" ที่รัก ตื่นเถอะครับ ไม่งั้นผมจูบนะ ^^ "
" อ่า -//////- ... มุคุโร่อ่า ตื่นก็ได้ กี่โมงแล้วอ้ะ "
" หนึ่งทุ่มครับ ^^ "
" อ๊า แย่แล้วแรมโบ้ ! "
" ผมให้คุณโกคุเทระไปอยู่เป็นเพื่อนแล้วครับ ^^ "
" อ่า "
" ลุกเถอะครับ ผมทำอาหารไว้รอแล้ว ^^ "
" อื้ม... "
ร่างสูงยื่นมือออกไปให้ร่างบางจับเพื่อยันตัวขึ้นจากที่นอนนุ่ม เมื่อร่างบางลุกขึ้นมาแล้วร่างสูงก็จัดการคว้าเข้าที่เอวเล็กทันที เรียกเลือดไปรวมกันอยู่ที่แก้มของร่างบางอย่างไม่ต้องพึ่งมะเขือเทศให้เสียเวลากันเลยทีเดียว
... ฟอด ...
" อ๊ะ มุคุโร่อ่า -//////- "
" ฟุคุคุ ใครใช้ให้ที่รักน่ารักหล่ะครับ ^^ "
" อ่า... อย่าแกล้งกันสิ "
" ยังไม่ชินอีกหรอครับเนี่ย ทำยังไงถึงจะชินหล่ะครับ ^^ "
" ไม่รู้ หิวแล้วอ่ามีอะไรกินบ้าง "
" ฟุคุคุ เปลี่ยนเรื่องเฉยเลยนะครับที่รัก ^^ "
ก้มลงไปมอบจุมพิตที่แก้มนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะผละออกมาเลื่อนเก้าอี้ให้ร่างบาง
" ขอบคุณฮะ ^/////^ "
" ด้วยความเต็มใจครับ ^^ "
หลังจากที่ทั้งคู่นั้นส่งอาหารมากมายที่อยู่บนโต๊ะลงกระเพาะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็ช่วยกันเก็บกวาดโต๊ะและนำจานไปล้าง เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จแล้วคนร่างบางก็ถูกคนร่างสูงจูงมายังส่วนของห้องนั่งเล่นทันที
" คุณสึนะครับ "
" หืม อะไรหรอ? "
" คุณยังจำเรื่องเมื่อคาบวรรณกรรมได้ไหมครับ "
" หือ ... อ่ะ... อ่า -///////////////////////////- "
" ตกลงว่าคุณสึนะงอนผมเรื่องอะไรหรอครับ "
" อ่า .... คือ... คือว่า ... "
" คืออะไรครับ หื้ม ^^ " ใบหน้าหล่อยื่นเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานอย่างเจ้าเล่ห์ เพื่อขอคำตอบที่น่าจะพอใจสำหรับตน
" ก็...มุคุโรอ้ะแหละ "
" ผมทำไมครับ ? " ยิ่งพูดใบหล้าหล่อก็ยิ่งยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกครั้ง จนริมฝีปากหนาแทบจะชิดกับแก้มที่แสนนุ่มนิ่ม ที่ตอนนี้กับกำลังเปร่งปรั่งไปด้วยสีแดงของเลือดที่มารวมตัวกันอยู่เพราะเจ้าของแก้มนั้นกำลังเขินอยู่อย่างสุดชีวิต !
" ก็...อื้ม... " เมื่อเจ้าตัวยังคงอ้ำอึงที่จะตอบ ชายหนุ่มจึงจัดการกดจูบลงริมฝีปากบางสีสวยที่ยังคงเก็บงำความลับไว้ไม่บอกตนอย่างหนักหน่วง
ฟันขาวแกล้งขบกัดเบาๆ ที่ริมฝีปากล่างเป็นเชิงสั่งให้อ้าออก ก่อนจะส่งราชฑูตนามว่า ลิ้น เข้าไปกวาดต้อนช่วงชิงอากกาศภายในโพร่งปากอุ่นอย่างนุ่มนวล ลิ้นร้อนไล่ต้อน...ลิ้มชิมความหวานของร่างบางจนสายธารน้ำใสไหลย้อนออกมาทางมุมปาก ก่อนจะถอนจูบที่แสนลึกซึ้งออกมาอย่างไม่เร่งรีบ แล้วกดจูบย้ำลงไปที่ริมฝีปากสีเชอร์รี่สุกอีกครั้งอย่างหมั่นเขี้ยว
" ถ้ายังอ้ำๆ อึ้งๆ อีก ผมจะจูบให้นานกว่านี้อีกนะครับ ว่าไงเอ่ย ผมทำไมงั้นหรอ^^ " คำขู่แสนหวานถูกส่งออกมาจากริมฝีปากหนาที่เพิ่งถอนจูบออกไป ทำเอาร่างบางตองก้มหน้างุดด้วยความอาย
" ก็มุคุโร่คุงอ้ะ...นั่งยิ้มหวานอยู่ได้ๆ พวกสาวๆในห้องน่ะนั่งมองกันใหญ่เลย >//////< " ปิดหน้าปิดตาด้วยความอายทันทีที่พูดจบ แต่จะรู้ไหมว่าคำตอบของร่างบางน่ะทำเอาร่างสูงข้างๆ นั่งยิ้มกว้างจนหุบไม่อยู่เลยทีเดียว
" หึงผมหรอครับ หื้ม? " ยื่นมือออกไปเชยคางเล็กขึ้นมา เพื่อมองหน้าร่างบางให้ชัดๆ
" ฮะ... " คำสารภาพที่แสนตรงของร่างบางที่เข็ดจากการลงโทษแสนหวาน ทำเอาร่างสูงนั้นถึงกับอดใจไว้ไม่อยู่ ก้มลงไปมอบจูบแสนเล่าร้อนให้กับร่างบางอีกครั้งอย่างคาดโทษ ข้อหาทำตัวน่ารักมากเกินไป [ แกมันหื่นมากเกินไปมากกว่าอ้ะ สัปป้า : iMerCutE'z :)* ]
" อื้ม... มุคุโร่ อะ.. " น้ำเสียงหวานครางออกมาอย่างเสียวซ่าน เมื่อร่างสูงที่กำลังมอบสัมผัสเล่าร้อนที่ริมฝีปากอยู่นั้น เริ่มส่งมือไปซุกซนตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย
" คุณสึนะครับ คืนนี้ไม่มีข้ออ้างแล้วนะ ^^ "
" อะ... อื้อ " ผยักหน้าเป็นเชิงตกลง ก่อนจะถูกร่างสูงอุ้มขึ้นจากโซฟาแล้วเดินผ่านเข้าไปยังห้องนอนทันที ...
.
.
.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
' เนื้อหาส่วนนี้ถูกตัดออก เพราะมีเนื้อหาไม่เหมาะสมกับเยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี '
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
... จุ๊ฟ ...
" คุณสึนะของผมเก่งจังเลยครับ ^^ " มอบจุมพิตลงไปยังกระม่อมบางที่ชื้นไปด้วยเหงื่อก่อนจะค่อยๆ ใช้มือของตนดึงร่างของคนรักให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอด
" พักแปปนึงเดี๋ยวค่อยต่อนะครับ ^^ "
" อื้ม... ห๊ะ !! อะไรนะมุคุโร่คุง ! " ถามย้ำอีกครั้งด้วยความไม่แน่ใจ เมื่อกี้หูฟาดแน่ๆ...
" หึหึ อีกนานกว่าจะเช้า ... " ไม่ปล่อยให้สึนะได้เปร่งเสียงออกมาคัดค้านอีกต่อไป ร่างสูงจัดการปิดปากริมฝีปากบางนั้นด้วยปากของตน และแล้วดูเหมือนว่าทูน่าตัวน้อยจะไม่ได้พักซะแล้วสิ ... หึหึ
.
.
.
TBC *
-----------------------------------------------------------------------------------------
กรี๊ด !!!! จบแล้วค่ะ ! ออมขอตัวไปนอนให้เลือดก่อนนะ ...อย่าถามว่าทำไมหายไปนาน แบบว่าเขาไปนั่งหาฉากมาบิ้วอารมณ์อยู่อ้ะ ><! ถ้าบอกว่า NC นี้ใช้เวลา 3 วันเขียนจะเชื่อมะ? 555 เจอกันตอน 24 น๊า ^___________________^
ป.ล. เม้นกันเยอะๆ นะค๊า ทำตัวเป็นนักอ่านเงาอ้ะ ไม่ดีหรอกเนอะ หุหุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น