ผ่านไปวันๆ - ผ่านไปวันๆ นิยาย ผ่านไปวันๆ : Dek-D.com - Writer

    ผ่านไปวันๆ

    ลองอ่านดูนะอ่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    366

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    366

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 ธ.ค. 49 / 18:42 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ...เพราะอะไร  ทำไมอยากให้ผ่านไปวัน ๆ
      ...เพราะอะไร  ทำไมถึงอยากย้อนกลับไปตรงนั้น
      ...เพราะอะไร  ทำไมปากกับใจจึงไม่ค่อยตรงกัน
      ...เพราะอะไร  ทำไมวันนี้ฉันจึงไม่มีเธอ...(ข้างกาย)
      ...เพราะอะไร  ทำไมวันนี้ใจมันล้านัก
      ...อาลัยรักทำไม  เพราะอะไรใจมันพร่ำเพ้อ
      ...เพราะอะไร  ใจมันโหยหาอยากเจอหน้าเธอ
      ...เพราะอะไรเหรอ  ห๊า!!! มันเพราะอะไรกัน!!!
      ...เพราะอะไร  ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องสับสน
      ...เพราะอะไร  คิดไปตั้งไกลแต่อยู่ใกล้แค่คำว่า "วกวน"
      ...เพราะอะไร  ทำไมหยาดฝนไหลผ่านทางดวงตา...
      ...แค่เราห่างกันไม่กี่เดือน     แค่คำจากเพื่อนสิหนา...
      ...แค่ฟังลมของคนพ่นวาจา     แค่."ป่านนี้นะ.." แค่นี้เหรอ...
      ...หรือมิใช่มีแค่นี้    ยังมีสิ่งที่มากกว่าเสมอ...
      ...หรือสิ่งต่าง ๆ ถูกวางไว้แล้วบนเส้นทางของฉันกับเธอ...
      ...จึงทำให้เราได้มาเจอะเจอเท่านี้...แล้วก็จากกัน
      ...หรือเราจะเจอกันช้าไป    หรือโลกนี้มันกว้างใหญ่มิได้ดั่งใจเหมือนอย่างในฝัน...
      ...หรือเป็นเพราะเราไม่ค่อยได้คุยกัน...
      ...การเข้าใจกันของเรานั้น จึงเป็นสิ่งที่ยากเกินไป...
      ...หรือนี่คือความจริง
      ...ที่สรรพสิ่งไม่เที่ยงล้วนแปรเปลี่ยนและผันไป...
      ...หรือมีสิ่งอื่นอีกไหม...
      ...หรือมีสิ่งใด...ที่ต้องให้ใจได้เรียนรู้อีกยาวนาน...
      ...ทางเริ่มต้นถูกสร้างมาอย่างมีชีวิต...
      ...แต่ทางออกสุดท้ายกลับถูกใจที่ตายสนิทปิดไว้ซะงั้น...
      ...ตาเห็นเพียงความมืด ใจหลบซอกไม่พ้นตรอกทางตัน...
      ...ชีวิตที่แสนสั้นกับใจที่แสนโทรมจึงถูกชะโลมด้วยความเศร้าอันแสนนาน...
      .....
      ...ใจที่ปกป้องไว้ใยปิด...แย้มสักนิดสื่อแสดงส่งสาส์น...
      ...ตอบสนองรับด้วยอาการ...ส่งผ่านมาทางนี้ที่ใจ...
      ...มาช่วยกันก่อ...หล่อหลอมรักขึ้นใหม่...
      ...ให้งดงามกว่าฝันใด...จนวันสิ้นลมหายใจมาพรากเรา...
      ...อย่ามัวปิดตัวตายสนิทในราตรีดึกดื่น...
      ...อย่ามัวแต่ขมขื่นกับอดีตที่แสนเศร้า...
      ...อย่ามัวทิ้งสิ่งที่เคยสร้างไว้ในทางของเงา...
      ...เปิดรับเอาสิ่งใหม่ไปทดแทนคงแสนดี...
      ...ชีวิตช่างแสนสั้นนัก...
      ...จงสร้างความรัก พักความเกลียดสักที่...
      ...ทำตัวให้สดชื่น ทำให้ตื่นสดใส..ทำให้ใจสดสิ...
      ...พรุ่งนี้...มีอะไรให้ต้องเรียนรู้อีกเยอะแยะ..มากมาย..เอิ๊กๆๆๆ T^T

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×