The Dark Memorial

  อ่านแล้วก็เม้นด้วยนะครับ ถ้ายังหลงเหลือความเป็นมนุษย์อยู่ ไม่งั้นจาให้ตัวเอกไปฆ่าแน่ เหอๆๆๆๆ
 คำเตือน:นิยายเรื่องนี้อาจทำให้เส้นสมองคุณระเบิดได้เพราะแต่งแบบมึนๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนิยาย
สถานะ:ตอนที่19! เกือบครึ่งเรื่องแล้วว๊อยยย FIGHTING!!!!!
!( --)~*~(-- )?

~[บทนำ]~

            ปึ้ก! ผมเตะก้อนหินข้างทางกระเด็นเข้าพุ่มไม้ไปด้วยความเซ็ง ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว แต่เจ้าเพื่อนตัวแสบของผมยังไม่มาซักที ทั้งๆที่นัดมันตั้งแต่1ชั่วโมงที่แล้ว แล้วอย่างนี้จะได้เข้าไปเที่ยวงานเลี้ยงที่หมู่บ้านข้างๆไหมเนี่ย

            ไปไหนของมันวะ ยกนาฬิกาขึ้นดูก็เพิ่งจะรู้ว่ามันเกือบจะ4ทุ่มแล้ว

            แผนการของพวกเรามันยังไม่ใกล้ความจริงเลยนะโครนัส เสียงคนคุยกันดังมาจากพุ่มไม้ข้างหลัง ทำให้ต่อมสอดรู้สอดเห็นของผมทำงานทันที ก็แหม...มาคุยกันซะดึกขนาดนี้มันก็ต้องเป็นเรื่องลับๆอยู่แล้วล่ะครับ

            ใจเย็นๆหน่อยอาเรส ตอนนี้เราส่งคนเข้าไปปะปนอยู่ในกลุ่มพวกมันเรียบร้อยแล้ว อีกไม่นานก็คงได้เวลาเริ่มงาน ชายผิวขาวซีด นัยน์ตาสีแดง ผมสีเงินที่อยู่ในชุดคลุมยาวสีดำพูดอย่างเยือกเย็น โดยมีชายอีกคนที่มีตาสีเหลืองยืนกอดอกฟังอย่างหงุดหงิด โอ้!สงสัยจะเป็นมากกว่าเรื่องธรรมดาๆแบบที่ผมนึกไว้ซะแล้ว

            ข้าไม่ใช่คนใจเย็นแบบเจ้านะ ยิ่งแผนการนี้เสร็จเร็วเท่าไหร่ ข้าและเจ้าก็จะได้ขึ้นครองบัลลังก์เร็วเท่านั้น

            แน่นอน แต่เราต้องแน่ใจก่อนว่าแผนการนี้จะไม่ล้มเหลวไม่เป็นท่า เหมือนแผนการอื่นๆที่ผ่านมา

            นี่เจ้าหาว่าข้าคิดแผนการได้ห่วยมากยังงั้นสินะ!!!

            โอ้!ใจเย็นๆท่านอาเรส โกรธมากมันไม่ดีต่อสุขภาพนะ ฮึๆๆ ชายผิวขาวซีดพูดเหมือนจะกวนโมโหชายอีกคน

            เจ้า!วันนี้ข้าต้องเอาเลือดเจ้าใหได้

            ร่างของชายตาสีเหลืองขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ กล้ามเนื้อขยายตัวจนใหญ่ผิดมนุษย์ ปากยื่นออกมาข้างหน้า เขี้ยวยาวแหลมสีขาวงอกออกมา ใบหูยืดยาว แขนและขามีกรงเล็บสีดำงอกออกมา ขนขึ้นปกคลุมไปทั่วตัวจนดูเหมือนหมาป่าขนาดยักษ์ไม่ผิดเพี้ยน ดวงตาสีเหลืองจับจ้องไปยังชายที่อยู่เบื้อหน้าอย่างโกรธแค้น

            ....มันตัวอะไรกันนั่น....ผมนึกอยู่ในใจเพราะไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้เห็นตรงหน้า จะมีมนุษย์คนไหนที่แปลงร่างเป็นหมาได้ล่ะครับ ผมไม่เชื่อ! ไม่เชื่อเด็ดขาด! ไม่กลัวด้วย! เพราะมันเป็นแค่หมา

            แต่ถึงในใจจะบอกยังงั้น ขาของผมก็ยังขยับถอยออกจากที่ตรงนั้นอยู่ดี และ...

            เปาะ!!! รองเท้าคู่ใจของผมก็ไปเหยียบกิ่งไม้แห้งพอดี ฮือๆๆ...ใครนะช่างเอามาวาง

            ชายผิวขาวและเจ้าหมาน้อยหันมองมาทางผมทันที และดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่มีคนมาล่วงรู้ความลับของเขา ผมใส่เกียร์หมาวิ่งหนีทันที

ไมมีใครวิ่งตามผมทันหรอกครับ ผมเนี่ยแหละแชมป์วิ่งโอลิมปิกเชียวนะ...ดูเหมือนผมจะลำพองตัวเองไปหน่อย เพราะมารู้ตัวอีกทีก็เห็นเจ้าหมาน้อยมายืนดักอยู่ข้างหน้าซะแล้ว และผม...ก็เบรกไม่ทันแล้วด้วย!!!!!!

            แฮ่~~~งั่มมม!!!!! ไม่รู้ว่าเร็วเท่าไหร่ที่มันพุ่งตัวเข้ามาหาผม แต่ว่าตอนนี้ขาซ้ายของผมกำลังอยู่ในปากของเจ้าหมาน้อยแล้ว

            อ๊ากกกส์ เป็นธรรมดาของคนที่โดนหมากัด ที่จะต้องร้องออกมาไม่เป็นภาษามนุษย์เหมือนที่ผมเป็นตอนนี้

            ผมเหลือบมองไปรอบๆก็เห็นกิ่งไม้แหลมๆตกอยู่ ไม่รอช้า ผมรีบหยิบมันขึ้นมาแทงไปที่ตาข้างขวาของเจ้าหมาน้อยทันที

            ได้ผล มันละความสนใจจากขาของผมไปที่ตาของมัน ได้โอกาสผมจึงต้องรีบวิ่งหนีต่อ ขืนอยู่มันจะไม่กินเฉพาะขาของผม แต่มันอาจจะกินผมทั้งตัวเลยก็ได้ ระยะทางการเคลื่อนที่ของผมไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เพาะขาที่มีเลือดไหลซิบๆจากคมเขี้ยวของหมาน้อย

            วิ่งมาได้สักพักผมก็มาถึงทางออกสวนสาธารณะ...ดีละ เดี๋ยวจะกลับไปฟ้องตำรวจ พวกเอ็งซวยแน่...ผมคิดในใจ

            ฟุ่บ!ชายผิวขาวซีดที่ชื่อโครนัสลอยลงมาจากฟ้า ลงมายืนอย่างนุ่มนวลตรงทางข้างหน้าผม ให้ตายสิ วันนี้มันชักจะสนุกขึ้นเรื่อยๆซะแล้ว

            จะหนีไปไหนรึ มนุษย์? แฮ่~~~ เขาพุ่งเขามาหาผมด้วยความเร็วสูงมาก มากจนผมมารู้ตัวอีกทีก็โดนเขากัดคออยู่และผมรู้สึกเหมือนกำลังโดนดูดวิญญาณออกไปจากร่างอย่างช้าๆ...ช้าๆ...

            ตุ้บ! ร่างบางๆที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงของผมล้มกระแทกกับพื้น สติผมกำลังลอยออกจากร่าง ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นก่อนจะสลบไปก็คือชายที่ชื่อโครนัสเช็ดเลือดที่มุมปากของเขา และเจ้าหมาน้อยที่ชื่ออาเรสในร่างมนุษย์เดินเข้ามาหาโครนัส.....

**************************************************************