ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC EXO X YOU {+:YOU & ME:+}

    ลำดับตอนที่ #3 : +:+TAO X YOU+:+ M A F I A ::: I

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.7K
      6
      12 มี.ค. 57

     


    1


    +:+ M A F I A +:+



      
     

     

     

     

     

     

     

    บันทึกพิเศษ::หลง ไฮ่หลาง

     

     

    "นี่!!จะนอนเอาโล่หรือไงฮ่ะ!!! ตื่นๆๆๆ!!" เสียงนุ้มทุ้มตะโกนแทรกผ่านประสาทหูของฉันเข้ามา แต่การกระทำของร่างสูงปริศนากลับสวนทางกัน เมื่อมือหนาเอาแต่ตบหน้าฉันเบาๆ

     

    "หือ??" ฉันค่อยๆปรือตาปรับให้เข้ากับแสงไฟฉายกระบอกเล็กที่อีกคนใช้ส่องตาฉันส่องมา เอ่อ...นี่เขาคิดว่าฉันตายแล้วใช้มั้ย??

     

    "หืออะไรเล่ายัยเบ๊อะ!!ตื่นๆๆๆ"

     

    มือหนาเอื้อมมาคว้าที่ไหล่ของฉันก่อนจะเขย่าๆๆๆ จนฉันหัวสั่นหัวคลอนไปหมด เฮ้!!นี่คนนะไม่ใช่ขวดยา!!!

     

    "อะไรเนี่ย!!นาย!?! ใครอ่ะ"

     

    ฉันถามไปเมื่ออีกคนลดระดับแสงไฟที่แยงตาฉันลงแล้ว ใบหน้าคมคายที่ยังไม่มองไม่ค่อยชัดเจนเท่าไรแต่ก็ยังบ่งบอกถึงออร่าความหล่อฉายเข้ามา

     

    "ฮวัง จื่อเทา" ไร้ซึ่งบทสนทนาตอบกลับเมื่ออีกฝ่ายบอกชื่อของตัวเองมา

     

    "...."

     

    "..."

     

    "0_0"  

     

    ฮวังจื่อเทา "อย่าไปยุ่งกับมันนะ พี่ไม่ชอบ" คำพูดของพี่จินหลงลอยเข้ามาในหัวดื้อ

     

    "..."

     

    "=[]-!!!"

     

    "มันเป็นไอ้โรคจิต" คราวนี้มีภาพของการต่อสู้ไหลเข้ามาในหัวด้วยฝีมือพี่ชายสุดที่รักเหทอนเดิม ที่หยิบภาพถ่ายตอนจื่อเทาทำร้ายเด็กคนหนึ่งจนสภาพหน้าตาดูไม่ได้

     

    "..."

     

    "นะ!! นาย ฮวังจื่อเทา?!?!!!! " ด้วยความกลัวคนข้างหน้า ฉันก็ถอยกรู่โดยลืมไปว่าตัวเองนั้นอยู่บนเตียง..

     

    บนเตียง...

     

    บนเตียง....!!!!

     

    โคร้ม!!!

     

    "โอ๊ย!!"

     

     ด้วยความที่ตัวเองเกิดมามีกรรมซะเหลื้อเกิ๊นนนน ทุกครั้งที่ฉันทำอะไรก็มักจะได้แผลเสมอ

    และด้วยเหตุฉนี้แล หัวทุยๆของฉันจึงไปเซย์ไฮกับพื้นพรมห้องของจื่อเทาไปโดยปริยายโดยที่มีร่างสูงที่นั่งมองเงียบๆอย่าวอึ้งๆ

     

    "เฮ้ย!!เป็นไรป้ะ??"

     

    เสียงทุ้มถามมาอย่างเป็นห่วงแต่กลับไม่มีแม้แต่มือที่จะช่วยฉุดให้ฉันขึ้นไป มีเพียงรอยยิ้มจางๆที่ระบายอยู่ที่มุมปากแทน ท่าทางเหมือนคนสะใจเล็กๆ -"- โคตรสุภาพบุรุษนะครัช!!!

     

    "สบายมาก!!" ฉันตอบแบบส่งๆไปพลางขยับขาที่ยังอยู่บนเตียงให้ลงมาข้างล่างเพื่อให้ระดับเดียวกับหัวที่ลงมาก่อนหน้นั้นแล้ว -"-

     

    "แน่นะ?"

     

    "อื้อ!! สบม.ฮ่ะ >_<\" ฉันลุกขึ้นเต็มความสูงที่ไม่ค่อยจะสูง มือก็ยกขึ้นมาทำท่าเดียวกันกับสารวัตรตำรวจตอนที่รับคำสั่งจากหัวหน้า

     

    ทันทีที่ฉันทำท่าจบจื่อเทาก็ปล่อยก๊ากออกมาทันที  คนตัวสูงใช้แขนข้างหนึ่งกดท้องไว้อย่างกับกลั้นขำแต่ไม่ทันแล้วจ้ะ เสียงหัวเราะของพ่อคุณนั้นดังจนขี้หูของฉันออกมาเต้นระบำแล้ว -"-

     

    "ฮ่าๆๆ เธอนี่มันจี้ชะมัดเลย เป็นถึงลูกคนเล็กของแก๊งใหญ่แต่ไหงมาติ๊งต๊องซะนี่?"

     

    "นี่นาย!!"  ปรี๊ด!!! พูดแล้วปรี๊ด!!! อีตานี่มาว่าฉันติ๊งต๊องอ่ะ!!! เดี๋ยวแม่ฟาดคอซะเลย!! แต่ก็ทำไม่ได้อย่างอยากจะทำ T^T ก็เลยทำเพียงแค่จ้องหน้าอีกคนด้วยความแค้นเคือง

     

    "อะไร??จะเตะฉันหรอถึงมองอย่างนั้น? โอเคนะฉันพร้อม...ว่าแต่ขาเธอยาวพอที่จะเตะฉันหรือเปล่าล่ะ?" พูดจบจื่อเทาก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้าวขายาวๆนั่นมาชิดกับฉัน จนรู้สึกถึงไอร้อนจากร่างกายอีกสองคน

     

    วัดจากระดับความสูงกันแล้วใบหน้าฉันอยู่แค่ตรงอกแกร่งที่กำลังเต้นรัวและแรงอยู่ ถึงแม้ฉันจะไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปดูแต่ก็รู้ว่าคนตัวสูงนั้นกำลังก้มมองฉันอยู่ เพราะลมหายใจร้อนนั่นกำลังหายใจรดหัวฉันอยู่

     

     

    "นายพูดถูก...ฉันเตะนายไม่ถึงหรอ..." ฉันก้มหน้าพูดงึมงำอยู่คนเดียวก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปจ้องอีกคนที่กำลังจ้องกลับมาเหมือนกัน เป็นอย่างที่ฉันคิดจริงๆด้วย ฮึๆๆคิดะไรดีๆออกแล้วสิ..~~~ -.-

     

    "อ่าฮ่ะ รู้ตัวก็ดี โอ๊ย!!!"

     

    จื่อเทาร้องขึ้นมาทันทีที่ฉันกระโดดเอาหัวโหม่งคางแหลมนั่น ขายาวๆก้าวถอยหลังไปหลายก้าวจนล้มลงบนเตียงนอน

     

    "ฮึๆ แต่ฉันทำอย่างนี้ได้"

     

     กอดอกพลางมองอีกคนด้วยความสะใจ ก่อนจะหันหลังเดินจากไปอย่างผู้มีชัย....

     

     

    ...ซะเมื่อไรล่ะ!!!  T^T

     

     

    "จะไปไหนยัยตัวแสบ!!"

     

    เสียงเย็นๆของจื่อเทาลอยไล่หลังมา เป็นสัญญาณเตือนว่าพายุลูกใหญ่จากเมืองจีนกำลังจะซัดเข้ามาในอ่าวไทยและบู๊ม!!! ก็เกิดเป็นโกโก้ครั้นช์!!! -"- นี่ไม่ใช่เวลามาเล่นนะครัช!! -..-

     

    "ง่า เค้าแค่จะไปเข้าห้องน้ำเอง" เอาว่ะ!!ใช้ไม้แข็งไม่ได้ก็เอามาอ่อนประคบก็แล้วกัน -"-

     

    "หรอออ แต่นั่นประตูห้องฉัน" เทาฉีกยิ้มเย็นๆมาให้จนฉันรู้สึกว่าตอนนี้เรากำลังยืนแก้ผ้าท้าลมเล่นที่อลาสก้าเชียว

     

    "อ้าวหรอo_O? ว้า~~แย่จัง>_<a"  กระแด๊ะแอ๊บแบ๊วนิดหน่อยเผื่อคนตรงหน้าจะขำกับท่าทีของฉันบ้าง แต่เปล่าเลย สายตาคมๆของจื่อเทายังคงเฉือดเฉือนฉันอยู่ร่ำไป T^T ไม่เข้าใจ!!! ทำอย่างนี้มันก็ใช้กับพี่จินหลงได้ตลอดนี่นา T--T?

     

    "เฮ้อ เธอนี่มัน!!"  จื่อเทาถอนหายใจอย่างคนปลงตกกับท่าทางของฉันก่อนจะดึงตัวของฉันให้เข้าไปใกล้ยิ่งขึ้นไปอีก

     

    "แง้!! เค้ากลัวแล้ววว>_<" ฉันหลับตาปี๋เมื่อเข้าใกล้ร่างสูงแม้กลิ่นน้ำหอมจะหอมฟุ้งก็เถอะ -..-

     

    Rrrrrrr Rrrrr

     

    แรงสั่นของมือถือตรงกระเป๋ากางกงของจื่อเทาก็สั่นขึ้นมาทันทีอย่างกับรู้เวลา

     

    เทาปล่อยมือข้างหนึ่งออกจากตัวฉัก่อนจะล้วงไปหยิบมือถือออกมากดรับ

     

    [เอาน้องกูมา..]

     

    "กูไม่ให้มีไรป้ะ?" ร่างสูงพูดอย่างยียวนก่อนที่จะลากฉันกลับไปที่เตียงเหมือนเดิม

     

    [มึงมีเรื่องกับกู น้องกูไม่เกี่ยว!!]

     

    เสียงพี่จินหลงนี่!?! พี่จินหลงเป็นคนโทรหาเทา!! พี่ชายสุดหล่อของช้านนนน>[]<

     

    "พี่จินหลง!!! ช่วยเค้าด้วย อุ๊บ!!!" ขณะที่ฉันกำลังตะโกน มือหนาก็เลื่อนมาปิดปากทันที พร้อมกับฉุดตัวฉันให้ลงไปนั่งบนเตียงก่อนจะดันให้ฉันนอนราบกับเตียงนุ่ม

     

    [ไฮ่หลาง??!!! เทา!!มึงทำอะไรน้องกู!!!]

     

    "นั่นสิ..กูทำอะไรน้องมึงน้าาา"

     

     เทาพูดกวนประสาทพี่จินหลงอีกครั้ง แต่คราวนี้เขากลับใช้สายตาคมๆมองไล้ตามร่างกายฉันแทนก่อนที่จะมาหยุดที่ริมฝีปากสีแดงสดของฉัน แอบลอบเห็นร่างสูงกลืนน้ำลายด้วยนะเออ อิอิอิ >< นี่ไม่ใช่เวลามาแอ๊บนะครัช!!!

     

    [ไอ้เหี้.!! มึงอย่าทำอะไรน้องกูนะเว้ย!!!]

     

    เสียงพี่จินหลงตะโกนออกมาอย่างคนที่โมโหสุดขีด จนฉันได้ยินเสียงข้าวของแตกจากทางปลายสายให้ทายว่าพี่จินหลงต้องเตะอะไรซักอย่างแน่นอน โธ่ พี่ชายฉัน T^T จะเจ็บหรือเปล่าเนี่ยToT

     

    "มึงเริ่มก่อนเอง  มึงมาเ.สือกกับน้องกูก่อน ช่วยไม่ได้.."

     

    [เ.สือกห่.าไรว่ะ!!! น้องมึงมัน!!!"

     

    "น้องกูทำไม!!!!"

     

    [...]

     

    "ไอ้เหี้.ยมึงบอกมาน้องกูทำไม??!"

     

    [...ร่าน..]

     

    "ไอ้เหี้.ยเอ้ย!!!!" พูดจบคนอารมณ์ร้อนก็กระชากเสื้อนักเรียนของฉันออกไป!!

     

    "กรี๊ดดดดดดดด!!! " ฉันร้องลั่นเมื่อเสื้อนักเรียนหลุดออกไปจนเห็นเสื้อกล้ามตัวบางสีดำกับชั้นในเท่านั้น

     

    [ไอ้เวร!!!! มึงทำอะไรน้องกู!!!]

     

    "กูก็จะทำให้น้องมึงร่านเหมือนน้องกูไง!!!"

     

    [อย่านะเว่ย!!!]

     

    เสียงปลายสายตะคอกออกมาดังไม่แพ้จื่อเทาเลย แต่จื่อเทากลับไม่ฟังแม้แต่น้อย  เมื่อริมฝีปากร้อนกำลังฉกชิงความหอมจากลำคอเนียนของฉันอยู่ เทาลากไล้ริมฝีปากอยู่ที่ซอกคอฉันสักพักก่อนที่จะมาลองชิมความหวานเริมฝีปาก แต่ฉันก็หันหน้าหนีได้ทันเวลา เทาจึงฝังริมฝีปากที่ซอกคอฉันแทน

     

    "ฮือ! พี่จินหลง!! ช่วยเค้าด้วย ช่วยเค้าด้วย!!! พี่จินหลง!!!"

     

    [ไอ้เหี้.!!! มึงหยุดนะเว้ย!!]

     

    "โทษทีกูหยุดไม่ได้แล้ว น้องมึงแม่.งน่า...ว่ะ ฮึ!!"

     

    [เทา!! จื่อเทา!!]

     

     

    ติ๊ด!!!

     

    เทาตัดสายพี่จินหลงทิ้งไปก่อนจะหันมาที่ฉันต่อ

     

    "พี่ชายเธอทำฉันแสบมากนะ!!"

     

    "ปล่อยนะ ฮึก!!" กลั้นสะอื้นเมื่อเห็นอีกคนกำลังปลดกระดมเสื้อตัวเองอยู่ ก่อนจะเหวี่ยงเสื้อที่ถอดออกมาแล้วทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

     

    "ถ้าฉันปล่อยเธอไป ฉันก็คงเป็นไอ้โง่แล้วล่ะ!!"

     

    ริมฝีปากร้อนกดลงมาทันที่ที่พูดจบมือหนาก็เลื่อนมาล็อคใบหน้าของฉันไม่ให้หันหนีไปไหน อีกมือก็สอดเข้าไปในสาบเสื้อกล้ามตัวบางของฉัน เพื่อปลดตะขอชั้นในให้หลุดออกมา

     

     

    "ฮือๆๆ กรี๊ดดดดดดดด" ฉันกรีดร้องเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่สติทั้งหมดจะดับวูบไป!!!

     

     

     

     

     



     

     

    TBC

     

    +:+M A F I A+:+

     

    PLEASE COMMENT

     

     

     

      ตอนต่อไป

     

     

    "นายมันน่าขยะแขยงฮวังจื่อเทา!!!"

     

    "ฉันขอโทษนะไฮ่หลาง"

     

     

     

    "ไปกระทืบคนกัน.."

     

    [ใครว่ะ?จินหลง]

     

    "ฮวังจื่อเทา!!!"

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    MINOR
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×