คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Trap xxx 2 ::: Funeral first
Trap xxx 2
Funeral first
<<ศพแรก>>
Talk ::: Do Kyungsoo
เมื่อมาถึงบ้านพัก ชานยอลก็ให้ทุกคนไปเลือกห้องพักกันได้ตามใจชอบเลย บ้านของชานยอลเป็นบ้านสไตล์โคโลเนียลมันสวยนะ แต่สำหรับผมแล้วมันดูหลอนๆมากกว่า เมื่อไม่กี่เดือนก่อนผมก็มาที่นี่แล้ว มาครั้งแรกบอกตามตรงมันสวยมากเลยล่ะ แต่...ครั้งนี้กลับต่างกันมันดู....น่ากลัวเมื่อผมนึกถึงเหตุการณ์นั้น.... แต่ผมก็เลี่ยงไม่ได้ที่ต้องกลับมาที่นี่อีกครั้งพร้อมกับพวกเขา....
ตอนนี้ผมเลือกห้องได้แล้วล่ะ เป็นห้องที่อยู่ข้างๆบันได ข้างในตกแต่งสวยมาก แต่ผมแค่แง้มๆประตูดูนะ เหมือนชานยอลจะให้แม่บ้านทำความสะอาดไว้อย่างดีเลย...แต่ผมก็มองหาแม่บ้านไม่เจอซักคน....
“ไง คยองซู เป็นไงชอบมั้ย >_< “
จู่ๆชานยอลที่มาขากที่ไหนไม่รู้ก็ถามผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ฮู่ววววว เกือบหัวใจวาย
“อา~~~ สวยมากเลยชานยอล ฉันชอบอ่ะ”
“ดีแล้วๆๆๆ ทุกคนก็ดูท่าทางจะชอบกันนะ”
“อื้อ บ้านนายออกจะสวย แล้วได้วางโปรแกรมหรือยังว่าจะทำอะไรบ้าง”
“อ๋อ เดี๋ยวพรุ่งนี้นายก็รู้ ^_< “
ชานยอลพูดพร้อมกับขยิบตามาให้ผม แต่....
“อู้ยยยยย ปวดชิ้งฉ่องง่า~~~”
ผมพูดบอกชานยอลก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำในห้องพักส่วนตัวของผม อา..อย่างน้อยก็ในตอนนี้
“เฮ้ย!!! “
ผมอุทานด้วยความตกใจปนหวาดกลัว เมื่อผมได้เห็นข้อความบนผนังห้องน้ำ
ติ๊ด ติ๊ด
เสียงข้อความในมือถือถูกส่งเข้ามาทันทีที่ผมเห็นข้อความเลือดบนฝาผนังห้องน้ำ
To You…
ขอต้อนรับคุณเข้าสู่ค่ำคืนสุดระทึกขวัญสำหรับคุณ ต่อจากนี้ไปจะเป็นภารกิจที่คุณ ต้อง ทำ
......ฆ่า.... ทุกคนซะ แล้วคุณจะรอด.....
นี่ไม่ใช่คำขู่ นี่คือเรื่องจริงและนี่ก็คือเกมส์ของฉัน
อ้ะๆๆๆ คิดจะเอาไปให้เพื่อนของคุณดูหรอ คิดดูดีๆนะ คุณจะเป็นคนฆ่าหรือโดนฆ่าถ้าเอาให้เพื่อนคุณดู ยินดีต้อนรับเข้าสู่ Trap XXX ขอให้พระเจ้าคุ้มครองคุณล่ะกัน.....
xxx-xxx-xxxx
นี่มันเรื่องอะไรกัน!!!!
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างคนจิตเลื่อนลอย คล้ายกับคนเป็นโรคประสาทก็ไม่ปาน......ภาพเลือดที่อยู่บนฝาผนังยังคงฝังแน่นในหัวของผม
ผมตั้งใจว่าจะโทรไปหาตำรวจแต่มือถือของผมก็เสือกไม่มีคลื่นขึ้นมา
ผมจะทำไงดี....ทำไงดี....
ก๊อกๆๆๆ
เฮือก!!!
ผมสะดุ้งก่อนจะหันไปที่ประตู....
“คยองซูยา~~~เปิดประตูให้หน่อยสิ~~~~”
ข้างนอกเป็นเสียงของ อี้ชิง เรียกผม จะเปิดประตูดีมั้ย เขาจะได้รับข้อความเหมือนผมมั้ย? แล้วผมควรจะทำยังไงดี....
แอ๊ดดดดดด
และผมก็ตัดสินใจที่จะเปิดประตูไป
“อา ดีจังนายเปิดประตูให้ฉันแล้ว ฉันนอนไม่หลับอ่ะ แต่ทุกคนหลับไปหมดแล้ว สงสัยจะเหนื่อยกันหมด นายกำลังทำอะไรอยู่หรอ?”
อี้ชิงก้าวเข้ามาให้ห้องของผมแล้วก็พูดไม่หยุด แต่....หลับแล้วนี่นะ เป็นไปได้ไงปกติพวกเขานอนดึกจะตายไป....
และผมก็มองอี้ชิงด้วยสายตาหวาดระแวง จนอี้ชิงรู้สึกได้....
“อะไรๆๆๆ นายมองฉันอย่างนั้นหมายความว่ายังไงเนี่ย...”
อี้ชิงหันมาพูดกับผมพร้อมกับกลั้นขำไว้ อะไร ตลกตรงไหน...
“นี่....คยองซูเรามาเล่นเกมส์กันมั้ย”
“ O_O !!!!”
นี่ก็คือเกมส์ของฉัน
ความทรงจำที่ได้อ่านข้อความในมือถือแทรกเข้ามาในสมองผมอีกครั้ง
“เกมส์...อะไรของนาย กลับไปได้แล้วฉันจะนอน...”
“นี่...กลัวอะไรฮ่ะ...ตอนนั้นนายยัง....”
“หยุดนะ อี้ชิง นายก็เหมือนกันล่ะ”
ผมบอกให้เขาหยุดพูดทันทีที่พูดถึงเรื่องนั้น.... ตัวเขาเองก็ไม่ต่างจากผมเท่าไรหรอก เฮอะ!!!
“แล้วไง...ยังไงเขาก็ไม่เชื่อคำพูดของนายหรอก คยองซู”
“แล้วนายคิดว่าเขาจะเชื่อคำพูดของนายหรอ”
“นายก็รู้นี่นา~~~~ว่าฉันหน่ะ....แสดงละครเก่ง...!!!!”
“นายต้องการอะไร จาง อี้ชิง!!! “
“ฉันต้องการรอด!!! ขอโทษนะคยองซูฉันไม่มีทางเลือก ฉันต้องรอด ฉันต้องรอด นายเข้าใจมั้ย!!!!”
.......นี่มัน......
....คนๆนั้นก็ส่งข้อความไปหาอี้ชิงด้วย.....
....ใช่มั้ย.....
ขณะที่ผมกำลังทบทวนเรื่องราวก่อนหน้านั้นอยู่อี้ชิงก็ต่อยเข้ามาที่ใบหน้าของผมทันที
ผลั๊วะ!!!!
“อ๊อก!!!”
หมัดของอี้ชิงทำเอาผมเซถอยไปหลายก้าว
“อี้ชิงอย่า!!!”
ผมร้องลั่นทันทีเมื่อเห็นเขาไปหยิบแจกันใบใหญ่มาเพื่อจะใช้ทุบหัวผม
“นายมันอ่อนแอ คยองซู ฮึๆๆๆ “
อี้ชิงในตอนนี้เสียสติไปแล้ว แววตาของเขามองผมเหมือนสัตว์ป่าที่กระหายเลือด เข้าก้าวมาช้าๆๆ ก่อนที่จะยกแจกันขึ้น
“นายมันบ้าไปแล้วอี้ชิง!!!! “
ผมอาศัยจังหวะที่เขายกแจกันขึ้นถีบไปที่ท้องของเขาก่อนจะลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีเพื่อหาที่ซ่อน และอาวุธ.........!!!
“อ๊อก!!!”
“....”
“แก!!!! “
อี้ชิงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะวิ่งตามผมมา แต่ด้วยความที่เขาโดยผมถีบจึงทำให้เขาวิ่งได้ไม่ค่อยเร็วเท่าไร
“นาย!!!! ถ้ายังไม่อยากตายอย่าเข้ามานะ “
ผมพูดพร้อมกับชูอาวุธในมือ....
“ส้อม!!! เนี่ยนะ... ฮึ แค่ส้อมจะทำอะไรฉันได้”
อี้ชิงพูดอย่างท้าทาย ก็จริงของเขาส้อมในเวลานี้แทบจะไม่มีความหมาย....แต่มันก็แหลมเหมือนกันนี่....ฮึๆๆๆ
“งั้นก็เชิญชิมรสชาติของส้อมหน่อยเป็นไง จาง อี้ชิง!!!!”
ผมพูดพร้อมกับกระโดดเข้าไปหาอี้ชิงที่ตอนนี้อยู่อยู่อย่างไร้อาวุธ ก่อนที่จะ...
ฉึกกกกกก
เสียบลงไปที่ลูกตาของเขา
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
อี้ชิงร้องอย่างทรมานเมื่อส้อมที่เขาคิดว่าไม่อันตรายแต่ตอนนี้ไปเสียบอยู่ที่ลูกตาของเขาแล้ว
ตัวของผมเองที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะปักส้อมไปที่ตาของอี้ชิงได้แต่ยืนสติแตกอยู่ข้างๆ ..........นี่ผมทำอะไร.... ผมกำลังจะฆ่าเพื่อนตัวเองใช่มั้ย...ไม่จริง...ผมไม่ช่คนแบบนี้...ผมเป็นคนจิตใจดี....ผมไม่ได้ทำ....
“นี่!!! เงียบหน่อยได้มั้ยอี้ชิง เดี๋ยวคนก็แห่กันมาหรอก”
“นายมัน!!! ฉันจะฆ่าแก!!!”
อี้ชิงร้องอย่างเกรี้ยวกราดก่อนจะเดินเข้ามาหาผมอีกครั้งพร้อมกับส้อมที่เข้าเอาออกจากตาของเขา มันทำให้ผมเห็นลูกตาเละๆของเขา..... ที่ติดมากับส้อม....
มันทำให้ผมแทบจะอ้วกออกมาเลยที่เดียว....
“ตามองไม่เห็นแล้วยังทำซ่าอีกนะอี้ชิง!!!”
“ยังเหลืออีกข้าง!!! อย่าพูดมากฉันจะฆ่าแก!!!”
อี้ชิงเดินโซซัดโซเซเขามาเรื่อยๆ อย่างเอาเรื่อง พร้อมกับเอาส้อมที่มีลูกตาของเขาชี้มาที่ผมอีกครั้ง
“หยุดบ้าได้แล้วอี้ชิง”
“ไม่!!! ฉันต้องรอด ฉันต้องรอด ต้องรอด นายเข้าใจมั้ย!!!”
อี้ชิงที่ตอนนี้เหมือนกับคนบ้าเริ่มแทงสะเปะสะปะไปทั่ว
ฉึก!!!
และด้วยความประมาทของผมทำให้ส้อมในมือของเขาปักเข้ามาในแขนของผม!!!
“โอ๊ยยยยยย”
“เป็นไง ฮ่าๆๆๆๆ โดนบ้างแล้ว!!! เจ็บมั้ยล่ะ!!! “
อี้ชิงอาศัยจังหวะที่ผมลงไปนอนด้วยคำเจ็บปวดขึ้นคร่อมผมไว้ แล้วก็บีบคอของผม
“อ๊อก”
“ฮ่าๆๆๆ ตายซะเถอะมึง”
เขาเริ่มพูดคำหยาบออกมา นั่นแปลว่าสติของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วเพราะปกติเขาเป็นคนที่พูดเพราะมากและไม่มีทางหลุดคำหยาบออกมา เอ๊ะเดี๋ยวซิ!!! ที่ผมบอกว่าตอนนี้เขาไม่มีสติน่ะผมขอถอนคำพูด สติของเขาหายไปตั้งแต่ได้รับข้อความบ้าๆนั่นแล้ว!!! แต่ที่ผมสงสัยก็คือ........... ทำไมเขาถึงมาหาผมเป็นคนแรก!!!!
“ฮ่าๆๆๆ ตายซะเถอะมึงๆๆๆ”
อี้ชิงพูดประโยคเดิมซ้ำไปซ้ำมาพร้อมกับแรงกดที่คอที่ทวีคูณมาขึ้น!!!
“อ๊อก”
ตอนนี้ผมที่กำลังจะหมดลม ผมก็เอามืออีกข้างกระแทกเข้าไปในดวงตาโบ๋ๆของเขาอีกครั้ง
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
อี้ชิงร้องอย่างทรมาน พร้อมกับปล่อยผมแล้วเอามือไปกุมตาของตัวเองไว้
“แฮ่กๆๆๆ”
ส่วนทางผมรีบสูดเอาอากาศเข้าไปหาใจทันที นี่ก่ะจะฆ่ากันจริงๆใช่มั้ย!!! ผมที่ตอนนั้นสติแตกเหมือนกันก็รีบหยิบส้อมมากระหน่ำแทงเขาไปทั่วๆตัว
ฉึก!!!
ฉึก!!!
ฉึก!!!
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองนั้นแทงไปที่ไหนของเขาบ้าง แต่ที่แน่ใจก็คือ ผมได้แทงเข้าไปที่คอของเขา เลือดมหาศาลก็ทะลักออกมาใส่ตัวของผม
ฉึก!!!
ฉึก!!!
ฉึก!!!
เขาดิ้นพล่านๆๆๆ เหมือนกำลังเต้นรำอย่างที่เขาถนัด ก่อนที่จะหยุดไปพร้อมกับลมหายใจของเขา.....
“นายทำฉันก่อน”
อี้ชิงที่ตายไปแล้วส่งสายตาอาฆาตแค้นมาให้ผมมันดูน่ากลัวไปอีกเท่าตัวเมื่อมีแค่ตาเดียวเท่านั้น
เลือด.....ของเขาเต็มหน้าและมือของผม
เลือดของเขา......เต็มเสื้อผ้าของผม......
และเลือดของเขา........เต็มพื้นห้องของผม
ติ๊ด!!! ติ๊ด!!!
เสียงข้อความส่งเข้ามาอีกครั้งหลังจากที่ผมจัดการอี้ชิงเสร็จ
TO….You
ว้าวววววว เสร็จไปแล้วหนึ่งรายนะคร้าบบบบ ขอแสดงความเสียใจกับคุณ จาง อี้ชิงด้วย....ส่วนคุณ โด คยองซู คุณได้ไปต่อ
อ่ะๆๆๆๆ ข้อความนี้ผมส่งให้คุณแค่คนเดียว ไม่ต้องกลัวว่าคนอื่นจะรู้หรอกครับ >_<
แต่...คุณนี่เป็นคนรักเพื่อนมากเลยนะครับ รักจนฆ่าเพื่อนตัวเองตาย!!!
จบการพูดคุย ขอให้พระเจ้าคุ้มครองคุณก็แล้วกัน อิอิอิอิ
xxx-xxx-xxxx
ผมได้แต่กำมือถือแน่นในมืออย่างโกรธแค้น!!!
แค้น!!! ที่เต้นไปตามเกมส์ของมัน
แค้น!!! ที่ไม่สามารถพาอี้ชิงกลับมาเป็นคนเดิมของพวกเราได้
“แค้น!!! ที่ฆ่าอี้ชิงลงไป
แค้น!!! ที่เมื่อก่อนตัวเองทำเรื่องแบบนั้นไป!!!
ผมหันกลับไปมองร่างของอี้ชิงอีกครั้ง ที่ตอนนี้ผมได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาแล้ว สภาพของเขาตอนนี้หรือครับ
ตามตัวพันด้วยผ้าพันแผล
ใบหน้าพันด้วยผ้าพันแผล
ผมที่เมื่อก่อนกระเซอะกระเซิงตอนนี้ผมจัดการหวีให้เรียบร้อย เสื้อผ้าสีสันสดใส
เนื้อตัวหอมๆกลิ่นดอกไม้ตามที่เขาชอบ
ใบหน้าในตอนนี้....ที่ยิ้มแย้มราวกับสบายใจที่ตัวเองนั้นได้พ้นจากเรื่องเลวร้ายพันธ์นี้แล้ว ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเปลี่ยนไปตอนไหน
แล้วผมก็จรดริมฝีปากของผมลงไปบนหน้าผากมนๆของเขา
“ขอโทษนะอี้ชิง หลับให้สบาย ฉันรักนาย....”
ทางด้านหนึ่งในมุมมืด....
มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่มองเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างพูดขึ้น
“หึ เสร็จไปหนึ่ง สมควรล่ะ!!!! “
…TO BE CONTINUED…
Trap XXX
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
:) Shalunla
ความคิดเห็น