Tale of Divine Regina :: 'The Lunatic Sanguis Venefica [I]'

         
 

"..ผลงานที่ล้มเหลวเป็นได้แค่ขยะที่ถูกทิ้ง.."


"..ของที่สร้างมาแต่ใช้ไม่ได้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร"
 

"..ถ้าแกทำไม่ได้..ก็ไม่ได้ต่างอะไรกับขยะที่ต้องถูกกำจัด!!!"

          .

          .

          .
 

คำพูดที่กดดันและกรอกหูมาตั้งแต่เด็ก ความคาดหวังอันแสนน่ารังเกียจช่างหอมหวานไปด้วยกลิ่นของความตายที่คละคลุ้ง… [ความวิปลาส] ของเธอผู้บ้าคลั่งกำลังกระชากทุกคนสู่ความมืดมิด
 

          "...อา...ถ้าฉันเป็นขยะที่ต้องถูกกำจัด..โลกนี้ฉันยังต้องการอยู่หรือเปล่า?"

          เสียงหวานกระซิบถ้อยคำดั่งประกาศิต..
 

          .
 

          .
 

          .
 

          "..หากกุหลาบขาวถูกชโลมด้วยโลหิตแห่งความตาย..มันจะยังบริสุทธิ์อยู่มั้ยนะ?.."

 

 

 

 

“หากจำยอมต่อโชคชะตา ชีวิตก็ไร้ความหมาย”

เคยมีใครสักคนบอกฉันไว้แบบนั้น

.

.

.

เพราะความงดงามของชีวิตคือการดิ้นรน...เทพธิดาแห่งชะตากรรมผู้ครอบครองความงดงามอันชวนให้ผู้คนลุ่มหลงราวกับ [ความมืดมิด] ที่ล่อลวงสู่บาป นางผู้กุมอำนาจแห่งสรรพชีวิตในโลกหล้าไว้ในกำมือได้กระซิบบอกกับฉันในความฝัน...

“ผู้ที่จะกำหนดโชคชะตาของเจ้าได้นั้นไม่ใช่ข้า...แต่เป็นตัวเจ้าเอง”



***************






 

เด็กสาวสองพี่น้องถูกรัดพันด้วยเส้นด้ายแห่งชะตากรรมและดึงให้เข้ามาพัวพันกับสงครามของเหล่าเทพเจ้าที่ไม่มีวันหลุดพ้นไปได้ เทพธิดาผู้อยู่เบื้องหลังกำลังยิ้มเยาะให้กับบทละครอันน่าสมเพชนั้น...

นางหนึ่งดังแสงสว่าง...แต่อีกนางเป็นราวกับความมืด

มืออันบอบบางของพวกนางสั่นเทา [เคียวแห่งความบ้าคลั่ง] ถูกวางลงบนมือทั้งสองข้างเพื่อให้นางตัดสิน....ว่าสิ่งที่ไม่สมควรให้มีอยู่คือสิ่งไหนกันแน่

.

.

.

ระหว่าง [โลกใบนี้] หรือ [ตัวนางเอง]




*****************

แบนเนอร์ค่ะ ^ ^