พลั้งใจรัก (จบแล้ว)
คนแบบผมที่อยู่คนเดียวมาตลอด คนที่ดูแลใครไม่เป็น แต่กลับตัดสินใจอุปการะเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ผมไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจของผมมันถูกหรือผิด จนกระทั่งวันนี้ วันที่ผมรู้แล้วว่ามันผิดและผมกลับไปแก้ไขมันไม่ได้!
ผู้เข้าชมรวม
11,218
ผู้เข้าชมเดือนนี้
25
ผู้เข้าชมรวม
รับเลี้ยง อุปการะ สืบสวน สืบคดี ผู้ชายเย็นชา เลี้ยงต้อย ผู้หญิงขี้อาย แอบรัก มีปม อาชญาวิทยา นิยายรัก โคแก่ หญ้าอ่อน
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
___________________________________
มุมน้ำจิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ
“อะ เอ่อ คือ คือว่า” เด็กสาวยังมีเรื่องสงสัยอยู่ เธอกล่าวออกมาอย่างตะกุกตะกักก่อนจะสูดหายใจให้ลึกและถามต่อรวดเดียวจบ “แล้วหนูจะต้องอยู่ที่นี่ในฐานะอะไรหรือคะ”
ชายหนุ่มพิจารณาเด็กสาวอยู่ชั่วครู่หนึ่ง เขาไม่เข้าใจว่าคำถามนี้มันสำคัญยังไง. “แล้วอยากอยู่ในฐานะอะไร”
“คะ คนงานหรือคะ”
กลับกันคนที่มองว่าการรับรู้สถานะของตัวเองนั้นสำคัญยิ่งเพราะเธอจะได้ทราบว่าควรปฏิบัติตัวอย่างไรสุ่มคำตอบ “หรือน้องสาว”
แต่ภูวดลก็ยังไม่ตอบกลับมา ในเมื่อสองคำตอบแรกยังไม่ใช่ก็เหลือแค่สถานะสุดท้าย
“ละ ลูกสาวหรือคะ”
มีเสียงหัวเราะหลุดออกมาเบา ๆ พร้อมกับคำพูดปฏิเสธความคิดฟุ้งซ่านของคนตัวน้อย
“ผมยังไม่สามสิบยังไม่ได้อยากมีลูก บ้านผมมีคนงานเยอะพอแล้ว แล้วก็ไม่ได้อยากมีน้องสาว”
ธารารินทร์เอียงคอทำตาโตแล้วใช้นิ้วชี้ข้างขวาชี้ที่อกของตัวเอง “แล้วหนู”
“อยากจะเป็นอะไรก็ตัดสินใจเอาเอง”
___________________________________
ผลงานอื่นๆ ของ มานาร์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มานาร์
ความคิดเห็น