904 แค่ "กู" กับ "มึง" ก็พอแล้ว!! (Boy's love)

904 แค่ "กู" กับ "มึง" ก็พอแล้ว!!



ขออภัยสำหรับเยาวชนที่ดีของชาตินะคะ นิยายเรื่องนี้ค่อนข้างเสื่อม มีการใช้ภาษาไม่ค่อยสุภาพนัก เมื่อท่านอ่านจงพึงระลึกไว้เสมอว่ามันคือ "คำหยาบ" ที่ไม่ควรใช้พูด(แต่เราก็พูดกัน 55)



ความรักเบี้ยวๆ ของคนอินดี้สองคนที่ใจตรงกัน(...ล่ะมั้ง) แต่กลับไม่เคยพูดคำว่ารัก!!

เรื่องมันเริ่มต้นจากอะไรก็ไม่รู้ มานึกได้อีกที "เรา" สองคนก็อยู่หอเดียวกัน
เรียนคนละคณะแต่เจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกันวันละไม่ต่ำกว่าสองมื้อ จนเป็นที่ลือกันไปทั้งบางว่า...

"เราเป็นแฟนกัน!!"

แต่เอ๊ะ...ผมว่าผมไม่ได้เป็นเกย์นะ 5555

.
.
.
"คิม" สิ่งมีชีวิตประเภทเอ ว่าที่เกรียนวิศวฯโยธา ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง คาดว่าคงจะเป็นนิสิตดีเด่น ใกล้สอบก็ยังหลั่นล้า ไม่เคยถือหนังสือเรียนให้เมื่อย ว่างๆ ก็ดูหนัง ตกดึกก็เลี้ยวเข้าผับ
ถึงจะดูไม่ค่อยสนใจอะไร แต่ถ้าเป็นเรื่องของรูมเมทแล้ว.."ไม่มีอะไรที่คิมไม่รู้!!"



"ป๋องแป้ง" สิ่งมีชีวิตประเภทงง ตาปรือส่งตรงจากจังหวัดเชียงใหม่ ทั้งที่ทั้งตระกูลเป็นคนเหนือแต่เจ้าตัวดีกลับไม่ขาวอย่างญาติๆ เอาเสียเลย ป๋องแป้งล่ะน้อยใจ!! แอบขี้วีนเล็กๆ แต่คิมมันทนได้นี่ แป้งจะเครียดทำไม เพื่อนไม่คบก็ยังมีคิมเป็น "เพื่อน" อยู่นี่นา!!




ความรักที่คนหนึ่งไม่เคยรู้ตัว แต่อีกคนกำลังพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้บทสรุปมันออกมาเป็นอย่างที่หวัง จะดำเนินไปเช่นไร...



ต้องถามคิมมี่แล้วล่ะ!!






WARNING!!
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่มีตัวเอกทั้งสองเป็นผู้ชาย หรือเรียกด้วยภาษาปากว่า "นิยายเกย์" นั่นเอง ใครคิดว่าตัวเองรับไม่ได้ กรุณากดปิดไปเลยค่ะ ไม่ว่าอะไร
เราไม่อยากเห็นใครมาโน่นนี่นั่นว่าไม่ชอบนิยายประเภทนี้ที่นี่

เราเตือนท่านแล้ว....


ขอบคุณค่ะ


ปล. นิยายเรื่องนี้โพสต์ลงบอร์ดเซ็งเป็ดด้วยชื่อเดียวกัน แต่ชื่อนักเขียนคือ eiizes ค่ะ
คนเดียวกัน ไม่ต้องตกใจไป :)