{รีไรท์} fic pokemon Silent Princess เจ้าหญิงแห่งความเงียบ

ในป่าแห่งหนึ่งในภูมิภาคอิชชู ท่ามกลางแมกไม้เขียวชอุ่มและและทะเลสาบใสสะอาดสะท้อนแสงของดวงตะวัน มีร่างเล็กของเด็กผู้หญิงผู้หนึ่งกำลังทำแผลให้โปเกม่อนตนหนึ่งอย่างทุลักทุเล

เธอใช้ Heal Pulse ชีพจรแห่งการรักษา จนเกิดคลื่นพลังสีชมพูอ่อน และประกายแสงระยิบระยับที่ดูอ่อนโยนก็ปกคลุมทั่วบริเวณ เพื่อเยียวยาบาดแผลของลูคาลิโอ โปเกม่อนรูปลักษณ์เหมือนหมาป่าตนนี้นี่เอง

เด็กหญิงใช้พลังแม้ร่างจะทรุดลงกับพื้นก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

แต่ลูคาลิโอก็ประคองเธอไว้ทัน

‘ทำอะไรบ้าระห่ำไปแล้วนะ!!!’ 

เสียงของโปเกม่อนแทรกเข้ามาในจิตใจของเธอ ทว่าเด็กหญิงกลับไม่พูดอะไร มีเพียงรอยยิ้มเท่านั้น 

‘หนูแค่…ไม่อยากให้พี่ลูคเจ็บเหมือนหนู’

คำพูดของเธอทำให้ลูคาลิโอชะงัก แววตาของเขาสั่นสะท้านก่อนสะบัดหน้าไล่ความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดเพื่อจะเป็นพี่ชายที่แสนดีและเข้มแข็ง

เขาจะไม่ร้อง

จะไม่ร้องไห้เธอเห็น

เพราะเขาต้องเข้มแข็ง

ลูคาลิโออุ้มเด็กหญิงขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนแล้วพูดว่า 

‘ขอบคุณนะ มิวเรย์’

เธอสายหน้าเบาๆด้วยความเหนื่อยล้า ดวงตาของเธอแฝงไปด้วยความทุกข์ 'อย่าเรียกหนูด้วยโค้ตของคุณพ่อเลย'

ลูคาลิโอขู่เล็กน้อยเมื่อนึกถึงบุคคลที่เด็กหญิงในอ้อมแขนเรียกว่า พ่อ

'อย่าเรียกมนุษย์นั้นว่าพ่อ มันเลวร้ายยิ่งกว่าอะไรดีเสียอีก'

คำตอบของลูคาลิโอให้เด็กหญิงในอ้อมแขนหัวเราะเบาๆ ทำให้เขายิ้มบางออกมา 

แต่ก่อนจะพากันออกจากทะเลสาบ ลูคาลิโอก็สัมผัสได้ถึงการมาของสิ่งมีชีวิตผ่านออร่า เขาตั้งการ์ดต่อสู้แม้ว่ามีเด็กหญิงอยู่ในอ้อมแขน

เมื่อพุ่มไม้สีเขียวสดขยับและเริ่มสั่นมากขึ้น ยิ่งทำให้ลูคาลิโอเฝ้าระวังหนักขึ้นเพราะผู้มาเยือนไม่ได้มีแค่หนึ่ง

เด็กหญิงมองสถานการณ์ตรงหน้าสลับกับลูคาลิโอ แล้วตัดสินใจส่งเสียงสื่อจิตใจไป เป็นประโยคที่ว่า ‘คือว่า…พวกคุณจะมาดื่มน้ำที่ทะเลสาปรึเปล่าคะ?’

ประโยคคำถามสุดพิสดารทำให้ลูคาลิโอหันมามองเธอทันทีแล้วส่งเสียงเรียกดังอย่างไม่พอใจ

แต่กลับกันสร้างเสียงหัวเราะเบาๆจากอีกด้านหนึ่งของพุ่มไม้นั้น 

“พวกเราไม่ได้มาดื่มน้ำหรอก” เป็นเสียงของเด็กชายคนหนึ่งที่มาพร้อมกับพวกพ้องโปเกม่อนของเขา "ว่าแต่…"

และแล้วก็ปรากฎร่างของเด็กชายเจ้าของเรือนผมยาวสีเขียวมิ้นท์และดวงตาสีเทา

"เธอได้ยินเสียงพวกเขาเหมือนกันเหรอ...เสียงของเหล่าโปเกมอนนะ?"

เมื่อเธอจ้องมองเขาที่ดูสูงกว่าเธอเล็กน้อย 

เขานิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มให้

“ผมไม่ได้มาร้ายหรอกนะ”

☯

มิวเรย์ แปลว่า mew-zero เป็นรหัสโค้ดในการทดลอง