เจ้าหูยาวจอมซนของฉัน (จากชมรมคนมีหูยาว)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

 เจ้าหูยาวที่ฉันรัก รักมากและรักที่สุด ฉันจะรักแกตลอดไป
  

จาก สาวใช้ทรงเครื่องค่ะ><

เนื้อเรื่อง

 ตั้งแต่แรกพบกับเจ้าตัวแสบของฉัน เขาทำให้ฉันหลงรักและเชื่อว่านั้นคือ พรมลิขิต!! ที่ทำให้เจ้าตัวน้อยเลือกฉัน ที่ไม่เคยรู้อะไรเลยเกี่ยวกับ กระต่าย 

ฉันตัดสินใจซื้อเขามา โดยไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการเลี้ยงเขา สิ่งนี้ ทำให้ฉันเสียใจค่ะ เขาท้องเสียอย่างหนักเพราะเขาคือกระต่ายเด็ก เขาท้องเสียเพราะเขากำลังจะตาย… กลางดึกฉันนอนไม่หลับ และลุกขึ้นมานั่งมองเขา และพูดกับเขาทั้งน้ำตาว่า “ขอโทษนะ ที่พามาอยู่ด้วยโดยไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ ขอโทษนะ ขอโทษ”ฉันพร่ำขอโทษและค่อยๆอุ้มเขามาไว้กับอกเพื่อส่งผ่านความรักของฉันครั้งสุดท้าย ฉันค่อยลูบเขาตลอดเวลา จนในที่สุดเขาก็…ลุกขึ้นมาค่ะ

เขาลุกขึ้นมาพร้อมทำหน้างงๆ เขาลุกออกจากอกฉันและเริ่มเดินสำรวจห้องของฉัน!! ฉันดีใจมากค่ะ ดีใจอย่างที่ไม่เคยดีใจมาก่อน เขามีอาการดีขึ้น หลังจากที่นอนซมตลอดสามวัน เขาเริ่มค้นหา และเริ่มเล่นซน จนเวลาผ่านไป วีรกรรมแสบของเขาก็ทวีความรุนแรงขึ้น อึรอบห้องบ้าง หนีออกจากกรงจนขังไม่ได้บ้าง กัดสายไฟบ้าง ไล่กัดไม้กวาดบ้าง จนวันหนึ่งเราทนไม่ไหว เราต้องพยายามดูแลและให้ขนมเขา เขาจะชอบขนมและการกินมากๆ เขาไม่ชอบให้อุ้มและเสียงฟ้าร้องค่ะ แต่ที่ฮาอย่างหนึ่งคือ ระหว่างกินถ้าฟ้าร้อง เขาจะกินให้เสร็จก่อน แล้วค่อยวิ่งเข้าไปหลบแบบตกใจสุดขีดจนชนของอยู่เรื่อย ล่าสุดไปกัดสายไฟจนมันระเบิด แล้วแถมยังมากัดสายโน้ตบุ๊กของฉันอีก บางครั้งฉันก็โมโหค่ะ แต่พอเห็นเจ้าตัวแสบทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ทีไร ก็อดที่จะสงสารเขาและเข้าไปให้ความรักไม่ได้เลยค่ะ ฉันรัก กระต่ายดื้อที่สุดเลยละ^^ เขาเลยชื่อดื้อ