ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยามว่าง

    ลำดับตอนที่ #30 : ยามว่างกับ Shall we date? (แปล) Magic Sword+ SPIN OFF

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 88
      0
      25 ธ.ค. 58

    SPIN OFF หรรษา กับการตามหา ดาบเอ็กส์คาลิเบอร์ที่โดนเมอร์ลินจิ๊กไป






    2 กันยายน 2015 เวลา 23:54 น.

    เพ้อ spin off เกมส์ยามดึก

    เรื่องมันมีอยู่ว่า....
    1. มี ผช คนนึงอยากทำ love potion แต่ทำหนังสือหาย
    2. พอดีว่านางเอก เอสเทล อีธาน เรย์ หมดตูด เลยหางานทำ
    3. ข้อหนึ่งกับข้อสองก็เลยมาป๊ะกัน

    เสร็จพอหาหนังสือเจอ ชายผู้นั้นก็เลยทำโพชั่นต่อจนสำเร็จ แล้วก็ให้นางเอกบอก เอาไปใช้เหอะ ผมไม่ใช้แล้ว (ตอนแรกนางจะทำเพราะอยากให้สาวหลง ทีนี้ไม่รู้ว่าสาวเค้าหลงตัวอยู่แล้ว เอ่อะ...จบกัน)

    นางเอกก็เอามาถือไว้ ชิบหัย ให้ตูทำไม...มองไปรอบตัว อ้าวๆ ทำไมทำสายตาแบบนั้น....

    เอสเทล : ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้เนอะ
    อีธาน : ลองๆไปจะได้รู้ว่ามันยังไงแน่
    เรย์ : ก่อนจะเชื่อก็ต้องพิสูจน์ก่อนดิ....

    นางเอก : เฮ้ยๆ ก่อนหน้านี้พวกเอ็งยังบอกว่าอียานี่ไร้สาระอยู่เลยไม่ใช่เรอะ!?
    /กำขวดยาแน่น ....ตูเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วว่ะ..../

    เรย์ : ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ก็เอามาลองเลยดีมั้ยล่ะ?
    เอสเทล : ก็คนมันสงสัยนี่
    อีธาน : ต้องพิสูจน์ล่ะนะ

    นางเอก : *มองแรง* เอ่อ....
    เรย์ : มามะเด็กดี ส่งขวดยานั่นให้พี่ดีกว่านะจ๊ะยาหยี
    นางเอก : *ไม่ได้การละ อีนี่มันพูดดีเกินปกติ* /กระโดดหลบ/
    เอสเทล : เอามาให้ฉันดีกว่าน่า
    นางเอก : *เอสเทลก็ด้วยเรอะ!* /หยับตัวหนี/
    อีธาน : ฉันก็อยากลองดูนะ...
    นางเอก : *มะ-แม้แต่อีธานก็ยัง...!!!* /มองตาค้าง/
    ......
    .....
    ...
    ..
    .
    จากนั้นทั้งสามก็ค่อยๆเดินล้อมวงเข้ามาพร้อมกับจ้องยาในมือนางเอกตาเป็นมัน.........
    นางเอก : *ชิบหายละ แม่งล้อมตู วิ่งสิงานนี้* /แผ่นแน่บ/
    ________________________________________________

    หลังจากวิ่ง

    นางเอก : แฮ่กๆ
    หลังจากวิ่งหนีมาพร้อมกับขวาดยาในมือ ในที่สุดฉันก็วิ่งมาถึงซอยด้านหลัง...มาไกลขนาดนี้พวกนั้นคงไม่ตามมาแล้วละม้างงง

    หอบหายใจแรงๆแล้วเงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นเอง....

    เรย์ : เอาน่า ไม่มีเหตุผลให้ต้องวิ่งหนีเหมือนคนบ้าแบบนั้นเลยนี่?
    นางเอก : อิเรย์!!! นี่วิ่งตามฉันทันเรอะะะะะ
    เรย์ : เดาถูกตะหากว่าเธอจะมาทางไหน เกมส์จบแล้วแม่สาวน้อย ส่งขวดยานั่นมาซะดีๆ
    นางเอก : ไม่เฟร้ย!

    ปัดมือที่ยื่นมาของเขาออกไป ฉันเอาขวดยามากอดไว้แนบอกแล้วถอยๆ

    นางเอก : นายจะใช้ฉันเป็นหนูทดลองว่ายานั่นได้ผลจริงรึเปล่าใช่มั้ยล่ะ?
    เรย์ : .ครจะใช้กับเธอกัน? *จิ๊* ฉันสนใจเพราะมันเป็นยาเวทมนตร์ตะหาก
    นางเอก : สนใจเพราะงั้นหรอ?
    เรย์ : ช่าย องค์ประกอบมีอะไรบ้าง ผลเป็นยังไง ฉันอยากจะลองด้วยตัวเองน่ะ แล้วอีกอย่างนะ ในหมู่พวกเรา ใครที่สามารถรับมือกับยาอันตรายแบบนี้ได้บ้างนอกจากฉันล่ะ?
    นางเอก : เอ่อะ...ก็ใช่...งั้นก็...

    อันตูข้าก็เลยยื่นขวดยาออกไปให้ด้วยอาการโล่งใจ ในตอนที่เขาหยิบขวดยาไปนั่นเอง ใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายขึ้นเต็มหน้า

    เรย์ : เธอแม่งหลอกง่ายชิบ
    นางเอก : คุณหลอกดาว!!!
    เรย์ : ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก ไม่ใช่ว่าฉันจะเอาไปใช้กับเธอไรงี้หรอก แต่จะใช้กับตัวเองตะหาก
    นางเอก : ห๊ะ?

    ในขณะที่อินางเอกกำลังตกใจอยู่นั่นเอง อิเรย์ก็ blew the potion on himself ประมาณว่าเอาราดได้มั้ย แปลไม่ถูก 55555555555555555

    กลิ่งงี้ลอยมาเลย..../ก-กลิ่นเชี่ยนี่มันอัลไลเนี่ยยยยย/

    ในตอนที่กำลังคิดแบบนั้นอยู่นั่นเอง---------------------

    .............
    .......
    ...
    .
    .
    .

    โปรดไปเล่นใน spin off กันเอง เมื่อยมือ 555555555



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×