Hijacker

" ธรรมชาติมักล้อเล่นกับพวกเราเสมอจาค็อบ  หลานยังเด็ก "

    " วันนึงที่หลานโต เมฆพวกนั้น จาค๊อบ "

ชายชราในชุดขาวเเหงนมองไปยังกลุ่มเมฆฝนที่ร้องระงมสลับกับเเสงวูบวาบอยู่เบื้องหน้า
" มันจะพาเจ้าไปไกลเเสน ไกล จากที่นี้ "
ดวงตาสีขาวฟางแทบจะไม่เห็นนัยตาแต่ทะว่าอ้อนโยนก้มลงมองหลานตัวน้อยที่ยืนเคียงข้างมือข้างนึงกุมเเน่
" ข้าไม่ไปไหนหรอกท่านปู่ ข้ามีท่าน แมรี่ นาธาน และเจ้าไบสัน และก็ท้องนา"
เด็กน้อยส่งยิ้มใสบริสุทธิ์
"เจ้าจะรู้ว่าเมื่อไหร่ เจ้าจะรู้..."
ชายชราส่งเสียงเบาๆสายตาเลือนมาจับจ้องเมฆฝนเบื้องหน้าที่นับวินาทียิ่งทวีความบ้าคลั่ง
"ข้ารักที่นี้ท่านปู่ ข้าจะไม่ไปไหน"
จาค๊อบยืนยันอีกครั้งและเดินนำไปอย่างเชื่องช้า ตามทางที่สองข้างเต็มไปด้วยทุ่งข้าว
"มาเถอะท่านปู่ ข้าหิวจะเเย่ ฝนกำลังจะตก"
ชายชรายังยืนนิ่งสายตายังไม่ละจากเมฆฝน ภาพอดีตต่างๆมากๆฝุดสลับไปมาในหัวจนแทบบ้า
"ข้าก็หวังเช่นนั้น จาค๊อบ ข้าหวังเช่นนั้น...."