ใคร..

เนื้อเรื่อง

ใครลิขิต

สุดขอบฟ้าจาบรรณอันมนุษย์ ไม่สิ้นสุดตัณหาพาฉิบหาย

ทุกข์อิจฉาพาช้ำล้วนทำลาย ทั้งว่าร้ายนินทาฆ่าทุบตี

จากธุลีที่ดินบินเหินฟ้า เขาจึงว่าวัวลืมตีนปีนป่ายหนี

บอกโครตเหง้าศักราชชาติผู้ดี สันดานมีให้เห็นมึงเป็นใคร

ฟ้าลิขิตปิดตาส่งมาเกิด ถือกำเนิดเปิดทางสร้างไว้ให้

จากสลัมน้ำหนองเปลทองไกว ท่านผู้ใดดูแลพ่อแม่มึง

จะหนึ่งน้อยร้อยครั้งควรยั้งคิด หนึ่งชีวิตหนึ่งคนใครบ่นถึง

พ่อแม่ท่านห่วงใยใคร่คำนึง อยู่ก้นบึงดอยเด่นเป็นลูกกู

แต่หากเปรียบเทียบความตามที่เห็น ทุกสิ่งเป็นอนิจจังยังอดสู

ทุกสังคมดีร้ายไม่น่าดู พ่อแม่ผู้ใจหยาบทราบว่ามี

จะหนึ่งน้อยร้อยพันมันก็ผิด ช่วงชีวิตรักสนุกทุกข์หลีกหนี

จะฆ่าแกงขืนใจไม่ใยดี ทั้งทุบตีอย่างหมาว่าลืมตัว

ฉากชีวิตผิดพลาดไม่อาจฝืน เลือกจุดยืนที่ดียังมีหัว

ใช้บทกลอนสอนใจไม่เมามัว ทั้งสามตัวเหล้าผู้หญิงยิ่งเงินทอง

คึกคะนองลองล้อว่าคอแข็ง คอทองแดงแข่งขันมันทั้งสอง

กูไม่รู้กูสนุกทุกข์ไม่มอง พอประคองตัวได้ใครว่าเมา

ก็ตัวกูเงินกูสูไม่เกี่ยว กูจะเที่ยวสนุกทุกข์ใครเขา

บ้านช่องมีที่ดินสินสำเนา กูจะเอาเข้าบ่อนเดือนร้อนใคร

วาสนาว่ารักรู้จักชอบ อย่ารีบตอบคำถามความสงสัย

อนาคตไม่น้อยค่อยเลือกไป เร็วด่วนได้ผิดพลาดจะคลาดกัน

ทั้งหมดนี้มีไว้ให้มึงคิด ไม่สนิทนักหนาแต่ว่าขัน

ก็ชีวิตมึงใช่ไม่สำคัญ สุดจาบรรณจะมองข้ามความเป็นคน

ที่มึงบอกก็ใช่มึงไม่ผิด หากมึงคิดแปลกไปใครจะสน

แต่อย่าลืมคำหนึ่งมึงคือคน เกิดจากโคลนตมไหมใครเลี้ยงมึง

...

                                                      เมฆคม