ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
เฉินเสวี่ยฮวา บุตรสาวที่เกิดจากอนุผู้ต่ำต้อย นางถูกบิดาส่งออกนอกจวนไกลถึงสามพันลี้ เพื่อให้นางเข้าพิธีวิวาห์กับแม่ทัพปราบชายแดนแทนบุตรสาวที่ตนแสนรักและหวงแหน ด้านผู้ทอดทิ้งก็ไม่แยแส นางตั้งปณิธานว่าการแต่งงานในครั้งนี้จะสามารถสร้างฐานะจนนางร่ำรวยและสามารถกลับมารับมารดาออกจากสกุลเฉินให้จงได้
-------------------------------------------------------
“เมื่อคืนนี้ มิใช่... การร่วมหอคืนแรกของเราสองคน”
“สามี...” ข้าคลานเข่าขยับกายเข้าไปใกล้ เอียงคออมยิ้มล้อเลียนบุรุษที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาปั้นแต่งท่าทางเฉยชา ผิดกับใบหน้าของเขาที่ขึ้นสีเข้ม ข้ากล่าวต่อด้วยน้ำเสียงดังฟังชัดแจ๋วว่า
“ท่านลักหลับเสวี่ยฮวาหรือเจ้าคะ?”
“เหลวไหล!!”
ท่านแม่ทัพตะโกนเสียงดังดุจฟ้าคำราม ผละลุกจากเตียงนอนเดินวนเวียนไปมาอยู่หน้าเตียง ตั้งแต่ใบหน้าคมคายเรื่อยมาจนถึงบริเวณลำคอล้วนแดงก่ำราวกลีบดอกเหมย เส้นเลือดแถวลำคอและขมับของอีกฝ่ายเต้นกระตุกถี่ๆ
“เป็นเจ้าต่างหากที่ลงมือก่อน หากมิใช่เพราะคืนนั้นเจ้าล่วงเกินข้าก่อน ข้าหรือจะกระทำเยี่ยงนั้นกับเจ้า”
“อา... แต่ว่าเสวี่ยฮวาหลับนี่เจ้าคะ”
ข้าเองก็เถียงสู้สุดใจ หากข้าทำจริงดังสามีว่า เหตุไฉนข้าถึงจดจำเรื่องราวเหล่านั้นมิได้เล่า
“เฮอะ!” ท่านแม่ทัพแค่นเสียงเยาะหยันจนข้านึกหมั่นไส้เขาขึ้นมาติดหมัด ใบหน้าคมแข็งกระด้าง “เป็นเจ้านั่นแหละที่ยั่วยวนข้าก่อน”
“เสวี่ยฮวาจำไม่ได้ เสวี่ยฮวาหลับเจ้าค่ะ”
----------------------------------------------------------------------
นิยายเรื่องนี้ไม่มีดราม่านะเจ้าคะ เน้นฮาเป็นหลัก สาระไม่ค่อยมี คิคิ
****มีเพจแล้วนะเจ้าคะ ไรท์เอาไว้แจ้งอัพนิยายและลงเนื้อหาที่ไม่สามารถลงเว็บได้เจ้าค่ะ บางครั้งอาจจะลงเนื้อหาที่เพจก่อนนะแล้วค่อยมาลงที่เว็บ สารภาพว่าเน็ตช้ามาก กว่าจะโหลดเข้าเว็บได้ อิอิ นี่จึงเป็นเหตุที่สร้างเพจขึ้นมา ฝากกดไลค์ด้วยจ้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย