เรื่องส่วนตัว [ KF short song fic ]

ข้อมูลเบื้องต้น

  ถ้าเธอรู้ (ถ้าเธอรู้) ตัวเธอเองจะคิดยังไง...
                                 จะโกรธไหม (จะโกรธไหม) ที่มีใครเคยคิดถึงเธอ...

  เก็บความรัก (ก็ได้แต่ซ่อนเอาไว้ข้างใน)... 
                     ภายในใจทุกครั้งที่เจอตัวมันเผลอ กลัวว่าเธอจะรู้เรื่องจริง...

 
 แอบมองทุกวัน แอบฝันตรงนี้...
                                          อยู่นานนับปี นี่เธอจะรู้บ้างไหม...

                                 

                                                                              เรื่องส่วนตัว: K-otic

เนื้อเรื่อง

      สายตาเหลือบมองเพื่อนร่วมวงที่กำลังนั่งอัดเสียงอยู่ หลังจากตัวเองพึ่งอัดเสียงท่อนของเขาเสร็จเมื่อครู่ก็ออกมานั่งรอร่างบางเเละร่างโปร่งข้างนอก 
      
        ริมฝีปากบาง รอยยิ้ม ดวงตาคู่สวย ใบหน้าได้รูป นิสัยที่ไม่เหมือนใครของเธอ ยิ่งทำให้เขาหลงไหลมากขึ้นทุกวัน ถ้านับระยะเวลาที่ทำงานร่วมกันก็นับสี่ปีเเล้วเเต่ความน่ารักของเธอยิ่งทวีคูณขึ้นทุกวันเเละทุกปี 
      
       เหมือนอะไรบางอย่างดลใจให้คำไม่สามารถละสายจากใบหน้าสวยของคนร่างบางได้เลยเเม้เเต่นาทีเดียว ไม่ใช่ว่านี่เป็นครั้งเเรกเเต่มันเป็นครั้งที่สามเเล้วของวันนี้...

"เเก้ว"สาวร่างเพรียวเดินเข้ามาทักทายเขาเเต่เจ้าตัวไม่ค่อยสบอารมณ์นักก็คนโดน ' ขัดจังหวะ ' จะให้สบอารมณ์ก็คงจะแปลกอยู่ เเต่สุดท้ายก็ต้องยิ้มออกไปเพื่อปกปิดพิรุธ 

"มีอะไรเหรอ มีน"

"จะมาชวนแก้ว ฟาง เฟย์ไปกินข้าวกลางวันกันไปไหม"

"เอาสิ เเต่รอแปปนะ ฟางกับเฟย์อัดเสียงอยู่"เขาตอบเเล้วยิ้ม เธอพยักหน้าก่อนนั่งลงข้างเขา

     ครู่ต่อมา..ร่างโปร่งเเละร่างบางอัดเสียงเสร็จทั้งสี่จึงไปทานข้าวกันที่ร้านอาหารไม่ไกลจากตึก อาร์เอส โดยมีเพื่อนๆผู้หญิงคนอื่นๆรอกันอยู่ที่ร้านเเล้ว 

"ไม่ทราบว่าวันนี้คุณชายจะรับอะไรดีคะ"พิมสาวร่างบอบบางเเซวขึ้นตามด้วยเสียงหัวเราะของเพื่อน
คนอื่นในกลุ่ม

"เอ่อ..ขอข้าวผัดกุ้งเเล้วกันง่ายดีเเล้วก็เป็ปซี่แก้วนึงฮะ"หันไปสั่งกับพนักงานเสริฟที่ยืนรับออเดอร์

"รอสักครู่นะครับ"พนักงานเสริฟเอ่ยก่อนจะเดินจากไป 

"วันนี้คุณชายกินง่ายจังนะคะ ปกติเห็นกินสปาเก็ตตี้อะไรแบบนี้ วันนี้กินข้าวผัด"ขนมจีนสาวร่างเรียวเเซวขึ้น

"ก็งี้เเหละ คุณชายอารมณ์ขึ้นๆลงๆใช่ไหมคะ"ร่างบางเริ่มร่วมเเซว 

"ก็วันนี้อยากกินข้าวผัดนี่นา..แหะๆ"หัวเราะเเห้งๆเเล้วเกาหัวเเก้เขิน 

"เเล้วฟางล่ะทำไมวันนี้กินน้ำเเตงโมปกติกินน้ำส้มคั้นไม่ใช่เหรอ"พยายามเบี่ยงประเด็น

"ก็อยากกินนี่นา"เธอตอบเเล้วยิ้ม 

"เอ๊ะ!เดี๋ยวนะสองคนนี่ยังไง แก้วเเกเป็นไรเปล่าเนี่ยช่างสังเกตผิดปกตินะ"ร่างเรียวเอื่ิอมมือมาเเตะหน้าผากของเขา 

"พี่จีนเเต่มายด์ว่าไม่ใช่หรอกอาการเเบบนี้มัน..."ร่างยาวพูดเเล้วลากเสียงยาว

"ไอ้อาการช่างสังเกตเนี่ย คิทเคยเป็นตอนชอบมายด์เเรกๆนะ คิทจำได้ ไม่ว่ามายด์จะทำอะไรคิทจำได้หมดเลย"ร่างเรียวยาวพูดติดตลก จนเเฟนสาวที่ถูกพาดพิงถึงฟาดเเขนเขาเสียงดัง

"มะ..ไม่ใช่สักหน่อยคนเราก็ต้องช่างสังเกตสิ"เจ้าตัวรีบปฎิเสธหรือว่าอาการเวลาเขาเผลอจะเเสดงออกจนใครๆหลายคนสังเกตได้ 

"จริงอ่ะ"ร่างโปร่งร่วมเเหย่ จนร่างสูงใบหน้าเเดงก่ำไปหมดได้เเต่ก้มหน้าก้มตา 

"ไม่รู้! ไปเข้าห้องน้ำนะเดี๋ยวมา"รีบลุกขึ้นเเล้วตรงไปที่ห้องน้ำ ทำเอาเพื่อนๆที่นั่งอยู่หัวเราะกันลั่น
กับท่าทีเขินเหมือนเด็กๆของเขา ร่วมถึงร่างบางก็เป็นหนึ่งในนั้น

...

ร่างสูงนั่งทำใจให้สงบหลังจากการซ้อมอันยาวอยู่บนเตียงสีขาว โดยที่คืนนี้ร่างบางเเละร่างโปร่งจะมานอนพักที่คอนโดหรูของเขา เนื่องจากพรุ่งนี้ทั้งสามต้องไปทัวส์คอนเสริตที่ต่างจังหวัดราวๆสองวันตั้งเเต่เช้ามืด 

"แก้ว"เสียงเรียกอันเเหลมดัีงก้องไปทั่วห้องนอนของเขาจนเขาต้องคลายจากสมาธิเเล้วตรงไปหาเจ้าตัว

"ไดอารี่เล่มนี้ของเเกรึเปล่า?"ร่างโปร่งชูสมุดไดอารี่เล่มหนาขึ้น เขารีบวิ่งเข้าไปคว้ามาอย่างรวดเร็ว

"แกได้เปิดอ่านรึเปล่า ห้ามเปิดนะเว้ย!"เขารีบกอดไดอารี่ไว้เเน่น

"ไม่ทันเเล้วล่ะ ฉันอ่านไปเเล้วก็เห็นมันตกอยู่ใต้โต๊ะคอมก็เลยหยิบดูว่าของใคร ^ ^"

"เเกไอ้หัวหอม!! แกตายในนี้มันมีเเต่เรื่องส่วนตัวทั้งนั้น แกถือวิสาสะเปิดได้ยังไง!!! >O< "
วิ่งไปคว้าคออีกคนก่อนจะจั๊กจี๊เอวจนร่างโปร่งลงไปดิ้นกับพื้น 

"ฮ่าๆไอ้ไก่ ฮ่าๆ พอเเล้ว ฮ่าๆ ฉัน ฮ่าๆขอโทษ คิกๆพอเเล้ว.."ยังคงดิ้นพร่านอยู่กับพื้น คนตัวสูงก็ยังไม่สนใจจักจี๊ต่อไปอย่างนึกสนุก 

"เฟย์ แก้วเล่นอะไรกันเนี่ย O[]o"ร่างบางที่เห็นร่างสูงกำลังคร่อมร่างโปร่งน้องสาวของเธออยู่บนพื้นถามขึ้น 

"คิกๆ พี่ฟาง คิกๆ ช่วย ฮ่าๆ เฟย์ด้วย"ร่างโปร่งพยายามขอความช่วยเหลือ ร่างบางเห็นดังนั้นจึงรีบเข้าไปคว้าตัวร่างสูงออกมา เพื่อให้น้องสาวเธอได้หายใจไม่งั้นมีหวังกรามค้างตายเเน่ๆ

"แก้ว เฟย์ทำอะไรเหรอ ถึงเล่นจั๊กจี๊ซะกรามค้างขนาดนี้"เธอหันมาถามคนข้างตัว 

"ก็เฟย์แอบอ่านไดอารี่ของเเก้วนี่นา"เขาเริ่มเปลี่ยนแผนมาอ้อนร่างบางเพื่อหวังจะเรียกความสงสาร

"เฟย์ ในไดอารี่มีเเต่เรื่องส่วนตัวไปอ่านของเเก้วเค้าทำไม"เเละก็ประสบความสำเร็จ หัวหอมน้อยโดนดุจนได้ 

"ก็ในนั้นไม่เห็นจะมีเรื่องส่วนตัวเลยมีเเต่เรื่อง.."ยังไม่ทันจะพูดจบก็โดนคนตัวสูงปรี่เจ้าไปปิดปากก่อนจะลากเข้าห้องนอนไป ปล่อยให้ร่างบางนั่งงงงวยอยู่คนเดียว 

...

# หลังจากเสร็จมินิคอนเสริตที่จังหวัด ...

"พี่ฟาง เฟย์ขอไปคุยธุระกับแก้วสองคนก่อนนะเดี๋ยวมา"ร่างโปร่งทำการลากร่างสูงเพื่อจะไปคุยกันในที่ลับตา ร่างบางพยักหน้าพลางอร่อยกับไอกรีมในมือต่อไป 

"ในไดอารี่เล่มนั้น แกบอกว่ามีเเต่เรื่องส่วนตัว ฉันไม่เห็นเรื่องไหนมันจะน่าส่วนตัวเลยสักกะนิด"ร่างโปร่งพูดขึ้น 

"มีเเต่เรื่องพี่ฟาง รูปพี่ฟาง ประวัติพี่ฟางเต็มไปหมด"

"ก็ฟางนั่นเเหละเรื่องส่วนตัวของฉัน"เขาตอบอย่างเเผ่วเบา 

"ยะ..อย่าบอกนะว่าแกชอบพี่สาวฉัน!!"เธอร้องเสียงหลง 

"ชู่ว! เบาๆสิ ฉันก็ไม่รู้ว่ามันตั้งเเต่เมื่อไรรู้ตัวอีกทีก็คิดไปนู้นเเล้วอ่ะ"

"เเล้วทำไมเเกต้องเก็บมันไว้คนเดียวล่ะ แกบอกฉันก็ได้นี่ไม่งั้นฉันคงช่วยให้เเกสมหวังไปนานเเล้วล่ะ ชิส์"มีมางอนด้วย มือเรียวเอื่อมไปตบหัวคนตรงหน้าก่อนจะเอ่ยเบาๆว่า

"ก็ฟางเป็นเรื่องส่วนตัวของฉันเเล้วเรื่องส่วนตัวเขาเก็บกันไว้ที่ไหนล่ะ"

"ในใจ"

"ถูกต้อง ฟางก็เลยเป็นเรื่องส่วนตัวเเละเป็นเรื่องเดียวที่ฉันจะเก็บไว้ในใจ"เขาตอบ

"เเหม...ไปๆกลับเต็นท์เหอะเดี๋ยวพี่ทีมงานเขาตามหากันเเย่เเล้วมั้ง"ร่างโปร่งทำการฉุดเพื่อนสนิทกลับไปที่เต็นท์ 

"อืม..น้องแก้ว น้องฟาง น้องเฟย์ วันที่เรากลับถึงกรุงเทพเรามีงานด่วนนะจ๊ะไปถ่ายรายการสดตอบคำถามพิธีกรดีๆล่ะ"พี่สาวประเภทสองคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อทั้งสองไปถึงเต็นท์อย่างทันถ่วงที 

# ณ..วันถ่ายรายการ

"ครับ เเละนี่ก็คงเป็นคำถามที่ใครหลายคนสงสัยเเน่นอนเห็นสาวๆเฟย์ฟางแก้ว สวยๆอย่างนี้มี
เเฟนกันรึยังเอ่ย?"พิธีกรคนที่หนึ่งถามขึ้น

"ยังค่ะ"ตอบอย่างพร้อมเพรียงกัน เเม้ว่าร่างบางอาจจะตอบเเบบไม่คิดอะไรเเต่ก็ทำให้อีกคนใจชื้นขึ้นมาทันที 

"โอเคค่ะ เเล้วเห็นสนิทกันอย่างนี้มีเรื่องส่วนตัวที่ไม่ได้บอกกันบ้างรึเปล่าคะ?"พิธีกรคนที่สองถามขึ้น 

"ก็..ไม่มีค่ะหมายถึงฟางนะคะ เเต่เเก้วกับเฟย์ก็ไม่เเน่"ร่างบางตอบเเล้วหันไปมองร่างโปร่งเเละร่างสูง

"เฟย์ไม่ีมีค่ะ"ร่างโปร่งรีบชิงตอบ 

"เเต่เรื่องเเบบนี้ก็ต้องมีบ้างนะคะพี่ ฮ่าๆ"ร่างสูงพูดพลางหัวเราะร่วน 

"เเก้วอ่ะไม่บอกกันบ้างเลยนะ"ร่างบางฟาดเเขนใส่คนตัวสูง เขายิ้มนิดๆก่อนจะถาม

"ถ้าเรื่องส่วนตัวเราก็ต้องเก็บไว้ในใจไง ถ้าบอกใครมันก็ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวสิจริงไหมคะ พี่ๆ"

"ใช่ค่ะ/ ครับ ฮ่าๆ"

   เเละต่อมารายการก็จบลงในที่สุดทั้งสามจึงเดินทางกลับไปที่อาร์เอสโดยรถตู้ของทางบริษัท 
"เเก้วใจร้าย มีเรื่องส่วนตัวก็ไม่ยอมบอกเพื่อนฝูงบ้างเลย"ร่างบางนั่งงอนอยู่ริมหน้าต่างของรถเอ่ยขึ้น 

"......."เขาไม่ตอบอะไรเพียงเเต่ยิ้มให้เธออย่างเดียว 

  ' เรื่องส่วนตัวก็ต้องเก็บไว้ใกล้ๆใจ งั้นเเก้วก็ขอให้ฟางเป็นเรื่องส่วนตัวของเเก้วเเล้วกัน อยู่ใกล้
หัวใจของแก้วนะ :) ' 

_____________________________________________________________________

เป็นยังไงบ้างเอ่ยเม้นกันหน่อยเด้อครับ