อาณาจักรทิวาวารและแสงสูรย์

ยุคก่อนรวมอาณาจักรคือยุค แพนโดร่า  ก่อนรวมอาณาจักรมนุษย์มีความแก่งแย่งชิงดี เข่นฆ่ากันมากมาย แม้เด็กหรือสตรีก็ไม่มีการละเว้นเป็นยุดที่เรียกได้ว่า ยุคมืด หรือกลียุค ต่อมาได้เกิดสนธิสัญญาระหว่างสองอาณาจักร นั่นคือ ทิวาวารอาณาจักรแห่งแสงสูรย์ และรัตติกาลอาณาจักรแห่งดวงแข แต่เดิมสองอาณาจักรนั้นไม่ถูกกัน แก่งแย่งชิงอาณาเขตกันตลอดมา อาจจะเป็นเพราะว่า นับแต่โบราณกาลสองอาณาจักรได้รับการสืบสายเลือดที่ต่างกัน นั่นคือ สายเลือดของอาทิติยาและสายเลือดแห่งจันทราและด้วยพลังเวทย์ในตัวที่ต่างกัน เช่น ขาวกับดำ หยินกับหยาง น้ำกับไฟ และก็เช่นเดียวกับ แสงกับความมืดทำให้อาณาจักรทั้งสองต่างรบวีกันแทบทุกยุคทุกสมัย แต่ปัจจุบันไม่เป็นเช่นนั้นอีกแล้ว หลังจากที่เกิดเรื่อง ตำนานความรักของสองอาณาจักร และโศกนาฏกรรมครั้งนั้นทำให้เกิดสนธิสัญญาการรวมเผ่าพันธุ์ทั้งสองเป็นหนึ่งเดียว แต่ก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสียทั้งหมดเพราะยังมีการแบ่งแยกสายเลือดกันอยู่ในสังคม อาณาจักรทั้งสองจึงต้องสร้างสถานที่ ที่จะปลูกฝังความคิดรักและสามัคคีให้เกิดขึ้นทำให้เกิดโรงเรียนมูน่าซันขึ้น

          "เฮ้ออออ....." เสียงถอนหายใจของนักเรียนดีเด่นทอดดังขึ้น อะไรมันจะน่าเบื่อขนาดนี้นะ เรียนๆๆๆอยู่นั่นไม่เห็นได้ใช้เลย วันๆเอาแต่เรียนในตำรา เราก็อยากออกไปเรียนที่โรงเรียนกับคนอื่นเขาบ้าง แต่ติดที่ท่านพ่อน่ะสิ จะหวงลูกสาวอะไรก็ไม่รู้ เลยให้อาจารย์มาสอนที่บ้านเนี่ย เจ้าหล่อนได้แต่ลำพึงลำพันถึงชะตาชีวิตของตนเอง

            "ขอประทานโทษค่ะ ท่านหญิง นายท่านเรียกพบค่ะ เห็นว่ามีเรื่องสำคัญจะพูดกับท่าน" แม่นมของเธอเดินเข้าพูดกับเธอ พร้อมย่อกายเคารพเชิงเป็นการขออนุญาต แล้วเธอก็เดินออกไปจากห้องหนังสือไป

            "งั้นวันนี้พอแค่นี้ละกันนะ แล้วเราจะได้พบกันอีกไม่นาน" ท่านอาจารย์ของเธอพูดด้วยแววตามีเลศนัยน์แฝงด้วยอะไรบางอย่างในคำพูดที่แสนธรรมดานั้น ท่านมองมายังลูกศิษย์ด้วยแววตาที่ห่วงใยและมาดมั่นในตัวลูกศิษย์ของท่านคนนี้ "ผู้เป็นที่พึ่งของอณาจักร เริ่มแล้วสินะ ชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้"