คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2: โบราณเขาว่าไว้ว่าเกลียดสิ่งไหนมักได้สิ่งนั้นนะเธอ (100%)
"เธอต้องเป็นของฉันซะ!!..."
เปรี้ยง!!!
ไม่ต้องรอให้อาตี๋พูดจบ ร่างของอาตี๋ก็ทะลุกำแพงไปตามแรงสะกิดของอั๊ว อีอยากพูดจาไม่เข้าหูอั๊วเองเน่อ มีอย่างที่ไหนมาชวนอั๊วไปเป็นของตัวเองตอนกลางวันแสกๆ แถมยังตอนอยู่ต่อหน้าทุกคนอีก อาตี๋สิ้นคิดนี่ อั๊วก็อายเป็นเน้อ (เอิ่มม..ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้นนะ คางุระจัง<<ชินปาจิขอแทรกแซง)
"ฟังกันก่อนสิ ยัยหมวยแรงช้าง ฉันหมายถึง....อั๊ก"อาตี๋พยายามจะขยายความลามกของอี แต่กลับกระอักเลือดซะก่อน เอ่ออ อั๊วแค่สะกิดเบาๆเองเน่อ แค่สะกิดจริงๆเน่อ (_ _ ')> (พลังช้างสานอย่างหล่อน แค่สะกิดชีวิตก็สิ้นแล้วเฟ้ย!! <<<กินโทกิขอแทรกมั้ง)
"คุณโอคิตาาาาาา "อายาซา....ไม่สิ อามามา.....ไม่่ใช่ อามายา...โอ๊ย จะอาอะไรก็ชั่งมันเถอะ วิ่งเข้าไปดูอาการของอาตี๋อย่างห่วงใย อีช้อนตัวอาตี๋มาวางไว้บนตัก ก่อนจะเงี่ยหูฟังคำสั่งของอาตี๋ที่แผ่วเบาลงเรื่อยๆ เอ่อออ อั๊วแค่สะกิดๆเองเน่อออออ ทำมายลมหายใจถึงขาดๆหายๆได้ล่ะเน่ออ!!
"อั๊ก!!"พวกลื้อพูดอะไรกัน
"ครับ"อายากิโซบะพูด ก่อนจะหันมาตอบใบหน้าสงสัยของพวกอั๊ว"คุณโอคิตะฝากมาบอกว่า ที่เขาพูดเมื่อกี้ เขาหมายถึงให้คางุระจังมาเป็นลูกน้องของเขาชั่วคราวเท่านั้น"
"ไอ้คำว่าอั๊ก!! คำเดียว มีความหมายยาวขนาดนั้นเลยเหรอฟระ!!!"อากินจังพูด
"อึก อั๊ก อึก อึก "
"ถ้าทำให้เข้าใจผิด ก็ขอโทษด้วย เขาแค่อย่างจะช่วยเธอก็เท่านั้น"อายากิโซบะพูโพลางปาดน้ำตา อั๊วเริ่มรู้สึกถึงความรู้สึกผิดที่มันค่อยๆแล่นออกมา อย่างน้อยอีก็อยากจะช่วยอั๊วล่ะน่อ อั๊วจะทำเกินไปหรือเปล่าน่อ
"อั๊ก อ๊อก"
"ฝากอัดชิบปุเรงๆ ระเริงรักให้ด้วย ลาก่อน"
"จะซี้อยู่เลี้ยวยังมามีหน้ามาห่วง อาชิบปุเรง อีกน่อ!! อั๊วไม่หลงกลลื้อหรอก รีบๆลุกขึ้นมา ก่อนที่ลื้อจะได้ซี้ที่นี่จริงๆล่ะน่อ"อั๊วพูดพลางกระทืบอีไปพลาง ไม่ต้องขยายความว่า ไอ้ชิบปุเรงๆ ระเริงรัก นี่อะไร อั๊วก็รู้น่อ มันคือหนัง...(ปี๊ด)...ที่มีฉาก...(ปี๊ด ปี๊ด)...นั่นเองน่อ อั๊วเห็นอากินจิงแอบเปิดดูตอนอั๊วไม่อยู่บ่อยๆ
"พวกลื้อรีบๆไสหัวไปให้พ้นๆเลยน่อ อั๊วไม่มีอารมณ์มาเล่นด้วยหรอกน่อ"
"ชิ ยัยหมวยแรงช้าง คนเขาคิดจะช่วยไม่เอาหรือไง"
"ฟุดฟิด ฟุดฟิด อั๊วได้กลิ่นเหม็นเปรี้ยวแถวนี้น่อ ไอ้หยา กลิ่นปากอาตี๋อวดเก่งนี่เองน่อ เหม็นปากจริงๆน้อ"
"นี่หล่อน ขอกระสวกสักทีได้มะ"อาตี๋พูดพร้อมกับชักดาบในมือ อั๊วเองก็เตียมต่อสู้เหมือนกัน อาป๊าเคยสอนว่าคนเรามีมือมีเท้าก็ต้องรู้จักใช้ อั๊วจะใช้มือใช้เท้าคู้นี้ปลิดชีวิตลื้อเองน่อ ฮึ่ม!! (+^+)*
"อย่านะครับคุณโอคิตะ หัวหน้าบอกให้เรามาขอความช่วยเหลือพวกรับจ้างสารพัดนะครับ"
"เอ๊ะ ขอความช่วยเหลืออะไรพวกเราเหรอครับ??"อาชินปาจิพูด
"คือว่า พวกคุณคงจะได้ข่าวมาบางแล้วว่ามี เจ้าชายจากต่างดาวคนหนึ่งหายตัวไปในเอโดะของเรา"
"อ้อ ที่ว่าตอนนี้ก็ยังหาตัวเจ้าชายคุเสมิส จากดาวอารม์ตองไม่เจอน่ะหรือครับ"
"ครับ พวกเราก็เลยอยากขอความร่วมมือจากพวกนักรับจ้างสารพัด"
"แล้วพวกเราจะช่วยอะไรได้ล่ะ เรื่องตามหาคนฉันไม่ค่อยเก่งหรอกนะ"อากินจังพูดในขณะที่นิ้วก้อยยังอยู่ในรูจมูก
"เปล่าครับ เรื่องตามหาน่ะ เราหาเจอแล้ว แต่ว่าเจ้าชายไม่ยอมกลับบ้านเกิดไปซะที เห็นทางสถาฑูตบอกว่าเจ้าชายคุเสมิสกำลังมีความรัก"
"แล้วไงล่ะ จะให้ฉันปลอมตัวเป็นกินโกะหรือไง"อากินจังว่าพลางเป่าขีมูกที่แคะได้ไปพลาง
"ดูเหมือนว่าคนที่เจ้าชายจะตกหลุมรักตอนนี้ จะเป็นสาวน้อยบ้าพลัง...."อายากิโซบะมองมาทางอั๊วอย่างบอกนัยๆว่า 'ซึ่งคนคนนั้นก็คือเธอ' ถ้าสิ่งที่อายากิโซบะพูดมาเป็นความจริงๆ งั้น....
"อย่าบอกนะว่า......."สายตาของทุกคนหันไปหาอาอ้วนที่หลบหลังเสาอย่างไม่ได้นัดหมาย ไม่จิงๆ ไม่จริง
"ไอ้อ้วนนั่นน่ะเหรอ เจ้าชาย!!!!" <<<< เสียงกระซิบจากพวกสารพัดรับจ้าง
"ชู่ว์ เบาๆหน่อยสิครับทุกคน ถ้าเกิดพวกคนไม่ดีมาได้ยินเข้า พวกผมจะลำบากเอานะ"อายากิโซบะรีบเตือนพวกเรา ก่อนจะชวนทั้งหมดไปคุยต่อให้บ้าน แต่นั้นก็สายไปเสียแล้วเมื่ออยู่ๆอากินจังก็เดินไปหาอาอ้วนโดยไม่สนใจเสียงเรียกคนรอบข้าง
"สโตกเกอร์คุง พวกเรารู้นะว่าเธอแอบชอบคางุระจังแบบที่ผู้ชายหลงรักผู้หญิง แต่สำหรับฉันคางุระเป็นเหมือนทั้งเพื่อน ทั้งน้องสาวคนหนึ่ง ฉันคงยกให้เธอไปไม่ได้หรอก"อั้วรีบปาดน้ำที่เริ่มมาคลอที่เบ้าตาก่อนใครจะทันเห็น ฮื่อๆๆ อากินจัง ที่แท้ลื้อก็คิดกับอั้วแบบนี้นี่เอง อั้วขอโทษนะ ที่คิดว่าลื้อเป็นตาแก่หัวหงอกมาโดยตลอด"แต่ถ้าเธอต้องการคางุระไปเป็นเจ้าสาวจริงๆล่ะก็.......ฉันขอแค่อย่างเดียว"
อากินจังหันมามองที่อั้วด้วยสายตาละห้อยอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปหาอาอ้วนด้วยท่าทางแน่วแน่กว่าเดิม
"ขอแลกกับเงินสักสายร้อยเยนหน่อยสิ พอดีว่าซีคิดส์มันวางแผลงวันนี้แล้ว"
"ไอ้ตาแก่หัวหงอก!!!!! ลื้อตายพร้อมหัวขาวนัันซะเถอะ"ว่าแล้วสองเท้าของอั้วก็พุ่งตรงไปหาท้องของอากินจังทันที มาหลอกให้อั้วหลอกเชื่อว่าเป็นคนดีตั้งนาน สุดท้ายตาแก่งี่เง่าก็เป็นตาแก่วันยันค่ำ แล้วก็นะ ค่าตัวอั้วมีค่าเท่ากับซีคิดส์ของลื้อเองงั้นเหรอ!!! ตาแก่หัวฝอยนี่!!!
เชอะ เป็นไงเป็นกัน ยังไงซะอั้วก็ต้องการให้เรื่องนี้มันจบเร็วที่สุด
"นี่อาอ้วน อั้วจะขอพูดตรงนี้เลยนะว่ายังไงอั้วก็เป็นแฟนกับลื้อไม่ได้ เพราะอั้ว.......เพราะ......เพราะอั้วมีอาตี้เตี้ยม่อต้อหน้าเหมือนตาตุ่มซาดาฮารุอยู่ในใจแล้วต่างหากเน้อ"ในที่สุดอั้วก็ต้องกลั้นใจพูดออกไป ให้ตายสิ อาตี๋คงกำลังหัวเราะเยาะอั้วในใจแน่ๆถึงได้ทำเป็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบนั้น ฮึ่ม!!
"ผมไม่เชื่อหรอก คางุระสาวน้อยบ้าพลังแบบนั้นจะมีแฟนไม่ได้!! ขนาดในการ์ตูนยังไม่มีเลย"อาอ้วนงี่เง่าคนนี้พูดอะไรออกมา อั้วเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
"จริงเน้อ!!"
"ไม่จริง"
"ก็อั้วบอกว่าจริงก็คือจริงสิเน้อ"
"ก็ผมไม่เชื่อนี่!!"
"จะเชื่อ ไม่เชื่อมันก็คือเรื่องจริง"
"ไม่เชื่อออออ"
"ถ้างั้นจะพิสูนจ์ให้ดู"นั่นมันไม่ใช่เสียงอั้วเน้อ เป็นเสียงของอาตี้เตี้ยม่อต้อหน้าเหมือนตาตุ่มซาดาฮารุต่างหากล่ะเน้อ ว่าแต่อีคิดจะพิสูจน์ยังไงล่ะเน้อ ในเมื่ออั้วกะอีไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ
แต่แล้วอยู่ๆ อั้วก็ถูกอาตี๋กระชากจากทางด้านหลัง จนตอนนี้หน้าของอั้วกับอีห่างกันไม่ถึงคืบ ตาของเรามองสบกัน
“ละ...ลื้อคิดจะทำอะไร!”ไอ้เสียงหัวใจที่มันเต้นตึกตักๆไม่หยุดนี่มันอะไรกัน อั้วเป็นอะไรไปแล้ว!!
“เดี๋ยวก็รู้”ยังไม่ทันที่อั้วจะได้ด่าอะไร อาตี๋ก็ก้มหน้าลงมาจนอั้วรู้สึกได้ถึงสัมผัสหนักๆที่ริมฝีปาก มือหนาของอีล็อกใบหน้าอั้วไม่ให้หันหนีไปไหนได้ ไม่นะ อั้วไม่ได้ต้องการแบบนี้
"แหวะ กลิ่นปากเธอนี่เหม็นเปรี้ยวชะมัด”อาตี๋กระซิบลงที่ข้างหูเบาๆ ก่อนจะแลบลิ้นกวนๆ แล้วปล่อยอั้วให้เป็นอิสระเหมือนเดิม......
เดิมบ้าเดิมบออะไรกันล่ะ ในเมื่อตอนนี้อั้วแทบจะไม่มีแรงยืนด้วยซ้ำ มือก็สั่น ตาก็พร้ามัว แล้วไหนจะเสียงหัวใจที่เต้นแรงขึ้นๆเรื่อยๆนี้อีก อาตี๋!! ลื้อทำอะไรกับร่างกายของอั้ว!!!
naru
ความคิดเห็น