ฟิกนี้ แต่งเพื่อ คางุระ กะ โซโกะ โดนเฉพาะเลยเนี่ยนะ
คางุโซ บันไซ!!!
ขอแนะนำ ตัวละครเสริมหน่อยนะ
ฮี เนม อีส คุสึมิ เรียวสึเกะ คุง
โอตาคุการ์ตูน สาวน้อยบ้าพลัง ยามนี้ไรท์เตอร์ลิขิตในมาเจอ สาวน้อยบ้าพลังที่ตัวเป็นๆ
มีเหรอ ที่ฮีจะปล่อยเธอไป!! งานนี้ต้องตื้นโลดดด!!!
เข้ามาอ่านกันเลยดีกว่า อ่านๆเม้นๆ จิ้นๆฟินๆ กันไป 555+
เรียกน้ำย่อยเล็กน้อยๆ
"คางุระจัง ผมเฝ้าดูเธอมานานแล้ว ผม.... ผม.....ผมรักคุณครับ"ชายร่างท้วมตุ้ยนุ้ยหน้าบวมเลอะสิว ยืนสารภาพรักต่อหน้าสารพัดรับจ้างทั้งสามที่ตอนนี้กำลังอ้าปากค้างกับคำพูด เมื่อกี้ จดหมายรักสีชมพูถูกยื่นมาอยู่ตรงหน้าของสาวน้อย นามคางุระ
"อั๊วดีจายด้วยน่อ อาชินปาจิ ในที่สุดก็มีคนมาสารภาพรักลื้อแล้วน่อ ต่อไปนี้ลื้อจะล่ายไม่ต้องเป็นชายโสดเวอร์จิ้นอีกต่อไปเลี้ยวเน่อ อาชินปาจิ"
สาวน้อยจากยาโตะว่าพลางปาดน้ำตาด้วยความดีใจ
"อย่าหนีความ จริงโดยการมาโบ๊ยให้ตูข้าสิฟระ!! เห็นชัดๆว่าเมื่อกี้พี่แกพูดชื่อหล่อน แถมทั้งสายตาและสองมือยังยื่นตรงมาที่หล่อนชัดๆ!!! แล้วเป็นชายโสดเวอร์จิ้นมันผิดตรงไหนกัน!! ตูข้าไม่ได้อยากโสดเวอร์จิ้นอย่างนี้ซะหน่อย!!!!"
"น่าๆ ชินปาจิ นายโอตาคุเนี่ยก็ไม่ได้เลวร้ายตรงไหน แค่ อ้วนหมูตอน เตี้ยหมาตื่น หน้าบวม เลอะสิว หัวเถิก ฟันเยิน เท่านั้นเอง รับรักเขาเถอะ"หลังจากที่เงียบมาสักพัก กินโทกิก็เริ่มช่วยพูดอีกแรงพร้อมกับตบบ่าชินปาจิเบาๆ
"นั่นมันยังมี ความเป็นมนุษย์เหลืออยู่เปล่าครับ!! ยังมีความเป็นคนหลงเหลืออยู่มั้ย!! เลวร้ายซะยิ่งกว่าขยะของขยะของขยะมารวมกันอีกนะครับ!!"
"ใช่เลี้ยวเน่อ อาชินปาจิ รีบๆรับรักไปเลยเน้อ พวกลื้อจะล่ายไปสวีดกี๊ดสวิ๊ดสวิ๊วกันสองคนตามประสาชายโสดงายเน้อ"
"เป็น สาวเป็นนางอย่าพูดจาส่อแววไปทางนั้นสิฟะ!! แล้วไหงมันวกกลับกลายเป็นไอ้หน้าบากนั่นมาสารภาพรักตูข้าได้ล่ะ!!! คนแต่งเขาต้องการให้หล่อนโดนสโตกเกอร์ตามล่าแล้วไปขอยืมมือชินเซนกุมิไม่ใช่ เหรอ!!! รีบเข้าเรื่องซะทีเถอะ ไม่สิ!! ขอร้องล่ะ เข้าเรื่องเลยเถอะ กราบก็ได้ล่ะ!! เข้าเรื่องซะที ผมกลัวว!!"
+
naru
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น