ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 : เมื่อเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ ความรักมันก็เข้ามาหาเองแหละ (100%)แก้คำผิด
[ บันทึกสังเกตุอาการของเจ้าโอตาคุ]
วันที่ xx เดือน xx ปี xxx
วันนี้อากินจัง ทำสุกี้หม้อไฟ มันมีแต่ผักๆ เลี้ยวก็ผักทั้งนั้นเลยเน้อ ใช้ไม่ได้เลย!! อาคนยาจกหัวหยิกหยอย นี่!!
วันที่ xx เดือน xx ปี xx
อากินจังเอาของที่เหลือจากเมือวานมาทำเป็นน้ำซุปข้าวต้ม อั๊วโกรธแล้วนะ อาคนหงอกหยิกนี่!!
วันที่ xx เดือน xx ปี xx
วันนี้อากิน.....
แคว๊กกกกก!!!
"อาชินปาจิ!! บันทึกสังเกตการณ์ของอั๊ว" เสียงแคว๊กดังมาจากกระดาษในมือของชินปาจิ ตอนนนี้มันได้กลายเป็น2ส่วนซะแล้ว
"ชื่อมันก็บอกอยู่ว่าบันทึกสังเกตการณ์เจ้าโอตาคุ แล้วทำไมหล่อนถึงเอามาเล่าความรันทดของตัวเองได้ฮะ!!"เจ้าสี่ตาถอนหายใจกับตัวเองพลางส่ายหน้าเอือมสาวน้อยยาโตะตรงหน้า คงเป็นเขาเองที่ต้องเล่าเรื่องต่อจากนั้นแทน
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
หลังจากวันนั้น คางุระจุงก็ถูก สโตกเกอร์คุงตามติดแจ ไม่ว่าคางุระจะออกปาก ออกแรงไล่ ขนาดไหนสโตกเกอร์คุงก็ไม่ยอมตัดใจซะที ใช่ว่าเราจะไม่ลองวิธีอื่นๆดูนะ เราลองแล้วแต่ว่ามันก็ไม่ได้ผลอยู่ดี อย่างเช่นวิธีนี้...
"นี่ๆ สโตกเกอร์คุง รู้หรือเปล่าว่าเวลาที่ยัยหมวยนี่กินอิ่ม จะเรอเหม็นเปรี้ยวเหมือนนัตโตะค้างทศวรรษ มาเลยนะเออ"คุณกินอาศัยจังหวะที่คางุระไม่อยู่ ใช้แผนปั่นใบให้เรือเสีย แต่ว่ามันออกจะเสี่ยงสักหน่อยนะผมว่า เสี่ยงจากอะไรน่ะเหรอ ก็จาก....
"ผมไม่เชื่อหรอกครับ...."
"จริงๆนะ แถมตอนนอนนี่ยังส่งเสียงกระซิบจากช่องแคบได้ดะ...อั๊ก!!"ก็จากชามข้าวที่ลอยมาจากมือคางุระจังน่ะสิ (คุณกินได้สิ้นชีพคาโต๊ะไปแล้ว)
หรือวิธีนี้
"นี่สโตกเกอร์คุง คางุระเค้าไม่สามารถรับรักเธอได้หรอก เพราะเค้ามีคนที่รักอยู่ และคนๆนั้นก็คือ...ผะ"
"โกหก!!"
"เปล่า ผมยังไม่ได้บอกว่าใครเลยนะ สโตกเกอร์คุง"
"เมื่อกี้นายต้องการจะพูดว่า ผม ใช่มั้ย ไม่มีทางหรอก โอตาคุอย่างนายไม่มีทางมีแฟนได้หรอก"แล้วพี่ท่านไม่ใช่ โอตาคุ เหมือนกันหรือไงฟะ!! อีกอย่างผมไม่อยากโดนคนที่เป็นโอตาคุมาด่าว่าดป็นโอตาคุซะหน่อย ถึงผมจะโอตาคุจริงๆ ก็เถอะ!!
เป็นอันว่าทุกวิธีที่บอกมาใช้ไม่ได้ผลทั้งหมด แถมยังทำให้นายสโตกเกอร์คุงตามติดคางุระมากกว่าเดิมซะอีก
"อั๊วทนไม่ไว้แล้วเน้อ มันต้องเจื้อนทิ้งอย่างเดียวเน้อ!! +^+"
"เดี๋ยวก๊อนนนน คางุระจางงงงงง"ผมพยายามสุดความสามารถในการห้ามคางุระที่กำลังชักร่มปืน.... หรือ ...ปืนร่ม (ช่างมันเถอะน่าเรื่องนั้น)เตรียมจะเดินไปชาปณกิจสโตกเกอร์คุงอย่างที่พูด
"ไม่ต้องห่วงเน้ออาชินปาจิ อั๊วจะเจื้อนอีจนจำหน้าก่อนไม่ได้เลยน่อ"
ผลั๊ว!!
เสียงดังเกิดขึ้นเมื่อ คุณกินเดินเข้ามาตบหัวคางุระจังเต็มแรง
"เลิกคิดอะไรตื้นๆซะที!!! ทำแบบนั้นมันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาซะหน่อย!" คุณกิน...... (แว่นน้อยแอบซึ้ง) "มันต้องเอาไปหมกปูนแล้วถ่วงทะเลสิฟะ มันถึงจะปลอดภัย"
"นี่แกคิดอย่างนี้เองเหรอ!!! ความเป็นมนุษย์ของพี่ท่านยังมีอยู่กับตัวอีกมั้ยครับ!! อีแบบนี้มันเลวทรามสุดกู่แล้วนะครับ!!"
"วันนี้ร้านรับจ้างสารพัดดูครึกครืนกันดีจังเลยนะครับ"เสียงทักของคุณยามาซากิ ดังมาจากข้างหลัง ก่อนเจ้าตัวจะตามมาพร้อมกับคุณโอคิตะ หัวหน้าหน่วยที่1ของชินเซ็นกุมิ
"- -" (ใบหน้าของคุณกิน)
"- -?"(ใบหน้าของยามาซากิที่ยังงงงวย)
"- -"
"- -??"
"- -"
"- -???"
"- -"
"- -????"(ใบหน้าของทุกคน)
"เอาล่ะ วันนี้ได้ตั้งสี่นาทีแนะ"
"ไม่ใช่อนิเมเฟ้ย!!!!"(เสียงของทุกคนรวมกัน)
[ สำหรับใครที่ยังไม่เก็ทมุกนี้ จะอธิบายให้ฟังนะจ๊ะ คือว่า ในอนิเมกินทามะ จะมีบางตอนที่จะให้ตัวละครทั้งสามมานั่งโต๊ะอุ่นขาและพูดคุยเรื่องประมาณว่าเพราะ อนิเมไปเร็วมาก เลยต้องมีตอนพิเศษเพิ่มเข้ามาเพื่อทิ้งห่างให้มังงะ แล้วชินจังก็บอกประมาณว่า แต่อนิเมเรื่องนี้มีตอนพิเศษเป็นเรื่องๆไม่ได้ คุณกินก็เลยโชว์ความเกรียนบอกวิธีมาว่า... ในขณะที่กำลังรอฟังวิธีของพี่แก อนิเมก็ค้างฉากเดิมไว้ประมาณสี่นาที จนเรารู้สึกว่า เฮ้ย!! คอมค้างป่าวอ่ะ!! แล้วอยู่ๆคุณกินก็จะพูดขึ้นมาว่า "วันนี้ปล่อยเวลาได้ตั้งสี่นาทีแนะ" - - ดูดู๊ดู ความเกรียนของกินทามะ ! ]
"ตกลงมีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ"คุณยามาซากิพูดอย่างอ่อนใจ
"มีสโตกเกอร์มาติดตามคางุระจังน่ะครับ...บลาๆๆ...."ผมบอกออกไปในที่สุด คุณยามาซากิดูตกใจกับคำบอกเล่าของผมมาก ต่างจากคุณโซโกะที่ดูจะทำหน้าน่ากลัวขึ้นมา
"แบบนี้ก็แย่น่ะสิ" คุณยามาซากิพูด
"อีกไม่นานหรอกน่อ อั๊วจะไปจบเรื่องนี้เอง +^+"
"คางุระจัง ห้ามฆ่าเขาน๊าาาา"
"ยัยเปี๊ยกอย่างเธอ ดูจะเหมาะกับเจ้านั่นดีนะ"คุณโซะโกะพูดหน้าตาย (เมื่อกี้ยังทำหน้าน่ากลัวอยู่เลย คนอะไรเปลี่ยนหน้าเร็วจริง) ซึ่งมันก็กวนอารมณ์ของคางุระจังได้ดีเลยล่ะ
"อาตี๋!!! ตายซ้าาาาาาาา ฮึก.."อยู่ๆคางุระจังที่กำลังไล่ฟาดฟันกับคุณโอคิตะก็ชะงักไป พอผมลองมองตามสายตาของเธอก็เห็นนายสโตกเกอร์คุงแอบอยู่ที่ข้างเสา และดูเหมือนคุณโอคิตะก็เห็นเหมือนกัน เฮ้ๆ ตามมาถึงนี่เลยเหรอไง
"ให้ฉันช่วยเอาป่ะ"เสียงของคุณโอคิตะเรียกให้ผมต้องหันกลับมา ไม่อยากจะเชื่อว่าคู่กัดตลอดกาลของคางุระจังจะยื่นมือเข้ามาช่วยเอง
"อั๊วไม่ต้องการยืมมือของลื้อหรอกน่อ"
"หึ แต่ก็ยังหาวิธีแก้ปัญหานี้ไม่ได้ล่ะสิ"
"....."
"ฉันจะช่วยเธอก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
"อะไรล่ะน่อ"ใช่ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน
"เธอต้องเป็นของฉันซะ ^---^"
"O[ ]o"เล่นลูกตรงอย่างนี้เลยเหรอเพ่ !!!!
+วันที่ xx เดือน xx ปี xxx
วันนี้อากินจัง ทำสุกี้หม้อไฟ มันมีแต่ผักๆ เลี้ยวก็ผักทั้งนั้นเลยเน้อ ใช้ไม่ได้เลย!! อาคนยาจกหัวหยิกหยอย นี่!!
วันที่ xx เดือน xx ปี xx
อากินจังเอาของที่เหลือจากเมือวานมาทำเป็นน้ำซุปข้าวต้ม อั๊วโกรธแล้วนะ อาคนหงอกหยิกนี่!!
วันที่ xx เดือน xx ปี xx
วันนี้อากิน.....
แคว๊กกกกก!!!
"อาชินปาจิ!! บันทึกสังเกตการณ์ของอั๊ว" เสียงแคว๊กดังมาจากกระดาษในมือของชินปาจิ ตอนนนี้มันได้กลายเป็น2ส่วนซะแล้ว
"ชื่อมันก็บอกอยู่ว่าบันทึกสังเกตการณ์เจ้าโอตาคุ แล้วทำไมหล่อนถึงเอามาเล่าความรันทดของตัวเองได้ฮะ!!"เจ้าสี่ตาถอนหายใจกับตัวเองพลางส่ายหน้าเอือมสาวน้อยยาโตะตรงหน้า คงเป็นเขาเองที่ต้องเล่าเรื่องต่อจากนั้นแทน
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
หลังจากวันนั้น คางุระจุงก็ถูก สโตกเกอร์คุงตามติดแจ ไม่ว่าคางุระจะออกปาก ออกแรงไล่ ขนาดไหนสโตกเกอร์คุงก็ไม่ยอมตัดใจซะที ใช่ว่าเราจะไม่ลองวิธีอื่นๆดูนะ เราลองแล้วแต่ว่ามันก็ไม่ได้ผลอยู่ดี อย่างเช่นวิธีนี้...
"นี่ๆ สโตกเกอร์คุง รู้หรือเปล่าว่าเวลาที่ยัยหมวยนี่กินอิ่ม จะเรอเหม็นเปรี้ยวเหมือนนัตโตะค้างทศวรรษ มาเลยนะเออ"คุณกินอาศัยจังหวะที่คางุระไม่อยู่ ใช้แผนปั่นใบให้เรือเสีย แต่ว่ามันออกจะเสี่ยงสักหน่อยนะผมว่า เสี่ยงจากอะไรน่ะเหรอ ก็จาก....
"ผมไม่เชื่อหรอกครับ...."
"จริงๆนะ แถมตอนนอนนี่ยังส่งเสียงกระซิบจากช่องแคบได้ดะ...อั๊ก!!"ก็จากชามข้าวที่ลอยมาจากมือคางุระจังน่ะสิ (คุณกินได้สิ้นชีพคาโต๊ะไปแล้ว)
หรือวิธีนี้
"นี่สโตกเกอร์คุง คางุระเค้าไม่สามารถรับรักเธอได้หรอก เพราะเค้ามีคนที่รักอยู่ และคนๆนั้นก็คือ...ผะ"
"โกหก!!"
"เปล่า ผมยังไม่ได้บอกว่าใครเลยนะ สโตกเกอร์คุง"
"เมื่อกี้นายต้องการจะพูดว่า ผม ใช่มั้ย ไม่มีทางหรอก โอตาคุอย่างนายไม่มีทางมีแฟนได้หรอก"แล้วพี่ท่านไม่ใช่ โอตาคุ เหมือนกันหรือไงฟะ!! อีกอย่างผมไม่อยากโดนคนที่เป็นโอตาคุมาด่าว่าดป็นโอตาคุซะหน่อย ถึงผมจะโอตาคุจริงๆ ก็เถอะ!!
เป็นอันว่าทุกวิธีที่บอกมาใช้ไม่ได้ผลทั้งหมด แถมยังทำให้นายสโตกเกอร์คุงตามติดคางุระมากกว่าเดิมซะอีก
"อั๊วทนไม่ไว้แล้วเน้อ มันต้องเจื้อนทิ้งอย่างเดียวเน้อ!! +^+"
"เดี๋ยวก๊อนนนน คางุระจางงงงงง"ผมพยายามสุดความสามารถในการห้ามคางุระที่กำลังชักร่มปืน.... หรือ ...ปืนร่ม (ช่างมันเถอะน่าเรื่องนั้น)เตรียมจะเดินไปชาปณกิจสโตกเกอร์คุงอย่างที่พูด
"ไม่ต้องห่วงเน้ออาชินปาจิ อั๊วจะเจื้อนอีจนจำหน้าก่อนไม่ได้เลยน่อ"
ผลั๊ว!!
เสียงดังเกิดขึ้นเมื่อ คุณกินเดินเข้ามาตบหัวคางุระจังเต็มแรง
"เลิกคิดอะไรตื้นๆซะที!!! ทำแบบนั้นมันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาซะหน่อย!" คุณกิน...... (แว่นน้อยแอบซึ้ง) "มันต้องเอาไปหมกปูนแล้วถ่วงทะเลสิฟะ มันถึงจะปลอดภัย"
"นี่แกคิดอย่างนี้เองเหรอ!!! ความเป็นมนุษย์ของพี่ท่านยังมีอยู่กับตัวอีกมั้ยครับ!! อีแบบนี้มันเลวทรามสุดกู่แล้วนะครับ!!"
"วันนี้ร้านรับจ้างสารพัดดูครึกครืนกันดีจังเลยนะครับ"เสียงทักของคุณยามาซากิ ดังมาจากข้างหลัง ก่อนเจ้าตัวจะตามมาพร้อมกับคุณโอคิตะ หัวหน้าหน่วยที่1ของชินเซ็นกุมิ
"- -" (ใบหน้าของคุณกิน)
"- -?"(ใบหน้าของยามาซากิที่ยังงงงวย)
"- -"
"- -??"
"- -"
"- -???"
"- -"
"- -????"(ใบหน้าของทุกคน)
"เอาล่ะ วันนี้ได้ตั้งสี่นาทีแนะ"
"ไม่ใช่อนิเมเฟ้ย!!!!"(เสียงของทุกคนรวมกัน)
[ สำหรับใครที่ยังไม่เก็ทมุกนี้ จะอธิบายให้ฟังนะจ๊ะ คือว่า ในอนิเมกินทามะ จะมีบางตอนที่จะให้ตัวละครทั้งสามมานั่งโต๊ะอุ่นขาและพูดคุยเรื่องประมาณว่าเพราะ อนิเมไปเร็วมาก เลยต้องมีตอนพิเศษเพิ่มเข้ามาเพื่อทิ้งห่างให้มังงะ แล้วชินจังก็บอกประมาณว่า แต่อนิเมเรื่องนี้มีตอนพิเศษเป็นเรื่องๆไม่ได้ คุณกินก็เลยโชว์ความเกรียนบอกวิธีมาว่า... ในขณะที่กำลังรอฟังวิธีของพี่แก อนิเมก็ค้างฉากเดิมไว้ประมาณสี่นาที จนเรารู้สึกว่า เฮ้ย!! คอมค้างป่าวอ่ะ!! แล้วอยู่ๆคุณกินก็จะพูดขึ้นมาว่า "วันนี้ปล่อยเวลาได้ตั้งสี่นาทีแนะ" - - ดูดู๊ดู ความเกรียนของกินทามะ ! ]
"ตกลงมีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าครับ"คุณยามาซากิพูดอย่างอ่อนใจ
"มีสโตกเกอร์มาติดตามคางุระจังน่ะครับ...บลาๆๆ...."ผมบอกออกไปในที่สุด คุณยามาซากิดูตกใจกับคำบอกเล่าของผมมาก ต่างจากคุณโซโกะที่ดูจะทำหน้าน่ากลัวขึ้นมา
"แบบนี้ก็แย่น่ะสิ" คุณยามาซากิพูด
"อีกไม่นานหรอกน่อ อั๊วจะไปจบเรื่องนี้เอง +^+"
"คางุระจัง ห้ามฆ่าเขาน๊าาาา"
"ยัยเปี๊ยกอย่างเธอ ดูจะเหมาะกับเจ้านั่นดีนะ"คุณโซะโกะพูดหน้าตาย (เมื่อกี้ยังทำหน้าน่ากลัวอยู่เลย คนอะไรเปลี่ยนหน้าเร็วจริง) ซึ่งมันก็กวนอารมณ์ของคางุระจังได้ดีเลยล่ะ
"อาตี๋!!! ตายซ้าาาาาาาา ฮึก.."อยู่ๆคางุระจังที่กำลังไล่ฟาดฟันกับคุณโอคิตะก็ชะงักไป พอผมลองมองตามสายตาของเธอก็เห็นนายสโตกเกอร์คุงแอบอยู่ที่ข้างเสา และดูเหมือนคุณโอคิตะก็เห็นเหมือนกัน เฮ้ๆ ตามมาถึงนี่เลยเหรอไง
"ให้ฉันช่วยเอาป่ะ"เสียงของคุณโอคิตะเรียกให้ผมต้องหันกลับมา ไม่อยากจะเชื่อว่าคู่กัดตลอดกาลของคางุระจังจะยื่นมือเข้ามาช่วยเอง
"อั๊วไม่ต้องการยืมมือของลื้อหรอกน่อ"
"หึ แต่ก็ยังหาวิธีแก้ปัญหานี้ไม่ได้ล่ะสิ"
"....."
"ฉันจะช่วยเธอก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
"อะไรล่ะน่อ"ใช่ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน
"เธอต้องเป็นของฉันซะ ^---^"
"O[ ]o"เล่นลูกตรงอย่างนี้เลยเหรอเพ่ !!!!
naru
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น