เรื่องรางของยมทูตหนุ่ม กับ เด็กน้อยวัย15ที่ชะตาต่างลิขิตให้เขามาเจอกัน
แต่ดันถูกที่ผิดเวลา
"ขอโทษนะที่ปล่อยให้ต้องอยู่คนเดียวมาถึง 10 ปี"
"บอกแล้วไงว่าผมรอเก่ง"
มาร์ค ยมทูตที่ถูกส่งมาเพื่อตามจับวิญญาณร้ายไปรับโทษตามที่ศาลนรกตัดสิน แต่ดันทำผิดกฎของศาลนรกโดยไม่ตั้งใจ
แบมแบมที่เห็นยมทูตยืนหันไปหันมาอยู่ที่ประตูรั้วโรงเรียนเหมือนกับกำลังหาใครบางคนอยู่ เด็กนักเรียนวัย15ปีกระชับกระเป๋าวิ่งเข้าไปหามาร์ค
"พี่ครับมีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ"ยมทูตมองหน้าเด็กนักเรียนตรงหน้าด้วยตาโต แย่แล้วสินะ
"นายมองเห็นฉันด้วยหรอ"
"เห็นสิครับ พี่พูดอย่างกับคนอื่นไม่เห็นพี่อย่างงั้นแหละ ว่าไงครับมีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้มั้ย"แบมแบมยกมือมาจับที่แขนแกร่งของยมทูต
"นี่ขอโทษนะ แต่ฉันเป็นยมทูตมนุษย์ไม่ควรมองเห็นยมทูตถ้ายังไม่ถึงวันตาย"ได้โปรดเด็กน้อยออกห่างจากฉันไปซะ
"ตลกละ ยมทูตอะไรจะมายืนคุยกับผมได้ละครับ"
"ฉันต้องไปแล้วเด็กน้อย"มาร์คจับมือน้อยให้ปล่อยจากแขนและตั้งท่าเดินออกจากจุดนั้น
"เดี๋ยวสิครับผมยังไม่รู้จักชื่อพี่เลยนะ จะรีบไปไหน"
"ฉันชื่อมาร์ค"
"ผมชื่อแบมแบมนะ แล้วเราจะได้เจอกันอีกมั้ยครับ"
"ก็อาจจะเจอแต่อาจจะตอนที่นายใกล้ตายแหละมั้ง..."
"นานไปมั้งครับแต่ผมจะรอพี่นะครับ อยากเจอพี่อีก"
"นายรู้มั้ยการที่นายมองเห็นยมทูตนั้นหมายถึงนายจะต้องมองเห็นความตายของมนุษย์คนได้"
"ฮะ..."
"ฉันไปก่อนนะ"ขอโทษนะเด็กน้อยที่ต่อไปนี้นายอาจจะไปสามรถใช้ชีวิตปกติได้
OPEN.
14/7/2561
ฟิคเรื่องนี้เกิดจินตนาการของผู้แต่งไม่มีเจตนาทำลายชื่อเสียงศิลปินแต่อย่างใด ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาชายชายหากไม่ชอบเชิญกดปิดได้นะคะ
อ่านแล้วหากชอบหรือไม่ชอบอยากให้ปรับปรุงส่วนไหน สามารถคอมเม้นบอกกันได้นะคะ
1 ผู้อ่าน
+
1 คอมเม้น
=
1 กำลังใจ
การมีกำลังใจทำให้มีไฟในการแต่ง
#ยมทูตมบ
Luhan - Our tomorrow.
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น