รักสุดใจของยัยขี้โม้

เนื้อเรื่อง

    โอ๊ย!!ทำไมถึงได้ซวยอย่างนี้ วันเปิดเรียนเเท้ๆ เเต่ต้องมาวิ่งหนีพวกนักเลงหญิงประจำโรงเรียนที่ฉันจะเข้าไปเรียนวันเเรก  จะทำยังไงดีล่ะที่นี้ 

"เหนื่อยจังเลย!"  =_+  ฉันพึมพำกับตัวเอง  เมื่อฉันหยุดวิ่งเพราะเห็นว่าตรงนี้คนเยอะดีพวกนั้นคงไม่กล้าทำอะไรฉันตรงนี้หรอก

     "นี่นังตัวดี! " ผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งพูด (แต่นิสัยนี่กลับตรงข้ามกับความน่ารัก)

:"คิดว่าจะหนีพ้นหรอ ที่นี่มันถิ่นฉัน"  พอพูดเสร็จพวกบ้านี่ก็จับฉันขึ้นมาเเล้วก็ตบไป

สามฉาก  "โอ๊ย!!! พวกเเกไม่มีสิทธิมาทำกับฉันอย่างนี้นะ ฉันไปทำอะไรให้ ห๊า!!"

ฉันตะโกนจนเสียงไม่มี พวกนั้นทำท่าจะอึ้ง แต่น้ำตาฉันกลับไหลพรากๆออกมา โอ๊ย

ทำไมต้องมาไหลตอนนี้เนี่ย ที่ร้องก็เพราะว่าเจ็บใจ  "โธ่คิดว่าจะเเน่ ที่เเท้ก็ร้องไห้ เพราะกลัวจนตัวสั่น "    พวกนั้นพากันหัวเราะใหญ่   พอฉันได้โอกาสเลยลุกขึ้น

เเล้วก็วิ่งอย่างไม่มีจุดหมายว่าจะไปไหน นั้น   "จับมันให้ได้" ฉันได้ยินเสียงพวกนั้น

ตามมาไม่ห่าง  จน ตู้ม  "หือๆๆๆๆ" T_T ฉันร้องไห้เพราะชนใครก็ไม่รู้เเล้วฉันล้ม เจ็บเท้ามาก  :"ขอโทษครับ" ฉันหันไปมอง

ผู้ชายคนนี้หล่อมาก สูง หุ่นดี ผมสีดำปรกหน้า  เเล้วเขาก็เสยผมให้เห็นดวง

ตากลมไม่ใหญ่ไม่โต แต่ดูเเล้วน่าหลงไหล "คุณเป็นอะไรรึเปล่า" ฉันสะดุ้งทันที

เเล้วก็นึกได้ว่าพวกนั้นกำลังตามฉันมา " เออ ช่วยฉันด้วยนะค่ะ" ฉันพูดพรางเช็ด

น้ำตา "พวกผู้หญิงเเก๊งนั้นกำลังตามไล่ทำร้ายฉัน"  ฉันพูดให้ดูเหมือนน่าสงสารมาก

ที่สุด  "จุนเซมาอยู่ที่นี่ได้ไง  " ผู้หญิงน่าตาน่ารักคนนั้นมองชายหนุ่มที่ยืนข้างๆฉัน

พร้อมมองฉันด้วยสายตาเคียดเเค้น  "เเล้วพวกเธอกำลังจะทำอะไรห๊า มี่"  เขา

ตะโกนใส่ผู้หญิงที่เขาเเรกว่า มี่  "เธอชื่อนานะ น่ะ เธอเป็นอะไรกับจุนเซของฉัน"

ฉันได้โอกาสเลยบอกว่า "ฉันเป็นเเฟนกับจุนเซย่ะ" ^_^ เเล้วฉันก็ยิ้มอย่างมีเลห์เลี่ยม

มี่กรี๊ด+++ออกมาทันทีที่ฉันพูด  จนเพื่อนๆพากันมาห้ามเธอไว้  ฉันหันไปควงเเขนจุนเซ

เเล้วก็อวบเอวจุนเซ จนมี่ตาลุกเป็นไฟ เเล้วก็หรี่ตัวจะมาตบฉัน แต่จุนเซก็มาขวางไว้

เเล้วก็จับมือของมี่เอาไว้  "ฉันจะไม่ให้เธอมาทำอะไรแฟนฉันทั้งนั้น" -_- ตานี่ดูท่าจะเอา

จริง เขาหันหลังเเล้วก็ขว้าไหล่ฉันเเล้วก็เดินจากไป  "กรี๊ด!!!!"  นี่คือเสียงตามหลัง

จากที่ฉันกับจุนเซเดินเข้าโรงเรียนไปเเล้ว