นักสืบสวนเรื่องไร้สาระ

  
เฮ่.. สวัสดี ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย ฉันขอสั่งให้เจ้ากระต่ายตัวนี้พูดแทนก็แล้วกัน
'( ไงๆ เจ้ามนุษย์ ขยะ แสนสวะโสโครกเอ๊ย  )' ชู่วววว.. ไม่ได้นะนะ ทริปซี่พูดคำหยาบไม่ได้นะนายเป็นเด็กที่ไม่ดีเลย นายเป็นเด็กไม่ดีเลย... เด็กที่ดื้อที่ซนต้องถูกตี  เด็กที่ดื้อที่ซนต้องถูกตี..
แบบนี้ ! แบบนี้ไง ! แบบนี้ !!  แบบนี้ไง ฉันกำลังสั่งสอนเด็กไม่ดีอย่างมัน !
.
.

แย่ล่ะสิ.. พร่ำอะไรออกไปแล้วเนี่ย เป็นอย่างนี้ก็แย่ล่ะสิ แย่ล่ะสิ แย่แล้ว..
อย่าเอาไปบอกใครนะ พวกมันจะมาจับตัวฉัน ! พวกมัน ทั้งหมดจะเอา..ตัว..ฉันไป.
(   ทั้งร้ อ ง ไ ห้ ทั้ง หั  ว เ ร า ะ  ) แต่ก่อนอื่นนะ.. มาคุยกันไปพลางๆกันเถอะ

ชอบนิยายสืบสวนสอบสวนบ้างไหม ? ชอบหรอ ? ต้องชอบสิ แต่เธอคิดว่ามันจะพา
เธอไปพบกับความจริง.. งั้นหรอ? ไม่ล่ะ ยิ่งตามหามันจะยิ่งสูญเสีย ไอ้งั่งนั้นสุดท้าย
มันก็แค่หนูโสโครกในเขาวงกตเท่านั้นล่ะ จุดหมายน่ะ ทั้งเลอะเลือน เลือนลาง
สุดท้ายตัวมันเองก็ต้อง หายไปอยู่ดี ความจริงมันไม่มีหรอก ของแบบนั้นน่ะ 
ยิ่งใช้เชือกมัดมันไว้ให้อยู่กับที่ สุดท้ายจะเผลอวิ่งให้พันตัวเอง จนขยับไม่ได้ซะเอง

เห้ ไม่เห็นด้วยงั้นหรอฮะ ? แต่ก็ไม่แปลกหรอก ก็ผมน่ะคือ..
"นักสืบสวนเรื่องไร้สาระ" 

บาย ~
.
.


-จบเรื่องย่อ-
 

© themy butter