ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Magic of Love รักนี้ไม่ใช่แค่บังเอิญ

    ลำดับตอนที่ #5 : 3: Party Dress

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ค. 57



    3

    Party Dress

            หลังจากเช็ดกางเกงที่เปื้อนน้ำสมูทตี้เรียบร้อย เพรมิสก็ดินไปนั่งมุมในสุดของห้องสมุดแล้วเปิดโน๊ตบุ๊ค เสียบหูฟัง

                ระหว่างที่เพรมิสกำลังนั่งอ่านสถานะไปเรื่อยๆกล่องแชทก็กระพริบ

                AMan Fa: ทำไมวันนี้ออนเร็วจัง

                Pre Mac: วันนี้เอาโน๊ตบุ๊คมาน่ะ

                AMan Fa: งั้นก็ยังไม่กลับสินะ

                Pre Mac: ใช่  แล้วคุณล่ะ?

                AMan Fa: ผมเล่นในแพดน่ะ   ตอนนี้กำลังเตรียมงานฮัลโลวีนที่หอประชุม

                Pre Mac: คุณอยู่ในสภานักเรียนหรอ?

                AMan Fa: ใช่ครับ ว่าแต่...คุณจะมางานนี้หรือเปล่า

                Pre Mac: ก็อยากนะ  แล้วคุณมีคู่หรือยังล่ะ

     

                “ยิ้มอะไรของแกวะ?  ไปทำงานจะดีกว่ามั้ยไอ้คุณประธานนักเรียน”ซีซัสพูดกับเพื่อนที่นั่งยิ้มกับไอแพดในมือเหมือนคนบ้า

            “คุณกับใครบางคนน่ะ”

                “หืม?”ซีซัสส่งเสียงอย่างสงสัยก่อนจะชะโงกหน้ามองแต่พีล็อกหน้าจอก่อน “แค่นี้ก็หวง  สาวที่ไหนล่ะนั่น”

                “โรงเรียนนี้ล่ะ”

                “งั้น...จีบกันเสร็จก็มาเช็คแล้วกัน”

                “แบบอยู่ที่แกแล้วก็เช็คไปสิครับ”

                “ครับ คุณประธาน”

     

            หลังจากพิมพ์ข้อความไปได้พักหนึ่งเขาก็ตอบกลับมา

                AMan Fa: ไม่มีครับ

                Pre Mac: ฉันก็ไม่มีคู่

                AMan Fa: เราคู่กันก็ได้นะ

                Pre Mac: เจอกันกี่โมงดี

                AMan Fa: 4.30 PM

            Pre Mac: โอเค

                AMan Fa: ผมคงต้องทำงานก่อน เดี๋ยวเพื่อนจะหาว่าอู้

                Pre Mac: อืม

                                 : บาย

     

                I don’t need a parachute~

            Baby, if I got you~

            “สวัสดีค่ะแม่”

            “เพรมิส  แม่จะบอกว่า แม่กับพ่อต้องไปดูงานที่อังกฤษน่ะลูก”

                “อ๋อ...ค่ะ  หนูจะโทรหาแม่พอดีเลย”

                 “มีอะไรหรอลูก”

                “ก็แค่...จะขอไปงานฮัลโลวีนของโรงเรียนพรุ่งนี้น่ะค่ะ แต่มันต้องกลับดึก”

                “ได้สิลูก  เดี๋ยวแม่โอนเงินให้นะ ถ้าไม่พอก็โทรมาบอกได้”

                “ขอบคุณค่ะแม่”

                “อ้อ! ถ้าเหลือเงินก็เก็บไว้ในบัญชีลูกเลยนะ  แม่ขอไปทำงานก่อน”

            “พักผ่อนบ้างนะคะ”

                “จ้ะ ขอให้สนุกกับปาร์ตี้นะ”

                แล้วคุณนายแมคคิวเลทก็วางสาย

     

                30 นาทีผ่านไป

                หลังจากฝ่าการจราจรที่วุ่นวายและหาที่จอดรถได้  เพรมิสก็เดินดูเสื้อผ้าไปเรื่อยๆ

            กึก~

            เสียงวางอะไรบางอย่างทำให้เพรมิสหันไปมองอัตโนมัติ

                มันเป็นหุ่นโชว์สีดำธรรมดา  แต่ที่น่าสนใจคือชุดบนหุ่น

                จริงๆมันก็แค่ชุดฮัลโลวีนธรรมดา...แต่มัสามารถแยกออกมาใส่เป็นชุดธรรมดาได้นี่สิ

                “สวัสดีค่ะ”เสียงทักทายของพนักงานดังขึ้นเมื่อเพรมิสก้าวเข้าไปในร้าน

                 เพรมิสยิ้มรับคำทักทายก่อนจะเดินเข้าไปดูชุดที่แขวนอยู่

                “ชุดตัดใช่ไหมคะ?”เพรมิสถามเมื่อเห็นป้ายชุดเป็นแบรน์เดียวกับชื่อร้าน ผลิตในประเทศ และแต่ละชุดก็ไม่เหมือนกันทีเดียว

                “ใช่ค่ะ ทางร้านเราตัดเอง  ส่วนเอสเซสเซอรี่อื่นๆส่วนใหญ่จะรับมาอีกที”พนักงานตอบก่อนจะเดินไปหยิบนามบัตรที่เคาเตอร์ “จริงๆเรามีร้านใหญ่ค่ะ แต่ไม่ค่อยมีลูกค้านอกจากที่จะไปงานใหญ่ๆเลยต้องแยกเปิด”แล้วพนักงานก็ยื่นนามบัตรให้

                “ขอบคุณค่ะ”

                “คุณหาชุดสำหรับงานฮัลโลวีนหรือเปล่าคะ?”

                “ค่ะ”

                “ชุดฮัลโลวีนอยู่ด้านนี้ค่ะ”พนักงานบอกก่อนจะเข้าไปในห้องเก็บของแล้วหยิบกล่องใบใหญ่ออกมา

                แล้วอะไรบางอย่างก็ดึงความสนใจเพรมิสไปจากชุดบนราวแขวน

                “เดี๋ยวค่ะ”เพรมิสขัดเมื่อพนักงานกำลังเรียงสิ่งนั้นลงในตู้โชว์ “ขอดูหน้ากากอันนั้นหน่อยค่ะ

                “ได้ค่ะ”พนักงานพยักหน้ารับยิ้มๆก่อนจะหยิบหน้ากากแบบครึ่งหน้าอันนั้นออกมา

                มันเป็นหน้ากากสีดำลายสวยสีดำ

                เมื่อเห็นเพรมิสมองหน้ากากอย่างสนใจ พนักงานก็พูดขึ้นว่า

                “มีชุดที่เข้ากับหน้ากากนี้อยู่ที่ร้านใหญ่นะคะ  ถ้าคุณสนใจก็ซื้อหน้ากากนี้แล้วยื่นให้ทางร้านค่ะ”

                “งั้นฉันซื้อหน้ากากอันนี้ค่ะ”เพรมิสพูดก่อนจะส่งบัยรเครดิตและหน้ากากให้พนักงาน

     

                ร้าน Dainty La

            กรุ๊งกริ๊ง~

            ทันทีที่เข้ามาร้าน ก็มีพนักงานเดินเข้ามาต้อนรับอย่างรวดเร็ว

                “สวัสดีค่ะ  คุณต้องการซ้อชุดหรือตัดชุดคะ?”

                “ฉันอยากได้ชุดที่เข้ากับหน้ากากอันนี้ค่ะ”เพรมิสบอกพลางยื่นหน้ากากที่อยู่ในกล่อง

                “เชิญนั่งก่อนนะคะ”พนักงานบอกก่อนจะขึ้นไปข้างบน  จากนั้นก็เดินลงมาพร้อมผู้หญิงคนหนึ่ง

                “สวัสดีค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นทักอย่างสุภาพ

                “สวัสดีค่ะ”เพรมิสทักกลับ

                “ดิฉันเป็นเจ้าของร้านค่ะ”เธอแนะนำตัว “ขอดูหน้ากากอันนั้นหน่อยสิคะ”

            เพรมิสพยักหน้าก่อนจะหยิบกล่องออกมาจากถุงอีกครั้งแล้วยื่นให้เจ้าของร้าน

                “ว้าว! ใช่จริงๆด้วย”เจ้าของร้านร้องอย่างดีใจ

                “ทำไมคะ?”เพรมิสถามงงๆ

                “คุณว่าหน้ากากอันนี้เหมือนอะไรคะ”

                “อืม...”เพรมิสมองหน้ากากอย่างสงสัย

                หน้ากากสีดำ ขอบของดวงตาเป็นสีขาวส่วนขอบในสุดเป็นสีแดง  มันทำให้เธอนึกถึง...

                “หงส์...”เพรมิสบอกอย่างไม่แน่ใจ

                “ใช้แล้ว  หน้ากากอันนี้เลียนแบบหน้าของหงส์ดำมา”เจ้าของร้านบอกยิ้มๆ “แต่ดีไซน์เนอร์เปลี่ยนให้ผสมระหว่างหงส์ดำกับหงส์ขาวเข้าด้วยกัน”

                “ผสมกัน? หงส์ขาวกับหงส์ดำเนี่ยนะ...”

            เจ้าของร้านพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะส่งหน้ากากคืนให้เพรมิส “เราไปดูชุดกันดีกว่า

                แล้วเจ้าของร้านก็เดินนำเพรมิสขึ้นไปข้างบน

                “รอก่อนนะ”เจ้าของร้านบอกก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงาน  “มาแล้วจ้า”เจ้าของร้านพูดขึ้นพลางเข็นหุ่นที่มีผ้าคลุมกันฝุ่นอยู่ออกมาจากห้อง

                “ท่าทางจะสวยนะคะ”เพรมิสพูดเมื่อเห็นชายชุด

                “นั่ก้แค่กระโปรงจ้ะ”เจ้าของร้านพูดก่อนจะถลกผ้าคลุมออกจากชุด

                ชุดตรงหน้าเพรมิสเป็นชุดเกาะอก ส่วนบนเป็นผ้าสีดำสองชั้นโดยชั้นนอกเป็นไหมแก้วสีดำ ส่วนล่างเป็นกระโปรยาวสีขาวทับด้วยลูกไม้สีดำและไหมแก้วสีดำบางๆ

                “สวยจังเลยนะคะ”เพรมิสบอกก่อนจะเดินเข้าไปดูชุดใกล้ๆ

                “ชุดนี้ดัดแปลงกับงานอื่นได้นะคะ ถ้าจะใส่ไปงานอื่นก็ติดต่อมานะ”

                “ค่ะ”

                “เวลาแต่งหน้าก็แต่งอ่อนๆก็พอนะคะ แต่กรีดขอบตาให้ดูคมๆก็ดีนะ”เจ้าของร้านบอกก่อนจะเก็บชุดใส่ถุงแล้วรูดซิบ

            “ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ”

                “ยินดีจ้ะ”
    _________________________________________________________________________________________________
    เริ่มแต่งไม่ออก
    การบ้านเยอะแล้วยังต้องทำโครงงานอีกล่ะ
    พยายามอัพเร็วแล้วนะ (ถ้ามีพิมพ์ผิดก็บอกได้นะ)

    รักคนอ่านะ จุ๊บๆ (เอิ่ม...)
    ______________________________________________________________________________________________

    รูปนี้ลองร่างๆดูก่อนจะเขียนบทนี้น่ะค่ะ(แต่เพิ่งเอามาลง)
    ______________________________________________________________--
    แก้สีตัวอักษร

    :)  Shalunla

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×