แผนร้ายพิชิตใจพี่ชายตัวแสบ - อ้นเชอรีนTS9 (7) 25

ข้อมูลเบื้องต้น

 

 

เค้าาา ขอโทษทีหายยยไปนานนน้าาาาา ช่วงนี้มีปัญหาชีวิตเยอะค้าาาา มาฟินกันต่อน้าาา 

เนื้อเรื่อง

สติของฉันดับวูบทันที ไม่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไงอีกต่อไป แต่ตอนนี้ฉันอยากนอนอยากหลับไปเลยไม่อยากตื่นขึ้นมาเจอกับเขาอีกอยากให้เขาหายออกไปจากชีวิตฉัน ผู้ชายใจร้ายที่ดูถูกเหยียดยามฉัน

..........................................

“เวรเอ๋ย” เสียงสถบดังลั่นพร้อมกับเสียงวิ่งเข้ามาในห้องครัวอย่างรวดเร็ว

“เชอรีนเป็นอะไรดี”เสียงของดิวถามสาวผู้เป็นที่รักเสียงดังเมื่อเห็นร่างของน้องสาวตัวเองล้มลงและอยู่ในอ้อมกอดของสาวน้อย

“ท่าทางจะไข้กินคะ อยู่ดีๆก็ทรุดลงไปเลย”ดีตอบด้วยอาการกลัวตอนนี้สาวน้อยร่างเล็กที่กอดเพื่อนอยู่มีสีหน้าตกใจกลัวมาก

“ถอยไปไอ้ฝรั่ง”เสียงตวาดดังลั่นของหนุ่มผิวเข้มดังขึ้น จนทุกคนตกใจ

“เฮ้ยใจเย็นๆไอ้อ้น”ตั้มปรามเพื่อนตัวเองที่ตอนนี้รู้สึกหัวเสีย และอารมณ์ไม่ดีอย่างเห็นได้ชัด

“นี้ครับพี่” คริสรีบถอยห่างออกมาทันที อ้นที่เห็นว่าคริสถอยออกมาแล้วเขาก็รีบช้อนร่างของสาวน้อยที่นอนสลบอยู่ขึ้นมาในอ้อมแขนทันที

“ไอ้อ้น อุ้มน้องข้าดีๆนะโว้ย”

“เออ”อ้นตอบเสียงดังก่อนจะเดินออกนอกห้องไปอย่างเร่งรีบทันที ตอนนี้เขารู้สึกทั้งโกรธและเป็นห่วงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนของเขามากเหลือเกิน เมื่อกี้ก็ยั่วอารมณ์ให้เขาแทบเป็นบ้าตอนนี้ก็ทำให้เขาเป็นห่วงแทบขาดใจ เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ทำอะไรไว้กับเขาเธอถึงได้มีอิทธิพลต่อเขามากเหลือเกิน อ้นวิ่งพาเชอรีนขึ้นรถทันทีเมื่อพบว่าตัวเธอกำลังร้อนจี๋ และรีบขับรถแล่นสู่โรงพยาบาลด้วยแววตากังวล

“เฮ้อ ไอ้อ้นคงดูแลได้อย่าคิดมากไอ้ดิว”ตั้มพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าเป็นกังวลของเพื่อน

“เออ รู้ว่ามันดูแลได้ แต่ข้าทนไม่ไหวแล้วว่ะ ต่างคนต่างลองใจกันอยู่นั้น รีนร้องไห้ใช่ไหมดี”ดิวถามสาวข้างกายขึ้น

“คะ ร้องหนักด้วยนะคราวนี้ พี่อ้นก็พูดประชดแรงเกินไปแล้ว”ดีตอบพร้อมกับมองหน้าทุกคนอย่างหนักใจ

“เอ่อ ขอโทษนะครับ ตกลงคือพี่เขาชอบเชอรีนใช่ไหมครับ”คริสถามขึ้นมาทันทีด้วยความงุนงงจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“ใช่ !!! ดังนั้นเอ็งห้ามมายุ่งกับน้องสาวฉัน” ดิวพูดเสียงดังพร้อมกับเดินออกจากห้องตามอ้นไปทันที

“คริสค่ะ คุณรู้ความจริงแล้วอย่าพึ่งบอกเชอรีนนะคะ”ดีรีบบอกคริสทันที

“ทำไมละครับ เชอรีนร้องไห้บ่อยมากเลยนะครับ ทำไมไม่ให้เธอรู้ว่าผู้ชายที่เธอรักก็รักเธอเหมือนกัน”คริสถามขึ้นอีกครั้ง

“ลูกพี่ลูกน้องฉันเขาอยากให้ตัวเอง มีการมีงานที่ดีก่อนนะคะ อีกอย่างน้องรีนเป็นน้องสาวเพื่อนด้วย ดิวเขาก็หวงเป็นธรรมดาอ้นเลยต้องวัดใจกับดิวซักหน่อย”แบมบี้ที่ยืนเงียบอยู่นานเป็นคนตอบขึ้นมา คริสพยักหน้าลงเล็กน้อยเหมือนเข้าใจ

“ดังนั้น คริสอย่าพึงบอกเรื่องนี้กับรีนนะคะ”ดีกำชับคริสเป็นครั้งสุดท้าย คริสพยักหน้าตอบ ก่อนที่ทุกคนจะเดินตามดิวออกไปเพื่อไปหาเชอรีนที่โรงพยาบาล

.........................................................................

ฉันรู้สึกว่าตัวเองเหมือนมีอะไรมาทับอยู่บนหัวเลยตอนนี้ มันหนักมากจนฉันไม่อยากที่จะลุกขึ้นมา มันปวดร้าวไปหมดทั้งตัว ฉันค่อยๆลืมตาช้าๆแล้วก็พบกับเพดานห้องสีขาวสะอาดตาแถมยังมีกลิ่นยาลอยมาแตะจมูก โดยไม่ต้องสงสัยฉันอยู่ที่โรงพยาบาลนั้นเอง

“กินหน่อยไหมอ้น”เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ฉันพยามยามมอง เพราะว่าตัวของฉันไม่สามารถขยับได้ก็เลยได้แต่มองอย่างเดียว และสิ่งที่ฉันเห็น มันทำให้ฉันอยากจะกลับไปหลับตาลงเหมือนเดิม ไม่อยากเห็นภาพพวกนี้เลย

“ไม่เอาแล้วแบมบี้ อิ่มแล้วละ”

“นี่นายอิ่มหรอ ฉันเห็นนายไม่ได้กินอะไรเลยนะ”

“เอาน่า”

“นี่ !! ฉันเป็นห่วงนะ เป็นเด็กไปได้ กินเดี๋ยวนี้เลย”

เสียงของผู้หญิงและผู้ชายสองคนที่กำลังจิกัดกันเล็กๆอยู่นั้น ทำให้ฉันอยากจะปิดหูไม่ให้ได้ยินเสียงนั้น และอยากจะหลับตาลงไปเลย น้ำตาของฉันที่ไม่รู้ว่ามันคลอออกมาเมื่อไหร่กำลังเอ่ออกมา จนฉันต้องหันกลับมาอีกทางเพื่อให้น้ำตามันไหลออกมาช้าๆ

“กินเร็ว เดี๋ยวน้องรีนตื่นมานายจะได้มีแรงดูแล”

“ไม่เอา อิ่มแล้ว”

“นี่ นายกรกฏ กินเข้าไป”

“แบมบี้ มันเลอะหมดแล้ว”

“555”

เสียงพวกนั้นทำให้ฉันปล่อยน้ำตาให้มันออกมาช้าๆอย่างปวดหัวใจตัวเอง มันรู้สึกร้าวไปทั้งตัวและหัวใจของฉันเลยในตอนนี้ ใครก็ได้เอาภาพพวกนี้ออกไปจากฉันที