แสบนักแต่รักนะ

เนื้อเรื่อง

วันนี้ฉันจะทำไงดีนะตื่นสายแล้วด้วยอะจะไปโรงเรียนทันไหมเนี่ย
"นี้ยัยมีนเธอมาสายอีกแล้วนะ"อาจารย์ฝ่ายปกครองพูดเสียงโหด
"ทำไมเธอถึงมาสายฮะ"ถามมายังนี้แล้วฉันจะตอบไงดีเนี่ย
"เออ คือหนูตื่นสายไปหน่อยอะคะอาจารย์"ฉันพูดด้วยนําเสียงอ่อนวอน
"ไม่หน่อยแล้วยะยัยมีนโรงเรียนเข้า7โมงครึ่งเธอมา8โมงครึ่งนี้ยังนิดอีกหรอ"หลังจากนั้นก็คุยกับอาจารย์จน10โมงได้เข้าเรียน
"นี้ยัยมีนแก่ไปถูหวยอยู่หรอยะเล่นมาซะ8โมงครึ่งอะ"
"ก็เมื่อคืนอะเล่นเอ็มทั้งคืนไม่ได้นอนเลย"ฉันตอบด้วยท่าทางที่อยากจะนอนมากแต่เพราะไปเพื่อนบ้ามันถามซะจนฉันไม่ได้นอนอะ
"แหม แกมาโรงเรียนสายเพราะคุยกับผู้ชายโอ้โหน่าภาคภูมิใจแทนแกเลยว่ะ"มันจะด่าฉันหรือมันจะชมฉันเนี่ย
"เออ ขอบคุณนะที่ชมฉันนะแต่ตอนนี้ขอฉันนอนก่อนนะ"
"อืมนอนไปเหอะเดียวฉันจดเองเดียวแกตี่นแล้วก็เอาไปลอกก็แล้วกันนะ"เพื่อนฉันนี้น่ารักทุกคนเลยนะ
ตืด ตืด ออดโรงเรียนดัง
"แกฉันกลับบ้านก่อนนะบาย"
"บายยะ"
โครม
"อุ้ยขอโทดคะพอดีฉันไม่ทันเห็นอะคะ"โอ้หนุ่มหล่อหน้าสวยคนนี้อยู่โรงเรียนเดียวกับฉันด้วยหรอเนี่ยทำไมฉันไม่เคยเห็นเลยนะ
"ไม่เป็นไรครับ"เสียงเท่มากเลยอะ
"คุณเป็นอะไรบ้างคับเนี่ย"ก็ดีที่ยังห่วงฉันอยู่บ้างนะ
"ไม่เป็นไรคะขอบคุณมากคะและก็ขอโทษด้วยนะคะ"คือแบบว่าอายเขาอะ
แล้วฉันจะกลับบ้านยังไงเนี่ยเจ็บก้นจะตายอยู่แล้วขาก็เจ็บอีกอุ้ยซวยที่สุดในรอบปีมั้ง
"คุณลุกไหวมั้ยครับ"วาวตาเขาเท่ยังเสียงเท่สุดๆฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว กรี๊ด''
"ก็ไม่ไหวอะคะถ้าช่วยก็ดีนะคะ"ตอบไปแบบว่าไม่อายเลยนะเราเนี่ย
"ครับๆ"เขาหัวเราะแล้วเกาะหัวแบบโกะๆ
"อุ้ยขอบคุณมากคะ"แต่ยังดีที่ฉันยังเดินได้อยู่
แล้วฉันก็มาถึงบ้านในที่สุดอาบนําแต่งตัวเรียบร้อย
กรีง""
"ฮัลโหลดียัยนิดมีอะไรยะ"
"แกผู้ชายที่ชนแกอะหล่อมากเลยอะแกเขาชื่อไรหรอ"ถามแบบนะไม่ค่อยเลยอยากรู้อยากเห็นมากเลยเจ๊แกนะ
"ฉันจะไปรู้หรอว่าเขาชื่ออะไรยังไม่ได้ถามเลย"จิงๆอะลืมถาม
"เออ แกฉันมีเรื่องจะมาขอร้องให้แกช่วยฉันที่นะถ้าแกไม่ช่วยฉันนะฉันจะฆ่าตัวตายจิงๆด้วย"อุ้ยถึงกับมันจะตายเลยหรอเนี่ย
"แกอย่านะฉันสัญยาฉันจะช่วยแกเอง"มันอยากตายมากเลยหรอเนี่ยหรือว่าเราจะปล่อยให้มันตายดีวะไม่ได้ยังไงมันก็เพื่อนช่วยก็ช่วยวะ
"แกสัญญาแล้วนะ"
"อืมแล้วเรื่องอะไรละที่แกจะให้ฉันช่วยอะ"ถามด้วยท่าทางที่แบบว่าไม่ค่อยเต็มใจนะ
"ก็เรื่องมันมีอยู่ว่าฉันไปชอบผู้ชายคนหนึ่งอะผู้ชายคนที่แกชนเมื่อตอนเย็นอะแกช่วยไปบอกเขาทีดิว่าฉันอะชอบเขาฉันไม่กล้าไปบอกเขาอะแก"เสียงอ้อนวอนมากเลยนะ

  ตอนที่2
"แหมแกจะตายเพราะผู้ชายเหวอไปมั๊ยยะ"โอ้โห้มันตายเพราะผู้ชายไอเราก็นึกว่าเรื่องอะไร
"ก็ฉันรักเขาอะแกช่วยฉันนะ"มันยังอ้อนไม่เลิกแฮะ
"เออ ก็ได้ว่ะฉันพยายามนะ"ตอบๆๆไปงั้นแหละรำคาญมัน
วันต่อมาที่ไม่ประทับใจเลยนะเนี่ย
"แกเขานั่งอยู่ตรงนั้นอะแกไปบอกเขาทีดินะถ้าแกไม่บอกฉันจะโดดนําตายตรงนี้แหละ"ที่มันจะโดดอะหนองที่อยู่ในโรงเรียน
"เออ ฉันไปบอกก็ได้แต่แกตอนนี้เลยหรอฉันว่าเอาไว้วันอื่นดีมั๊ย"
"ไม่ได้ไม่บอกวันนี้แล้วจะบอกวันไหนว่ะฉันอยากให้เขารู้ตอนนี้นิ"
"แต่เขาอยู่กับเพื่อนเขานะตั้ง5คนแหนะ"
"แก แกสัญญากับฉันแล้วไม่ใช่หรอ"
"เออ ก็ได้ว่ะ"แล้วฉันก็ไปยืนอยู่หน้ากลุ่มพวกหนุ่มหล่อนั้น
"เออ คือฉันชื่อมีนนะ คือฉันจะมาบอกนายนะว่า..เออ.คือ.เพื่อนฉันนะชอบนายมากก็เลยให้ฉันมาบอกนายอะฉันไปก่อนนะ"แล้วฉันก็รีบเดินมาแบบเท้าสปีด
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"เสียงหัวเราะของหนุ่มๆพวกนั้นทำเอาฉันอายเอามากๆเลย
"นี้แกรู้มั๊ยฉันอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วเนี่ย ฉันไม่เคยไปบอกรักผู้ชายเลยนะโว้ย"
"น่าแกทำเพื่อเพื่อนฉันรักแกที่สุดเลยละจุ๊บๆๆๆ"มาหอมฉันทำไมเนี่ยแหวกๆ
"ฉันกับบ้านก่อนนะบายยะ"
"บาย"แล้วฉันก็ได้เจอกับคนๆหนึ่งหน้าคุ้นมากๆ
"เอาจะกลับบ้านแล้วหรอจ้าสาวน้อย"เสียงเท่ทำเอาฉันใจละลายแต่ไม่ได้คนที่เพื่อนรักเราจะหลงรักเขาไม่ได้
"อื้มคะ ฉันจะกลับบ้านแล้วละ"
"เธอชื่อไรหรอ"
"ฉันชื่อมีน  แล้วนายละ"ฉันก็อยากรูชื่อนายตั้งนานแล้วละแต่ไม่กล้าถาม
"ฉันชื่อต๊ะนะ  ฉันไปละ บายนะสาวน้อย"อย่าทิ้งหัวใจไว้นะเดียวฉันจะไปเก็บเสียงหล่อมากอะ
ฉันกลับถึงบ้านอาบนําแต่งตัวกินข้าวทำการบ้านเรียบร้อย
กรีงๆ
"ฮัลโหลยัยมีนฉันไปเจอหนุ่มคนใหม่มาอีกแหละแกหล่อกว่าคนเมื่อกลางวันอีกอีตานั้นอะฉันไม่ชอบละ"เอาอีนี่ใช้ให้ฉันไปบอกชอบเขาแล้วแล้วไงตอนนี้ไม่ชอบแล้วว่ะเนี่ย
"นี้แกแล้วแกจะให้ฉันไปบอกต๊ะทำมั๊ยว่าแกชอบเขาห่ะรู้มั๊ยว่าฉันอายแค่ไหน"
"ก็คนนี้เขาหล่อกว่านายต๊ะอะไรนั้นอะ อืมแกแค่นี้ก่อนนะฉันง่วงละบายยะ"
"อืมบาย"อีนี้อารมณ์มันแปลปรวนจิงๆ
"โอ้ยวันนี้อากาศสดชื่นจิงเลยมาโรงเรียนเช้าทั้งทีเนอะยัยนิด"
"เฮ้ยนั้นต๊ะนิ เขากำลังเดินมาหาพวกเราอะแก"กรีดๆๆในใจฉันพูด
"เขาเดินมาสงสัยเขาคงมีอะไรจะพูดกับแกมั้งยัยมีน"
"อื้มดีมีน"
"ดีต๊ะ"
"คือเรามีอะไรจะมาบอกเธออะคือว่า...เราชอบเธอนะตั้งแต่ตอนแรกที่พบเธอฉันเคยเจอเธอหลายครั้งและเมื่อวานก่อนนั้นฉันตั้งใจที่จะชนเธอเองฉันขอโทษนะฉันอยากรู้จักเธอมากแต่เป็นเพราะเมื่อวานก่อนเธอรีบกลับบ้านฉันจึงไม่ได้ถามชื่อเธอจนเมื่อวานฉันจึงไปดักรอเธอหน้าโรงเรี่ยนจึงทำให้ฉันรู้จักชื่อเธอและตอนที่เธอเดินมาที่กลุ่มของพวกฉันมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นไปอีกที่เธอเดินมา ฉันขอถามเธอหน่อยได้ไหมว่าเธอเคยรักฉันบ้างหรือป่าวถึงแม้เราจะไม่เคยได้คุยกันเลย"หน้าของเขาจิงจังมากเลย
"ฉันพูดตามตรงนะว่าตอนแรกนะฉันแค่ชอบเธอแต่พอตอนนี้ฉันได้ฟังถึงความพยายามของเธอที่จะได้รู้จักชื่อฉันแล้วฉันรู้สึกว่าฉันรักเธอนะ"

                               จบบริบูรณ์จ๊ะ