ONE STEP AT A TIME ก้าวแรกไม่เป็นไร [END]

​

 ว่ากันว่าก้าวแรกของทุกคนมักจะยากเสมอโดยเฉพาะในเรื่องของ...ความรัก

"งั้นขอถามหน่อยว่าคนที่พี่ชอบเป็นคนยังไงเหรอครับ ผมรู้จักไหม? "

"เป็นคนแก้มย้วยน่ารัก ตาโต เวลากินก็น่ารัก เมาก็น่ารัก โกรธก็น่ารัก เศร้าก็น่ารัก "

"คนแบบนี้ก็มีด้วยเหรอเนี่ย? " มีแวบนึงที่น่านคิดว่าเป็นตัวเองแต่คงไม่ใช่หรอกมั้ง..

"......"

"ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้พี่สมหวังได้คบกับคนที่พี่ชอบไวๆ นะครับถึงจะไม่รู้ว่าเขาเป็นใครก็เถอะ"

ยัง...ยังไม่รู้ตัวอีก

มาเอาใจช่วยพี่ว่านกันเถอะค่ะ!

​

คำเตือน

- นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ (ยกเว้นสถานที่ท่องเที่ยวบางที่ที่จำเป็นต้องใช้ชื่อจริง) หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทั้งสิ้นเป็นเรื่องราวที่มาจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น โปรดใช้วิจารณจักรยานในการอ่าน

-ตัวละครหลักในเรื่องอาจจะมีนิสัยและการกระทำที่น่าขัดใจบางอย่าง เช่นนายเอกในเรื่องจะมีความง้องแง้งบ้าง

-เรื่องนี้จะไม่เน้นคู่รองนะคะ แต่จะใส่บางโมเม้นไปบ้างเล็กน้อยเพื่อเป็นสีสันของเรื่อง

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ ยินดีรับทุกคอมเม้นและคำติชมทุกประเภท ถ้าหากพบคำผิดจะมาแก้ทีหลังงับ เรื่องนี้เป็นแนวเรื่อยๆ เปื่อยๆ แต่ไม่รู้ว่าฟีลกู๊ดมั้ย???? เขียนไปแบบไร้จุดหมายปลายทางมาก

มาลุ้นไปกับความรักของพี่ว่านกับน้องน่านด้วยกันนะคะ

​