คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : BoyFriend 2 (100%)
“่อนทีมึะไม่มีโอาส ะทำอะไร็รีบทำ”
อนที่ 2
ในที่สุ็ถึเวลาสามทุ่ม เวลาที่พวเราะเมาหัวราน้ำ่อนเปิเทอม นทีู่ะื่นเ้นับารมาินเหล้าที่สุหนีไม่พ้นไอ้ัม ท่าทาวันนี้มันมีแผนะหิ้วสาวลับห้อ ส่วนอิหมาเี้ย็ูื่นเ้นไม่แพ้ันเพราะนี่เป็นรั้ที่สอที่มันะไ้ินเหล้า ไอ้ฮุนสีหน้านิ่เรียบเหมือนเย เาไม่ออว่ามันิอะไรอยู่ ส่วนผม ไม่ไ้มีเรื่อเหล้าในหัวเลย มีแ่พี่เิบานหัวทอัวสู
“บอารินเหล้ามาสิ” ผมหันไปุยับอิหมา
“1.ถ้าะอ้วให้รีบบอยอล 2.ถ้าเริ่มรู้ัวว่าเมาให้รีบบอยอล 3.ถ้าะเ้าห้อน้ำให้รีบบอยอล 4.ถ้ามีนแปลหน้ามาทัให้รีบวิ่มาหายอล”
“ีมา แล้ว็…ห้ามไปอ้อนนอื่นนะมึ” ประโยสุท้ายระิบให้ไ้ยินันสอน
มันทำมือโอเให้ผมแล้ว็รีบวิ่แ้นไปหาไอ้ัมที่ำลัสั่เหล้า ผมละอยารู้ริๆว่ามันไปอยาินเหล้ามาาไหนนัหนา
พวเรานั่ินันิวๆรับ ผมินบ้านิหน่อย ไอ้ฮุนแทบไม่แะ ส่วนอีสอนระเอาๆ ไอ้ัมอ่ะอเหล้าอยู่แล้ว แ่อีนเนี่ยสิ ินเหล้า็ไม่เป็นแ่ระแ้วเหล้าะถี่ยิบ เห็นแล้ว็อยาะีมือมันแล้วบอให้เลิินะที ินอย่าับเหล้าเป็นน้ำ
“หมา เบาๆหน่อย เี๋ยวเมา”
“ยา ยัไม่มาวๆ” ปาบอไม่เมาแ่เสียยานเียวนะมึ
“่อยๆิน ไม่มีใรแย่มึหรอหน่า”
“ไม่อาว รีบินน เะมึไม่ใหู้ินนนน”
“ูไม่ห้ามหรอหน่า ไม่้อรีบิน”
“ยอลลล ปวี่อ่า~”
มันทิ้ัวลับที่นั่้าัวผม เอาหัวลมถูแนผมไปมา ผมยี้หัวมันเบาๆ้วยวามหมั่นเี้ยว แล้วึให้มันลุึ้นาที่นั่
“ไป เี๋ยวูพาไป”
มันลุึ้นามอย่าว่า่าย ัวโอนเอนไปมาอย่าับุ๊าล้มลุนผม้อประอเอาไว้ ืนปล่อยให้เินเอท่าทาะไ้ล้มไปอับพื้นแน่ๆ
“ยอลลลลล ปวี่ ู่ๆ”
มันยื่นหน้ามาใล้ผมพร้อมับทำปาู๋เพราะำว่าู่ๆอมันนั่นแหละ ผมพามันมานถึห้อน้ำ ัารยัมันเ้าไปในห้อส้วมแล้วปิประูล๊อ แล้วผม็ยืนเฝ้ามันอยู่หน้าห้อน้ำ ไม่ให้ี่ที่โถหรอ เี๋ยวนอื่นแอบู -3-
มันเินออมาพร้อมับสีหน้าที่แย่สุๆ มือมันลูบท้อัวเอปอยๆ เห็นแล้ว็อถามไม่ไ้ว่ามันเป็นอะไร
“เป็นอะไร”
“ะอ้ว”
“ั้น็เ้าไปอ้ว เี๋ยวลูบหลัให้”
สุท้ายผม็ไ้เ้าไปในห้อน้ำับหมาเี้ย นั่ลูบหลัให้ไอ้นที่ำลัอ้วออมาอย่าเอาเป็นเอาาย เป็นไล่ะ บอให้่อยๆิน็ไม่เื่อ
“โอเยั?”
“อื้ออ”
ผมพยุมันออมาาห้อน้ำ แล้วร่ำลาไอ้สอหนุ่มทีู่ยัไม่เมาสันิ ผม็ยัไม่เมานะ แ่ไอ้นที่ผมพยุออาห้อน้ำเนี่ยสิ อพับออ่อนไปหมแล้ว
“ูลับ่อนนะ ท่าทาไอ้หมามันะไม่ไหวแล้ว”
“เออๆ ลับันีีนะพวมึ” ไอ้ัมบอ ผมพยัหน้าเบาๆแล้วพยุแบฮยอนให้ลุึ้นยืน
“ะทำอะไร็รีบทำ”
แ่แล้ว เสียเรียบๆอไอ้ฮุนทำให้ผมหยุเลื่อนไหว ผมหันไปมอหน้าไอ้เ้าายเย็นา มันมอผมแล้วยิ้มเ้าเล่ห์มาให้ผม
“่อนทีมึะไม่มีโอาส ะทำอะไร็รีบทำ”
มันพูแ่นั้น แล้ว็ระเหล้าเ้าปา แ่ผมนี่สิ ยืนแุ อิฮุน อิเลว มึะใหู้รีบทำอะไร ูเป็นนใสใส ูไม่รู้เรื่อ
.
.
.
.
ผมวาอีน ไม่สิ เรียว่าทุ่มอีนลับเียถึะถู อิหมา อิหมู อ้วนให่ละนะมึ ัวมึไม่เบาเลยนะ ผมทิ้ัวนั่ลยัที่นั่้าๆอีน เอามือพัใส่หน้าัวเอไปมาเผื่อว่าะหายร้อนบ้า แ่แบมันึ้นมาที่ห้อ ผมเหนื่อยนานี้เลยเหรอวะเนี่ย ูะเลิื้อนมให้มึแและ อิหมูหน้าหมา!
“ยอลลลลลลลลลลล” นเมาพึมพำเรียื่อผม
“อะไรอิอ้วน”
“อาบน้ามมมม”
“ไปอาบเอเลย ูไม่อาบให้มึหรอ”
มันยู่ปาแล้ว่อยๆยันัวลุึ้น มานั่้าๆผมีี าเรียวเล็เป็นประายำลัหยีเป็นอิสระอิเพราะปาบาๆำลัยิ้มหวานมาให้ผม
“มออะไร” ผมถามมัน้วยวามระแว มายิ้มหวานใหู้ทำไม? ้อารอะไร? =////=”
“ูแลูอีแล้ววววว”
“เออ ูรัมึนิ ็้อูแลมึอยู่แล้ว” มันเมารับ ผมเลยพูไ้
“ยอลลลลล”
“อารายยยย”
“น้อแบ็รัานยอลลลลลลลลลลลลลลล”
อยาะระานเมามาอแล้วใ้ปาฟัแ้มหลายๆที้อหาเมาแล้วทำัวน่ารัมาเินไป แ่ร่าายลับไม่ไหวิ ทำเพียแ่นั่มอหน้านรหน้านิ่ๆ ่าับนเมาที่่อยๆยับใบหน้าน่ารัเ้ามาใล้ๆผม
แล้วสิ่ที่ผมไม่เยิว่าะเิ ็เิึ้น
ปาเล็ๆอใรอีนแะเบาๆที่ริมฝีปาอผม เปลือาสีน้ำนมอนรหน้า่อยๆปิล้าๆ
แบฮยอนูบผม…
แล้ว็เป็นผมที่ริมฝีปาลไปหนัๆอย่าลืมัว อีฝ่ายไม่ว่าอะไร แ่พอผมั้สิไ้ ผม็ผละัวเอออานรหน้า แบฮยอนยัยิ้มหวานให้ผมในะที่ผมทำหน้าเป็นยีราฟใไปให้แบฮยอน
“ปะ ไปอาบน้ำไ้แล้ว” ผมไล่นเมา
นัวเล็ว่าเินไปอาบน้ำอย่าว่า่าย ผมมอนั่มอแบฮยอนที่ำลัเินเ้าไปในห้อน้ำ นไ้เสีย ล๊อประูห้อน้ำนั้นแหละ ถึทำให้ผมรู้ัวแล้วว่าถึเวลาระบายอารม์อผมสัที…
รี๊ !
หมอนใบเื่อถูใ้เอามาปิหน้าหล่อๆอผมนมิ ไม่ให้เสียรี๊เล็ลอออไปแม้แ่น้อย วามรู้สึีันมั่วไปหม ใ ีใ ไม่รู้ะระบายวามรู้สึแบบนี้ออมายัไริๆ
อิหมาบ้า อิี้ยั่ว อิน่ารั อิิ้มลิ้ม อิยิ้มาหยี โอยยยยยยย มาทำูใเ้นแบบนี้ทำมายยยยยยย ้อารอะไรอิหมาอ้วน! ห๊า!
“ะทำอะไร็รีบทำ” เสียอไอ้ฮุนลอยไปมาอยู่ในหัวอผม เพราะมึแท้ๆเลยไอ้ปีศา ูถึไ้นั่ิมาแบบนี้เนี่ย
ไม่นะ ไม่! ผมะไม่ทำอะไรแบฮยอน ผมะไม่ทำให้แบฮยอนเสียใ แบฮยอนเมา แบฮยอนเมาถึไ้…ูบผม
“่อนทีมึะไม่มีโอาส ะทำอะไร็รีบทำ”
อ๊า! ไอ้ฮุนนน ออไปาหัวูเี๋ยวนี้นะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!
มือให่ๆิทึ้หัวอัวเออย่าเอาเป็นเอาาย หวัะให้ำพูอไอ้ปีศาหลุออไปาหัวบาลผมสัที แ่ำพูสอแ่สอ่ามวนิและวนทำาม(?)อไอ้ปีศาานมยัั้อในหัวผมไม่ไปไหน ผมะไม่ิอะไรมาเลยถ้าวันนี้ไอ้หมามัน็ันยันยั่ว ยันให้ท่านผมลัววบุมัวเอไม่ไ้
“ยอลล เป็นอารายยย”
นเมาที่เพิ่อาบน้ำเสร็ยืนมอผมๆ ผมลับมาีหน้ารึมอีรั้ทั้ที่ในใไม่ไ้สบไปามหน้าาเลย หยิบาร์ูนึ้นมมาอ่านเบี่ยเบนวามสนใเผื่อะหายฟุ้่าน แ่เปล่าประโยน์เมื่อไอ้นที่ทำให้ผมิมา มันล้มัวลนอน้าๆผม าเรียวเล็เป็นประาย็้อผมไม่หยุ
“อะไร นอนไปิ” ผมพูทั้ๆที่ายัไม่ละออาหนัสือาร์ูน
นัวเล็ว่าไม่ไ้มีท่าทีะนอนสันิ พอผมบอให้นอน ไอ้นัวเล็็ทำแ่เพียว้าหมอน้ามาอแล้วนอนมอหน้าผมไม่หยุ ปาบาๆสีสวย็ยิ้มหวานใส่ผมไปเรื่อย
โอย ูะทนไ้สัแ่ไหนวะเนี่ย!
“นอนไ้แล้ว” ผมบอมันอีรอบ
“ยอลลล อ”
“ไม่อ นอนไ้แล้ว”
“ไม่นอนนนน อ”
พูบ็ทิ้หมอน้าแล้วเลื่อนหัวลมๆมานอนแหมะที่หน้าท้อเป็นลอนอผมแทน แถมยัเอาแ้มนิ่มๆถูไปมาเบาๆอี้วย อิหมาบ้า อิหมาอันราย ไปไลๆูเถอะ เพื่อวามปลอภัยอัวมึเอนะ T^T
“อสิยอลลลลลล”
“โอเๆ อแล้วๆ ไปนอนที่หมอนีๆิ”
มันยิ้มาหยีแล้วรีบไปนอนหนุนหมอนอัวเอ ผมเอื้อมมือไปปิโมไฟที่อยู่้าๆหัวเีย แล้วแหย่ัวเ้าไปในผ้าห่ม ึนเมาัวนิ่มมาอแนบอ ูบเบาๆที่ลุ่มผมนิ่มออีน แบฮยอนยันัวึ้นเล็น้อยแล้วูบที่ปลายาอผม แนเล็ระับอผมมาึ้น
มีวามสุทุรั้ที่เห็นว่านในอ้อมอือแบฮยอน
แล้ว็มีวามสุทุรั้ที่เห็นว่านในอ้อมออแบฮยอนือานยอล
ไม่อยาให้ใรไ้รับวามอบอุ่นนี้ รั ห่ว หว อยาอยู่ใล้ อยาูแล อยาเห็นหน้า อยาแล้ อยาุย้วย อยาหัวเราะ้วย และ….ไม่อยาเสียแบฮยอนไปให้ใร
“แบฮยอน”
“หืมมม?”
“อบพี่ริสมั้ย?”
“อบบบบ”
ผมใระุับำอบออีน ลืมวิธีหายใไปั่วะ พอไ้ยินมันบออบนอื่นผม็รู้สึเหมือนำลัิ่ัวาที่สูลเหว รู้สึโหวๆ รู้สึแย่ รู้สึเสียใ ลัวว่าะ้อเสียนในอ้อมอไป
“…”
“แ่อบานยอลมาว่า”
“…”
“านยอลูแลน้อแบ านยอลอยู่้าน้อแบ านยอลเป็นฮีโร่ านยอลเป็นเพื่อน น้อแบรัานยอล”
“ั้น… พี่ีบเราไ้มั้ย”
“่อนทีมึะไม่มีโอาส ะทำอะไร็รีบทำ”
“น้อแบรัานยอล”
ไม่ยอมแล้ว…
ผมะไม่ยอมเป็นแ่เพื่อนอีแล้ว…
“แบฮยอน”
“หืมมมมมม?”
“เป็นแฟนันนะ”
ทั้ๆที่รู้ว่าอีนยัเมาอยู่ แ่็ันทุรัพูำนี้ออไป มันูวยโอาสใ่มั้ย ใ่ มันอาะูวยโอาส แ่ผมแ่อยาอโอาสูแลแบฮยอน ไม่ใ่ในานะเพื่อน แ่เป็นอะไรที่มาว่านั้น
“แ่เราเป็นเพื่อนันนะยอลลลลลลลลลลลล” นในอ้อมออผมหัวเราะิั
ไม่ไู้เลยว่า็ำลัีเรียส เหื่อแพลั่ๆแล้วเนี่ย =..=”
“เป็นเพื่อน็แล้ว เป็นฮีโร่็แล้ว เมื่อไหร่ะไ้เป็นแฟนันล่ะ เป็นแฟนันเถอะ ยอลยัไม่เยเป็นแฟนแบเลย” ผมั่วสุอยแล้วรับ
แบฮยอนหยุหัวเราะแล้วเริ่มทำหน้าริั ูท่าว่าอีนะิมาับำพูอผม นิ้วสวยลูบปลายาอัวเอไปมาอย่านใ้วามิ ิ้วมวนะเป็นปมอยู่แล้ว
“ว่าไ?” ูเปล่ารีบ แ่่วยอบูเร็วๆที
“อืมม…ยัไม่เยเป็นแฟนันริๆ้วยยย ั้นเป็นแฟนันนะยอลลลลลลล”
มะ เมื่อี้มึพูว่าไนะ?
ผม็าหวัไว้ว่ามันะพูำนี้ออมานั่นแหละ แ่พอไ้ฟัริๆมันลับทำอะไรไม่ถู ร่าายแ็ทื่อ สมอไม่ทำาน แม้แ่เปลือามันยัไม่ยอมะพริบเลย ผมยับัวไม่ไหว หมแรับำพูอนที่ผมแอบอบมาสิบปี
“ยอลลล เป็นอะไรรร ทำไมัวแ็เลยล่ะยอลลล”
“…”
“ยอลลลล ปะ เป็นอะไรรรร อย่าป่วยนะยอลลล”
นัวเล็ว่าเย่าแนผมอย่าแรนผมลัวว่าแนัวเอะหลุ ในหน้าิ้มลิ้มูเหมือนำลัะร้อไห้แถมยัพูไม่หยุว่า ยอลอย่าป่วยนะ =..=
“แบ”
“ยอลลล อย่าป่วยนะ”
“แบ ูสบายี” =..=
“ยอลลล อย่าป่วยยยยย” ูว่าเราุยันไม่รู้เรื่อละนะอิหมา
“ูรัมึนะ” ผมระิบ้าหูอีน
“อย่าป่วยนะยอลล”
“อื้ม ถ้ามึรัูมาๆูะไม่ป่วย” โรั่ว =..=
“อื้ม ะรัยอลมาๆ อย่าป่วยนะ”
นเมาอาะไม่รู้ัวว่าพูอะไรออมาบ้า แ่นมีสิที่แอบอบนเมามาสิบปี ไ้ยินำพูวนื่นใแบบเมาๆอย่านี้ ุเื่อมั้ยว่ามันโระมีวามสุเลย
อบุพี่เิให่ที่ทำให้ผมเรีย
อบุไอ้ฮุนปีศาที่ทำให้ผมิมา
อบุอิหมาที่เมาไม่ไ้สิ
หมา เราเป็นมาว่าเพื่อนแล้วนะ ^^
เรื่อมันวระบแบบแฮปปี้เอ็นิ้แล้วไม่ใ่เหรอ?
หึหึ เปล่าเลย
มันเพิ่เริ่มเอ่าหา
===============
talk:
อนหน้าท่าทาะเป็นพาร์ทออิหมา
เพราะเป็นพาร์ทอิยอลมาั้แ่้นเรื่อและ
ยอลูเวิ่นๆเนอะ 5555
มีนบอว่ายอลอบมา10ปีไม่ยอมบอ
อิพี่ริสมา10นาที บออีบ 55555
ือบาที็ลัวเสียเพื่อนอ่ะเนอะ
แ่ไ้อยู่ใล้ๆ สถานะอะไร็ยอมอ่ะ ><
เ๊าเป็นมือใหม่ แ่ีไม่ียัไ็บอ้วยเน่อ
ใรเล่นทวิฝาิแท็ #านแบเพื่อนัน ้วยนะ
เ้าไปส่อละฮามา แ่ละนใส่อารม์สุๆ 5555
ความคิดเห็น