#mdar.blk

ลำดับตอนที่ #18 : ORI Fairytale :: เพอร์เซโฟเน

ใบสมัครตัวละคร

 

ชื่อ: เพอร์เซโฟเน [Persephone] เป็นขื่อของเทพีแห่งฤดูใบไม้ผลิค่ะ เรียกสั้นๆได้ว่า 'เพอร์'

 

นามสกุล: ซีบิล [Sybil] แปลว่าเทพพยากรณ์

 

อายุ: 15ปี

 

เพศ: หญิงค่ะ *^*

 

ลักษณะภายนอก: สาวน้อยร่างบางแต่อึด ถึก ทนซะยิ่งดว่ากาวตราช้าง ตัวค่อนข้างเล็กกว่าเด็กทั่วไปที่อายุพอๆกัน ผิวขาวนวลที่มักเต็มไปด้วยรอยดำเต็มหน้าจากการที่เจ้าหล่อนไปคลุกดินคลุกโคลนได้ทุกวัน แต่ถึงยังไงซะก็ปิดบังความน่ารักไม่อยู่ อร๊างงงงงงงงง(?) ใบหน้ารูปไข่ที่สมประกอบ นัยน์ตาสีแดงสดราวกับเลือด เรือนผมรุงรังที่เหมือนไม่ได้หวี(ก็แน่อยู่) สีโอรสแต่ถ้าจับมาทำดีๆก็โออยู่หรอกถ้าเจ้าตัวจะมีความรักสวยรักงาม เพราะวันๆเอาแต่นั่งฉก วิ่ง วิ่ง วิ่ง แล้วก็วิ่ง ถ้าจะมานั่งทำผมให้ดูเหมือนสาวน้อยน่ารักมันก็กระไรอยู่ รูปร่างผอมเพราะไม่ค่ิยๆด้กินข้าว อต่ก็ยังดูมีเนื้อมีหนัง ไม่ใช่กระดูกเดินได้ จมูกโด่งรั้น ริมผีปากบางสวย ดูยังไงๆก็ไม่ดหมือนโจรถ้าจับมาแต่งตัวหน่อยก็คุณหนูดีดีนี่เอง แต่เพราะอารมณ์โมโหปนบ้า(?) ถึงทำให้เธอตกอยู่ในสภาพแบบนี้

 

ลักษณะนิสัย:เพอร์เซโฟเน หรือเพอร์ สาวน้อยช่างตื้อ 'ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก' เธอว่าเบบนั้น ไม่ว่าจะต้องทำทุกวิถีทางเธอก็ยอมเพราะหล่อนมีกลยุทธ์มากมายที่จะทำให้คุนอึ้ง!! ไม่ยอมใครง่ายๆ และไม่รู้จักคำว่าแพ้ อย่าให้ใครมาท้านะ นี่แหละคือจุดด้อยเลยทีเดียว ใครท้ามาอย่าไปยอมเอามันลูกเดียวไม่ชนะไม่ล้มเลิกแน่ๆ จนกว่าฝ่ายตรงข้ามจะยอมเธอถึงจะหยุด เห็นตัวเล็กแบบนี้จี๊ดสุดๆเลยละ เหมือนที่เขาบอกกันว่า เล็กพริกขี้หนูจริงๆ พลังมีมากกว่าความเผือกเสียอีก อย่ามาดูถูกสาวน้อยใจบึกบึน(?)คนนี้ละ เดี๋ยวเธอจะรั้งตัวเองไว้ไม่อยู่และภายในเสี้ยววินาทีจมูกอันงดงามของคุณอาจจะกลายร่างเป็นรูปตัวยูก็ได้ ใช้กำลังมากกว่าสมอง คิดหรอว่าคนอย่างเพอร์จะมานั่งคิดอะไรให้เสียเวลา สู้จัดการเลยดีกว่า จบง่ายดีแต่บางครั้งมันก็จบไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่ เกลียดคนเจ้าชู้เข้ากระดูกใน เห็นแล้วจะชอบทำหน้าแบบยี้ เพราะเธอรู้สึกว่าคนพวกนี้มันน่ารำคาญคิดว่าตัวเองหน้าตาดีมากนักหรอ? เดี๋ยวแม่ต่อยให้ อ้อ อันนี้เป็นความรับระดับราชกาลเลยทีเดียว(เว่อร์)เธอแพ้ขนแมวค่ะ!!ไม่เคยบอกให้ใครรู้เพราะกลัวเสียฟอร์ม ไอนี่ฟอร์มเยอะจัด ขายหน้าเขา อาการจะเป็นประมาณว่าช่วงแรกๆจะจามก่อน ซักพักเริ่มมีผื่นขึ้น แต่ก็จะเนียนทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่คันจะตายอยู่แล้ว ปั้นหน้ายิ้มแป้นได้ตอแหลมากขอบอก และสุดท้ายเธอเป็นโจรจะคู่ควรกับอะไรละ?? อย่าน้อยก็ยังมีทักษะ เนียน แถ และตอแหล ที่เลียนแบบได้ยากและมันยังเป็นตัวชั่วได้ดีอีกด้วย ถ้าใครต้องการขอความช่วยเหลือในเรื่องพวกนี้ละก็ มาขอเธอสิรับรองไม่ผิดหวัง

 

ประวัติ: สาวน้อยตกกระป๋อง ปัจจุบันเรียกได้ว่าเหมือนขอทานเลยทีเดียวทั้งๆที่ตอนแรกเป็นเด็กสาวผู้สุขสบายนั่งกินนอนกินไปวันๆ ที่จริงใครก็ไม่อยากมาตกระกำลำบากหรอกจริงไหม? เรื่องมันมีอยู่ว่าทั้งพ่อและแม่ของเธอเกิดปัญหาครั้งใหญ่ที่แก้ไม่ตก จนทำให้ทั้งสองเครียดแล้วมาทะเลาะกัน ต่างคนต่างด่า จนแม่คนไม่ได้ เลยออกจากบ้านนี้ไปอย่างไร้ร่อยรอง ไม่เหลือแม้แต่ทรัพย์สินของตน ไม่กี่เดือนต่อมา พ่อของเธอได้แต่งงานใหม่กับแม่ค้าขายถั่ว //โดนตบ กับแม่ม่ายงี่เง่าคนนึง และแน่นอนหล่อนมีลูกสาวแสนสวยเอาแต่ใจแบกมาอยู่ด้วยคนหนึ่ง ทั้งสองนางชอบแกล้งเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่เห็นถึงความสะใจ จนทนไม่ได้ ที่จริงเธอสู้นะ แต่เสียงของสองแม่ลูกนั้นเวลาประสานเสียงกันทียิ่งกว่านักร้องโอเปร่ายี่สิบคนมารวมกันเสียอีก เพอร์จึงหนีตามกาลิเลโอไปอย่างเงียบๆ(?) อยู่ได้ไม่นานเธอก็คิดได้ว่าถ้ามัวแต่มานั่งปั้นขี้อยู่แบบนี้คงไปไม่รอดแน่ๆ บ้านก็ไม่มีอยู่ต้องอยู่แต่ในกระท่อมเล็กๆ ข้าวก็ไม่มีกิน อดตายแหงๆ ซึ่งเธอก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนดีอะไรมากมาย ขโมยของคงเป็นเรื่องจิ๊บๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นเด็กหญิงตัวน้อย และนั้นไม่ใช่ปัญหาที่เธอจะล้มเลิก...

 

สังกัด: ฟิวเจอร์~ 

 

บท: วัยรุ่นนนนนน

 

รูป: จึกๆกดเบาๆนะ

 

----------------------------

 

มุมตอบคำถาม

 

1.เรามารู้จักชื่อกันก่อน ผมชื่อเฟิร์สแล้วคุณล่ะ?

 

ตอบ ชื่อเมจ้าา ;)

 

2.ถ้าตัวละครเละเป็นต้มยำกุ้งคุณจะยอมมั้ย?

 

ตอบ ไม่มีปัญหา555555

 

3.ผมขอเปลี่ยนข้อมูลเล็กน้อยได้มั้ย?

 

ตอบ ได้ค่ะ

 

4.คุณคิดอย่างไรกับนิยายเรื่องนี้?

 

ตอบ น่าสนุกดีค่ะ ' '

 

5.ถ้าไม่ผ่านจะว่าอะไรผมมั้ย?

 

ตอบ ไม่เบย ._.

 

6.ขอคำอวยพรเล็กๆน้อยให้นิยายเรื่องนี้หน่อย

 

ตอบ สู้ๆนะ \0/ ขอให้มียอดวิวเยอะๆ เม้นทะลุจอ(?) มีแต่คนอยากติดตาม

 

ขอให้โชคดีนะเออ

:) Shalunla