ฟอร์มูล่าเซนไท เรซเรนเจอร์

เนื้อเรื่อง

ฟอร์มูล่าเซนไท เรซเรนเจอร์ 

การปรากฏตัวของนักซิ่งแห่งสวรรค์


ณ สนามแข่งรถฟอร์มูล่าวัน ในจังหวัด สุโขทัย การแข่งขันรถ F1 กำลังทวีความดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ เหล่านักซิ่งต่างก็กำลังห้ำหั่นกันจนวินาทีสุดท้าย
"อ๊ะๆ ดูทินสิ ซิ่งแรงแซงทีมอากัสตาร์ไปแล้วล่ะ" เด็กหนุ่มคนนึงกำลังดูเพื่อนของเขาวิ่งโฉบผ่านศูนย์ตรวจเช็ค
"เขาเก่งจริงๆนะ ทินน่ะ" เด็กสาวในชุดพริตตี้สุดหรูหรากำลังเชียร์รถแข่งสีร้อนแรงที่วิ่งผ่านหน้าเธอ
'เอาล่ะครับ สำหรับนักแข่งหน้าหม่อย่างสุทิน วิศิธณ์ ที่ฟอร์มร้อนแรงตั้งแต่ลงสนาสมแข่งคร้งแรกให้กับทีม มาจิกอีโวลูชั่นครับ ฟอร์มเจ๋งจริงๆ' ผู้บรรยายการแข่งขันกำลังบรรยายการแข่งของสุทิน
"เฮ้อ เจ้าทินมันไม่ให้ฉันเช็คเครื่องมาชาติแล้วนะเนี่ย" คราวนี้มีเด็กหนุ่มที่ใบหน้าเต็มใบด้วยรอยปื้นดำๆเดินมา
"อดทนหน่อยสิ กรเอ๊ย เดี๋ยวทินก็มาเองแหละ" ช่างเครื่องอีกคนพูด
"เออ นั่นสินะวัฒญ์ เจ้าบ้านั่นยิ่งไม่ชอบทำให้เครื่องเสียด้วยดิ" กจกรพูด
"นี่ๆ เงียบหน่อยได้มั๊ย แก วัฒญ์ ไปเตรียมเครื่องมือมา ส่วนแกกร ไปเตรียมโบกได้เลย"เด็กหนุ่มหน้าคอมพิวเตอร์พูดเสียงราบเรียบ
"รู้แล้วล่ะน่าพันฆ์ แค่ปรึกษาอะไรกันนิดหน่อยเอง ใช่มะ กร" วิวัฒญ์พูด ตบบ่านิรพันฆ์เต็มแรง
การแข่งขันจบลงด้วยชัยชนของทีมมาจิกอีโวลูชั่น ทั้ง5ต่างก็ขึ้นรถทัวร์เพื่อกลับสู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
"นี่ๆ ทิน นายฟอร์มร้อนแรงเลยนะ" กจกรทัก เขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับสุทิน
"แต๊งค์ แต่ฉันก็ไม่ฮอตฮิตเหมือนเธอหรอกนะ ใช่มั้ยวิล" สุทินตอบ บุ้ยใบ้ไปทางเด็กสาวสุดเซ็กซี่กระโปรงสั้นที่นั่งอยู่อีกฟาก
"จ้า แหม" วิลาพร เด็กสาวม.ปลายที่ป๊อปปูลาร์มากที่สุดตอบข้ามฟากมา
พวกเขาลงที่ป้ายรถเมล์ที่หน้าวัดใหญ่ชัยมงคล และเดินไปที่อู่รถโซมๆ
"พ่อฮะ กลับมาแล้วฮะ" สุทินตะโกนเรียกพ่อของเขา
"โอ้ กลับมาแล้วหรือทิน นี่ๆ พ่อมีของดีจะให้ พวกเธอด้วยนะ" อานนค์ พ่อของสุทินวิ่งพรวดพราดออกมาจากบันไดที่นำไปสู่ห้องใต้ดิน
"อะไรเหรอฮะ" วิวัฒญ์ถาม
"ลงมาซี่ มีของดีให้พวกเธอลุ้นอยู่" อานนค์ตอบ
"ครับ/ค่ะ" ทั้ง5ตอบพร้อมกัน
พวกเขาลงมาสู่ห้องใต้ดินที่ดูเหมือนกับเป็นสถาบันวิจัย
"นี่อย่าบอกนะว่าพ่อพัฒนาไอ้มือถือเฮงซวยนั่นอีกน่ะ" สุทินถามเสียงเขียว
"มันไม่เฮงซวยเหมือนอย่างที่ลูกคิดแล้ว ถ้าลูกดูมัน มันจะดูมีค่ากับลูกมาก" อานนค์ตอบสบายๆ เดินไปหยิบกระเป๋าเอกสารขนาดใหญ่ออกมา
"ข้างในมีอะไรหรือคะ" วิลาพรถามอย่างอยากรู้
"เรซึโฟน กับทีมแจ๊กเก็ต" อานนค์ตอบ
"เรซึโฟน กับแจ๊กเก็ต" กจกรทวนคำอย่างงงๆ
"พวกเธอจะกลายเป็นซูเปอร์ฮีโร่ผู้ใช้พลังรถในการปราบเหล่าร้าย" อานนค์อธิบาย "และตอนนี้มันปรากฏตัวออกมาแล้ว"
"พวกไหนหรือครับ" นิรพันฆ์ ถาม
"โพลิสเดวิล" อานนค์ตอบ "มันเป็นพวกตำรวจที่ใช้ความรุนแรงและน่าสะพรึงกลัวในการลงโทษผู้คน"
"น่ากลัวชะมัด" สุทินกระซิบ
"ช่วด้วย อ๊า ทิน อ๊า คุณลุงคะ" วิลาพรตะโกนมาอีกฟาก ร่างของเธอกับวิวัฒญ์ที่สวมแจ๊กเก็ตเสร็จเรียบร้อยแล้ว ถูกแขนขนาดยักษ์เท่าใบตาลดึงเธอไป และหายลับไปจนสุดสายตา
"พวกลูกต้องรีบสวมแจ๊กเก็ต และแปลงร่าง" อานนค์พูด ปาดเหงื่อเบาๆ
"รหัสว่าอะไรล่ะครับ" กจกรถาม
"เพียงแต่พวกเธอใส่รหัส 50123 เอาลูกล้อรูดแขนเสื้อพร้อมตะโกนว่า เรดี้ และกดปุ่มสีทองตรงนี้ และตะโกนว่า โก!!!!" อานนค์พูด
"ครับ" ทั้ง3หนุ่มตอบพร้อมกัน เปิดฝาเรซึโฟนที่อยู่ตรงกลางระหว่างลูกล้อทั้ง2ข้าง กดรหัส50123 เอาล้อไถแขนเสื้อพร้อมตะโกนคำว่า เรดี้ กดปุ่มสีเหลืองและตะโกนว่า โก
พวกเขาถูกดึงเข้าไปในสนามรถแข่งที่มีรถเพียงสามคัน รถทั้ง3มีสีสันที่แตกต่างไป และวิ่งเข้ามาชนพวกเขา ชุดสูทสีแดง ดำ เหลือง ปกคลุมตัวพวกเขา แสงไฟของรถโผล่ออกมาจากหน้าผาก และกลายเป็นหมวก
"ยอดเยี่ยม ฉันเป็นสีดำล่ะ" กรกจพูด กุมมือตัวเองด้วยความสุข
"ไม่ต้องพูดอะไให้มากความแล้วนะ แท่งเหล็กนั่นจะพาพวกเธอสู่โรงเก็บเอฟแมชชีน ไปได้แล้วล่ะ เรซเรนเจอร์" อานนค์พูดเสียงเขียว
"พ่อเรียกเราว่าอะไรนะฮะ" สุทินทวนคำอย่างงงๆ
"ไปได้แล้ว เรซเรนเจอร์" อานนค์ตะคอก
"ครับ" เรซเรนเจอร์ทั้ง3ตอบ ลื่นไถลไปตามแท่งเหล็ก และมาสู่รงเก็บรถขนาดมหึมา มีประตูถึง4ประตูที่ปิดผนึกไว้
"ยอด" เรซึแบล็คพึมพำเบาๆ
"ไปได้แล้ว แบล็คเยลโล่" เรซึเรดตะโกน
"ตกลงๆ" เรซึแบล็คกับเรซึเยลลโตอบ วิ่งไปตามทางสู่เอฟแมชชีน3เครื่อง
"เซ็ทอัพ เสียบเรซึโฟนเข้าสู่ตำแหน่ง โฟนคอมพิวเตอร์สแกน เรซึแมชชีน ออกเดินทาง!" เรซึเรดตะโกน เหยียบคันเร่งด้วยความเร็วสูง มีเรซึแบล็คกับเยลโล่ตามมาติดๆ
"สมแล้วกับที่เป็นเเอฟโมบิล เอฟออฟโรดและเอฟไกนาโมจริงๆ" อานนค์รำพึงเบาๆ
เหล่าเรซเรนเจอร์ต่างเข้าสู่พื้นที่ที่เป็นเหมืองแร่ และเรซึเรดนั่นเห็นวิลาพรกับวิวัฒญ์ถูกมัดอยู่กับเสาไม้
"ฉันจะลงไปช่วยพวกนั้น" เรซึเรดติดต่อกับเรซึแบล็คผ่านทางโฟนคอมพิวเตอร์ และวิ่งออกจากค็อกพิทไปทันที
"ใช้เรซึเบลกันสิ" อานนค์ติดต่อผ่านทางเครื่องสื่อสารภายในหมวก
"ฮะ พ่อ" เรซึเรดตอบ หยิบไม้พลองออกมาจากซองปืนที่เอวด้านซ้าย และกลายเป็นดาบแหลมคม ฟาดฟันตัดเชือกได้อย่างสวยงาม
"แต๊งค์ แล้วนี่นายเป็นใคร" วิวัฒญ์พูด
"ช่างมัน รีบๆรับเรซึโฟนและเรียกเอฟแมชชีนซะ" เรซึเรดตะคอกใส่ทั้ง2ที่ถูกคลุมไปด้วยแสงสีน้ำเงินและสีชมพู
พื้นดินของเหมืองแยกออก ลูกข่างขนาดมหึมาโผล่ขึ้นเหนือผิวดิน เหล่าเรซึเรนเจอร์ทั้ง5ต่างก็ขับเอฟแมชชีนประจัญหน้ากับลูกข่าง
"ประกอบร่างเป็นเอลฟ่าโรโบสิ" อานนค์ติดต่อกับเรซึเรด
"ครับ ทุกคน ประกอบร่าง" เรซึเรดออกคำสั่ง
เอฟบิ๊กฟุตกับเอฟโรลเซอร์ต่างวิ่งเข้าหาเอฟไกนาโมด้วยความเร็วสูง
"เฮ้ ฉันตกใจนะ" เรซึแบล็คตวาดใส่เพื่อนทั้ง2
ส่วนตัวของหุ่นเอลฟ่าโรโบยืนขึ้นอย่างทุลักทุเล และเอฟออฟโรด แยกส่วนบนส่วนล่างติดหกับส่วนที่ว่างเปล่าของช่วงบน และเอฟโมบิลเปิดส่วนท้ายตามแนวทะแยงมุม ประบกับช่องว่างตรงแผงที่ส่วนบน
"เอลฟ่าโรโบ สมบูรณ์" เรซึเรดตะโกน พวกเขาอยู่ในห้องบังคับรวม
ลูกข่างยักษ์หมุนวนด้วยความเร็วสูงมาก และกำลังกระแทกเอลฟ่าโรโบ
"เอลฟ่าพั๊นซ์เชอร์" เรซึบลูตะโกน กดเลข5962 ที่มือถือที่เหมือนกับคอมพิวเตอร์ หมัดขวามของเอลฟ่าโรโบพุ่งไปโดนใบพัดของลูกข่างอย่างแรง
"ใช้โรลเลอร์เซเบอร์สิ" อานนค์พูด
"ครับ โรลเลอร์เซเบอร์ ติดตั้งแขนซ้าย" เรซึเรดตะโกน ดาบที่มีลูกล้อติดอยุ่ที่ด้านข้างติดตั้งที่แขนขวาของเอลฟ่าโรโบ "แล้วไม้ตายอ่าครับ"
"โรลเลอร์แคชฟอร์มูล่า" อานนค์ตอบ
"ครับ" เรซึแบล็คตอบ
"ทุกคนพร้อมนะ" เรซึเยลโล่ถาม
"ไปเลย โรลเลอร์แคชฟอร์มูล่า" เรซึเรดตะโกน เอลฟ่าโรโบวาดดาบเป็นวง และหมุนแทงทะลุที่วงกลมดังกล่าว พุ่งไปยังลูกข่างยักษ์จนแตกเป็น200เสี่ยง
"เย้ ชนะแล้ว" เรซึบลูตะโกนออกมาดังๆ

บัดนี้ การต่อสู้ของเหล่านักรบนักซิ่งทั้ง5ได้เปิดฉากขึ้นแล้ว