ความคิดถึงเดินทางไกล

เมื่อใดที่เดฟโฟดิลแพร่กระจาย...เมื่อนั้นความคิดถึงจะแพร่สะพัด...อวลกรุ่นไอรักเติมใจให้เต็ม

แดฟโฟดิลแผ่วพริ้ว       ปลิวไสว
ลมโบกกิ่งก้านใบ       หมู่ไม้
เพียงลมแผ่วพัดไกว         ทั่วทิศ  ขานเล่า
ความคิดถึงส่งให้              เปี่ยมล้นเหลือคณา

เนิ่นนาน..เหินห่าง..กันไป
ยามใด...จะได้...พบหน้า
นับวัน...เฝ้ารอ...หวนมา
คิดถึง...คนึงหา...ร่ำไป

คืนเหงา...ฝันไว้...ได้พบ
ซบอก...แนบข้าง...ชิดใกล้
ผวาตื่น...จากฝัน...คราใด
หัวใจ...แหลกสลาย...ดังเดิม

ยังจำ...หรือไม่...คำมั่น
จะพบกัน...หวนคืน...ย้อนหา
โปรดรู้...เฝ้ารอ...ตลอดเวลา
สองเรา...กลับมา...เคียงกัน

*********

บนท้องฟ้ามีดาวเรียงราย  เท่าไหร่ไม่อาจรู้
และความเป็นจริงร้อยพันอย่าง ไม่อาจจะเข้าใจ
ผู้คนหลากหลาย ที่ได้เจอ พูดคุยทักทาย แต่ผ่านเข้ามาไม่นาน ก็ผ่านไป
เธอเท่านั้น คือความเป็นจริง ที่สุดในใจฉัน
และเธอเท่านั้นคือคำตอบ ทุกอย่างในหัวใจ
ผู้คนหลากหลายที่ได้เจอ พูดคุยทักทาย ไม่มีสักคนที่ตรงฝัน...เหมือนเธอ
นานเท่าไหร่ที่รอคอย คอยจะเจอเธอมาแสนนาน ฉันมั่นใจทันทีที่สบตา
เธอคือคนที่รอคอย รอคำตอบที่เคยได้สัญญาไว้ ครั้งหนึ่งเมื่อเนิ่นนาน
คงไม่รู้เรื่องราวเป็นไป ทุกอย่างในโลกนี้ และคงไม่รู้รักที่มี  กำหนดมาเมื่อไหร่
รู้แค่ใจฉัน ที่รักเธอเกินอธิบาย ในใจฉันย้ำซ้ำทุกวัน.ต้องใช่เธอ

นานเท่าไหร่ที่ใจฉัน.ฝันถึงเธอ....

ฝากนิยายจ้า ^^