แม่สามีของนางเอกคือฉันเองค่ะ​ ยุค80

   ซูเหมยโยนหนังสือนิยายหลักพันลงพื้นอย่างไม่เสียดาย​ เธอเป็นคุณครูวัยเกษียณ​ที่ดูคล่องแคล่ว​เกินอายุ

   "นิยายแบบนี้มันอะไรกัน"  ซูเหมยพึมพำอย่างเหนื่อยอ่อน

  'แม่สามีของนางเอกคือฉันเองค่ะ'​ 

เป็นนิยายที่ติดท็อปชาร์ต​มานานหลายสัปดาห์เนื้อ​เรื่องก็คือ​ นางเอกทะลุมิติมาอยู่ในร่างของลูกสะใภ้นางร้าย  นางเอกเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นแถมยังได้พลังโกงมาอีก​ ทำให้เธอเริ่มแก้แค้นแทนเจ้าของร่าง

  เรื่องแรกที่นางเอกทำก็คือการเป่าหูผู้เป็นพ่อสามีให้มีภรรยาใหม่ เริ่มยุให้สามีโต้เถียงผู้เป็น​แม่​มากขึ้น เริ่มให้หลานๆเกลียดยาย​ และสุดท้ายนางเอกก็ผลักแม่สามีไปตายจนได้

  ซูเหมยขยับแว่นตาก่อนจะถอนหายใจดังๆ​ ก็คือ​ นางเอกมีแหวนมิติที่เก็บของกินจำพวกเนื้อทำให้เธอมีอาหารมาค่ำจูน​ แต่สิ่งที่ซูเหมยรับไม่ได้ก็คือการเนรคุณ​ แม้แม่สามีจะปากร้าย​ แต่คนที่ดูแลนางเอกตอนคลอดก็ยังเป็นแม่ผัว​ ไม่ว่าจะซักผ้าอ้อม​ เปลี่ยนผ้าเลือด​ ขนมข้าวต้ม​ แม้หลานคนแรกจะเป็นเด็กผู้หญิง​ แต่แม่สามีก็ไม่เคยดุด่าว่าเป็นแม่ไก่ไร้น้ำยา

แม้จะดีเพียงไหน​ แต่จุดจบก็ต้องมาถึง​ นางเอกฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็นและคนที่ว่าก็ดันเป็นแม่ผัวที่ผันตัวกลายไปเป็นตัวร้ายโดยใช่เหตุ