DANGEROUS AREA (HUNHAN)

ลำดับตอนที่ #9 : ▲ DANGEROUS AREA ✗ : 8th

            โครม!

            โคมไฟอันโปรดของเซฮุนถูกเขวี้ยงลงพื้นเป็นอันที่สาม ข้าวของในห้องเกลื่อนกระจัดกระจายเต็มไปหมด แก้วไวน์ทรงสูงที่ยังคงมีของเหลวอยู่ในนั้นตั้งอยู่บนโต๊ะหัวเตียง ลู่ฮานนั่งขดตัวนิ่งอยู่บนเตียง เสียงสะอื้นยังริดรอดออกมาให้ได้ยินเป็นระยะๆ เขาโดนพาตัวกลับมาคอนโดได้สักพักแล้ว ตลอดทางเอาแต่ร้องไห้ ข้อมือทั้งสองข้างก็ถูกบีบจนเป็นรอยช้ำเขียวๆ เต็มไปหมด แตกต่างกับเซฮุนที่เอาแต่นิ่งเงียบ เหยียบคันเร่งแทบมิดจนลู่ฮานกลัวจะเกิดอันตราย

            “ เงียบซักที ! ”

            น้ำเสียงเจือแววรำคาญอย่างเห็นได้ชัด ลู่ฮานสั่นไปหมดทั้งตัว ริมฝีปากสีชมพูสดเต็มไปด้วยรอยกัดที่ถูกสร้างโดยตนเอง แผ่นหลังบางขยับชิดหัวเตียง พยายามสั่งตัวเองว่าอย่าไปสนใจเสียงหรืออะไรก็ตามที่กำลังเกิดขึ้น เซฮุนพังข้าวของแทบทุกอย่างในห้อง หมอนขนเป็ดที่เจ้าตัวชอบหนักหนาถูกฉีกกระจุยกระจาย โคมไฟนอนกองอยู่บนพื้นพรม เสื้อผ้าส่วนหนึ่งถูกเหวี่ยงเอาไว้แถวโต๊ะเครื่องแป้งอย่างไม่กลัวเสียดาย ครีมบำรุงผิวหลายกระปุกกลิ้งเกลือกอยู่แถวๆ เตียงหลังใหญ่

            ลู่ฮานยังหวาดกลัวไม่หาย เวลานี้จิตใจขงเขาไม่ได้ห่วงหาเซฮุนเลยแม้แต่น้อย เขาเอาแต่นึกว่าแจฮโยจะเป็นเช่นไรบ้างหลังจากโดนหมัดหนักๆ ของเซฮุนเข้าไปหลายหมัด ใบหน้าบวมช้ำยังคงตราประทับอยู่ในสมอง หน้าของเพื่อนที่เปื้อนน้ำตายังคงหลอกหลอน และต้นเหตุที่ทำให้แจฮโยเจ็บก็ไม่ใช่ใครถ้าไม่ใช่ตัวเขาเอง

            “ บอกให้เงียบไงวะ ! ”

            ปากว่ามือถึง เซฮุนวิ่งเข้าไปกระชากร่างเล็กให้ลอยมากระแทกกับแผ่นอก มือใหญ่ยกขึ้นบีบคางมนนั้นไว้จนเกิดรอยที่ผิวเนื้อนวลสะอาด ดวงตาแดงก่ำช้อนสบกับดวงตาดุดันของอีกคนอย่างไม่ลดละ ไม่มีคำพูดหรือคำถามใดๆ ออกจากริมฝีปากอิ่มสดที่มีแต่รอยกัดนั้น มีเพียงแต่เสียงสะอื้นฮั่กราวกับจะขาดใจตาย แม้ร่างทั้งร่างจะถูกพันธนาการเอาไว้ด้วยอ้อมกอด แต่ลู่ฮานก็ยังคงดีดดิ้นเพื่อหาวิธีทางรอด มือบางทุบลงไปที่หัวไหล่ของอีกคนจนสุดแรงแต่ก็ไร้ค่า เซฮุนรัดอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกราวกับจะบดกระดูกของเขาเสียให้แหลก



 

            “ อาลัยอาวรณ์มันนักหรือไง เซ็กซ์มันถึงใจจนแทบจะขาดไม่ได้เลยหรอ ! ”

            ลู่ฮานเงียบ ปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาช้าๆ แผนการทุกอย่างพังทลายลงภายในวันเดียวเท่านั้น กลิ่นกายของเซฮุนลอยรัญจวนอยู่ใกล้ปลายจมูก ร่างเล็กพยายามสะบัดหน้าออกจากการเกาะกุม ไม่ได้สนใจแรงเจ็บเสียดที่ผิวเลยแม้แต่น้อย

            “ ปล่อยพี่นะเซฮุน ! ”
            เสียงสั่นเหลือเกินแต่ก็ทำใจกล้าตะโกนออกไป ลู่ฮานไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดน้องชายถึงต้องทำร้ายแจฮโยเสียขนาดนั้น ถ้าแค่ต้องการจะเอาเขากลับมาทรมาณ พูดกันดีๆ กันไม่ได้เลยหรือยังไง แต่ดูเหมือนเซฮุนจะไม่เข้าใจมันเลยสักนิดเดียว

            “ อ๋อ นี่ไปอยู่กับมันไม่กี่ชั่วโมงปากก็กล้าขึ้นมาเลยนะ ! ”

            รู้ได้อย่างไรว่ากล้า ที่ทำเสียงแข็งตวาดออกไปหัวใจก็ห่อเหี่ยวไปหมดแล้ว ไม่รู้น้องจะคิดอะไรไปไกลขนาดไหน สภาพที่ตนเองเป็น ณ. ขณะนั้นก็น่าสงสัยอยู่ไม่ใช่น้อย เซฮุนเคยบอกเขาหลายต่อหลายครั้งแล้วว่าตนเองไม่ชอบขี้หน้าแจฮโยนัก แต่กลับได้เห็นภาพเช่นนั้นก็พาลจะพาให้คนตัวโตกว่านี้เข้าใจผิดไปกันใหญ่ ลู่ฮานครุ่นคิดในขณะที่ยังสบตากับร่างสูงอยู่เช่นนั้น หากเขาใช้อารมณ์ตอนนี้เรื่องก็อาจจะใหญ่โตขึ้นไปอีก การเอาน้ำเย็นเข้าลูบจึงน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้

            แต่ยังไม่ทันจะได้เจรจา ริมฝีปากร้อนของอีกคนก็ทาบลงมาบดคลึงริมฝีปากของลู่ฮานเสียแล้ว ร่างเล็กเบิกตาโพลง กลิ่นแอลกอฮอลล์คือสิ่งที่สองที่ลู่ฮานสัมผัสได้ แม้จะเห็นแก้วไวน์วางอยู่บนโต๊ะหัวเตียงอยู่แล้ว แต่ก็ไม่นึกคิดว่าน้องจะดื่มมันเข้าไป มือใหญ่ของเซฮุนลากไปตามแนวกระดูกสันหลัง บดเบียดจูบให้แนบแน่นเข้าไปอีก เรียวลิ้นดุนดันให้ริมฝีปากอิ่มเปิดออก ดูดซับเลือดจากรอยกัดที่ลู่ฮานสร้างขึ้นด้วยจังหวะวาบหวาม

            ร่างเล็กดิ้นพล่าน ลมหายใจหอบหนักและรุนแรงขึ้นทุกวินาที่ที่ถูกยัดเยียดสัมผัสรักให้ พยายามใช้ลิ้นของตัวเองดันลิ้นของเซฮุนที่พยายามจะเข้ามาตักตวงพลังงานสักอย่างจากเขาไปให้ได้ ลู่ฮานไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าสิ่งที่เซฮุนทำอยู่นี้คือจูบ สิ่งที่เขาไม่เข้าใจคือทำไมเซฮุนถึงทำเช่นนี้มากกว่า แม้ตัวเองจะถูกแตะเนื้อต้องตัวมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่เคยมีครั้งใดที่เซฮุนเล่นแรงขนาดนี้ ลู่ฮานจะชักตายอยู่แล้ว ก้อนเนื้อในอกเต้นรัวคล้ายจะหลุดออกมาอยู่รอมร่อ

- cutscence -
 

 

  Ms.9  
อูยยยย ตอนนี้อย่างยาวอ่ะค่ะ
สารภาพว่านั่งทำบล็อก กูเกิ้ลด็อก แล้วก็เกือบจะเปิดเมลล์อีกเมลล์แล้ว = =
สุดท้ายไหงเปิดโหลดอย่างง่ายดายเช่นนี้
คือ... จะบอกว่าทุกคนคงรอตอนนี้อยู่จริงๆ แหละค่ะ 5555
หลังจากอ๋อดักมาแล้วรอบนึง ก็เกรงว่าหากคราวนี้ดักอาจโดนนักอ่านแสปมจนชีวิตพังได้
ความจริงแล้วตอนนี้มันหวานมากอ่ะค่ะตอนแรก แต่อ๋อตัดทิ้งแล้วแต่งใหม่เมื่อเช้า
ด้นสดๆ พยายามลดน้ำตาลลงหน่อย จนกระทั่งได้มาแบบดิบๆ ราดน้ำผึ้ง (?)
ที่อ๋อแต่งไป...ถ้ามันไม่ถูกใจหรือห่วยเกินไปอ๋อขอโทษนะคะ ._.
แบบมันในรอบสองสามเดือนจริงๆ นี่ต้องรื้อสมองกันอีกพักใหญ่ๆ เลย
ถูกใจไม่ถูกใจเม้นท์บอกด้วยนะคะ ธูธ ขอบคุณทุกๆ คอมเม้นท์เลย ^ - ^
มีคำผิดแจ้ง + ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ <3
ปล้ำลู่. ถ้าทำตัวไม่ดี คราวหน้าไม่ได้อ่านสบายแบบนี้แล้วนะคะคุณนักอ่านเงา #ยิ้มสวยๆหนึ่งครั้ง
ดิท : มีคนบอกเอ็นซีโหลดไม่ได้ เค เรื่องนี้อ๋อผิดเอง ยังไม่ได้ยืนยันอีเมลล์ ตอนนี้ทำได้ปกติแล้วนะคะ 5555555555555
old ; 17/04/56