Science~Tokyo~#1

ข้อมูลเบื้องต้น

 หา..ว่าไงนะ

เสียงดังนี้เป็นใครไม่ได้นอกจาก เสียงของ โตเกียว ชื่อตามของรับประทานแสนอร่อย เพื่อนในกลุ่มเขา ลง ชื่อทำรายงานเรื่องนิวเคลียร์ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวมาก

แล้วฝากทำด้วยนะ..ไปก่อนล่ะ

แล้วเพื่อนเจ้าเวรทั้งสองนาม กี้ กับ กิ๊ก ก็วิ่งไปอย่างรวดเร็วหนทางแรกก็คือการหาข้อมูลจาก เนต ซึ่งเขาได้ข้อมูลได้พอสมควรแต่เขาก็เป็นคนที่เรียนไม่เก่งมาก แต่เขาชอบวิชา วิทย์ เอามากๆเลยแต่งานนี้เขาดองนานไม่ได้เพราะไม่ถึงสัปดาห์ก็ต้องส่งแล้ว   เขาหาทางข้อมูลอีกทางคือหนังสือ   กระเทาะเปลือก นิวเคลียร์  ซึ่งเขาอ่านแล้วก็เข้าใจถึงนิวเคลียร์  เช่น  ยูเรเนียม-235 Fission Boom Fusion Boom Temper ซึ่งเขาชอบระเบิด Teller-Ulam Fusion Bomb เพราะ แรงระเบิดมากกว่า 700 เท่าของเจ้าหนูน้อย(Little Boy)มีพลังงานทั้งหมด 10000 กิโลกรัม  เขานั่งทำรายงานจนกระทั่งเี่ที่ยงคืนจึง สลบไป ฝัน... ฝันนั้น  เขาได้อยู่ในเหตุการณ์ ณ.ที่ห้องของ ประธานาธิบดีรูสเวลท์แห่งสหรัฐอเมริกา 

       หากพันธมิตรตะวันตกไม่นำปฏิกิริยาลูกโซ่ที่ว่านี้เข้าไปใช้ในการสร้างอาวุธเสียโดนพลันแล้ว อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ผู้กระหายสงคราม ก็อาจทำระเบิดได้ก่อน..  มีทหารนายนึงยืนท่าทางมียศสูงพูดกับท่านประธานาธิบดี

ออกไปก่อน

ท่านประธานาธิบดี รูสเวลท์ ซึ่ง ขา พิการ ก็คิดอยู่นานจึงให้เริ่ม  โครงการแมนฮัตตัน ทันที    แล้วอีกไม่นานก็รู้สึกเปียกๆ และรู้ว่าฉี่รถที่นอน จึงรีบไปอาบน้ำและเตรียมตัวไปเรียนหนังสือพร้อมกับหนังสือ กระเทาะเปลือกนิวเคลียร์ ไปด้วย พอถึงโรงเรียน

เฮ้ โตเกียว ทำรายงานมาป่ะเสียงทักทายแรกของเพื่อนร่วมกลุ่ม กี้

คงไม่อ่ะ Lazy จะตาย มาพร้อมกับเสียง กิ๊ก

เส็ดแร้ว เมื่อวานปั่นยิกเลย

และเขาก็พูดคุยได้ กับเพื่อนในกลุ่มได้ไม่นาน แล้ว เด็กสาว พลอย คนที่โตเกียวชอบมานาน ซึ่งปีนี้ม.1 ได้อยู่ห้องเดียวกัน เดินมานั่งแถวมุมหน้าห้องซึ่งตอน ที่มีความสุข ในการมอง

เฮ้ย สมจึ๊กมาโว้ย

ทันใดนั้น มาสเตอร์ สมจึ๊กหรือม.สมชาย ที่มาพร้อมไม้หวดแมลง วัน พัน สก๊อตเทปสีแดง วันนี้คาบคณิต เป็นคาบแรกของวันนี้ ซึ่งโตเกียวก็พอไปได้ เขานั่งรอ จนหมดคาบซึ่งคาบต่อไปวิทย์ เขาจะได้โชว์โครงงานที่ทำมา  และแล้วเวลาที่มาถึง

มาสเตอร์ กำจอร์น ผู้เก่งกาจ (+คะแนน ด้วย)

แต่ โตเกียวนึกว่าตนที่ทำกลุ่มเดียว 

         ทั้งๆที่จริง กลุ่ม พลอยก็ทำมา   วันนี้เลยแห้วไปเขาทนเรียนจนถึงพักกลางวันเขา เพลีย จากเมื่อวานมาก  จึงนอนหลับแถวๆ บนดาดฟ้า  ฝัน......

  เขายืนอยู่ณ. เมืองฮิโรชิม่า 

        เขายัง งง อยู่มากทั้งภาษา และวัฒนธรรม เขาเดินไปรอบๆแต่เหมือนกับว่าไม่มีใครเห็นเขา หรือ สัมผัสเขาได้แม้แต่น้อย เขาได้เหลือบเห็น ปฏิทิน เป็นเลขสากลเขาจึงอ่านได้ปรากฏว่า เป็นวันที่  6 สิงหาคม 1945 เขาดูคุ้นๆกับวันนี้มาก แต่เขากลับไม่สนใจและมองรอบๆ และใน นาทีนั้น วินาทีนั้น เหมือนมีแสงอาทิตย์วูป หนึ่งแล้ว ทุกอย่าง..

 ก็หายไป คนที่เขามองเมื่อกี้ ไหม้เกรียม บ้านเละเทะ เขาซึ่งเอามือป้องกันตัว ซึ่งไม่ได้อะไรเกิดขึ้นกับเขาเลย  เสียงชุมชน เสียงดังเมื่อซักครู่กลับ กลายเป็นเสียงเงียบกริบ อย่างสิ้นเชิงเหมือนกับเขาได้สัมผัสถึงความเจ็บปวดนั้น

   เฮ้ยๆ นายโตเกียว หาตั้งนานมานอนอยู่ตรงนี้เอง

เสียงของพลอย ที่พยายามปลุกโตเกียวที่ซึ่งนอนดิ้นรน เหมือนคนบ้า

 พลอย หรอ หนีไปๆนิวเคลียร์ลงแล้ว

และอีกถ้วยคำซึ่งทำให้เด็กหญิง งง งวยและอีกซักพักก็เริ่มกลับเป็นปกติ

เรากลับห้องกันเถอะ โทนี่ บอกให้เรามาหาแหนะ ถ้าช้า อาจจะได้เขียน Why I am Late  1000 คำนะ

แล้วโตเกียวก็วิ่งไปพร้อมกับเธอเหมือนลืมไปว่า เทอคือคนที่เขาชอบ 

Do you want to homework for weekend? เสียงของโทนี่ซึ่ง คนในห้องบางทีก็เรียกเหม่ง หลังจากที่เขาห้องเขาก็โดนคัดจริงๆ Why I am late แต่น้อยกว่านั้น ได้เพียง999 คำ

กี้กับกิ๊ก กวักมือเรียกเขาให้มานั้ง เขาจึงไปที่นั่นโดยเร็ว เขาอยากจะพูดอยากมากเลย แต่เขาต้องอดไว้ พอหมดคาบเขาจึงเล่าให้เพื่อนของเขาฟังแต่ทั้ง สองกลับหัวเราะเหมือนคนบ้า เขาจึงหนีไปคัด Why I am late และอีกไม่กี่นาที พลอย ก็มา

นาย โตเกียว มีเรื่องอะไรหรือปล่าว ตอนเที่ยงเห็นแปลกๆ

เขาจึงเล่าทุกอย่างที่ฝันไป แทนที่จะหัวเราะเหมือนกี้กับกิ๊ก แต่เทอกลับตั้งใจฟังจนจบ

อื้ม ชาติก่อนๆ นายอาจจะเกี่ยวข้องอะไรก็ได้อย่าคิดมากไปเลย

เพียงแค่คำพูดของพลอยไม่กี่คำเขาก็หายกังวล ทันที และเวลาพักที่เหลืออยู่เขาก็เดินกับพลอย

และอีกตอนนั้น เรื่องฝันเกี่ยวกับนิวเคลียร์ ก็ไม่ได้อีกแล้ว

   แต่เขาก็อยากให้มี อีก            

จบ แล้ว ก๊าบบบบบบ(เรื่องสั้น)