องค์หญิงใบ้ กับ เจ้าชายยาจก - นิยาย องค์หญิงใบ้ กับ เจ้าชายยาจก : Dek-D.com - Writer
×

    องค์หญิงใบ้ กับ เจ้าชายยาจก

    ความดีไม่มีวันหมดทำไปเถอะ ถึงแม้ว่ามันอาจจะเห็นผลช้าไปนิด แต่ดีกว่าที่เราไม่ได้คิดทำอะไรเลย คำว่า เจ้าชาย ในที่นี้ ไม่ได้หมายความว่า..คนผู้สูงศักดิ์

    ผู้เข้าชมรวม

    627

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    627

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    14
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  50 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 ก.ค. 64 / 11:53 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

          สวัสดีจร้าเพื่อนๆ นักอ่าน และ รุ่นพี่นักเขียนทั้งหลาย เราขอฝากเนื้อฝากตัวไว้ ณ.ที่นี้ด้วย  ถ้ามีอะไรที่ผิดพลาดพลั้งไป ประการใด ก็ช่วยโปรดกรุณาชี้แนะด้วยนะจ๊ะ 

          เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่สองแล้ว คงจะสงสัยกันว่า เรื่องแรกยังไม่จบเลย ทำไมถึงเข็นเรื่องที่สองออกมา พอดี พึ่งมีความรู้ว่า ถ้านิยายเรื่องใดที่เป็นของเราเอง เราสามารถที่จะนำไปลงที่ไหน หรือให้ใครอ่านก็ได้ เราก็เลยเอาอีกเรื่องที่เขียนไว้พร้อมๆ ไล่ๆ กัน เข็นออกมาซะเลย เพราะเวลาไม่ค่อยจะอำนวยเท่าใดนัก เพราะก็ยังคงต้องหาเวลาดูแลคุณแม่เหมือนเช่นเดิม

          ปัจจุบันพอมีเวลาก็เลยลองนำเอาจินตนาการเก่าๆ ออกมาปัดฝุ่น และ บรรจงเขียนขึ้นใหม่อีกครั้ง     แนวของเราฟรีสไตล์ มีหลากหลายแบบ เขียนสลับกันไป แล้วแต่อารมณ์ 

         เรื่องแรก บู๊ สนั่น จอไปเลย แต่พอมาเรื่องที่สอง ก็พลิกเป็น ดราม่าไปเลย ซึ้งกินใจ ไม่ว่าจะออกมาแนวไหน ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นน้องใหม่ด้วยนะจ๊ะ ดี ไม่ดียังไง  ก็ติชมกันได้เต็มที่   เพื่อที่จะได้เอากลับมาปรับปรุงให้ดีขึ้นเรื่อยๆ เรายินดีน้อมรับคำติ และเก็บคำชมไว้ภูมิใจจร้า

         ท้ายสุดนี้ก็ไม่มีอะไร เพียงแต่จะบอกว่า เราอาจจะอัปนิยายช้าหน่อย เพราะพึ่งเริ่มทำ ไม่รีบค่อยเป็นค่อยไป ดี ไม่ดียังไง ก็เพียงรอคอยแรงใจจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่รักการอ่านทุกคน ช่วยคอมเม้นต์เข้ามาเพื่อให้เราได้แกร่งขึ้น และมีกำลังใจสร้างสรรค์ ผลงานดีๆออกมาให้ได้อ่านได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่มีใครวิ่งได้ตั้งแต่เกิด ไม่มีใครไม่เคยล้ม และไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด หวังว่าเสียงเล็กๆ น้อยๆ จากทุกๆคน จะช่วยสนับสนุนนักเขียนหน้าใหม่อย่างเราให้ยืนอยู่ได้ในเส้นทางนี้ต่อไปด้วยแล้วกัน ขอขอบพระคุณล่วงหน้ามา ณ.โอกาสนี้ด้วยเลยแล้วกัน

    .....พัชฌา / มัชฌิมา.....

    บทประพันธ์ / นิยาย เรื่อง

    องค์หญิงใบ้ กับ เจ้าชายยาจก

    นามปากกา : พัชฌา

    [ แนว .. Romance Fiction - นิยายรัก / รักโรแมนติก ]

    ฟังเพลงเพราะๆ ประกอบ นิยาย องค์หญิงใบ้ กับ เจ้าชายยาจก

    เป็นเพียงความบันเทิงในการฟัง เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ รวมถึง เหตุการณ์ของตัวละครในนิยาย เพื่อให้เกิดอรรถรสในการอ่านเท่านั้น ไม่ได้มีผลใดๆกับทางการค้าทั้งสิ้น

    .. ด้วยความเคารพ ผู้ประพันธ์นิยาย .. พัชฌา

    (เพลงประกอบ นิยาย องค์หญิงใบ้ กับ เจ้าชายยาจก)  พัชฌา

    ด้วยลมหายใจ - พลพล


    สองชีวิต - วิษณุ เทศขยัน


    มีเธอจึงมีฝัน - ไผ่ พงศธร

    ตัวเอกของเรื่อง   ( แนะนำ ) 

    01.ธวัช รุจิศม (วัช) ชายหนุ่มอายุ 30 ปี เป็นคนจน บ้านอยู่ในสลัม จบ ปวส. ช่างยนตร์ เปิดร้านซ่อมรถยนต์/มอเตอร์ไซด์ เล็กๆ อยู่ปากซอยสลัม เลี้ยงดูพ่อ แม่ ที่เฒ่าชรา ลูกคนเดียว นิสัย ชอบช่วยเหลือผู้อื่น โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ใจนักเลง กล้าได้กล้าเสีย รักพวกพ้อง ไม่ทานเหล้า ไม่สูบบุหรี่ บางวันก็ออกไปขับรถมอเตอร์ไซด์รับจ้าง ถึงจะเป็นคนดีเช่นไร คนเรามันก็ต้องมีข้อเสียบ้างหละ หนึ่งคือใจอ่อน สองคือตามใจคนรัก และสามใจไม่แข็งพอ สุดท้ายจึงทำให้ชีวิตคู่พังลงไม่เป็นท่า กับภรรยาทั้ง 3 คน

    02.พระองค์เจ้าหญิง อรัญญิกา บุษบง (หญิงรัน/นก) หญิงสาวอายุ  22 ปี สูงศักดิ์ ที่อาภัพ   เป็นองค์หญิงใบ้  ที่พูดไม่ได้  สืบเนื่องมาจากประสบอุบัติเหตุจาก เหตุการณ์ฟ้าผ่า ตั้งแต่ยังเยาว์ ตอนอายุ 7 ขวบ ตั้งแต่นั้นมา   ก็ไม่สามารถพูดได้อีกเลย จนปัจจุบัน  การเรียนต้องจ้างครูมาสอนส่วนตัวที่วัง  มี ม.จ.วรุณยุภา หัสดี (หญิงยุ) เป็นเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียว ชีวิตของธอได้เจอมรสุมผ่านเข้ามาอย่างมากมาย แค่เป็นใบ้ก็แย่อยู่แล้ว นี่ยังจะมาโดนคุกคามเรื่องของความรัก จากคู่แข่งอีก คู่หมั้นปองร้าย และสุดท้าย คนร้ายตามปลิดชีพอีกด้วย อนาคตจะเป็นเช่นไร ภายใต้ชื่อใหม่ นก ชีวิตแสนอิสระที่เธอชอบจนไม่อยากกลับวัง

    03.หม่อมเจ้าหญิง (ม.จ.) วรุณยุภา หัสดี (หญิงยุ) อายุ  22 ปี เพื่อนสนิทหนึ่งเดียวของ พระองค์เจ้าหญิง อรัญญิกา บุษบง ตั้งแต่เด็กๆปัจจุบันทำงานที่ มูลนิธิเด็กด้อยพัฒนาทางสังคมหัสดี ท่านพ่อท่านแม่เป็นเจ้าของ แต่ท่านทั้งสองคนให้ดูแลแทน ก็เลยโยนตำแหน่ง ผู้อำนวยการศูนย์ ให้ก็เลยต้องรับไว้ โดยไม่เต็มใจ แต่ก็ต้องทำ มีรักที่มั่นคงกับเมืองรามเพียงผู้เดียว ถึงแม้ว่า เมืองรามจะทำให้เธอน้ำตาตกสักกี่ครั้งก็ตาม แต่เธอก็ให้อภัยกับคนที่เธอรักเสมอ สุดท้ายความรักก็เอาชนะใจคนปากแข็งทั้งสองได้ 

    04.ผู้กอง เมืองราม วรรณวัฒน์ (ราม) อายุ 30 ปี ผู้กองหนุ่มเจ้าเสน่ห์ ที่ได้ถูกส่งตัวให้มาสืบเรื่องหายตัวไปขององค์หญิงใบ้ และได้ตก หลุมรัก งามตา วัยรุ่นสุดเปรี้ยวประจำสลัม แต่ก็ต้องอกหัก เพราะรู้ภายหลังว่า เธอรักธวัชจนหมดหัวใจ จนต้องใจเป๋ มารักมาชอบ สาวสวนยางแสนซนอย่างยุ้ย ตอนไหนก็ไม่รู้ แต่ก็ต้องแห้วอีกเป็นครั้งที่สอง เพราะยุ้ยไม่ได้รักเมืองรามแบบนั้น สุดท้ายหญิงยุ สาวน้อยผู้สูงศักดิ์ ที่ต้องอกหักเพราะเมืองรามในครั้งแรก ที่มีรักเดียวใจเดียวกับรามมาตลอดนั้น ต้องหวนกลับมาปลอบใจและซับน้ำตาให้ อาจเพราะสงสารหรือรักแท้ของหญิงยุเอง ก็ไม่รู้ได้ แต่ที่แน่ๆ เมืองรามจะรักษารักครั้งนี้ไว้ตลอดไป

    05.งามตา คงวิระยะกุล (งาม) เด็กสาว อายุ 18 ปี แถวสลัมที่มาชอบธวัช เรียนหนังสือจบแค่ ปวช.3 ชอบแต่งตัวสวยไปวันๆ ชอบหนีโรงเรียน ไม่ค่อยตั้งใจเรียน ซึ่งมีช่วงอายุที่ใกล้เคียงกับ องค์หญิงใบ้ ไม่ห่างกันเท่าใด มีความจริงใจ รักใครรักจริง มั่นคง เสียตรงที่ว่าเป็นเด็กกำพร้าจึงเป็นปมด้อยให้กับตัวเองเสมอมาตลอด ขี้น้อยใจ เอาแต่ใจตัวเอง กว่าจะรู้ใจ ก็เกือบตายเพราะรักมาถึง 2 ครั้งสองครา ปากร้ายแต่จริงใจ เก่งทางทำขนมหวาน ขี้น้อยใจและเอาแต่ใจตัวเอง ยอมให้เพียงคนเดียวคือธวัชเพราะรัก

    06.แม้นมาศ พงษ์พัฒนะ (ยุ้ย) อายุ 20 ปี นักข่าวสาวฝึกหัดแสนซน คนใต้ ลูกสาวเจ้าของสวนยาง จ.กระบี่ เป็นคนที่ไม่ค่อยจะกลัวใคร เป็นรุ่นน้องของ ม.จ. วรุณยุภา หัสดี ที่มหาวิทยาลัย เพราะความแก่นและน่ารักของเธอจึงทำให้ ผู้กอง เมืองราม ที่แสนจะเจ้าชู้ ยอมใจให้คนเดียวได้ยังไงก็ไม่รู้ หลังจากที่ผ่านเรื่องร้ายต่างๆนาๆมาอย่างโชกโชน แต่ก็ไม่สามารถง้างใจสาวน้อยอย่างเธอให้มารักและชอบเมืองรามได้ จากยุ้ยเด็กสาวที่น่ารัก เมื่อได้แต่งงานมีครอบครัวกับชายคนที่เธอรัก นิสัยของเธอก็ได้เปลี่ยนไป เป็นนางร้ายทันที จนเป็นที่มาของความล้มเหลวในชีวิตคู่ กว่าที่ยุ้ยจะรู้ตัวว่าตัวเอง ทำตัวผิดไม่ดีมาตลอด มันก็สายจนเกินไปที่ชายคนรักจะให้อภัยกับสิ่งที่เธอทำลงไป อนาคตทางเดินในวันข้างหน้าของเธอจะเป็นเช่นไร จะกลับตัวได้หรือไม่อยู่ที่ใจเธอ

    07.ริชาร์ด เอส.ดี จอร์แดน ประกายพฤกษ์ (ริช) อายุ 32 ปี ผู้กำกับหนังโฆษณาลูกครึ่งที่มากฝีมือ เป็นคนอารมณ์ดีที่มีสาวๆหมายปองมากมาย แต่กลับไม่สนใจใครดันกลับมาตกหลุมรัก ม.จ.วรุณยุภา หัสดี หญิงสาวชาววังเปิ่นๆตอนที่ว่าจ้างให้ทำโฆษณา มูลนิธิของเธอ ทั้งๆที่แทบไม่มีอะไรน่าชวนติดตามสักเท่าไหร่ วันๆได้แต่บ้าทำแต่งาน แต่ภายหลังก็ต้องผิดหวัง ทั้งๆที่พยายามจนถึงที่สุดแล้ว ทำยังไงสาวเจ้าก็ไม่ยอมรับรักแบบแฟน เต็มที่ได้แค่เพื่อนเท่านั้น จนทำให้ชีวิตแทบพังไปหลายครั้งหลายหน เพราะหมดกำลังใจในการทำงาน สุดท้ายโชคดีที่ได้ตำรวจสาวจบใหม่อย่างพิมพ์ชนกมาช่วยเยียวยา จนทำให้ชีวิตกลับมาดีขึ้นอีกครั้ง

    08. พระองค์เจ้า วารินทร์โกมุท วรรณรัตน์ (องค์ชายโกมุท พระคู่หมั้น) อายุ 35 ปี ที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย หมั้น องค์หญิง อรัญญิกา ไว้ตั้งแต่อยู่ในท้องเพราะอำนาจทางการเมือง ที่ยังอยากคุมอำนาจ ของรัฐบาลอยู่ นิสัยไม่ค่อยดี อิจฉาตาร้อน เห็นใครดีกว่าตัวเองไม่ได้ ติดการพนัน  ชอบคบพวกนักเลงและทำตัวคล้ายมาเฟีย เพราะถือว่าตัวเองมียศถาบรรดาศักดิ์ เป็นผู้บงการตามล่าคู่หมั้นตัวเอง เพราะอยากได้ทรัพย์สินและสมบัติขององค์หญิงมาครอบครองโดยเร็ว เนื่องจากองค์หญิงเกิดเรื่องหายตัวไปเสียก่อนจึงไม่ได้แต่ง ถ้าองค์หญิงตายลงไป ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งจะเป็นของเขาทันที ถึงจะไม่ได้แต่งก็เถอะ เพราะในสัญญาระบุไว้อย่างนั้นว่า ระหว่างที่หมั้นอยู่ ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสิ้นพระชนม์ก่อนไม่ว่าจะด้วยอะไรก็ตามอีกฝ่ายหนึ่งจะได้สมบัติหรือสินสมรสของอีกฝ่ายครึ่งหนึ่งทันทีโดยปริยาย นี่แหละจึงเป็นสาเหตุที่ โกมุทต้องวางแผนฆ่า/ปลงพระชนม์คู่หมั้นอย่างองค์หญิงใบ้ เพราะองค์หญิงบ่ายเบี่ยงไม่ยอมตกลงแต่งงานสักที อีกเรื่องที่สำคัญคือโกมุทติดการพนันมีหนี้อยู่เป็นจำนวนมาก จนต้องเอาวังที่อยู่ประกันหนี้เอาไว้

    09. พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่น เจ้าฟ้าพิมาน บุษบง (เสด็จฯเจ้าฟ้า ท่านพ่อ) พระบิดาของ พระองค์เจ้าหญิง อรัญญิกา บุษบง อายุ 52 ปี เป็นน้องชายของ กษัตริย์ มีอำนาจทางการเมืองค่อนข้างมาก เนื่องจาก ตระกูล วรรณรัตน์ มีฐานเสียงทางการทหารมาก จึงตีสนิทกับตระกูลนี้เป็นกรณีพิเศษ เพราะหวังว่าจะได้ใช้อำนาจทางการทหารมาเกื้อหนุนบ้างในอนาคต

    10.หม่อม มณีกุล บุษบง ( ท่านแม่ ) มารดาของ พระองค์เจ้าหญิง อรัญญิกา บุษบง อายุ 48 ปี เป็นภรรยา สามัญชนคนเดียว ของ เสด็จฯ เจ้าฟ้า ทำหน้าที่ดูแล ข้าราชบริพารสาวใช้ นางกำนัลและเรื่องอาหาร ภายในพระราชวังหลวงทั้งหมดเพียงคนเดียว

    11.เมฆ (40) มือปืนที่ตามล่า ตามจับ องค์หญิงใบ้ เป็นคนสนิทของ องค์ชาย โกมุท

    12.จ้อย (25) ลูกจ้างของธวัชที่ร้าน อาศัยอยู่ในชุมชน พ่อแม่ยากจนทำงานรับจ้างทั่วไป

    13.เอี้ยง (25) ลูกจ้างของธวัชที่ร้าน อาศัยอยู่ที่ในวัด เป็นเด็กที่อยู่ในกุฎิหลวงตาบุญ

    14.หลวงตาบุญ (82) เจ้าอาวาสวัด ที่อยู่ใกล้แหล่งชุมชนที่ธวัชอยู่

    15.ทด พ่อของธวัช (67)

    16.สะอิ้ง แม่ของธวัช (64)

    17.แต้ม พ่อของยุ้ย (56)

    18.พริ้มเพรา แม่ของยุ้ย (52)

    19.ผู้กอง ชาญชัย ศรีวิกรม์ (ชาญ) อายุ 30 ปี ตำรวจร่วมรุ่น เพื่อนของ เมืองราม ที่อยู่ในท้องที่ของธวัช ที่เมืองรามมาขอความช่วยเหลือในการตามจับเมฆและผู้บงการให้ได้

    20.ร้อยตำรวจตรีหญิง พิมพ์ชนก นิยมสุข (พิมพ์) อายุ 20 ปี ตำรวจนอกหญิงเครื่องแบบ บอดี้การ์ดที่คอยอารักขาองค์หญิง ที่เมืองรามส่งมาแฝงตัวเพื่อจะจับเมฆด้วยทางอ้อม เป็นหมวดจบใหม่และเก่งที่สุดในรุ่น ยังไม่มีใครรู้จัก เมืองรามอุตส่าห์ไปเลือกและสอบการป้องกันตัวมาเองกับมือ จึงมั่นใจได้ว่าส่งคนมาช่วยและปกป้ององค์หญิงได้แบบไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน ถึงจะเก่งและแกร่งเช่นไร พิมพ์ก็คือเด็กสาวคนหนึ่งที่ยังมีกิเลสและความรักเหมือนเด็กสาวคนอื่นทั่วไป เมื่อเธอได้เกิดตกหลุมรักริชาร์ด หนุ่มเจ้าสำราญขึ้นมา ชีวิตต่อไปข้างหน้าของเธอจะเป็นเช่นไร เธอจะเลือกอะไร ระหว่างงานที่เธอรักกับชายที่เธอรัก ช่างเลือกยากจริง

    21.พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นจาตุรนต์ วรรณรัตน์ เสด็จพ่อ ขององค์ชายโกมุท อายุ 65 ปี

    22.พระองค์เจ้า ราชาวดี วรรณรัตน์ เสด็จแม่ ขององค์ชายโกมุท อายุ 63 ปี

    23.พระองค์เจ้า อดิเทพ หัสดี เสด็จลุง ของ หญิงยุ อายุ 66 ปี

    24.พระองค์เจ้า อัษฎางค์ หัสดี เสด็จพ่อ ของหญิงยุ อายุ 64 ปี

    25.หม่อมเจ้าหญิง ศิริเพ็ญวรนุช หัสดี เสด็จแม่ ของหญิงยุ อายุ 60 ปี

    ********** ++++++++++ **********

    Romance Fiction - นิยายรัก / รักโรแมนติก

    ( คำชี้แจง )

                “ เชื้อสายของพระราชวงศ์ ในบทประพันธ์นี้ เป็นเพียงนามที่สมมุติขึ้นเฉพาะ เพื่อให้เกิดอรรถรสในการอ่าน เป็นเพียงความบันเทิงเท่านั้น มิได้มีเกิดขึ้นในชีวิตจริงแต่ประการใด ทางผู้เขียน มิได้มีเจตนาที่จะแอบอ้าง ลบหลู่ดูหมิ่น หรือหมิ่นเกียรติ์ แต่ประการใด เน้นเพียงแต่ จะเพิ่มความสนุกสนานในการอ่านให้เพิ่มขึ้นเท่านั้น

                ถ้าหากชื่อ และนามสกุล ไปพ้องหรือคล้องจองกับเชื้อพระวงศ์ท่านใดพระองค์ใด ทางผู้เขียน ก็ต้องกราบขออภัย มา ณ.โอกาสนี้ด้วย ” ด้วยความนับถือ..ผู้ประพันธ์

    ***** ----- *****

    เรื่องย่อ ... ( เกริ่นนำ )

    คืนหนึ่ง ณ.พระราชวังหลวง ( ตำหนัก บุษบง ) ฝนตกหนักราวกับพายุคลั่ง และ มีฟ้าผ่าอย่างรุนแรง ที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในรอบหลายปี องค์หญิงน้อย นอนหลับอยู่ในห้องนอนที่กว้างใหญ่เพียงองค์เดียว เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าทำให้เธอตื่น เธอลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วเดินไปดูที่หน้าต่าง ค่อยๆ เปิดผ้าม่านดูว่าภายนอก มันเกิดอะไรขึ้น จังหวะนั้น ฟ้าได้คำรามอย่างดังและผ่าลงมาอย่างรุนแรง ดวงตาเธอเบิกโพง ตกใจสุดขีด จึงทำให้เธอช๊อก ล้มลง หมดสติ ( เหตุการณ์ฟ้าผ่าตั้งแต่ยังเยาว์ในครั้งนั้น เธออายุเพียง 7 ขวบ เท่านั้น ) พอฟื้นตื่นขึ้นมา เธอก็ไม่สามารถพูดหรือสื่อสารกับใครได้อีกเลยจนปัจจุบัน จึงทำให้เธอกลายเป็นคนเศร้า ไม่ร่าเริงเหมือนเช่นเดิม ส่วนเรื่องการเรียน เขียน อ่าน ได้จ้างครูมาสอนส่วนตัวที่วัง มี ม.จ. วรุณยุภา หัสดี เป็นเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียว

    ธวัช รุจิศม ชายหนุ่มอายุ 30 ปี เป็นคนจน อาศัยอยู่ใกล้สลัม เรียนจบ ปวส. ช่างยนตร์ ระหว่างเรียนก็ไปช่วยรุ่นพี่ตามอู่ต่างๆ พอเรียนจบ ก็เลยมาเปิดร้านซ่อมรถยนต์ / มอเตอร์ไซด์ เล็กๆ อยู่ปากซอยสลัม  เลี้ยงดู พ่อ แม่ ที่เฒ่าชรา ลูกคนเดียว มีใจโอบอ้อมอารีย์ นิสัย ชอบช่วยเหลือผู้อื่น โดย ไม่หวังสิ่งตอบแทน ใจนักเลง กล้าได้กล้าเสีย รักพวกพ้อง ไม่ทานเหล้า ไม่สูบบุหรี่ บางวันก็ออกไป ขับรถมอเตอร์ไซด์รับจ้าง จนทำให้ผู้คนในละแวกนั้น ยกย่องให้เป็น “ เจ้าชาย ยาจก ”

    เพราะเป็นผู้มีน้ำใจชอบช่วยเหลือผู้อื่น วันหนึ่ง องค์หญิงแอบเสด็จออกมาเที่ยวนอกวัง กับเพื่อนสนิท และข้าราชบริพาร โดย ปลอมพระองค์ ใส่ชุดธรรมดา เพื่อไม่ให้คนในวังสนใจและเป็นที่สังเกต แต่หารู้ไม่ว่า พระองค์นั้น มีผู้ที่คอยคิดปองร้ายอยู่ คิดที่จะปลงพระชนม์ เธอได้พบกับพวกผู้ร้ายและหนีได้ แต่ได้พลัดหลงกับเพื่อน และ ข้าราชบริพาร เหล่านั้น

    ธวัช ได้มาพบและช่วยเหลือไว้ได้โดยบังเอิญ ธวัช ไม่รู้ว่าเธอเป็นใบ้ สื่อสารเท่าไหร่ก็ไม่รู้เรื่อง แต่ก็สงสารเลยพาไปหลบที่บ้านตัวเองก่อน พึ่งมารู้ภายหลังว่าเป็นใบ้ ก็ตอนที่ สื่อสารกับพ่อและแม่ของตนเอง โดยผ่านทางการเขียนด้วยตัวอักษร ส่วนเพื่อนและข้าราชบริพาร เมื่อหาองค์หญิงไม่พบ ก็ต้องกลับไปบอกความจริงกับเสด็จพ่อขององค์หญิง ท่านโกรธมาก แต่ไม่สามารถลงโทษพวกนี้ได้ เพราะทำตามความต้องการขององค์หญิง

    กลุ่มคนร้ายที่ตามฆ่าองค์หญิง ก็ยังไม่ยอมเลิกรา เมื่อสืบรู้ว่า เธอหลบซ่อนอยู่กับ ธวัช จึงตามมารังควานตลอดเวลา ขณะนั้น องค์หญิงคล้ายจะยังจำอะไรไม่ได้ สับสน .. ธวัช กว่าจะสื่อสารกับองค์หญิงได้แต่ละครั้งก็แทบแย่ เพราะไม่ได้เรียนวิธีการสื่อสารกับคนเป็นใบ้มา ก็เลยต้องตัดสินใจ ( จำใจ ) ไปเรียนเพื่อที่จะคุยกับเธอให้ได้ ในกรณีที่ไม่มีกระดาษกับดินสอ/ปากกา นานวันเข้าจนเกิดและกลายเป็นความรักขึ้นมาตอนไหนก็ไม่รู้

    องค์ชาย โกมุท วรรณรัตน์ ( พระคู่หมั้น ) เสนอตัวเองออกมาตามหา องค์หญิง โดยไม่เป็นอันกินอันนอน ที่ทำเช่นนี้เป็นเพราะ หวังราชสมบัติและอำนาจมากกว่าเรื่องความรักคงจะไม่มีจริง เพราะรู้ว่าองค์หญิงเป็นใบ้ จะเอามาทำอะไรได้ นอกจากเชิดชูหน้าตาของราชนิกูลเท่านั้น

    งามตา เด็กสาวที่มาชอบ ธวัช วันๆ ก็ได้แต่มาหึงหวง องค์หญิงใบ้ จึงทะเลาะกับธวัช อยู่เป็นประจำตลอดเวลา ทั้งๆ ที่ ธวัช พยายามอธิบายอยู่บ่อยครั้งว่า เขาไม่ได้รักและชอบเธอแบบนั้น รักเหมือนน้องสาว แต่งามตา ก็ไม่พยายามที่จะเข้าใจอะไรมากนัก

    องค์หญิงใบ้ อยู่กับธวัช เป็นเวลานานเกือบ 7 เดือน ธวัช จึงตั้งชื่อให้เธอใหม่ว่า “ นก ” เพราะเขาไม่รู้ชื่อเธอ ที่ตั้งชื่อนี้ก็เพราะเปรียบเสมือนว่า เธอเป็นนกที่หลงฝูงหาทางกลับรังไม่เจอ นกขยันทำงานช่วยธวัช พ่อแม่ของธวัชชอบนกมาก จนเพื่อนๆ แซวกันว่า ธวัชมันได้เมียดี เพราะถึงแม้จะเป็นใบ้ แต่นิสัยดี หนักเอาเบาสู้ เวลาทะเลาะกัน จะได้ไม่ต้องเถียงกันมาก

    ระหว่างนั้นพวกคนร้าย ก็ยังวนเวียนมาหาเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าธวัชจะไปทำอะไร ก็ไปก่อกวนและหาเรื่องตลอด ธวัชก็ไม่เข้าใจว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกะนก แต่เขาก็พยายามปกป้องนกให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ นกซาบซึ้งความดี และรับรู้ถึงความรักความห่วงใยจากธวัชได้เสมอด้วยใจ ถึงแม้จะใช้เวลาอยู่ด้วยกันไม่นานก็ตาม นกรักธวัชมาก ถึงขนาดลองใจแฟนตัวเอง โดยการยอมเป็นของธวัช แต่ธวัช ทำไม่ได้ โดยให้เหตุผลว่า ไม่อยากฉวยโอกาสในตอนที่เธอยังจำอะไรไม่ได้ ยิ่งทำให้นกรักธวัชมากขึ้น ทุกวันนี้เธอก็นอนแยกห้องกับธวัชอยู่แล้ว นกมีความคิดเปลี่ยนไป ไม่อยากจะเป็นนกน้อยในกรงทองอีกแล้ว เพราะเธอพบแล้วกับอิสระ และ ความรักอันบริสุทธิ์ที่แท้จริง ค้นหามานาน ความสุขที่เธอไม่เคยได้ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา รอยยิ้มของตัวเองที่ไม่เคยได้เห็น ความร่าเริงของเธอเริ่มกลับมาแล้ว เธอคิดแบบนั้นจริงๆ แต่มันจะเป็นจริงได้แค่ไหน ไม่มีใครรู้

    ภายหลังองค์หญิงกลับสู่วังได้ และความจริงก็ถูกเปิดเผยขึ้น คนร้ายถูกจับหมด แต่ไม่ได้ซัดทอดผู้วงการอยู่เบื้องหลัง เพราะธวัชเอาชีวิตช่วยได้ในวินาทีสุดท้าย บาดเจ็บ สะบักสะบอมแทบตาย แต่ที่ร้ายไปกว่านั้นเมื่อ ธวัช รู้ความจริงว่านกเป็นใคร เขาทำตัวไม่ถูก และปรับใจ ทำใจไม่ทัน องค์หญิง ก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าธวัช ความจำของเธอเริ่มกลับมา เมื่อรู้ว่าตัวเองคือใคร ภาพในความทรงจำที่ขาดๆ หายๆ มันเริ่มประติดประต่อ จนปรากฏออกมาเป็นภาพ เพื่อนที่อยู่ตรงหน้า ท่านพ่อ ข้าราชบริพารทั้งหลาย และวังบุษบงของเธอ เธอจำได้หมด แม้กระทั่งเรื่องของเธอกับธวัช เธอก็ไม่เคยลืม

    หลายคนหวังเอาไว้ว่า องค์หญิงจะกลับมายิ้มและสดใส สดชื่น เช่นเดิมเหมือนตอนที่พบครั้งสุดท้าย และที่สำคัญที่สุดก็คือ จะสามารถกลับมาพูดได้อีก แต่ก็เหมือนเช่นเดิมคือ เงียบไม่มีอะไรออกมาจากปากของเธอ วันหนึ่ง องค์หญิงขอให้ ธวัชมาหา โดยวานให้เพื่อนของเธอไปเป็นธุระให้ เธอรอแล้วรอเล่า ธวัชก็ไม่ปรากฏกายมาให้เธอเห็น..1 สัปดาห์ผ่านไป ธวัชก็ยอมมาตามคำเชิญ และก็พูดให้องค์หญิงฟัง บอกให้เข้าใจว่า เราสองคนรักกันไม่ได้ แล้วธวัชก็เดินจากชีวิตเธอไปโดยไม่เหลียวหลังกลับไปมองหน้าเธออีกเลย เธอได้แต่ยืนเสียใจ

    พระคู่หมั้น ไม่พอใจที่ธวัช มาแย่งความรักขององค์หญิงไปจากเขา จึงแอบส่งคนไปเก็บ (ทำร้าย) ธวัช..เสด็จฯ เจ้าฟ้า บิดาขององค์หญิง ร้อนพระทัยเป็นยิ่งนัก ถึงเรื่องที่ลูกสาวยังไม่สามารถพูดได้สักที จึงทรงป่าวประกาศว่าผู้ใดที่มีความสามารถรักษาและทำให้ องค์หญิง ให้หายได้ จะได้รางวัลเงินสด 1 ล้านบาท และพิเศษนอกเหนือไปกว่านั้น ท่านจะยกองค์หญิงให้เสกสมรสกับผู้นั้นด้วย

    ผู้คนในซอย และละแวกสลัมยุให้ ธวัชไปแต่เขาไม่ไป แล้ววันที่ครบกำหนดนัดรักษาก็มาถึง ก็ไม่มีผู้ใดหรือหมอคนใดรักษาให้หายได้เลย จนครบ 5 วัน ก็ยังไม่มีผู้ใดทำการรักษาให้หายได้ เสด็จฯ เจ้าฟ้า หมดปัญญา นั่งคอตก น้ำตาซึม หม่อม มณีกุล ภรรยา เข้ามาปลอบใจ เราต้องยอมรับความเป็นจริง

    คืนวันเดียวกันนั้นเอง ธวัชได้ลักลอบเข้ามาหาคนรัก เพราะทนคิดถึงไม่ไหว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ธวัชและองค์หญิง ได้เสียเป็น สามีภรรยากัน ในคืนนี้ ธวัชขอเรียก องค์หญิงว่านกเช่นเดิม เพราะจะได้ดูว่า เป็นคนที่เท่าเทียมกัน องค์หญิง ก็ยินยอม เพราะใจนั้นก็ไม่อยากเป็นองค์หญิงที่สูงศักดิ์อีกแล้ว และนัดกันว่าจะขอหนีออกจากวังไปอยู่กับธวัช ด้วยความรักหรือความเห็นแก่ตัวไม่รู้ในตอนนี้ ธวัช รับคำโดยง่ายแบบไม่ต้องคิด และให้นกเตรีมของที่จำเป็นไปไม่ต้องเยอะ แล้วจะกลับมารับอีกครั้งในอีก 3 วันข้างหน้า

    ความสุขอยู่กับเขาสองคนได้ไม่นาน หลังจากที่ธวัชกับองค์หญิงได้กอบโกยความสุขกันทั้งคืน ระหว่างที่ธวัชหลบออกมาจากห้องนอนขององค์หญิงในตอนรุ่งสาง พระคู่หมั้นเห็นเข้า จึงบอกให้ทหารองครักษ์จับธวัชเอาไว้ และรีบนำตัวไปให้ เสด็จฯ เจ้าฟ้า เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ล่วงรู้ถึงองค์หญิง เธอรีบวิ่งออกมาดู พระคู่หมั้นกำลังกราบทูลใส่ร้าย ธวัชว่า เป็นคนร้ายที่ลอบเข้ามา เพื่อจะปลงพระชนม์ท่าน เสด็จฯ โกรธมาก จึงสั่งประหารชีวิตทันที องค์หญิง รีบวิ่งไปห้ามและขอชีวิตสามีตัวเองเอาไว้ ธวัช บอกกับองค์หญิงว่า อย่าบอกความจริงเรื่องที่เราเป็นอะไรกัน ทีแรกองค์หญิงจะบอก เพราะไม่อยากเสียคนรักไป แต่ก็ต้องยอมทำตามคำขอของธวัช ผู้เป็นสามีสุดที่รัก..เสด็จฯ ยังคงโกรธอยู่ไม่ฟังเสียงใคร องค์หญิง พูดเกลี่ยกล่อมอยู่ตั้งนาน จนเสด็จฯ พระทัยอ่อน โดยมีข้อเสนอว่า “ ถ้ารักษาองค์หญิง ให้หายจากอาการเป็นใบ้ได้ จะปล่อยตัวเป็นอิสระ และไม่เอาเรื่อง ” ธวัช รับปาก เพราะรู้ว่าไหนๆ จะตายอยู่แล้วรับหรือไม่รับ ก็มีค่าเท่ากัน เพราะทั้งๆ ที่หมอเก่งๆ ยังรักษาให้หายไม่ได้ แล้วเขาเป็นใคร วิชาความรู้ทางแพทย์ก็ไม่มี จะไปรักษาให้หายได้ยังไง แต่ก็ยังดีที่ได้ช่วยคนที่เขารักเป็นครั้งสุดท้าย

    รุ่งเช้า ข่าวประกาศออกไปทั่วเมือง ผู้คนมามุงดูกันมากเป็นประวัติการ ที่มากันในครั้งนี้ก็เพราะอยากรู้ว่า ธวัชจะช่วยองค์หญิงได้อย่างไร ท่ามกลางผู้คน ฝูงชน นับหมื่น นับแสน ธวัช ยืนตระหง่านอยู่บนสนามหญ้า หน้าพระพักตร เสด็จฯ องค์หญิง ท่านแม่ วรุณยุภา องค์ชาย ล้วนมายืนดู เวลาผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง ธวัช ไม่ทำอะไรเลย ได้แต่ยืนอยู่นิ่งๆ จ้องหน้าไปยัง องค์หญิง ซึ่งเป็นสุดที่รัก และค่อยๆ พูดถึงเรื่องเก่าๆ ที่ทั้งสองคนเคยอยู่ด้วยกัน รู้จักกัน จนถึงปัจจุบัน รวมถึงความรักอันบริสุทธิ์ที่ เขามีต่อองค์หญิง พวกคนที่มุงดูโห่กันใหญ่ไม่รู้ว่า ธวัช มาพล่ามอะไร จนฝนตกลงมา หลายคนก็แยกย้ายกลับ บางคนก็ยังทนอยู่อีก 1 ชั่วโมงผ่านไป ตอนท้ายก่อนที่จะพูดจบ ธวัช ได้ตะโกนบอกออกไปว่า “ ที่ผมพูดมาทั้งหมดนี้ ผมอยากให้ท่านรู้ว่า ผมไม่ใช่ หัวขโมย อย่างที่ท่านคิด ผมเป็นเพียงบุคคลธรรมดา คนหนึ่งเท่านั้น ที่อยากจะมาหาคนที่ผมรัก คนที่ผมอยากจะพบ เมื่อได้พบแล้ว ผมก็มีความสุข ผมไม่มีความสามารถที่จะรักษา องค์หญิง ให้หายได้หรอกครับ ไหนๆ ผมก็จะตายอยู่แล้ว ถ้าจะตายทั้งที ก็ขอตายอย่างมีศักดิ์ศรี ตายอย่างขาวสะอาด ดีกว่าตายอย่างหมาข้างถนนครับท่าน ผมพร้อมแล้วที่จะตาย ต่อหน้าท่าน องค์หญิง และประชาชนที่มายืนดูอยู่ตรงนี้ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ว่าผมไม่ได้มีเจตนามาปลงพระชนม์ท่าน เหมือนอย่างที่ องค์ชายท่านนั้นพูด เพราะผมไม่เคยมักใหญ่ใฝ่สูง ท่านเป็นใครผมยังไม่รู้จักเลย แต่ผมสงสัยเค้า..ว่าทำไมถึงได้จงเกลียดจงชังผมนัก แต่จะเพื่ออะไรก็ตามเถอะ มีความจริงอยู่ข้อหนึ่งที่ผมอยากจะบอกให้ท่านรับรู้เอาไว้ว่า คนบงการที่ตามฆ่าองค์หญิงและจะโค่นอำนาจท่านก็คือ เค้าคนนั้น ” ธวัช ชี้ไปที่ องค์ชาย โกมุท ทันใดนั้นก็มีเสียงปืนดังออกมา < เปรี้ยง > สิ้นเสียงปืนนัดนั้น ธวัช ล้มลงทันที ต่อหน้าทุกคน

    มาถึง ณ.ตรงจุดนี้แล้ว เรื่องราวกำลังเข้มข้น ช่วยเป็นกำลังใจให้ ธวัชกับองค์หญิงของเราด้วยแล้วกัน ชีวิตจะดีขึ้นหรือเลวลง จะเป็นเช่นไรต่อไป ธวัชจะเป็นยังไง องค์หญิงจะหายแล้วกลับมาพูดได้ดังเดิมอีกหรือไม่ เชิญติดตามเรื่องราวเต็มๆ ได้แล้ว ณ. บัดนี้ .. ขอให้มีความสุขกับการอ่าน และกดติดตามให้กำลังใจกันด้วยนะจ๊ะ

    ***** ----- *****

    <<<<<<<<<< ---------- >>>>>>>>>>

    เชิญติดตามเรื่องราวเต็มๆ ได้แล้ว ณ. บัดนี้

    ขอให้มีความสุขกับการอ่าน และ กดติดตาม ให้กำลังใจกันด้วยนะจ๊ะ

    ***** ----- *****

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น