ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : [IN] เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
[C]http://sabre.exteen.com/20090516/gms-udonge
เนตรแดงแห่งความวิกลจริต
{เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ Reisen Udongein Inaba }
ความสามารถ : ควบคุมความวิกลจริต
ความอันตราย : ไม่แน่ชัด
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ธรรมดา
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : ป่าไผ่หลงทาง
ด้วยคุณลักษณะส่วนใหญ่ที่ต่างจากโยวจูว(สัตว์ภูต)อื่นๆ ทำให้ เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ เป็นโยวไคกระต่ายที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น
แผ่นหลังเหยียดยาวยืนตัวตรง ไม่คล้ายพวกสัตว์สักเท่าไร
การเคลื่อนไหวก็เฉื่อยชาไม่สมกับที่เป็นสัตว์ภูต
และไม่ทำร้ายมนุษย์ทั้งๆที่เป็นสัตว์ภูต
เธอกลับหลบเลี่ยงพวกมนุษย์
ขนและหูยาวมาก
จากทั้งหมดที่กล่าวมาจึงจัดได้ว่าเธอเป็นโยวไคกระต่ายชนิดที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
แม้อินาบะ เทอิจะเป็นผู้นำของกระต่าย แต่ผู้ที่คอยควบคุมและออกคำสั่งกับเทอิก็คือเธอนี่ล่ะ*
*1[แต่ก็มีข่าวลือว่าเทอิไม่ค่อยเชื่อฟังเท่าใดนัก]
เธอจึงเป็นผู้นำกระต่ายที่แท้จริง
ว่ากันว่าหากจ้องมองนัยน์ตาสีแดงของเธอโดยตรงจะเกิดอาการวิกลจริต
เสียงของเธอนั้น, แม้พยายามฟังจับใจความก็ไม่เข้าหัวเลย, ในทางตรงข้าม ทั้งที่หนีออกห่างมาแต่ก็ยังได้ยินเสียงเธอเหมือนพูดอยู่ข้างหู
ความน่ากลัวดังกล่าวทำให้แทบจะไม่สามารถพูดคุยกับเธอโดยตรงได้เลย
โดยปกติจะอาศัยอยู่ในเรือนนิรันดร์ซึ่งตั้งอยู่ในป่าไผ่หลงทาง
กิจกรรมที่ทำในที่แห่งนั้นไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่บางครั้งเธอก็โผล่มาขายยาที่หมู่บ้านมนุษย์
การเดินแบกยาที่ไม่น่าไว้ใจจำนวนมหาศาลของเธอก็เป็นที่เลื่องชื่ออยู่เหมือนกัน*
*2[อย่างเช่น ยาขมที่น่าสะพรึงกลัว]
{ความสามารถแห่งความวิกลจริต}
การควบคุมความวิกลจริตก็คือการทำให้จิตผิดปกติ คลุ้มคลั่ง เสียสติ, กล่าวคือเป็นการควบคุมคลื่นที่มีอยู่ในวัตถุ
หากยืดความยาวคลื่นให้ยาวขึ้น ก็จะเย็นใจไร้กังวล ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรจนไม่ยอมเคลื่อนไหว
หากร่นความยาวคลื่นให้สั้นลง ก็จะคลุ้มคลั่ง อารมณ์ความรู้สึกไม่มั่นคง ไม่สามารถพูดคุยกับคนอื่นให้รู้เรื่องได้
หากเพิ่มแอมพลิจูด ตัวตนก็จะล้นทะลัก ต่อให้อยู่ไกลเพียงใดก็สามารถเข้าใจเจตนาได้
หากลดแอมพลิจูด ตัวตนก็จะเจือจางลง ต่อให้อยู่ใกล้เพียงใดก็ไม่อาจส่งเสียงไปถึงได้
หากเลื่อนเฟส ก็จะไม่เกิดการแทรกแซง ทำให้ไม่สามารถสัมผัสตัวได้
หากกลับขั้วเฟส ก็จะเป็นการปฏิเสธตัวตน ทำให้หายตัวไปอย่างสมบูรณ์
เธอใช้ความสามารถอันพลิกแพลงหลากหลายนี้ในการปั่นหัวคนจนสติแตก
{ตัวอย่างรายงานการพบเห็น}
・มันเป็นตอนที่ออกไปเก็บหน่อไม้ในป่าไผ่ตั้งแต่เช้าตรู่
ตอนนั้นไม่รู้ทำไมฉันถึงเห็นหน่อไม้จำนวนมากอยู่ข้างล่างตลอดทาง
พอเจ็บเอวก็เลยลุกขึ้น
ทันใดนั้นก็เหลือบไปเห็นโยวไคกระต่ายท่าทางประหลาดเข้า
โยวไคกระต่ายนั่นมองอะไรสักอย่างบนท้องฟ้าและบ่นพึมพำ
อย่างกับว่ากำลังคุยอยู่กับใครสักคน แต่ทางนี้ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากพระจันทร์ที่กำลังจะตกดินอยู่ตรงหน้า... ...
พอพยายามจะหนีออกจากตรงนั้นเพราะรู้สึกไม่ดี, โยวไคกระต่ายนั่นก็รู้สึกตัวและหันมา
จากนั้นก็หาーยตัวไปอย่างรวดเร็วเลยล่ะ
นั่นมันเป็นความฝันรึไง (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
อาจจะเป็นความฝันก็ได้*
*3[หรือจะบอกว่าเป็นไอ้นั่นที่เป็นลักษณะเฉพาะของผู้สูงอายุดี]
(เข้าใจว่า ไอ้นั่น หมายถึง เลอะเลือน)
พฤติกรรมของโยวไคกระต่ายตนนี้ค่อนข้างแปลก ยังมีเรื่องที่ไม่ทราบแน่ชัดอยู่อีกมากนัก
{มาตรการรับมือ}
ไม่เคยมีรายงานว่าโยวไคตนนี้ทำร้ายมนุษย์
แต่นั่นไม่ใช่เพราะมีความเป็นมิตร, เพราะหลังจากเสร็จงานขายยาที่หมู่บ้านมนุษย์ เธอก็จะหายตัวเข้าไปในป่าไผ่โดยพยายามหลบเลี่ยงมนุษย์
ดูเหมือนเธอจะทานอาหารแบบเดียวกับมนุษย์อยู่เสมอ
ซึ่งตรงจุดนี้ก็แตกต่างจากโยวไคทั่วๆไป
ทว่า, ต้องเตือนไว้อย่างหนึ่งคือ ห้ามจ้องนัยน์ตาสีแดงของโยวไคตนนี้โดยตรง
จะเกิดอาการแปลกๆขึ้นอย่างแน่นอน เพราะนัยน์ตาคู่นั้นให้ผลเหมือนกับพระจันทร์เต็มดวง
เนตรแดงแห่งความวิกลจริต
{เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ Reisen Udongein Inaba }
ความสามารถ : ควบคุมความวิกลจริต
ความอันตราย : ไม่แน่ชัด
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ธรรมดา
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : ป่าไผ่หลงทาง
ด้วยคุณลักษณะส่วนใหญ่ที่ต่างจากโยวจูว(สัตว์ภูต)อื่นๆ ทำให้ เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ เป็นโยวไคกระต่ายที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น
แผ่นหลังเหยียดยาวยืนตัวตรง ไม่คล้ายพวกสัตว์สักเท่าไร
การเคลื่อนไหวก็เฉื่อยชาไม่สมกับที่เป็นสัตว์ภูต
และไม่ทำร้ายมนุษย์ทั้งๆที่เป็นสัตว์ภูต
เธอกลับหลบเลี่ยงพวกมนุษย์
ขนและหูยาวมาก
จากทั้งหมดที่กล่าวมาจึงจัดได้ว่าเธอเป็นโยวไคกระต่ายชนิดที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
แม้อินาบะ เทอิจะเป็นผู้นำของกระต่าย แต่ผู้ที่คอยควบคุมและออกคำสั่งกับเทอิก็คือเธอนี่ล่ะ*
*1[แต่ก็มีข่าวลือว่าเทอิไม่ค่อยเชื่อฟังเท่าใดนัก]
เธอจึงเป็นผู้นำกระต่ายที่แท้จริง
ว่ากันว่าหากจ้องมองนัยน์ตาสีแดงของเธอโดยตรงจะเกิดอาการวิกลจริต
เสียงของเธอนั้น, แม้พยายามฟังจับใจความก็ไม่เข้าหัวเลย, ในทางตรงข้าม ทั้งที่หนีออกห่างมาแต่ก็ยังได้ยินเสียงเธอเหมือนพูดอยู่ข้างหู
ความน่ากลัวดังกล่าวทำให้แทบจะไม่สามารถพูดคุยกับเธอโดยตรงได้เลย
โดยปกติจะอาศัยอยู่ในเรือนนิรันดร์ซึ่งตั้งอยู่ในป่าไผ่หลงทาง
กิจกรรมที่ทำในที่แห่งนั้นไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่บางครั้งเธอก็โผล่มาขายยาที่หมู่บ้านมนุษย์
การเดินแบกยาที่ไม่น่าไว้ใจจำนวนมหาศาลของเธอก็เป็นที่เลื่องชื่ออยู่เหมือนกัน*
*2[อย่างเช่น ยาขมที่น่าสะพรึงกลัว]
{ความสามารถแห่งความวิกลจริต}
การควบคุมความวิกลจริตก็คือการทำให้จิตผิดปกติ คลุ้มคลั่ง เสียสติ, กล่าวคือเป็นการควบคุมคลื่นที่มีอยู่ในวัตถุ
หากยืดความยาวคลื่นให้ยาวขึ้น ก็จะเย็นใจไร้กังวล ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรจนไม่ยอมเคลื่อนไหว
หากร่นความยาวคลื่นให้สั้นลง ก็จะคลุ้มคลั่ง อารมณ์ความรู้สึกไม่มั่นคง ไม่สามารถพูดคุยกับคนอื่นให้รู้เรื่องได้
หากเพิ่มแอมพลิจูด ตัวตนก็จะล้นทะลัก ต่อให้อยู่ไกลเพียงใดก็สามารถเข้าใจเจตนาได้
หากลดแอมพลิจูด ตัวตนก็จะเจือจางลง ต่อให้อยู่ใกล้เพียงใดก็ไม่อาจส่งเสียงไปถึงได้
หากเลื่อนเฟส ก็จะไม่เกิดการแทรกแซง ทำให้ไม่สามารถสัมผัสตัวได้
หากกลับขั้วเฟส ก็จะเป็นการปฏิเสธตัวตน ทำให้หายตัวไปอย่างสมบูรณ์
เธอใช้ความสามารถอันพลิกแพลงหลากหลายนี้ในการปั่นหัวคนจนสติแตก
{ตัวอย่างรายงานการพบเห็น}
・มันเป็นตอนที่ออกไปเก็บหน่อไม้ในป่าไผ่ตั้งแต่เช้าตรู่
ตอนนั้นไม่รู้ทำไมฉันถึงเห็นหน่อไม้จำนวนมากอยู่ข้างล่างตลอดทาง
พอเจ็บเอวก็เลยลุกขึ้น
ทันใดนั้นก็เหลือบไปเห็นโยวไคกระต่ายท่าทางประหลาดเข้า
โยวไคกระต่ายนั่นมองอะไรสักอย่างบนท้องฟ้าและบ่นพึมพำ
อย่างกับว่ากำลังคุยอยู่กับใครสักคน แต่ทางนี้ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากพระจันทร์ที่กำลังจะตกดินอยู่ตรงหน้า... ...
พอพยายามจะหนีออกจากตรงนั้นเพราะรู้สึกไม่ดี, โยวไคกระต่ายนั่นก็รู้สึกตัวและหันมา
จากนั้นก็หาーยตัวไปอย่างรวดเร็วเลยล่ะ
นั่นมันเป็นความฝันรึไง (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
อาจจะเป็นความฝันก็ได้*
*3[หรือจะบอกว่าเป็นไอ้นั่นที่เป็นลักษณะเฉพาะของผู้สูงอายุดี]
(เข้าใจว่า ไอ้นั่น หมายถึง เลอะเลือน)
พฤติกรรมของโยวไคกระต่ายตนนี้ค่อนข้างแปลก ยังมีเรื่องที่ไม่ทราบแน่ชัดอยู่อีกมากนัก
{มาตรการรับมือ}
ไม่เคยมีรายงานว่าโยวไคตนนี้ทำร้ายมนุษย์
แต่นั่นไม่ใช่เพราะมีความเป็นมิตร, เพราะหลังจากเสร็จงานขายยาที่หมู่บ้านมนุษย์ เธอก็จะหายตัวเข้าไปในป่าไผ่โดยพยายามหลบเลี่ยงมนุษย์
ดูเหมือนเธอจะทานอาหารแบบเดียวกับมนุษย์อยู่เสมอ
ซึ่งตรงจุดนี้ก็แตกต่างจากโยวไคทั่วๆไป
ทว่า, ต้องเตือนไว้อย่างหนึ่งคือ ห้ามจ้องนัยน์ตาสีแดงของโยวไคตนนี้โดยตรง
จะเกิดอาการแปลกๆขึ้นอย่างแน่นอน เพราะนัยน์ตาคู่นั้นให้ผลเหมือนกับพระจันทร์เต็มดวง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น