ลำดับตอนที่ #29
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : [IN] อินาบะ เทอิ
[C]http://sabre.exteen.com/20090516/gms-tei
http://sabre.exteen.com/20080608/in-allcharacter
(เกี่ยวกับชื่อเทอิอ่านได้ที่นี่)
กระต่ายขาวแห่งโชคลาภ
{อินาบะ เทอิ Tei Inaba }
ความสามารถ : ทำให้มนุษย์โชคดี
ความอันตราย : ต่ำ
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ธรรมดา
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : ป่าไผ่หลงทาง
โยวไคกระต่ายซึ่งมีสถานะเป็นผู้นำของเหล่ากระต่ายป่าก็คือ อินาบะ เทอิ
เป็นกระต่ายที่เอาใจใส่สุขภาพของตนจนมีอายุยืนยาว
สามารถเข้าใจภาษามนุษย์ และคงรูปลักษณ์แบบมนุษย์ได้
โยวไคกระต่ายตนนี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า กระต่ายขาวแห่งโชคลาภ, ว่ากันว่าผู้ที่ได้เห็นเธอจะมีความสุขมาเยือน
แต่เธอรวดเร็วมาก และมักจะอยู่ในป่าไผ่หลงทาง จึงไม่สามารถหาพบได้โดยง่าย
เธอชื่นชอบการเล่นซนแกล้งคนอย่างมาก ทั้งยังฉลาดแกมโกง แต่ก็ขี้ขลาด
เธอมีอารมณ์ความรู้สึกแบบมนุษย์ค่อนข้างมาก แต่ลักษณะนิสัยใกล้เคียงพวกโยวเซย์
ว่ากันว่าเธออยู่ที่ไหนสักแห่งในป่าไผ่หลงทาง และอาศัยอยู่ในเรือนนิรันดร์
ที่จริงแล้วโยวไคกระต่ายตนนี้มีตัวตนอยู่มาตั้งแต่ก่อนที่เรือนนิรันดร์สร้างเสร็จ, ว่ากันว่าเป็นโยวไคกลุ่มที่มีอายุยืนยาวที่สุดในเกนโซวเคียว*
*1[ตั้งแต่เริ่มรวบรวมเกนโซวเคียวเอนกิครั้งแรก ก็มีการยืนยันตัวตนของเธอแล้ว]
{ตัวอย่างรายงานการพบเห็น}
・เมื่อวันก่อน, ในที่สุดก็ได้เห็นโยวไคกระต่ายในป่าไผ่เสียที ! ทีนี้ก็จะมีความสุขอันเล็กน้อยมาเยือนตูข้าบ้างแล้ว (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
โชคดีมันไม่คงอยู่ยาวนานขนาดนั้นหรอก, ไม่ใช่ว่าใช้ดวงไปหมดกับการกลับออกมาจากป่าไผ่หลงทางโดยไม่หลงทางหรอกรึ
・เนื้อกระต่ายมีรสชาติอ่อน ดังนั้นไม่ว่าจะปรุงรสยังไงก็เข้ากันได้ (เจ้าของร้านโควรินโดว)
เนื้อกระต่ายเป็นหนึ่งในวัตถุดิบที่ได้รับความนิยมสูงในเกนโซวเคียว*
*2[ว่าไปแล้วก็เป็นของโปรดของข้าพเจ้าเช่นกัน]
・ถึงจะวางกับดักกระต่ายได้ แต่ไม่มีโยวไคกระต่ายมาติดสักเท่าไรเลยนะ (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
พอเป็นโยวไคกระต่ายแล้วก็ย่อมจะมีสติปัญญามากขึ้นน่ะนะ
{มาตรการรับมือ}
เนื่องจากการมอบโชคลาภ ทำให้เป็นโยวไคกระต่ายที่ได้รับความนิยมจากมนุษย์สูงอย่างน่าประหลาด แต่ก็ใช่ว่าจะหาตัวเธอพบได้ง่ายๆ
การที่เธออยู่ในป่าไผ่หลงทางยิ่งเสริมความยากในการค้นหาเข้าไปอีก
การเข้าไปในป่าไผ่เพื่อตามหาโยวไคกระต่ายตนนี้เป็นเรื่องสิ้นคิด
หมอกหนาๆกับทิวทัศน์ซ้ำๆของป่าไผ่ทำให้การรับรู้ทิศทางสับสน แถมยังมีโยวไคจำนวนมากอาศัยอยู่ จึงไม่ควรเข้าไปโดยไม่เตรียมตัวให้พร้อม
จะพูดว่า ดวงดีตอนที่พบโยวไคกระต่าย ก็คงว่าได้
จริงๆแล้วโชคดีอาจจะมาเยือนเฉพาะคนที่โชคดีอยู่แต่แรกแล้วก็เป็นได้*
*3[ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องธรรมดา]
จะว่าไปก็มีเล่าลือกันว่า หากเทียบกับดอก Clover สี่กลีบแล้ว โชคดีที่ได้รับจากเธอนั้นราวกับดอก Clover สี่สิบกลีบเลยทีเดียว
(ปกติแล้วดอกโคลเวอร์มาแค่สามกลีบ แต่ก็มีแบบสี่กลีบปะปนอยู่ ซึ่งชาวญี่ปุ่นเชื่อว่าถ้าหาพบจะโชคดี แต่ถ้าขนาดสี่สิบกลีบนี่มันจะโชคดีขนาดไหนกันนะ)
**กระต่ายขาวแห่งอินาบะ (กระต่ายเปลือยแห่งอินาบะ)**
กาลครั้งหนึ่ง พี่น้องทั้งแปดสิบองค์ของเทพโอโอนามุจิ ได้หมายมั่นจะสู่ขอยางามิฮิเมะแห่งอินาบะ
ทั้งหมดจึงออกเดินทางกันมายังดินแดนโอคิ (ของอินาบะ)
พวกเค้ามอบกระเป๋าสัมภาระทั้งหมดให้โอโอนามุจิแบกไว้แต่ผู้เดียว ทำให้โอโอนามุจิเดินทางล่าช้ากว่าคนอื่น
เมื่อเทพทั้งแปดสิบองค์เดินทางมาถึงแหลมเคตะ ก็ได้พบกับกระต่ายเปลือยตัวหนึ่งนอนระทมอยู่
เหล่าเทพได้บอกให้กระต่ายเปลือยนั้นลงไปแช่น้ำทะเล แล้วขึ้นภูเขาสูงไปนอนบนสันเขาเพื่อตากลม, กระต่ายเปลือยก็ทำตามนั้น
เมื่อน้ำทะเลแห้งลง สายลมก็พัดกระโชกจนผิวของกระต่ายแตกไปทั้งตัว สร้างความเจ็บปวดแก่กระต่ายเปลือยเป็นอย่างมาก
โอโอนามุจิซึ่งตามมาทีหลังพบกระต่ายเข้า จึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้ากระต่ายจึงเล่าให้ฟังแต่ต้นว่า
"เราอยู่ที่เกาะโอคิและต้องการข้ามมายังดินแดนนี้ แต่หาวิธีไม่ได้ จึงหลอกพวกจระเข้ทะเล(ฉลาม)ว่า
「เจ้ามาแข่งกับเรามั้ยว่าฝ่ายใดมีพวกพ้องมากกว่ากัน」
「เพียงเจ้ารวบรวมพรรคพวกมาต่อแถวยาวเรียงหนึ่งไปยังแหลมเคตะก็พอ」
「แล้วเราจะเดินไปบนนั้น เพื่อนับจำนวนของพวกเจ้าเอง」
เหล่าจระเข้ทะเลได้ยินดังนั้นก็ทำตามแล้วต่อแถวเรียงหนึ่งกันจนถึงแหลมเคตะ
ส่วนเราก็กระโดดไปบนตัวของจระเข้ทะเลพวกนั้น เมื่อลงถึงพื้นดินก็บอกพวกมันว่า 'พวกเอ็งโดนหลอกแล้ว'
พลันนั้น เจ้าจระเข้ทะเลตัวสุดท้ายก็พุ่งเข้ามาตะครุบตัวเราไว้ แล้วฉีกกระชากเอากิโมโนของเราไปสิ้น เราจึงร้องไห้คร่ำครวญอยู่ที่นี่
ครั้นเมื่อเทพแปดสิบองค์เดินทางมาถึง ก็แนะนำเราให้แช่น้ำทะเล แล้วไปนอนตากลมบนสันเขา
พอเราทำตามก็ได้รับบาดเจ็บทรมานดังที่ท่านเห็นอยู่นี้"
โอโอนามุจิจึงบอกให้กระต่ายเปลือยรีบไปยังปากแม่น้ำเพื่อชะล้างร่างกายด้วยน้ำดิบ
แล้วเอาละอองเกสรของต้นกกมาโปรยลงพื้นให้ทั่ว จากนั้นก็นอนกลิ้งตัวไปบนนั้น เช่นนั้นแล้วร่างกายจะหายดีดังเดิม
เมื่อกระต่ายเปลือยได้ทำตามนั้น ก็หายดีตามที่โอโอนามุจิกล่าว
เจ้ากระต่ายจึงกล่าวแก่โอโอนามุจิว่า "ยางามิฮิเมะจักทรงเลือกท่าน หาใช่หนึ่งในเทพแปดสิบองค์นั่นไม่"
ต่อมากระต่ายเปลือยตัวนี้ได้ถูกเรียกขานว่า เทพเถาะ
โดยโมโตโวริ และโมริเบะ (ผู้เรียบเรียง) ต่างเห็นพ้องกันว่าคำว่า "ขาว" ในที่นี้หมายถึง "เปลือย"
ซึ่งในภายหลังก็ได้รับการรับรองโดยตัวอย่างต่างๆในเทวตำนานอื่นๆของญี่ปุ่น
ส่วน เทพแปดสิบองค์ นั้นอาจหมายถึง เหล่าเทพจำนวนมาก เช่นเดียวกับคำว่า ยาโอโยโรซึ
อนึ่ง...
ตำนานกระต่ายขาวแห่งอินาบะนี้เกิดขึ้นก่อนเหตุการณ์จุตินัดดาสวรรค์นานมาก
และเหตุการณ์จุตินัดดาสวรรค์นี้เกิดก่อนการเริ่มต้นเดินทางสู่ตะวันออกของจักรพรรดิจินมุนานถึง 1,792,470 ปี โดยประมาณ
และการเดินทางของจักรพรรดิจินมุที่ว่านี้เริ่มต้นก่อนคริสตศักราชประมาณ 700 ปี รวมกับตอนนี้ก็ปี 2000 กว่าเข้าไปแล้ว
อีกทั้งคำว่า นานมาก ของพวกเทพญี่ปุ่นที่มีอายุขัยนับแสนนับล้านปีนั้นก็ไม่อาจทราบได้ว่ายาวนานเพียงไร
จึงไม่อาจทราบอายุที่แน่นอนของเทวิได้... ...แต่มันไม่น้อยแน่ๆ
http://sabre.exteen.com/20080608/in-allcharacter
(เกี่ยวกับชื่อเทอิอ่านได้ที่นี่)
กระต่ายขาวแห่งโชคลาภ
{อินาบะ เทอิ Tei Inaba }
ความสามารถ : ทำให้มนุษย์โชคดี
ความอันตราย : ต่ำ
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ธรรมดา
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : ป่าไผ่หลงทาง
โยวไคกระต่ายซึ่งมีสถานะเป็นผู้นำของเหล่ากระต่ายป่าก็คือ อินาบะ เทอิ
เป็นกระต่ายที่เอาใจใส่สุขภาพของตนจนมีอายุยืนยาว
สามารถเข้าใจภาษามนุษย์ และคงรูปลักษณ์แบบมนุษย์ได้
โยวไคกระต่ายตนนี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า กระต่ายขาวแห่งโชคลาภ, ว่ากันว่าผู้ที่ได้เห็นเธอจะมีความสุขมาเยือน
แต่เธอรวดเร็วมาก และมักจะอยู่ในป่าไผ่หลงทาง จึงไม่สามารถหาพบได้โดยง่าย
เธอชื่นชอบการเล่นซนแกล้งคนอย่างมาก ทั้งยังฉลาดแกมโกง แต่ก็ขี้ขลาด
เธอมีอารมณ์ความรู้สึกแบบมนุษย์ค่อนข้างมาก แต่ลักษณะนิสัยใกล้เคียงพวกโยวเซย์
ว่ากันว่าเธออยู่ที่ไหนสักแห่งในป่าไผ่หลงทาง และอาศัยอยู่ในเรือนนิรันดร์
ที่จริงแล้วโยวไคกระต่ายตนนี้มีตัวตนอยู่มาตั้งแต่ก่อนที่เรือนนิรันดร์สร้างเสร็จ, ว่ากันว่าเป็นโยวไคกลุ่มที่มีอายุยืนยาวที่สุดในเกนโซวเคียว*
*1[ตั้งแต่เริ่มรวบรวมเกนโซวเคียวเอนกิครั้งแรก ก็มีการยืนยันตัวตนของเธอแล้ว]
{ตัวอย่างรายงานการพบเห็น}
・เมื่อวันก่อน, ในที่สุดก็ได้เห็นโยวไคกระต่ายในป่าไผ่เสียที ! ทีนี้ก็จะมีความสุขอันเล็กน้อยมาเยือนตูข้าบ้างแล้ว (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
โชคดีมันไม่คงอยู่ยาวนานขนาดนั้นหรอก, ไม่ใช่ว่าใช้ดวงไปหมดกับการกลับออกมาจากป่าไผ่หลงทางโดยไม่หลงทางหรอกรึ
・เนื้อกระต่ายมีรสชาติอ่อน ดังนั้นไม่ว่าจะปรุงรสยังไงก็เข้ากันได้ (เจ้าของร้านโควรินโดว)
เนื้อกระต่ายเป็นหนึ่งในวัตถุดิบที่ได้รับความนิยมสูงในเกนโซวเคียว*
*2[ว่าไปแล้วก็เป็นของโปรดของข้าพเจ้าเช่นกัน]
・ถึงจะวางกับดักกระต่ายได้ แต่ไม่มีโยวไคกระต่ายมาติดสักเท่าไรเลยนะ (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
พอเป็นโยวไคกระต่ายแล้วก็ย่อมจะมีสติปัญญามากขึ้นน่ะนะ
{มาตรการรับมือ}
เนื่องจากการมอบโชคลาภ ทำให้เป็นโยวไคกระต่ายที่ได้รับความนิยมจากมนุษย์สูงอย่างน่าประหลาด แต่ก็ใช่ว่าจะหาตัวเธอพบได้ง่ายๆ
การที่เธออยู่ในป่าไผ่หลงทางยิ่งเสริมความยากในการค้นหาเข้าไปอีก
การเข้าไปในป่าไผ่เพื่อตามหาโยวไคกระต่ายตนนี้เป็นเรื่องสิ้นคิด
หมอกหนาๆกับทิวทัศน์ซ้ำๆของป่าไผ่ทำให้การรับรู้ทิศทางสับสน แถมยังมีโยวไคจำนวนมากอาศัยอยู่ จึงไม่ควรเข้าไปโดยไม่เตรียมตัวให้พร้อม
จะพูดว่า ดวงดีตอนที่พบโยวไคกระต่าย ก็คงว่าได้
จริงๆแล้วโชคดีอาจจะมาเยือนเฉพาะคนที่โชคดีอยู่แต่แรกแล้วก็เป็นได้*
*3[ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องธรรมดา]
จะว่าไปก็มีเล่าลือกันว่า หากเทียบกับดอก Clover สี่กลีบแล้ว โชคดีที่ได้รับจากเธอนั้นราวกับดอก Clover สี่สิบกลีบเลยทีเดียว
(ปกติแล้วดอกโคลเวอร์มาแค่สามกลีบ แต่ก็มีแบบสี่กลีบปะปนอยู่ ซึ่งชาวญี่ปุ่นเชื่อว่าถ้าหาพบจะโชคดี แต่ถ้าขนาดสี่สิบกลีบนี่มันจะโชคดีขนาดไหนกันนะ)
**กระต่ายขาวแห่งอินาบะ (กระต่ายเปลือยแห่งอินาบะ)**
กาลครั้งหนึ่ง พี่น้องทั้งแปดสิบองค์ของเทพโอโอนามุจิ ได้หมายมั่นจะสู่ขอยางามิฮิเมะแห่งอินาบะ
ทั้งหมดจึงออกเดินทางกันมายังดินแดนโอคิ (ของอินาบะ)
พวกเค้ามอบกระเป๋าสัมภาระทั้งหมดให้โอโอนามุจิแบกไว้แต่ผู้เดียว ทำให้โอโอนามุจิเดินทางล่าช้ากว่าคนอื่น
เมื่อเทพทั้งแปดสิบองค์เดินทางมาถึงแหลมเคตะ ก็ได้พบกับกระต่ายเปลือยตัวหนึ่งนอนระทมอยู่
เหล่าเทพได้บอกให้กระต่ายเปลือยนั้นลงไปแช่น้ำทะเล แล้วขึ้นภูเขาสูงไปนอนบนสันเขาเพื่อตากลม, กระต่ายเปลือยก็ทำตามนั้น
เมื่อน้ำทะเลแห้งลง สายลมก็พัดกระโชกจนผิวของกระต่ายแตกไปทั้งตัว สร้างความเจ็บปวดแก่กระต่ายเปลือยเป็นอย่างมาก
โอโอนามุจิซึ่งตามมาทีหลังพบกระต่ายเข้า จึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้ากระต่ายจึงเล่าให้ฟังแต่ต้นว่า
"เราอยู่ที่เกาะโอคิและต้องการข้ามมายังดินแดนนี้ แต่หาวิธีไม่ได้ จึงหลอกพวกจระเข้ทะเล(ฉลาม)ว่า
「เจ้ามาแข่งกับเรามั้ยว่าฝ่ายใดมีพวกพ้องมากกว่ากัน」
「เพียงเจ้ารวบรวมพรรคพวกมาต่อแถวยาวเรียงหนึ่งไปยังแหลมเคตะก็พอ」
「แล้วเราจะเดินไปบนนั้น เพื่อนับจำนวนของพวกเจ้าเอง」
เหล่าจระเข้ทะเลได้ยินดังนั้นก็ทำตามแล้วต่อแถวเรียงหนึ่งกันจนถึงแหลมเคตะ
ส่วนเราก็กระโดดไปบนตัวของจระเข้ทะเลพวกนั้น เมื่อลงถึงพื้นดินก็บอกพวกมันว่า 'พวกเอ็งโดนหลอกแล้ว'
พลันนั้น เจ้าจระเข้ทะเลตัวสุดท้ายก็พุ่งเข้ามาตะครุบตัวเราไว้ แล้วฉีกกระชากเอากิโมโนของเราไปสิ้น เราจึงร้องไห้คร่ำครวญอยู่ที่นี่
ครั้นเมื่อเทพแปดสิบองค์เดินทางมาถึง ก็แนะนำเราให้แช่น้ำทะเล แล้วไปนอนตากลมบนสันเขา
พอเราทำตามก็ได้รับบาดเจ็บทรมานดังที่ท่านเห็นอยู่นี้"
โอโอนามุจิจึงบอกให้กระต่ายเปลือยรีบไปยังปากแม่น้ำเพื่อชะล้างร่างกายด้วยน้ำดิบ
แล้วเอาละอองเกสรของต้นกกมาโปรยลงพื้นให้ทั่ว จากนั้นก็นอนกลิ้งตัวไปบนนั้น เช่นนั้นแล้วร่างกายจะหายดีดังเดิม
เมื่อกระต่ายเปลือยได้ทำตามนั้น ก็หายดีตามที่โอโอนามุจิกล่าว
เจ้ากระต่ายจึงกล่าวแก่โอโอนามุจิว่า "ยางามิฮิเมะจักทรงเลือกท่าน หาใช่หนึ่งในเทพแปดสิบองค์นั่นไม่"
ต่อมากระต่ายเปลือยตัวนี้ได้ถูกเรียกขานว่า เทพเถาะ
โดยโมโตโวริ และโมริเบะ (ผู้เรียบเรียง) ต่างเห็นพ้องกันว่าคำว่า "ขาว" ในที่นี้หมายถึง "เปลือย"
ซึ่งในภายหลังก็ได้รับการรับรองโดยตัวอย่างต่างๆในเทวตำนานอื่นๆของญี่ปุ่น
ส่วน เทพแปดสิบองค์ นั้นอาจหมายถึง เหล่าเทพจำนวนมาก เช่นเดียวกับคำว่า ยาโอโยโรซึ
อนึ่ง...
ตำนานกระต่ายขาวแห่งอินาบะนี้เกิดขึ้นก่อนเหตุการณ์จุตินัดดาสวรรค์นานมาก
และเหตุการณ์จุตินัดดาสวรรค์นี้เกิดก่อนการเริ่มต้นเดินทางสู่ตะวันออกของจักรพรรดิจินมุนานถึง 1,792,470 ปี โดยประมาณ
และการเดินทางของจักรพรรดิจินมุที่ว่านี้เริ่มต้นก่อนคริสตศักราชประมาณ 700 ปี รวมกับตอนนี้ก็ปี 2000 กว่าเข้าไปแล้ว
อีกทั้งคำว่า นานมาก ของพวกเทพญี่ปุ่นที่มีอายุขัยนับแสนนับล้านปีนั้นก็ไม่อาจทราบได้ว่ายาวนานเพียงไร
จึงไม่อาจทราบอายุที่แน่นอนของเทวิได้... ...แต่มันไม่น้อยแน่ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น