(Danganronpa OC) 48 Destiny In The Deadly Games || 48 ชะตากรรมกับเกมแห่งความตาย (ปิดการรับสมัครแล้ว)

ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 2 2/2 : One Shot - วิญญาณตามหลอกหลอน Nakano X Akamatsu = Nakamatsu

โคยซึมิ "ไม่จริง..."

อะคามัตสึ "ฮากาคุเระ...คุง"

ซึ่งในตอนนี้พวกเราได้แต่ยืนช็อคในสภาพที่พวกเรากำลังมองศพของฮากาคุเระคุง...แต่เราไม่รู้ว่า...ทำไมกัน...แต่ก็มีเหตุการณ์ที่หนักกว่านี้...

นากาโนะ "ยัยบ้า! ทำไมเธอถึงเลือกให้ฉันไปตายทำไมหา!?"

ฮินาตะ "ก็ฉันจะช่วยอะคามัตสึนี่น้า...ทำไมเธอถึงโกรธฉันล่ะ!? และอีกอย่าง...ฉันไม่ได้ผิดที่ทำให้พวกเขาต้องตายหรอกน้า...แต่พวกเขาต้องตายเอง...ไอฮากาคุเระมันช่างตายอย่างอนาถจริงๆ"

โคอิจิซํง "พอเถอะค่ะ! เลิกที่จะทะเลาะกันได้แล้ว!!"

ฮินาตะ "แกไม่เกี่ยว!! หุบปากเน่าๆของแกไปซะ!!"

โคอิจิซัง "คะ-ค่ะ~!!"

ฮินาตะ "ส่วนไอคนที่ตายแล้วมันไม่ใช่ความผิดของฉัน~ เขาสมควรที่จะโดนฆ่าแล้ว!!"

แต่ด้วยคำนั้นเอง...ฮารุคาว่าซังเกิดอาการโมโหขึ้นมา...

ฮารุคาว่า "หุบปากไปเลย~ยัยซาดิส...ถ้าแกยังพูดอะไรบ้าๆแบบนี้~ฉันจะฆ่าแกแน่!!"

ฮินาตะ "เอาสิ...แทงฉันไปเลย!!"

ฮารุคาว่าได้โอกาสที่จะแทงฮินาตะ แต่ด้วยความที่ฮินาตะมีไหวพริบมากๆ เธอจึงแทงไปที่ท้องของฮารุคาว่า...

ฮารุคาว่า "อั่ก!!"

ฮินาตะ "หึ! ทีนี่แกต้องตาย~!!"

โมโมตะ "ฮารุมากิ~!!!"

ฮินาตะได้หยิบมีดหวังที่จะปลีชีพฮารุคาว่า...

ปัง!!!

มีดก็ได้ถูกทิ้งลง...แล้วพวกเราก็ได้เห็นฮินาตะที่อยู่ในสภาพที่มีรอยยิงบนศรีษะ...

ฮินาตะ "ทำไม...ฉัน..ถึงได้..."

แล้วตัวของเองก็ล้มลงไปนอนจมกองเลือด...และตายในที่สุด...ซึ่งห้องเล่นเกมของ Mystery-Chan ได้อยู่ในภาวะเงียบสงัด ซึ่งเหมือนในป่าช้ามากๆ...

โคอิจิซัง "กริ๊ดด~!!!"

ทุกๆคนก็เกิดอาการตื่นตระหนกเกิดขึ้น...ซึ่งทุกๆคนได้รีบวิ่งกลับไปในลิฟท์...

ฉันก็เหมือนกัน...ซึ่งที่หนักไปกว่านั้น...

ชิโรกาเนะ "ทำใจดีๆไว้นะคะ!! ฮารุคาว่าซัง!!"

ฮารุคาว่า "...อึก~"

-----///-----

ห้ อ ง น อ น อ ะ ค า มั ต สึ

-----///-----

หลังจากที่พวกเราทุกๆคนได้ออกมาจากลิฟท์แล้ว...พวกเราได้ส่งฮารุคาว่าไปพักรักษาแผลเอาไว้...ซึ่งโมโมตะคุงได้ข้าเฝ้าเธอเอาไว้...ในขณะนั้นเอง...ไซฮาระคุงได้เคาะประตูหาฉันเหมือนเช่นเคย...

อะคามัตสึ "มีอะไรหรอไซฮาระคุง..."

ไซฮาระ "คือพอดีคุณมีนัดมาคุยกับผมไม่ใช่หรอ..."

อะคามัตสึ "จริงสิ...แล้วไซฮาระคุงจะพูดถึงเรื่องอะไรหรอ..."

ไซฮาระ "พอดีผมอยากจะบอกอะไรกับคุณ"

จากนั้นไซฮาระก็ได้ถอนหายใจจากนั้นก็พูดออกมาว่า...

ไซฮาระ "คุณเคยถูกเพื่อนรังแกใช่ไหมครับ..."

อะคามัตสึ "เอ่อ~ก็แค่.."

ไซฮาระ "บอกความจริงเถอะครับ...ผมไม่ได้ว่าอะไรหรอก"

อะคามัตสึ "..."

อะคามัตสึ "ใช่~ ตอนที่ฉันยังเป๋นเด็กๆ ฉันมีความใฝ่ฝันที่อยากจะเป็นนักเปียโน แต่พวกเขา...คงไม่เข้าใจฉันเลย...พวกเขาได้เอาแต่ดูถูก กลั่นแกล้งฉัน...และฉันเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายไปแล้วครั้งหนึ่ง..."

อะคามัตสึ "แต่ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่...ฉันไม่รู้ว่าฉันจะต้องทำยังไงดี..."

ไซฮาระ "ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณ...แต่ผมเชื่อมั่นได้ว่า...ผมจะสามารถช่วยคุณหนีรอดออกจากที่นี่ได้..."

อะคามัตสึ "จริงหรอ...ขอบใจนะ..."

ไซฮาระ "ถ้างั้น...พรุ่งนี้เจอกันนะ"

อะคามัตสึ "อืม! ราตรีสวัสดิ์"

ฉันได้จัดเตียงแล้วก็ได้นอนหลับไป...

.

.

.

อะคามัตสึ~

จู๋ๆเสียงของใครก็ได้เรียกชื่อฉันแถมยังกระชิบในหูของฉัน...

แก~ หลอก~ ฉัน~

เสียงแบบนี้นั่นมัน...

อะคามัตสึ "นั่นใครน่ะ!!"

ฮินาตะ "ราตรีสวัสดิ์~"

เธอได้โผล่มาในสภาพตัวซีดขาว ซึ่งง่ายๆ เธอเป็นผี...ด้วยความตกใจฉันจึงกรีดร้องดังๆ

อะคามัตสึ "กริ๊ดดดด~!!!"

แต่ในขณะนั้นเอง...นากาโนะก็ได้ปรากฎตัวขึ้น...แล้วผลักตัวฆาตกรใส่ฮู้ทสีดำไปนอนกับพื้น...

นากาโนะ "อะคามัตสึ! ได้ยินฉันไหม! อะคามัตสึ! ถ้าได้ยินตอบด้วย!!"

ตอนนี้หน้าของฉันเริ่มซีดลง แม้แต่สติของฉันมันไม่มีสักนิด...

แล้วฉันก็ได้สลบไป...

-----///-----

Chapter 2 - One Shot

45 Remains

3 Deads

1 Traitors

To Be Continues

-----/////-----

เป็นไงบ้างคะสำหรับ Chapter 2 อะคามัตสึโดนผีหลอกจนน็อคเอ้าท์ แต่ครั้งนี้มันเป็นการหักมุม เพราะฮารุคาว่าโดนฮินาตะแทง และยัยฮินาตะได้ถูกลงโทษจากการแหกกฏ แต่ต้องขอโทษจริงๆนะคะ // ยกมือไหว้ แล้วตอนต่อไปจะเป็นยังไงก็ต้องติดตามตอนต่อไปๆๆๆ // เอคโค่