ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Danganronpa OC) 48 Destiny In The Deadly Games || 48 ชะตากรรมกับเกมแห่งความตาย (ปิดการรับสมัครแล้ว)

    ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 2 1/2 : One Shot - เกม Russian Roulette

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 49
      6
      19 ก.ค. 62

    ติ๊ง ต่อง ตั้ง ต่อง~


    เสียงนาฬิกาปลุกก็ได้ปลุกฉันขึ้นมา...


    Mystery-Chan "Ohayo~Minasan!! ถึงเวลาตื่นของพวกเธอแล้วล่ะ~!! ขอให้โชคดีนะ~"


    โชคดีบ้านแกดี...พวกต้องมาเล่นเกมของแกอีก...


    ถึงแม้ภาพเมื่อวานนั้นพวกเราต้องเสียเพื่อนสำคัญอย่าง...


    แองจี้...


    แต่พวกเราก็ยังคงต้องมาเล่นเกมบ้าๆของยัย Mystery-Chan อย่างงั้นหรอ...


    อะคามัตสึ "เหอะ! ลืมมันไปเหอะ! ลงข้างล่างดีกว่า..."


    ------------------------------------------

    Chapter 2 - One Shot

    ------------------------------------------


    หลังจากที่ฉันได้แต่งตัวชุดประจำตัวเสร็จเรียบร้อย...ฉันจึงเดินลงบันได...จากนั้นฉันจึงเดินเข้าไปที่โรงอาหาร...


    โซเนีย "เห็นไหมคะ! เค้กของดิฉันมันอร่อยไหมคะ..."

    คาซูอิจิ "อร่อยจังเลยนะครับเนี่ย! คุณโซเนีย!!"

    ยามากูริ "หืม! อร่อยจัง! เธอทำได้ยังไงกันล่ะ!!"

    โซเนีย "พอดีพ่อของดิฉันสอนทำอาหารก็เลยทำให้ทุกๆคนกินน่ะค่ะ"

    อาซาฮินะ "แต่ก็โชคดีนะ...ที่คุวาตะจิ๊~ยังคงปลอดภัยดี"

    คุวาตะ "ก็แหงสิ! ฉันก็แค่โดนระเบิดจนกระเด็นเท่านั้นเอง!"

    นากาโนะ "หึ! คนอย่างนายมันตายยากจังเลยนะเนี่ย"

    ฮินาตะ "นั่นสิ~แต่เธอมันก็ปากดีเหมือนกันนะเนี่ย -v-"

    นากาโนะ "อยากโดนตบกลางสี่แยกอย่างงั้นหรอ!"


    ซึ่งทุกๆคนยังคงดูอาการปกติ...แต่เมื่อฉันมองหน้าคุวาตะคุงแล้ว...เขาก็เข้ามาหาฉันด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่...


    คุวาตะ "เรื่องเมื่อวานน่ะ..."

    อะคามัตสึ "เอ้!?"

    คุวาตะ "ขอบคุณนะที่ช่วยไมโซโนะซังเอาไว้...ส่วนโยนากะซังน่ะ...ฉัน-"

    อะคามัตสึ "ไม่เป็นไรหรอก! ฉันทำใจได้แล้วล่ะ..."


    ดูเหมือนว่า...พวกเราอาจจะทำความเข้าใจซึ่งกันและกันแล้ว...แต่ฉันยังไม่ทันพูดคุยกับเพื่อนของฉันเลย~


    Mystery-Chan "เอาล่ะ! ถึงเวลาที่พวกเธอสนุกแล้วสิ! เชิญขึ้นลิฟท์ของคุณได้เลยค่ะ..."


    จากนั้นพวกเราก็ขึ้นไปที่ลิฟท์ของตัวเอง...


     และเมื่อพวกเรามาถึงที่ชั้นบนของห้องเล่นเกม...


    Mystery-Chan "เชิญนั่งประจำที่ของคุณได้เลยค่ะ..."


    พวกเรานั่งลงไปที่เก้าอี้ประจำตัวของพวกเราตามคำสั่งของ Mystery-Chan อย่างไม่ขัดขื่น...แต่ว่า...


    แกร๊ก!!


    จู๋ๆ พวกเราก็ถูกมัดโซ่ซะงั้น...ซึ่งโซ่ชิ้นนี้มันมีความแข็งแรงมากๆ จนเอาออกไม่ได้เลย...


    ไซฮาระ "แย่แล้ว! พวกเราโดนมัด!!"

    อะคามัตสึ "แบบนี้พวกเราต้องตายแน่ๆ"

    โมโมตะ "เฮ้ย! แบบนี้ต้องเป็นกับดักแน่ๆ"

    ฮารุคาว่า "ไม่ต้องบอกก็รู้!!"

    ชิโรกาเนะ "ทะ-ทุกคน!!"


    ทันใดนั้น...ปืนอันหนึ่งได้โผล่ออกมา...ซึ่งมันต้องเป็นเกมอะไรบางอย่างแน่ๆ


    Mystery-Chan "เอาล่ะ! ถึงเวลาของเกม Russian Roulette!!"


    "และกฎมันมีอยู่ว่า~ ในปืนหนึ่งอันจะมีเพียงแค่กระสุนนัดเดียว! ซึ่งถ้าใครยิงแล้วไม่โดนลูกกระสุน...เกมยังคงดำเนินต่อไป...แต่ถ้าใครถูกกระสุนเข้าไปแล้วตาย...ถือว่า...เกมได้สิ้นสุด แต่อย่าลืมนะว่า...มันมีสิทธิ์พิเศษในการสละตัวเองโดยให้ปืนหันมาหาผู้ใช้สิทธิแทน และมันมีเพียงแค่ 2 ครั้งเท่านั้น ถ้างั้นเรามาเริ่มหมุนปืนกันเลย!!


    และแล้วปืนลูกโม่ก็ได้หมุนตัวขึ้นมา...ซึ่งหมุนได้อย่างรวดเร็วมากๆ...แล้วมันก็หมุนช้าลงไป...


    แกร๊ก!!


    และผู้โชคร้ายคนแรกก็คือ...


    ชิราอิ "...ไม่จริง...ใช่ไหมครับ..."


    ชิราอิ คือผู้โชคร้ายรายแรกที่กำลังจะโดนยิง...แต่ว่า...


    คากาวะ "ผมขอใช้สิทธิเพื่อช่วยคุณชิราอิเอง!"


    คากาวะคุงเป็นคนแรกที่ใช้สิทธิพิเศษในการช่วยชิราอิ...แล้วปืนมันก็หันไปหาทางคุณคากาวะคุงแทน


    ชิราอิ "คุณ...คากาวะ..."


    จากนั้นไม่นาน...ก็มีชายสูทดำใส่หน้ากากได้ยิงไปที่คากาวะคุง...


    แกร๊ก!!


    กระสุนมันไม่เข้า...ซึ่งครั้งนี้เขาโชคดีมากๆ (พลังของ คาการาอิ~!!!! กริ๊ดดดด!!!!!)


    และแล้วปืนลูกโม่ก็ได้หมุนตัวอีกครั้ง...แต่มันเร็วกว่า 2 เท่า...


    แล้วผู้ที่โชคร้ายคนที่ 2 คือ...


    ยาซาชิ "ทะ-ทำไมต้องเป็นผมด้วยเนี่ย!?"

    นากาโนะ "ถามแบบนี้ฉันไม่รู้นะยะ!! แต่ฮินาตะต้องใช้สิทธิที่จะช่วยแล้วล่ะ..."

    ฮินาตะ "..."

    นากาโนะ "นี่! ตอบบ้างสิยะ-!!!"


    แกร๊ก!!


    และทานุบิคุงยังคงมีชีวิตรอดอยู่...


    ยาซาชิ "เกือบไปแล้ว..."

    ฮารุคาว่า "อย่าเพิ่งดีใจไป..."

    อะคามัตสึ "ห้ะ!?"


    และแล้วปืนลูกโม่ก็ได้หมุนอีกครั้งที่ 3 ซึ่งมันอันตรายกว่าที่เราคิดไว้...เพราะมันไวมากๆ แทบที่เราจะคาดไม่ถึงเลย...


    แล้วผู้ที่โชคร้ายคนที่ 3 คือ...


    อะคามัตสึ "ฉะ-ฉันหรอ!?"


    ในตอนนี้ฉันเริ่มที่จะสติแตกไปแล้ว...เนื่องจากปืนลูกโม่ได้เล็งไปที่หัวของฉัน...นี่ฉันจะต้องตายที่นี่จริงหรอ!


    ??? "ฉันขอใช้สิทธิในการช่วยเหลืออะคามัตสึ!!"

    อะคามัตสึ "!!!?"


    จากนั้นเอง...เสียงของใครบางคนก็ได้ดังขึ้น...ซึ่งเป็นใครไม่ได้นอกจาก...


    ยามากูริ "ฮะ-ฮินาตะ!?"

    ฮินาตะ "ฉันขอใช้สิทธิในการเลือกให้เหยื่อถูกยิงแทนอะคามัตสึ...โดย 3 คนนั้นคือ..."


    เธอได้สูดลมหายใจเข้าไปแล้วก็พูดออกมาว่า...


    ฮินาตะ "ไซฮาระ, ฮากาคุเระ และนากาโนะเอง..."


    เมื่อพวกเราได้ยินชื่อของทั้ง 3 คนอยู่ในนั้น...ซึ่งฉันช็อคมากๆ เพราะไซฮาระคุงได้อยู่ในรายชื่อด้วย...ทำไมกัน...


    แล้วปืนลูกโม่ก็ได้หันไปหาใครบางคนช้าๆ...ซึ่งทั้ง 3 คนที่มีรายชื่ออยู่นั้นได้นั่งข้างๆกัน...แล้วปืนก็หยุดหมุนลง...


    ฮากาคุเระ "ขอร้องอย่ายิงฉัน!!"

    ไซฮาระ "!!!"

    นากาโนะ "กริ๊ดดดด!!!!!!"


    และแล้ว...


    ปัง!!!!


    เสียงปืนก็ได้ดังขึ้น...และไฟทุกดวงก็ได้ดับลง...

    .

    .

    .

    และมันก็ได้ติดขึ้นอีกครั้ง...พร้อมกับร่างไร้วิญญาณของใครก็ไม่รู้ที่นอนจมกองเลือดกับพื้น...


    โคยซึมิ "ไม่จริง..."

    อะคามัตสึ "*#%$&*&คุง"



    -----/////-----

    เป็นยังไงบ้างคะสำหรับนิยายเรื่องนี้...พอมาแต่งบทนี้แล้วมันรู้สึกขี้เกียจยังไงก็ไม่รู้แหะ...แต่ยังไงก็ช่วยกันทางด้วยนะคะว่า...ใครคือตนที่ตายระหว่างไซฮาระ, นากาโนะ หรือฮากาคุเระคุง...แต่ไรต์ขอตัวไปเตรียมแต่งนิยาย 48 Day Of Happiness ก่อนนะคะ

    ปล.กำลังรออ่าน Osama Game อยู่นะคะ ^^ /กลัวจังว่า...ซาอิกับไดฟุกุจัง...ใครจะตายกัน/




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×