คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : CHAPTER II : Background...ภูมิหลัง (Upload 60 %)
“เอ่อ...” พีระครุ่นคิดอยู่นานว่าจะตอบบิดาอย่างไรดีเพื่อให้รอดพ้นจากการดูตัวครั้งนี้ไปได้
“วันเสาร์หน้าสิบโมงไปเจอน้องที่โรงแรมการ์เดนแกรนด์
ถือซะว่าฉันขอแล้วกัน”
พูดจบผู้เป็นพ่อก็ลุกเดินออกไปโดยที่ไม่รอฟังคำตอบจากลูกชายเหมือนอย่างเคย
นี่แหละนิสัยของทหาร เอาแต่สั่งลูกเดียว!
“เอาแล้วไงพี่พีท เรื่องนี้น้องช่วยไม่ได้นะคะพี่ชาย”
รมิตามองพี่ชายอย่างเห็นใจ ตั้งแต่เล็กจนโตนอกจากเรื่องเป็นทหารแล้วพีระก็ไม่เคยเอาชนะคนเป็นพ่อได้เลย
“ทำหน้าแบบนี้แสดงว่ามีคนอยู่ในใจแล้วล่ะสิ”
กรวรรณมองลูกชายอย่างจับผิด เพราะลูกคนนี้เธอเลี้ยงมาเองกับมือ พีระมีพิรุธอะไรทำไมเธอจะไม่รู้
“ก็ไม่เชิงครับแม่” เขาตอบเสียงนิ่ง วูบนึงในหัวมีภาพกีรติลอยเข้ามาก่อนจะเปลี่ยนเป็นภาพตฤนแทนที่ซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้นึกถึงผู้หญิงที่มาพร้อมกับฝนคนนั้นด้วยก็ไม่รู้
“ใครเหรอครับ พามาให้แม่รู้จักหน่อยสิ
แม่น่ะไม่เกี่ยงเรื่องชาติตระกูลหรือฐานะอะไรเลย ขอให้ผู้หญิงคนนั้นรักลูกแม่จริงๆ
ก็พอ ไม่ใช่อย่างแม่ผู้หญิงที่เคยเป็นข่าวกับลูกนะ ดูก็รู้ว่ามีแม่พวกนั้นหวังแต่ผลประโยชน์จากลูก”
พีระมองคนเป็นแม่อย่างลำบากใจ
เพราะปัญหาคือแฟนของเขาไม่ใช่ผู้หญิงนี่สิ
“น้องก็ไม่เอาด้วย หวังว่าแฟนพี่พีทคนนี้จะเป็นคนดีนะคะ”
“เขาก็เป็นคนดีคนนึงนะ เขาทำให้พี่ได้เป็นตัวของตัวเองและคอยเป็นกำลังใจให้พี่เสมอ
แต่เขาคงยังไม่พร้อมมาเจอครอบครัวเราหรอก รออีกสักหน่อยให้อะไรๆ
มันเข้าที่เข้าทางเสียกว่านี้แล้วพี่จะพามาเจอทุกคนแล้วกัน”
พีระยอมรับเลยว่าไม่เคยมีภาพที่เขาพาตฤนเข้ามาเปิดตัวกับครอบครัวในฐานะคนรักเลย
เพราะรู้ดีว่าพ่อของเขาไม่มีวันยอมรับความรักของเราได้แน่ๆ เขาจึงต้องบ่ายเบี่ยงแบบนี้ไปเรื่อยๆ
หวังว่าสักวันทุกคนก็จะเลิกถามและต้ังความหวังกับการมีครอบครัวของเขาสักที
“ทำไมเหรอครับลูก เขาขี้อายมากใช่ไหม
ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่ต้องเป็นห่วงเลย บอกเขาว่าบ้านเราเป็นกันเองไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรหรอกครับ”
กรวรรณบอกอย่างใจดี เพราะถ้าลูกชายเป็นฝั่งเป็นฝาก็มีโอกาสที่เธอจะมีหลานตัวน้อยๆ
มาวิ่งเล่นในบ้านให้คลายเหงาได้บ้าง
“แล้วผมจะลองถามเขาดูนะครับ”
เขาตอบแบบขอไปทีก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปสนใจน้องสาวแทน “ว่าแต่น้องเถอะ มีผู้กองหล่อๆ
มาจีบบ้างหรือเปล่าคะ?”
“ไม่มีหรอกค่ะพี่พีท วันๆ ไล่จับแต่ผู้ร้าย นานๆ
ที่จะมีคนหลงเข้ามาจีบสักคน แต่ตอนนี้บอกเลยว่าโสดสนิทมาก...”
เธอลากเสียงยาวในประโยคหลัง
จะว่าไปรมิตาก็โสดมานานแล้ว
ตั้งแต่เลิกกับพ่อหนุ่มนายร้อยรุ่นน้องคนนั้นก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาจีบอีกเลย เนื่องจากกิติศัพท์เรื่องความโหดและบ้าระห่ำทำให้ผู้ชายหลายคนขยาด
โดยเฉพาะกับแฟนคนล่าสุดรมิตาก็เตะก้านคอจนต้องไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลอยู่หลายวันเพราะจับได้ว่าฝ่ายชายแอบมีกิ๊ก
“รีบหาได้แล้วนะคะ เดี๋ยวเข้าเลขสามแล้วจะหนาว”
“น้องเพิ่งจะยี่สิบห้าเองนะพี่พีท” คนเป็นน้องมองตาขวาง
ก่อนจะแซวพี่ชายกลับ “ว่าแต่น้อง พี่พีทนั่นแหละรีบพาพี่สะใภ้มาเปิดตัวได้แล้ว
ขืนชักช้าเหนียงจะยานเอานะคะ” คนเป็นน้องพูดพลางดึงเหนียงคอตัวเองอย่างล้อเลียน
เรียกเสียงหัวเราะให้กับผู้เป็นแม่และพี่ชายได้เป็นอย่างดี
ค่ำวันนั้นพีระอยู่ร่วมรับประทานอาหารกับครอบครัวเป็นครั้งแรกในรอบปีที่ได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้ เมื่อก่อนเวลาจะเจอกันทีก็มักจะเจอตามงานเปิดตัวรีสอร์ทใหม่หรือคุยทางโทรศัพท์เท่านั้น วันนี้จึงมีความหมายมากสำหรับพีระ ก่อนกลับผู้เป็นบิดายังกำชับเรื่องดูตัวในวันเสาร์หน้าซึ่งเขาเองก็ไม่อาจปฏิเสธได้จึงรับปากไปอย่างลำบากใจ
ระหว่างเดินทางกลับพีระได้รับโทรศัพท์จากตฤนว่าเขามารอที่อยู่ที่คอนโดแล้ว
เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าคนรักกำลังนั่งดูทีวีอยู่ตรงโซฟาอย่างอารมณ์ดี
เขาเดินเข้ามาก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ พลางเอนกายนอนลงบนตักของตฤนด้วยความเหนื่อยอ่อน
ชายหนุ่มเจ้าของตักยกมือขึ้นลูบผมของเขาอย่างอ่อนโยนราวกับพีระเป็นเด็กตัวเล็กๆ ขี้อ้อนคนนึงเท่านั้นแต่ความจริงแล้วเขากลับต้องแบกรับอะไรไว้มากมายจนบางครั้งตฤนก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคนตัวใหญ่บนตักเอาความรู้สึกทั้งหมดไปเก็บไว้ที่ไหนเพราะน้อยครั้งที่พีระจะแสดงมันออกมาให้ใครได้รู้เหมือนอย่างวันนี้
“คงเหนื่อยมากสิครับวันนี้ หลับซะนะคนดี
ตฤนจะอยู่ตรงนี้ข้างๆ พีทนะ”
เพียงคำพูดไม่กี่คำกลับทำให้พีระมีกำลังใจขึ้นอย่างน่าประหลาด
เขาจับมือที่กำลังลูบเรือนผมมากอดแนบอกอย่างขอกำลังใจก่อนจะจรดจมูกโด่งลงบนหลังมือเนียนราวกับผู้หญิงนั้นหนึ่งที
“คุณพ่อบอกให้ผมไปดูตัวอาทิตย์หน้า” เขาบอกเสียงเบาจนแทบไม่ได้ความ
แต่มันกลับดังก้องในใจของคนฟังจนน่าใจหาย
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเหรอครับ ตฤนพอจะสู้เขาได้หรือเปล่า?”
ตฤนพูดทีเล่นทีจริงทั้งที่ในใจนั้นกลัวเหลือเกินว่าวันนี้จะมาถึง
แล้วมันก็เกิดขึ้นจริงๆ
“เขาเป็นลูกสาวของเพื่อนคุณพ่อครับ คุณพ่ออยากให้เรารู้จักกันไว้
แต่ผมไม่อยากไปเลย ผมไม่อยากทำให้คุณไม่สบายใจ”
“ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่ครับ
แค่พีทไม่คิดอะไรกับเขาก็พอแล้ว และต่อให้พีทต้องแต่งงานกับเขาจริงๆ
ตฤนก็ไม่เสียใจ เพราะตฤนรู้ว่าพีทรักตฤน” คนบนตักไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มบางๆ
ให้กับคนรักก่อนหลับตานิ่งแล้วผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
วันนี้สู้มาทั้งวันแล้ว ขอเก็บแรงไว้ใช้วันพรุ่งนี้บ้างแล้วกันนะ
Talk : บางทีคุณตฤนของเราก็น่ารักนะคะ หรือส่าไรท์จะเปลี่ยนใจให้คุณตฤนเป็นนายเอก
คืนนี้มาน้อย...แต่มานะ ^^
ความคิดเห็น