คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Nothing Better than you :: Chapter 5 : The way to love [100%]
Nothing Better Than You
Chapter 5 : The way to love
ท่ามลาสวนอไม้และสายธารน้ำใสลิ่นหอมโยอเหล่าไม้อไม้ประับวนให้บรรยาาศโยรอบสวยามและเหมาะแ่ารพัผ่อน
แ่ทว่า…อฮยอนลับถอนหายใยาวพรืและลืนน้ำลายลอที่แห้พร่าพร้อมับลอสายาไปมาอย่าเหนื่อยและหน่ายใับผู้าย้าายที่นั่วามาราวับราสีห์ที่พร้อมะย้ำเหยื่อรหน้าเสียแบบนั่น
“บรรยาาศเสียหม็เพราะุ” อฮยอนระิบแผ่วลอไรฟันพยายามให้ไ้ยินเพียแ่เาและเธอ
“ไม่เป็นไรน่าูฮยอน ุอาสั่ไว้เา็้อทำามหน้าที่็ในเมื่อเธอบอว่าเาเป็นนับรถนใหม่ไม่ใ่หรือไ?”
ยฮวาเม้มริมฝีปาลาสายามอนัวเล็ที่แอบอมยิ้มบันับำพูอเสสิ้าที่ว่าล่าว้วยวามไม่รู้เรื่อ
“ผมำเป็น้อูแลเธอทุฝี้าว”
“ไม่ำเป็น่ะ ันโแล้วูแลัวเอไ้”
อฮยอนว่าเสียใส่อนะผุัวเินไปหาเฮุนที่ยืนเล็ล้อัวให่ไปยัท้อฟ้าสีสวยที่ถูห้อมล้อมไป้วยเมาวนวลและารระทำอเธอทำให้ยฮวาลอบสบถเล็น้อย่อนะรีบผุัวลุึ้นามไปยืนประิอฮยอนทันที
“นายเรียน้านถ่ายภาพหรือยัไ?”
“านอิเรนะรับ” เฮุนอบะสนใอยู่ับภาพถ่ายโยมีอฮยอนะโหน้านศีรษะแะสัมผัสัน “สนใเป็นนาแบบให้ันหรือเปล่าอฮยอน” เฮุนียิ้มถามพร้อมับที่อฮยอนเบือนหน้าไปมอนัวสูที่ยืนออีหน้าาย่อนะพยัหน้าอบล
“หุ่นแบบนี่นะหรือนาแบบ”
“ใระไปสะบึมเท่าพวสาวสวยอุัน่ะ”
อฮยอนหันมา่อนอ่อนะเินามเฮุนไปยัริมธารน้ำใสใ้้นไม้ให่มีเพียแ่แสาพระอาทิย์สาส่อลมาทำมุมให้ภาพ่าูสวยาม
“ุำเป็น้อูแลเธอนานี้เลยหรือะ?”
ำถามอเสสิ้าทำให้วิ้วหนาระุเล็น้อย่อนะพยายามปรับสีหน้าราวับำถามอเธอทำให้เาไม่สามารถหาำอบไ้เ่นัน
“ผมทำามหน้าที่นะรับ”
“ว๊าย”
เสียวีร้อออฮยอนล้ายับระุให้ร่าายอยฮวารับรู้ถึบาสิ่บาอย่า่อนที่เาะถลาัวเ้าไป้อนนัวเล็ที่สะุเ้าับท่อนไม้นาให่
สอร่าล้มลุลุลานเถลานอนราบลับพื้นห้า้วยวามื่นใอเฮุนและเสสิ้าที่มอภาพเหุาร์ไม่าิรหน้า
“อะ...ออไปไ้แล้ว่ะ”
อฮยอนบอเสียแผ่วเมื่อเธอเริ่มรู้สึัวถึแรทับเบียเสียอร่าายและลมหายใอุ่นที่รแผ่วที่ปลายมูปะทุให้ใบหน้ารู้สึร้อนผะผ่าวและัหวะหัวใเ้นรัวราวับถูใรปาระเบิเ้าไป
“ุัวนิ่มแบบนี้ทั้ัวเลยหรือไ?” ยฮวาียิ้มว้า่อนะยันัวลุออห่าโยไม่ลืมะว้ามือเรียวออฮยอนออแรุระาเธอึ้นมาพร้อมัน
“เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ไม่เป็นไร่ะ ระ…เรา เราลับันีว่า่ะ ะ…ันหมอารม์แล้ว” อฮยอนพยายามสะเสียไม่ให้สั่นแ่ลับยิ่รู้สึประหลาเพียแ่เห็นรอยยิ้มอยฮวาที่มอมาที่เธอพลันทำให้รู้สึถึลมหายและำพูอเา
“แบบนั้น็ไ้…เฮุนนายะลับพร้อมพี่ใ่หรือเปล่า?”
“รับ ูฮยอนเธอไม่เป็นไรใ่ไหม?”
“แล้วันะโทรหานะ” อฮยอนบอเสียหวาน่อนะแย้มยิ้มให้ับเสสิ้าที่เินเ้ามาลูบเรือนผมออฮยอนอย่าเอ็นู หลัาที่พวเาทัู้่เินออไปทั้ยฮวาและอฮยอนลับถูวามเียบันเ้าปลุมทันที
“เินไหวหรือเปล่าุ?”
“ไหว่ะ”
อฮยอนอบเสียห้วน่อนะั้ท่าหันหลัแ่เพียแ่ไม่ี่้าวร่าทั้ร่าลับทรุฮวบลับพื้นห้าอีรั้พร้อมับใบหน้าที่บิเบี้ยวเพราะวามเ็บปว
“เ็น้อย”
ยฮวาบ่นเือเสียหัวเราะ่อนะทรุัวลนั่้าหน้าอฮยอนพร้อมับเอี่ยวัวหันมามอเธอที่ไ้แ่นั่นิ่มอารระทำอเา้วยวามไม่เ้าใ
“มะ…ไม่เป็นไร่ะ”
“อย่าื้อ อาารารั้ที่แล้วยัไม่หายีสินะ”
ยฮวาระาท่อนแนเรียวออฮยอนพร้อมับที่เธอไ้แ่พ่นลมหายใแ่วามเ็บปวทำให้เธอไม่มีทาเลือนอาารยอมึ้นบนหลัแร่่อนะส่สอมือโอบรอบ้นออนัวสูที่รั้นแ่ะบัับทุอย่าับเธอ
“ุไม่ิน้าวบ้าหรือไัวถึเบาแบบนี้”
“เรื่ออัน”
“่อไปนี้เรื่ออุ็ือเรื่ออผม”
สิ้นสุำพูำวมหาแ่สื่อวามหมายประหลาบาอย่า่อหัวใ อฮยอนไ้แ่ลอบมอใบหน้า้าน้าอเา้วยัหวะหัวใที่สั่นลอนให้ใบหน้ารู้สึร้อนผะผ่าว
“…”
“ุลุและุแม่ะถึบ้าน่ำนี้และท่าน้อารให้พวเราเป็นนไปรับท่านที่สนามบิน” ยฮวาบอะระับนัวเล็ไว้แน่น “แุ่เป็นแบบนี้ผมะโทรไปเรียนพวท่านว่าุไม่สะว”
“ไม่เป็นไร่ะ ันะไปรับุพ่อ้วยัวเอ” อฮยอนรีบัทันทีที่ไ้ยินำพูอเา “ันไม่ไ้เป็นอะไรเสียหน่อย”
“ไม่เป็นอะไรแล้วสภาพแบบนี้เรียว่าอะไรัน” ยฮวาบ่น้วยรอยยิ้ม “ว่าแุ่…ทำไมถึัวนิ่มไปทุส่วนแบบนี้นะ ไม่ว่าะัว แน าหรือ…”
“หยุเลย่ะ พอเลย!”
ยฮวาหัวเราะร่าับเสียะโนโหวเหวอน้านหลั่อนะหยุะัทันทีที่มือบาแะสัมผัสไม่ยั้แรลบนไหล่แร่แ่ใบหน้าอเธอลับเ็มไป้วยรอยยิ้มประับอยู่บนใบหน้า้วยวามไม่รู้ัวเ่นเียวับเาที่รู้สึประหลาับารไ้อยู่ใล้ิับเธอ
“ิอะไรอยู่หรือไ?”
“พี่ิว่าผู้ายนนั้นเป็นแ่นับรถริหรือรับ?”
เฮุนที่นั่เียบราวับำลัรุ่นิบาอย่าเอ่ยถามเสสิ้า้วยวาม้อใเรียให้หิสาว้าายปรายสายามามอ่อนะยยิ้มส่ายหน้าให้ับำถามอเา
“ะเป็นอะไร็่าแ่เาูแลูฮยอนี็พอไม่ใ่หรือไ?”
“…” เฮุนเียบับำถามอเสสิ้า่อนะลอบถอนหายใพร้อมับียิ้มเล็น้อยอย่าปลอบใัวเอ “รับ ผม็แ่เป็นห่วเธอ”
“ไม่เอาน่าเฮุนอา” เสสิ้าเอือมมือมาโยศีรษะรุ่นน้ออย่าเอ็นู “วามรันะไม่ำเป็น้อไ้รอบรอเสมอไป แ่เห็นนนนั้นมีวามสุ็เพียพอแล้วไม่ใ่หรือไ?”
เสสิ้าพูะวามิหยุลที่ใรนหนึ่ราวับำพูเมื่อไม่ี่นาทีที่แล้วือารบอล่าวปลอบโยนัวเอ
“ทำหน้าแบบนี้แสว่าพี่็อยู่ในสถานะเียวันับผมหรือไ”
“อะไรัน...ไม่มีอะไรทั้นั้นแหละ”
“เสสิ้า สาวสวยที่เ็มไป้วยเสน่ห์แบบพี่ที่มีผู้ายรายล้อมลับหลรัใรนอื่นหรือไรับ?”
เฮุนถามลับ้วยน้ำเสียลั้วเสียหัวเราะพลันทำให้เสสิ้าแสร้ปรายสายาุันมามอ่อนะปล่อยรอยยิ้มว้าให้ับรอยยิ้มที่แสนสใสอเฮุนนที่เปรียบเสมือนน้อายอัวเอ
อฮยอนพ่นลมหายใพร้อมับลอบมอแผ่นหลัว้าอยฮวาที่เินหายลับเ้าไป้านในอลับที่เธอเยมาถึสอรั้พลันทำให้วามิหยุลที่เ้าอนัยน์าุ้นเยอใรนนั้นนที่เธอพยายามวิ่หนีอยู่ลอเวลา
“สวัสี่ะุอูฮยอน”
อฮยอน้อนสายามอผู้มาเยือนสาวที่ลี่รอยยิ้มที่ทำให้เธอนึึ้นไ้ทันทีว่าผู้หิรหน้าือนนเียวับนที่ทำท่าทาอออ้อนออเาะยฮวาเมื่อหลายวัน่อน
“ะ?”
“ุเป็นอะไรับเาันแน่”
“เา? เาที่ว่านี่ใรันะันไม่เ้าใ” อฮยอนถามาใสอย่าไม่เรลัว่อท่าทาวาอำนาร้ายาอนรหน้า
“แบบุมีอะไรีหรือยัไถึทำใหุ้ยฮวาสนใ” โบราแ่นรอยยิ้มมออฮยอนั้แ่หัวรเท้า “หาุิะบับเาันอเือนว่าสัวันุะ้อเสียใ”
อฮยอนส่ายศีรษะเล็น้อยับับำพูอโบรา่อนะั้ท่าหมุนัวหันหลัลับหมายะไปรอเาที่รถ้วยอารม์ุ่น้อมัวใ
“…”
“ันหวัว่าุไม่ิะแย่เาไปาันใ่หรือเปล่าะ?”
“วาใไ้่ะเพราะันไม่นิยมแย่อใร”
“พอสัที!” เสียเ้มวาัลั่นพร้อมับที่ยฮวาเินเ้ามายืนเีย้าอฮยอนที่ไ้แ่พ่นลมหายใ “เลิไร้สาระสัที แล้วุเลิทำิริยาแบบนี้ับเธอ เธอไม่ใ่ผู้หิแบบทีุ่ะมา้าว่ายหรือว่าร้าย” ยฮวา้อมอโบรา้วยสายาุันเสียนทำให้เธอเบิาว้าพร้อมับริมฝีปาเม้มเ้าหาันแน่น
“ะ…ุ”
“ผมับุเราบันไปแล้ว และผู้หินนี้” ยฮวาแะแผ่นหลับอบบาล้ายับำลัโอบออฮยอน “ุไม่มีสิทธิ์แม้แ่ะแะ้อเธอ!” อฮยอน้อนสายามอใบหน้า้าน้าอยฮวา้วยวามรู้สึวูบไหวในหัวใวน้อย่อนะสาวเท้าเินออาสัมผัสอฝ่ามือหนาหายลับาบริเวที่แสนอึอัรหน้า
“ุพ่อ่ะ”
อฮยอนียิ้มว้าพร้อมับโผเ้าหาายวัยลานที่อ้าแนรอรับลูสาวสุที่รั้วยใบหน้าแ้มรอยยิ้มและเสียหัวเราะ
“เินทาปลอภัยีนะรับุลุ”
“เรียบร้อยีถึแม้ะเราันนานไปเสียหน่อย”
“ยฮวาูแลหนูีหรือเปล่า๊ะหนูอฮยอน?”
“ไม่่ะ” อฮยอนอบ่อนะผละออาผู้เป็นพ่อ้วยใบหน้าเหยเเมื่อเห็นสายาำหนิาท่าน “ี่ะ เาูแลหนูีมานหาที่ิไม่ไ้เลย่ะ”
“ผมะถือว่านั่นือำม” ยฮวาแสยะยิ้มลอบยัิ้วยียวนวนประสาทไปให้อฮยอนที่เบ้ปาับำพูอเา “รีบลับันีว่ารับ ุลุและุแม่ะไ้พัผ่อน”
“ี้ประบ” อฮยอนบ่นเสียแผ่ว่อนะวแนผู้เป็นพ่อราวับำลัันท่าท่านให้ออห่าาแม่อเา แ่ลับลายเป็นว่าารระทำอเธอ่าน่าเอ็นูราวับเ็น้อยหวแหนอรัพลันทำให้ยฮวาและุนายอไ้แ่ลอบยิ้ม่อนะเินามนทัู้่ออไป
ท่ามลาวามมืและหิมะแรอฤูำลัโปรยปรายแสไฟาสอ้าทาส่อระทบับวาพราวใสออฮยอนที่เบือนหน้าออาหน้า่ารถเหมือนับว่า้อารหลบหลีอะไรบาอย่า
“ผมอโทษ” ยฮวาระิบเสียแผ่ว่อนะลาสายามอใบหน้าออฮยอนที่ยัแน่นิ่ไม่สนใำอโทษอเา “หน้าแบบนี้โรธหรือหึันแน่?”
“เบาๆไม่ไ้หรือะ?”
“ผม-อ-โทษ”
ยฮวายับริมฝีปาไร้ึ่เสียามำร้อออเธอที่มุ่ยหน้าไปยัประธานอและุนายอที่นั่อยู่้านหน้า
“…”
“ผมไม่วรพาุไปที่นั่น” ยฮวายัระิบพร้อมับเยิบัวเ้าไปใล้อฮยอนที่เอาแ่เบือนหน้าหลบสายาอเา “หายโรธผมไ้แล้วนะเ็น้อย”
ใบหน้าออฮยอนภายใ้วามมืลับรู้สึร้อนผะผ่าวและึ้นสีแระเรื่อเพียแ่สัมผัสไ้ถึลมหายใร้อนอุ่นอยฮวา่อนะผะัวทันทีที่หันมาเผิหน้าและรอยยิ้มเ้าเล่ห์รหน้า
“ุ!”
“เป็นอะไรหรือเปล่าลู?” ประธานอที่หลับพัผ่อนระหว่าทาเอ่ยถามทันทีที่ไ้ยินเสียะโนเป็นัหวะเียวับที่ยฮวาถอยัวออห่าพร้อมับียิ้มลบเลื่อน
“เป็นอะไรไป๊ะ?”
“ปะ…เปล่า่ะ” อฮยอนอบ้วยรอยยิ้มเือา่อนะั้ท่าหาเรื่อเาทันทีที่ประธานอและุนายอหันหน้าลับไปและเอนัวพิับเบาะ “เลิ-ยุ่-ับ-ัน-สั-ที”
“ไม่-มี-ทา” ำอบอเาทำให้อฮยอนไ้แ่พ่นลมหายใับวามร้ายาแ่วินาที่อไปลับทำให้เธอสะุ้สุัวเมื่อเาอบุมมือเรียวไว้แน่น “หาย-โรธ-ผม-่อน-สิ“
อฮยอนพยายามบิมืออัวเอออาฝ่ามือหนาอเาะที่ยฮวามุ่ยหน้าไปทาที่พ่ออเธอและแม่อเาำลัพัผ่อนราวับัเือนว่าหาเธอส่เสียหรือื้อรั้นอาะทำให้พวเาื่นึ้นมา
“่ะ”
“ยอมรับแล้วสินะว่าหึผม ไม่ใ่ๆ โรธผมอยู่สินะ” ยฮวาระิบแผ่วอย่าใที่ะใล้ิับอฮยอนที่ไม่มีที่ว่าให้หลบหนี “ผู้หินนั้นหรือใร็ามไม่ใ่ ‘เ้าอ’ ผม แ่ถ้าเป็นุผมยินีนะ”
“ถอยไปเลย่ะ” อฮยอนระิบเสียเบาอย่าสุวามสามารถพร้อมับออแรันใบหน้าอยฮวาที่โน้มเ้ามาประิเธอมาึ้นนเป็นระยะอันราย่อัหวะารเ้นอหัวใ
ยฮวาลี่รอยยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าและท่าทาัเินอหิสาวใสื่อรหน้าที่ทำให้เายิ่สนใและอยาสัมผัสเธอมาึ้นแ่าับหิสาวที่ถูเาปั่นป่วนวามรู้สึให้สับสนปนเปไ้แ่เม้มริมฝีปาทอสายามอสอ้าทาเหมือนับ้อารหาสิ่อื่นมาทแทนอาารประหลาที่่อัวึ้นมาอย่ารุนแร
-100%-
มา่อวามยียวนและแสนเ้าเล่ห์อพี่ยและวามื้อรั้นอน้ออให้แล้วนะ่ะ
พอไปไ้ใ่ไหม ไม่รู้เนื้อเรื่ออืไปหรือเปล่า อยาะปูเรื่อให้สอนรู้ใัวเอเสีย่อน อิอิ
ไรเอร์ะพยายามรีบมาอัพไม่อยาทิ้ไว้นานๆ แ่ไม่่อยมีเวลาเลย 555 อู้านมาปั่น > <
ฝาอมเม้นและิม้วยนะ่ะ อมเม้นอรีเอร์ือำลัใสำหรับไรเอร์น่า่ะ
อนนี้พี่ยหึและหวแบบไม่รู้ัวสินะ ฮ่าๆๆๆ
มารอูอี 40% นะ่ะ ว่าพี่ยะทำอะไระอยู่ับพ่อและแม่ > <
ฝาิาม อมเม้นและโหวให้ำลัใไรเอร์้วยนะ่ะ
พึสะวมาอัพเลย พยายามะอัพให้บ่อยๆน่า่า
ความคิดเห็น