นิทานแต่งสด : เป้าหมายชีวิต

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่ง
            มีชายคนหนึ่ง เขาได้เสีย แขนขวาไป กับ คนรักของเขาไป มีเรื่องเล่าขานต่อๆกันมาว่า
ณ ใจกลางหุบเขาลึกแห่งหนึ่งที่มีชื่อว่า "หุบเขาแห่งชีวิต" มีต้นไม้ที่มีชื่อว่า "ต้นแห่งพร" ซึ่งเมื่อกิน ผล ของมันสามารถ ขอพร ได้ 3 ข้อ แต่การที่จะเข้าไป พบกับต้นไม้นี้ได้ จำเป็นต้อง ผ่านด่านทั้ง 3 ให้ได้ คือ
1. วังวนแห่งหนาม
2. กำแพงแห่งความลังเล
 และ 3. บ่อน้ำแห่งความจริง

ชายผู้นี้ตัดสินใจที่จะไปที่นั้น เพื่อที่จะ เอาแขน และ นำชีวิตของคนรักกลับมา เขาได้พก เพียงแผนที่,มีดเล่มเล็ก และแหวนต่างหน้าของคนรัก ไปเท่านั้น เวลานานไป 3 ปี จนในที่สุดเขาก็ได้ เจอกับหุบเขาที่ถูกเล่าขาน ชายหนุ่มเดินเข้าไปอย่างไม่ลังเล
จวนจะถึงปากทางเข้า เขาก็ได้เห็นเด็กชายนั่ง ร้องไห้ อยู่หน้าทางเข้า ของ วังวนแห่งหนาม

"เด็กน้อย เจ้ามาทำอะไรที่นี่"  ชายหนุ่ม ถามเด็ก
เด็กน้อยไม่ยอมตอบเอาแต่ร้องไห้แล้วชี้นิ้วไปที่หุบเขา ชายหนุ่มถามต่อไปอีก
"บ้านของเจ้าอยู่อีกด้านหนึ่งของหุบเขานี้เหรอ แล้วเจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร"  เด็กน้อยไม่ยอมตอบร้องไห้แล้วชี้ไปทางเดิม ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆ
"ก็ได้ เดียวข้าจะพาไปส่ง" ชายหนุ่มยื่นมือซ้ายขึ้นมาจูงมือเด็กน้อยเอาไว้ เด็กหยุดร้องไห้แต่ก็ไม่พูดอะไร ทั้ง2ได้เข้าไปใน วังวนแห่งหนาม หน้าทางเข้ามาป้ายเล็กๆ สลักคำเอาไว้ว่า "หนามแห่งการทดสอบ หลั่งเลือดพิสูจน์ ความจริง"
         ข้างในทางเข้า มีพุ่มหนามแหลมคมอยู่เต็มไปหมด ชายหนุ่มไม่รอช้าเดินฝ่าพุ่มหนามเข้าไป โดยใช้มีดซ้ายบังตัวเด็กเอาไว้ หนามแหลมคมแทงทิ่ม สร้างบาดแผลมากมาย จนเลือดอาบร่างกายของเขา จนหนามได้กลายเป็นสีแดงฉาน เศษชิ้นเนื้อติดหนาม ระยะทางในพุ่มหนาม ยาวนานมาก จนในที่สุดชายได้เห็นแสงสว่างทะเลผ่านพุ่มหนามออกมา เขาทำได้สำเร็จ ร่างของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล แต่โชคดีที่เด็กน้อยไม่เป็นอะไร
ด่านต่อไป "กำแพงแห่งความลังเล" ที่กำแพงจะมีประตูบานใหญ่ อยู่ 2 บาน นรก,สวรรค์ ถ้าเปิดบานนรกก็จะเจอกับความมืดมิดเต็มไปด้วยความวาดกลัวในจิตใจ แต่ถ้าเปิดบาน สวรรค์เส้นทางออกจากหุบเหวก็จะเปิดออก และไม่สามารถกลับมาที่นี่ได้อีก ชายหนุ่มกำแหวนไว้ในมืด แล้วปิดประตู นรกเข้าไปอย่างไม่ลังเล ความมืดและความเย็นเยือก แผ่ไปทั่วร่างซึมเข้าทั่วบาดแผล ชายหนุ่มจับมืดเด็กน้อยเอาไว้ เดินต่อไปเรื่อยๆ ในความมืดมี เสียงที่แทรกเข้ามาเป็นเสียงร้อง โหยหวน ด้วยความเจ็บปวด ร้องไห้ ตรงพื้นเหมือนกับ เหยียบของเหลว หนืดๆ บ้างก็เป็น ของแข็ง บ้างก็แหลมคม จนรู้สึกเจ็บปวดไปตามกัน ชายหนุ่ม อุ้มเด็กน้อยให้ขี่หลังไว้ แล้วเดินมุ่งหน้าต่อไป ในความมืด เขาคอยภาวนากับตัวเอง ใกล้ถึงแล้ว คอยก่อนนะ
เขานึกถึงคนที่เขารักสุดหัวใจ ไม่มีอะไรที่ขวางกั้นเขาไว้ได้ จนในที่สุด เขาก็ทะลุผ่านกำแพงนี้ไปได้ร่างกายชายหนุ่ม อ่อนล้าเหลือเกิน ตัวของเขามีแต่แผล เด็กน้อยนิ่งเงียบ ยืนอยู่ข้างๆ ใกล้แล้วๆ ใครจะถึงแล้ว และในที่สุดก็ถึง ด่านสุดท้าย "บ่อน้ำแห่งความจริง" เป็นบ่อน้ำขนาดใหญ่ ป้ายสลักเอาไว้ว่า "ความจริงคือเลือดอันบริสุทธิ์ 1 ชีวิต 1 ความจริง"
ชายหนุ่ม หยิบมีดเล่มเล็กที่อยู่ในกระเป๋า แล้วมองไปที่มองไปที ไปที่ตัวเด็ก เขากำมีดไว้แน่น ไม่ฆ่าก็ไม่ได้ไปต่อ "ทำแบบนี้มันถูกแล้ว เหรอ แล้วมันจะมีความหมายอะไร" ชายหนุ่มโยนมีดทิ้งลงไปในบ่อน้ำตัดใจที่จะฆ่าเด็ก "ท่านมีจิตใจอันบริสุทธิ์" เด็กน้อยพูดเป็นครั้งแรก จากนั้นก็ จางหายไปพร้อมกับบ่อน้ำ ปรากฏต้นไม้ต้นใหญ่ อยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม "ต้นไม้แห่งพร" ในที่สุดเขาก็ได้พบมัน เสียที ความหวังทั้งหมด จะเป็นจริงเสียสี ชายหนุ่มไม่รีรอ วิ่งเข้าไปหาต้นไม้ พยายามที่จะเก็บผลมากิน แต่มันอยู่สูงเกินไป อยู่ปลายยอดของต้นไม้ ชายหนุ่มไม่สามารถปีนขึ้นไปได้ ด้วยแขนเพียงข้างเดียว เขาพยายามเป็นชั่วโมงๆลองแล้วลองอีก ไม่ว่าเขาจะตกลงจากต้นไม้กี่ครั้ง ชายหนุ่มก็ไม่ยอมแพ้ เป้าหมาย อยู่เพียงแค่ตรงหน้าจนในที่สุด เขาก็หมดแรง และ ร้องไห้ออกมา เขาเอาแต่โทษตัวเอง หมดสิ้นความหวัง ชายหนุ่มกำแหวนไว้แน่น คิดถึงคนที่เขารัก "ขอโทษนะ ฉันนำเธอกลับมาไม้ได้ ฉันขอโทษ..." น้ำตาของชายหนุ่มไหลอาบแก้ม หยดน้ำตาตกลงมาที่แหวน.. แล้วทุกๆอย่างพร่ามัวไปหมด จนมองไม่เห็นอะไร ไม่นานนักอย่างก็กลับมาเป็นปกติ ชายหนุ่มรู้สึกแปลกที่มือของเขา มันไม่ใช่แหวน? เขาก้มลงมอง "ผลแห่งพร" 'เมื่อเจ้าได้กินผลนี้ จะสามารถ ขอพรได้ 3 ข้อ เว้นแต่ถ้าเกิด เจ้าชุบชีวิตคน จะขอได้เพียงแค่....ข้อเดียวเท่านั้น' เสียงเปล่งออกมาจากต้นไม้ ชายหนุ่มกินผลเข้าไป และไม่ลังแต่ที่จะพูดออกไป เขาของคนรักเขากลับมา เขาไม่ต้องการอะไรมากกว่านี้ ไม่สนแม้กระทั่งแขนที่หายไปไม่สนเงินทอง เพราะ ความรัก มันไม่มีอะไรมาทดแทนได้อีก จากนั้นชายหนุ่มก็สลบไป ชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้ง บนเตียง?! มือของเขาถูกสัมผัสด้วยไออุ่นบางอย่าง เขามองไปทางข้างเตียง... และน้ำตาแห่งความสุขก็ไหลทะลั่งออกมา จนไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ คนรักของเขา นอนเฝ้าชายหนุ่ม เธอหลับอยู่ ชายหนุ่มโผกอด คนรักของเขา จนเธอสะดุ้งตื่น "คุณตื่นแล้วเหรอคะ" ชายหนุ่มไม่พูดอะไร น้ำตาไหล ไม่มีอะไรดีใจมากเพียงนี้ "คุณหลับมานานเลยรู้ไหม 7 วัน 7 คืน ฉันเป็นห่วงคุณแทบแย่" ชายหนุ่ม เอาแต่กอดอย่างเดียว แต่มีบางอย่างที่เขาได้มามากว่านั้น ความรู้ที่คุ้นเคย"แขนขวา"เขาได้มันกลับมาด้วย ชายหนุ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้คนรักฟัง
"หุบเขาแห่งชีวิตเหรอ ไม่เห็นเคยได้ยินเลย คุณฝันไปหรือป่าว คุณไม่ได้ไปไหนเลยนะ แถมยังนอนป่วยอีก ตั้ง 7 วัน" ชายหนุ่มนิ่งเงียบ

'แล้วที่ผ่านมา มันคืออะไรกัน ฝันจริงๆงั้นเหรอ ทำไมรู้สึก เหมือนผ่านมายาวนาน เหลือเกิน' ชายหนุ่มได้ เรียนรู้แล้วว่า เป้าหมายที่แท้จริงคืออะไร เขาไม่สนว่า นั้นจะเป็น ฝันหรือเรื่องจริง ไม่ว่ายาวสักแค่ไหน แต่เขาจะไม่ยอมเสียคนรักของเขาไปอีก "ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันเสมอๆนะ" ชายหนุ่มบอกกับคนรัก กอดเธอ ไม่ยอมให้ไปไหน

รักที่มีค่าอย่ายอมให้เสียไป
เพราะเขาจะไม่สิ่งคุณเพียงลำพังแน่นอน



จบ.