โซเฟีย เจ้าหญิงแห่งนาเธียส

ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 12 รู้เรื่อง

บทที่ 12 รู้เรื่อง

 

วันต่อมา

 

 

วันนี้ฉันตื่นเช้าเป็นพิเศษ เพราะนางกำนันของท่านแม่จับเราแต่งตัวตั้งแต่เช้ามืด เซง ที่ชุดกระโปรงวันนี้สีฟ้า แต่ก็เริ่มชินแล้วล่ะ

 

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

 

เสียงประตูดังขึ้น ฉันจึงตื่นจากพะวง และเดินไปเปิดประตู เห็นองค์รักษ์ประจำเสด็จพ่อ

 

 

“ทูลองค์หญิงโซเฟีย พระราชาอาร์เนิลด์ทรงมีพระราชาดำรัสให้ไปพบขอรับ” เค้าพูด

 

 

“งั้น พบเราไปหน่อยนะ” เสียงใสๆหวานของฉันตอบไป

 

 

“เชิญเสด็จขอรับ” เค้าพูด และเดินนำทางไปหาเสด็จพ่อ

 

 

ณ ห้องในปีกซ้ายของพระราชวัง ปีกนี้เป็นที่เฉพาะของพระราชา พระราชินีและองค์หญิงเท่านั้นที่เข้าได้

 

 

ฉันเดินเข้ามาพบเสด็จพ่อ ในนี้

 

 

“มาแล้วหรอ โซเฟีย นั่งลงก่อน” ท่านพ่อพูด ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างเสด็จพ่อ

 

 

“ว่าแต่ท่านพ่อมีอะไรหรือเปล่า ถึงเรียกลูกมาตั้งแต่เช้า” ฉันพูด อย่างสงสัยมากๆด้วยนะ

 

 

“พ่อมีเรื่องอะไรจะบอก” ท่านพ่อพูด ท่าทางดูลังเลเล็กน้อย

 

 

“เรื่องอะไรหรอค่ะ ท่านพ่อ” เสียงหวานชิงขอร้องของฉัน ที่ฉันเรียกใช้เสียงนี้เพราะท่านพ่อจะได้บอก

 

 

“เรื่องมีอยู่ว่าบรรพบุรุษของอาณาจักรของเราได้ทำสัญญากับอาณาจักรโชแลนว่า เมื่ออาณาจักรหนึ่งมีลูกเป็นชาย และอีกอาณาจักรมีลูกเป็นหญิง ทั้งสองต้องแต่งงานกันเมื่อทั้งสองอายุเลย 15 ไปแล้ว เพื่อทำให้อาณาจักรทั้งสองเป็นอาณาจักรพันธะมิตรกันตลอดไป” เสียงท่านพ่อค่อยเบาลง ฉันแข็งตั้งแต่ต้องแต่งงานกันแล้ว

 

 

“งั้นลูกกับฟราสออสก็ต้อง...แต่งงานกันใช่มั้ยค่ะ” ฉันพยายามรักษาระดับเสียงที่พูดออกมา

 

 

(บรรยายต่อโดยคนแต่ง เพราะ...)

 

 

กษัตริย์อาร์เนิลด์ไม่ตอบกลับมา เพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยกลับมาเท่านั้น นั้นทำให้โซเฟียถึงกับเป็นลมไปในทันที กษัตริย์จึงจำเป็นต้องปฐมพยายามบาลโซเฟียอย่างด่วน

 

 

10 นาทีผ่านไป

 

 

โซเฟียค่อยๆมีสติขึ้นมา ก่อนมองหน้าท่านพ่อ อย่างกะของความเห็นว่าเรื่องที่ได้ยินเป็นเรื่องไม่จริง แต่ทีท่าของกษัตริย์ดูเมื่อว่าจะบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง

 

 

“ถ้าลูกไม่อยากรู้เรื่องนี้แล้วพ่อก็จะไม่พูดต่อก็แล้วกันนะ” เสียงอ่อนแรงของกษัตริย์อาร์เนิลด์

 

 

“ไม่ลูกอยากรู้” เสียงหนักแน่นของโซเฟีย

 

 

“ก็ได้ พ่อจะบอกว่าตอนนี้ลูกและฟราสออสอายุครบ 16 ปีกันแล้ว เพราะฉะนั้น พ่อกับกษัตริย์ทาคุมิได้ตกลงกันแล้วว่า อีก3 วัน ซึ่งวันนั้นคือวันที่จะมีงานเต้นรำของสองโรงเรียน เราจะใช้วันนั้นเป็นวันหมั้นให้ลูกกับฟราสออส” เสียงของผู้มีศักดิ์เป็นพ่อของโซเฟียพูด

 

 

“ฟราสออสรู้ยังค่ะ เรื่องนี้อะค่ะ” เสียงถามแฝงความหมายของโซเฟีย

 

 

“รู้สึกว่าจะรู้แล้ว เพราะกษัตริย์อาร์เนิลด์เขียนจดหมายมาให้ฟราสออสและส่งมาถึงเมื่อวานนี้ ตอนเช้า” กษัตริย์อาร์เนิลด์ตอบ

 

 

(บรรยายโดยโซเฟีย)

 

 

“เรื่องนี้หนูไม่สามารถหลีกหนีได้สินะค่ะ” เสียงรำพึงเบาๆของฉัน

 

 

“พ่อขอโทษนะที่ลูกต้องแต่งงาน เพื่อสัญญาที่มีมาแต่อดีต” ท่านพ่อพูด

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงท่านพ่อก็ทำอะไรให้หนูมามากแล้ว แค่นี้หนูทำได้ค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกค่ะ” เสียงร่าเริงของฉันตอบไป แต่ในใจของฉันนั้นสับสนเป็นอย่างมาก

 

 

“พ่อว่าตอนนี้เราไปกินข้าวเช้ากันดีกว่านะ” ท่านพ่อพูด พลางลุกขึ้นมาจูงมือของฉันไปหาอะไรกิน

*********************************

nut zameE _N