โซเฟีย เจ้าหญิงแห่งนาเธียส

ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 5 เปิดเทอม(ของจริง)

บทที่ 5 เปิดเทอม(ของจริง)

                3 วันต่อมา

เฮ้ย..วันนี้แล้วสินะที่เราต้องเรียน เด็กผู้ชายผมสีแดง ตาสีแดงรำพึงในขณะที่กำลังอาบน้ำอยู่

10 นาทีต่อมา

(บรรยายโดยโซเฟีย)

วันนี้ฉันอยู่ในชุดนักเรียนซาบะ มีลักษณะอยู่ว่า กางเกงขายาวสีดำ เสื้อสูทสีขาว หน้าอกซ้ายมีรูปปลาซาบะ ส่วนหน้าอกขวาปักชื่อว่าธีอาร์ คาโมะ ซึ่งฉันคิดว่าเครื่องแบบของโรงเรียนซาบะตลกสิ้นดี ฉันคิดไปเพลินขณะเดินออกจากห้องมา

“ตูม” เสียงของใครซักคนจากด้านหลัง และมาจับที่ไหล่ของฉัน ฉันจับแขนของคนที่มาจับไหล่ของฉัน ทุ้มลงพื้น เป็นอัตโนมัติ

“โอ๊ย....เจ็บ” เสียงของคนโดนทุ้มและฉันก็พบความจริงมาคนที่จับไหล่ของฉันก็คือโซกาบะนั้นเอง

“ขอโทษที นายเป็นอะไรมากหรือเปล่าล่ะ โซบะ” ฉันพูด รีบเข้าไปช่วยพยุงโซบะทันที

“ไม่เป็นไร อาร์ นายนี้ทักทายเรารุนแรงจังเลย” โซบะบ่นพึมพำ

“ก็เราต้องป้องกันตัว คราวหันก็อย่าเล่นแบบนี้อีกสิ ว่าแต่มารอเราหรอ” ฉันพูด แอบซะใจเล็กน้อย

“ใช่ไปกันเถอะ ว่าแต่อาร์อยู่ห้องไหนหรอ” โซบะพูด ฉันปล่อยมือออกจากการพยุงเค้าแล้ว

“ห้อง 2/9* แล้วโซบะล่ะ” ฉันพูด ฉันมองหน้าของเค้า

“อยู่....อยู่....อยู่ห้องเดียวกับอาร์ไง ดีใจจังเลย” โซบะพูด เมื่อฉันได้ยินดังนั้น ฉันนะอยากบ้าตายมากๆต้องมาอยู่ห้องเดียวกับเจ้าชายจอมกวนแล้ว ต้องมาอยู่กับคนที่เล่นอะไรเป็นเด็กๆอีก ฉันอยากย้ายกลับโรงเรียนซากุระจริงเลย เฮ้ย...คิดแล้วกลุ้ม

“นี้เป็นไรไม่ดีใจหรอ” โซบะพูด

“ดีใจสิ ว่าแต่นายเรียนเราว่าอะไรหรอ” ฉันพูด แต่ในใจของฉันชั่งต่างกับที่พูดออกมาอย่างตรงกันข้าม

“เรียกว่าอาร์ไง ทำไมหรอ” โซบะตอบ

“เปล่า แค่อยากรู้ว่านายเรียกเราว่าอะไรก็เท่านั้น” ฉันพูด ตอนนี้เราคุยกันไปคุยกันมาก็เดินมาถึงห้อง 2/9 แล้ว ฉันรีบเดินไปหาที่นั่งหน้าห้อง ไอ้โซบะมันเดินไปนั่งข้างหลัง แต่ก็ดีเมื่อกันที่ไอ้โซบะไปนั่งข้างหลัง ไอ้โซบะมันเดินมาหาฉันแล้ว

“นี้ อาร์ไปนั่งข้างหลังกับเราหน่อยสิ” โซบะมันมาชวนเรา เราอุสาหนีมาทั้งที ก็คงต้องตอบว่า....

“ไม่เอาเราจะนั่งตรงนี้ อยู่ตรงนั้นมองครูไม่ชัด เราขออยู่นี้แหละ” ฉันพูด 555+ในใจฉันหัวเราะที่ไม่ต้องไปนั่งกับโซบะ

“ไม่เป็นไร” โซบะพูด และเดินคอตกกลับไปด้านหลัง 555+ ฉันล่ะดีใจสุดๆไปเลย แต่ความรู้สึกดีใจของฉันต้องหมดไป เพราะไอ้เจ้าชายบ้านั้นเดินมานั่งข้างฉัน ฉันอยากจะบ้าตายยยย

“สวัสดี โซเฟีย” ไอ้เจ้าชายบ้ามันมากระซิบข้างหูของฉัน นรกเลยวันนี้ หนีไอ้โซบะปะเจ้าชายสุดกวน เซงสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ

กริ๊ง

เสียงกริ๊งดัง ขอบคุณพระเจ้าที่เสียงกริ๊งดัง อาจารย์ผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาดุมาก ผมสีทอง ตาสีเขียว เดินเข้ามาในห้อง

“สวัสดี นักเรียน อาจารย์ชื่อเขียวเสวียง ทาโยะ อาจารย์สอนวิชายิงปืนและเป็นครูประจำชั้นของพวกเรา วันนี้มีเพื่อนใหม่คนหนึ่ง ธีอาร์ออกมาแนะนำตัวหน่อยสิ” อาจารย์เขียวพูด ฉันล่ะเบื่อสุดๆ ต้องหาคำโกหก ฉันเดินออกไปหน้าห้อง ไปยืนข้างๆอาจารย์ ฉันมองเพื่อนก็พบว่าฟราสออสกับโซบะมันนั่งยิ้มให้อยู่ ส่วนคนอื่นนั่งซุบซิบกัน

“สวัสดีครับ ผมชื่อธีอาร์ คาโมะครับ พึ่งมาเรียนที่ซาบะเป็นปีแรก ฝากตัวด้วยครับ” ฉันพูด และเดินกลับไปนั่งที่เดิม คนที่นั่งข้างหลังฉันมาสะกิดฉัน ฉันหันไป พบเด็กผู้ชายผมสีน้ำตาล ตาสีเขียว

“นายคือคนที่แข่งชนะเลิศยิงปืนของทุกปีใช่ไหม” เค้าถามฉัน ฉันพยักหน้าและหันไปฟังอาจารย์เขียวพูดต่อ

“วันนี้เราจะไปที่สนามยิงปืนกัน ลุกขึ้นไปแล้ว และตามครูไปที่สนามยิงปืน”ครูเขียวพูดและเดินออกไป เพื่อนและฉันก็เดินไปที่สนามยิงปืน

“ธีอาร์ คาโมะออกมาหาครูหน่อยสิ” อาจารย์เขียวพูด ฉันรีบเดินออกไปหาอาจารย์เค้าทันที

“มีอะไรหรอครับ” ฉันถาม อาจารย์เขียวส่งปืนกระบอกหนึ่งให้ฉัน

“ครูอยากจะให้นายยิงปืนให้เพื่อนๆดู ได้ยินมาว่าเป็นแชมป์ยิงปืนมา 5 สมัย ไหนลงยิงให้ครูดูสิ” อาจารย์เขียวพูด เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับเรา ฉันคิด และเดินไปที่ยืนยิง ฉันยิงปืนอย่างชำนาญ

ปัง

เสียงยิงปืนของฉัน และเป้าที่ฉันยิงก็เคลื่อนเข้ามาเข้ามือของอาจารย์เขียว อาจารย์เค้าโชว์ให้เพื่อนดู รอยปืนทะลุที่อยู่กลางเป้าพอดี

เสียงตบมือดังขึ้น

“เก่งมากธีอาร์ กลับไปนั่งได้” อาจารย์เขียวพูด ฉันเดินกลับไปนั่งที่ ฉันแอบเห็นอาจารย์ยิ้มแปลกๆด้วย

“เธอเก่งดีนี้” ไอ้เจ้าชายบ้ามันมากระซิบหูเราอีกแล้ว ฉันยิ้มกลับ ฉันยังคงมองดูท่าทีของอาจารย์เขียว ที่ดูเมื่อกับว่ามีอะไรแอบแฝง

2 ชั่วโมงต่อมาแล้วค่ะ

ตอนนี้เราพักกลางวันแล้ว เราเดินไปกินข้าว แต่ก็ยังไม่พ้นปลิงนามว่าโซกาบะที่เดินตามเราตลอด แถมไอ้เจ้าชายบ้านั้นก็เดินตามเราอีกคน สรุปว่าเราจะไม่ได้อยู่เงียบๆคนเดียวเลยใช่ไหม อยากบ้าตายทำไมต้องมีปลิงตั้งสองตัวด้วย 

00000000000000000000000000000

                2/9* 2 หมายถึง ระดับปีการศึกษา คล้ายๆกับปีหนึ่งปีสองของมหาวิทยาลัย 9 หมายถึง ห้องเรียนโรงเรียนซาบะมีทั้งหมดสามห้อง ประกอบด้วย 3 6 9

nut zameE _N