คุณเชื่อเรื่องบาปหรือเปล่า
ใครที่ทำบาป
ยมทูตจะนำวิญญาณเราลงสู่ไฟแห่งนรก
ให้แผดเผาจนเป็นเพียงเเค่ผงธุลี
สำหรับผม
ผมเชื่อสนิทใจเเต่
ผมยอมเป็นคนบาป
ถ้าได้อยู่กับเขาตลอดกาล
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..................................................................................................................................................................................
ผมชื่อว่าวอนโฮผมเป็นเด็กรับใช้ส่วนตัวของคุณหนูตระกูล ลี ผมทำงานที่นี่มาตั้งแต่ผมยังอายุแค่ 7 ขวบ
ทางบ้านของผมเขาส่งผมมาอยู่ที่นี่เพื่อเป้นการชดใช้หนี้ที่บ้านของผมติดค้างตระกูลนี้เอาไว้ผมก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรหรอกนะเพราะว่า ผมเข้าใจดีว่าที่บ้านเขาลำบากขนาดไหนแค่ให้กำเนิดผมมาแค่นี้ก็เป็นบุณคุณอันใหญ่หลวงแล้ว
การมาอยู่ที่บ้านของตระกูลนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนักหรอกครับ มีอาหาร มีที่พัก แถมยังส่งเสียผมเรียน
มันไม่ได้ลำบากเลยสักนิดจนตอนนี้ผม25แล้วการดำเนินชีวิตปกติสุขแต่ก็มีอย่างหนึ่งนั้นแหละที่รบกวนหัวใจของผม"นี่ วอนโฮนายเหม่ออีกเเล้วนะ?"ลีมินฮยอก หรือว่า คุณหนูมินฮยอก คนนี้นั้นเเหละครับที่รบกวนหัวใจของผมอยู่"อะ..ขออภัยครับคุณหนูพอดีผมคิดอะไรเพลินๆน่ะครับ""อย่าเพลินบ่อยสิ..""ครับ.."
ผมกับคุณหนูเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ที่ผมก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้เเรกๆเขาก็ยังเรียกผมว่าพี่อยู่
แต่เพราะสถานะของเราผมเลยให้เขาเรียกผมแค่วอนโฮเท่านั้น ผมเจียมตัวดีคนอย่างผมไม่ควรตีตนให้สูงกว่านายเพราะงั้นการที่เขาเรียกผมว่าพี่มันดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่สำหรับผม
คุณหนูมินฮยอกเขาเป็นคนที่น่ารักมากๆเลยละครับแม้จะพูดเยอะแต่เขาก็สดใสมากโดยเฉพาะตอนเด็กๆ
เขามักจะชวนผมไปเล่นอะไรพิเรนๆบ่อยๆ
แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนไปนิดหน่อยเขาเริ่มไม่ค่อยยิ้มหรือหัวเราะและมักจะตีตัวออกห่างจากผม
ผม..เจ็บอยู่เหมือนกันที่เขาทำแบบนั้นแต่ทำยังไงได้ละครับเขาเป็นนายผมเขาจะทำยังไงกับผมก็ได้ผมไม่มีสิทธิ์ไปว่าเขาได้หรอกครับ
แม้ว่าผมจะรักเขา ใช่ ผมรักเขารักมานานแต่ผมบอกไปไม่ได้หรอกครับ
เพราะสถานะของเรา เเล้วผมก็เป็นผู้ชาย คุณหนูก็เป็นผู้ชาย ยังไงซะความรักของผมก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดีไม่ใช่เรื่องเพศหรือสถานะที่ผมบอกไปเมื่อกี้อย่างเดียวนะครับแต่อีกเหตุผลหนึ่งคือ"เฮ้อ..""คุณหนูเป็นอะไรหรอครับผมเห็นคุณถอนหายใจตั้งหลายรอบ""เฮอะ..สังเกตุด้วยหรอ..ฉันกำลังคิดว่าชุดไหนดีนะที่ฉันจะใส่ไปเป็นเจ้าบ่าว"".....""มันมีตั้งหลายสีฉันเลือกไม่ถูก""ผมว่า....สีไหนก็เหมาะกับคุณหนูทั้งนั้นแหละครับ"
ใช่ครับเขากำลังจะเป็นเจ้าบ่าวกำลังจะเเต่งงานในอีกไม่กี่อาทิตย์ข้างหน้านี้เเล้วละครับ
ความรักของผมมันถูกปิดตายไปตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่มเจ็บดีใช่มั้ยละครับฮึ แต่สิ่งที่ผมแสดงออกไปได้ก็เเค่"ผมดีใจกับคุณหนูจังเลยครับอีกไม่นานก็จะมีครอบครัวเเล้ว ภรรยาก็น่ารักสะด้วย"แสดงความยินดีเท่านั้น"........''"คุณหนูครับ?""นาย..ไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง?""รู้สึก...รู้สึกสิครับคุณหนูของผมกำลังจะเป็นเจ้าบะ....""ไม่ใช่!.."
มินฮยอกตวาดใส่ร่างหนาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจอย่างรุนแรง
นั้นทำให้ร่างหนางงอยู่ไม่น้อย'เขาพูดอะไรผิดยังงั้นหรอ'คำถามนี้วนเวียนอยุ่ในหัว"ไม่ใช่หรอครับ?"จู่ๆคุณหนูก็เงียบไป อ่า ผมพูดอะไรผิดไปอีกเเล้วละคุณหนูเดินออกไปจากที่นั้ง"ฉันจะอาบน้ำ..เตรียมชุดให้ฉันด้วย"พูดเสร็จก็เดินนำขึ้นห้องไปเหลือเเค่ผมที่ต้องทำหน้าที่เตรียมเสื้อผ้าก่อนจะเดินตามขึ้นไปชุดที่ผมเตรียมไว้เป็นชุดที่ใส่สบายสำหรับอยู่บ้านและยังเป็นตัวโปรดของคุณหนูอ่า แต่บางทีผมก็ควรไปเปลี่ยนเสื้อเหมือนกันนะเนี่ยเพราะว่าอยู่บ้านในวันสบายๆแบบนี้เลยใส่ชุดที่บางแล้วก็เป็นตาข่ายสีขาวซะด้วยมันดูไม่สุภาพเลยแฮะเอาไว้ค่อยไปเปลี่ยนหลังจากเอาเสื้อให้คุณหนูก็เเล้วกันก๊อกๆ!"คุณหนูครับผมเอาเสื้อมาให้เเล้วครับ""......""คุณหนู""เข้ามา"ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของคุณหนูดูเหมือนคุณหนูจะอยู่ในห้องน้ำละมั้งเมื่อกี้ก็คงจะตะโกนออกมาจากห้องน้ำ"ผมเอาเสื้อวางไว้ที่เตียงนะครับ...""โฮซอก..เข้ามาข้างในสิ"จู่ๆคุณหนูก็เรียกผม(ชื่อจริงด้วย)เข้าไปในห้องน้ำ...มีอะไรรึเปล่านะ"ครับ..อะ"ผมรีบหลุบตาลงต่ำไม่มองไปยังภาพเบื้องหน้าจะให้ผมมองไปได้ยังไงก็ตอนนี้คุณหนูมินฮยอกเขาเปลื่อยอยู่นี่ครับผิวสีขาวมีความคมเข้มคล้ายสีน้ำผึ้งอ่อนๆกล้ามเนื้อที่แม้จะไม่ได้เยอะแต่ก็ดูเซ็กซี่โดยเฉพาะไห้ปลาร้านั่นอ่า มันทำให้ผมหน้าขึ้นสี..ผมไม่รู้ว่าคุณหนูจะเห็นรึเปล่าแต่มันคงจะยิ่งแดงกว่านี่ถ้าคุณหนูเขาไม่ใช้ผ้าเช็ดตัวพันเอาไว้ตรงท่อนล่าง"คุณหนูมีอะไรรึเปล่าครับเอ่อถ้าไม่..""ลงไปในอ่าง""ฮะ..อะไรนะครับ?""ฉันสั่งให้ลงไปในอ่าง""แต่ว่าผม...""ฉันเป็นเจ้านายของนายนะจะขัดคำสั่งฉันรึไง"".....ครับ"ผมขัดคำสั่งไม่ได้หรอกเขาเป็นเจ้านายของผมนี่ผมค่อยๆก้าวขาลงไปในอ่างน้ำที่มีน้ำเตรียมไว้อยู่แล้วมันเย็นจัดใช้ได้ผมเอนตัวลงไปในอ่างนั้นอย่างช้าๆเพราะอุณหภูมิน้ำที่เย็นทำให้ผมต้องปรับตัวกับมัน"อ่า..มันเย็นจัง""เดี๊ยวมันก็อุ่น"มินฮยอกปลดเปลื้องผ้าเช็ดตัวนั้นออกไปเผยให้เห็นร่างกายอย่างเต็มตัวก้าวขาลงไปในอ่างนั้นทันทีพร้อมกับนั่งคร่อมวอนโฮเอาไว้ใช้เเขนข้างหนึ่งยันไว้กับขอบอ่างนั้นทำให้วอนโฮอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างที่ไม่สามารถหนีไปที่ไหนได้"อะ..คุณหนูคุณจะทำอะไรน่ะครับ!""ก็..ทำให้นายเป็นของฉันยังไงละ"พูดพร้อมยกยิ้มอย่างได้ใจ..มินฮยอกก้มใบหน้าของเขาไปใกล้กับใบหน้าขาวเนียนก่อนจะบรรจงหมอบจูบให้..จูบที่ไม่ได้รุนแรงเพียงแค่ลองลิ้มชิมรสที่กลีบปากของคนใต้ร่างวอนโฮอึ้งและพยายามดันร่างของมินฮยอกออกไปเเต่การพยายามนั้นมันสูญเปล่าเมื่อร่างที่อยู่บนตัวของเขานั้นเริ่มบดริมฝีปากด้วยจูบที่เริ่มรุนเเรงมินฮยอกกัดริมฝีปากล่างทำให้วอนโฮเผลออ้าปากนั้นจึงทำให้มินฮยอกลุกล้ำเขาไปชิมน้ำหวานในโพลงปากของวอนโฮได้รสจูบชั่งหวานเย้ายวนเหมือนกับคาราเมลชั้นดีสติของวอนโฮเริ่มลืมเลือนไปพร้อมกับอารมณ์เเละความต้องการที่เพิ่มสูงขึ้น มือที่เคยพลักดันอกแกร่งให้ออกไปกับเปลี่ยนมาเป็นคล้องคอแทนจนเมื่อออกซิเจนเริิ่มหมดไปจึงผละริมฝีปากออกเพื่อกอบโกยเอาอากาศเข้าไปข้างใน"อ่า..แฮ่ก..แฮ่ก คะ..คุณหนูนี่มันไม่ถูกต้องคะ..คุณ อะ"มินฮยอกไม่ฟังคำพูดของวอนโฮกลับจูบเพื่อปิดปากนั้นอีกครั้ง"อ่า..แฮ่ก อุ๊บ!"ยังคงจูบเน้นย้ำต่อไปอย่างยาวนานน้ำหวานในโพรงปากแบบนี้ไม่มีที่ไหนให้ชิมอีกแล้วนอกจากปากของวอนโฮ"แฮ่ก..นายนี่มันโง่จริงๆวอนโฮนายมันไม่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง""แฮ่ก..แฮ่ก หมายความว่ายังไงครับคุณ..""เลิกเรียกฉันว่าคุณหนูสักที..ฉันไม่ใช่คุณหนูเด็กน้อยของนายนะวอนโฮ""แต่ฉันคือเจ้าของนาย..นายคือของๆฉัน""คุณ..มินฮยอก พูดแบบนี้ไม่ได้นะคุณกำลังจะเเต่งงาน""เเล้วยังไง ฉันไม่สน!..แต่งได้ก็ต้องเลิกได้เเต่นาย..อึก"น้ำตาของมินฮยอกหยดลงมายังใบหน้าของวอนโฮใบหน้าหวานกำลังร้องไห้ไม่ใช่ว่าวอนโฮที่รักอยู่ข้างเดียวมินฮยอกก็รักวอนโฮไม่แพ้กันรักมาตลอดเเต่พูดไปไม่ได้การแต่งงานนี้ก็เหมือนกันเขาแต่งเพราะจำยอม..เขาไม่อยากจะเเต่งงานเลยด้วยซ้ำเขาอยากจะอยู่กับวอนโฮ อยากจะอยู่ไปทั้งชีวิต อยากอยู่กับวอนโฮ"มินฮยอก..."ผมไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะเป็นแบบนี้ถึงเเม้เขาจะไปพูดเเต่ผมก็รู้ว่าเขาก็รู้สึกแบบเดียวกันแต่ทำแบบนี้มันเหมือนกับว่าผมแย่งสามีคนอื่นมา...ผมกำลังจะกลายเป็นคนบาปบาปที่แย่งคนรัก..แต่ว่าผมก็รักเขาเหมือนกัน"มินฮยอก..ผมมันคนโง่เพราะงั้น"วอนโฮจูบซับน้ำตาของคนบนร่าง..ก่อนจะกดจูบลงไปยังริมฝีปากของมินฮยอกก่อนจะผละออก"สอนผมที....สิครับมินฮยอก""....ได้..ฉันจะสอนนายเอง"มินฮยอกกดจูบลงไปที่ริมฝีปากนั้นอีกครั้งก่อนจะเลือนลงไปกระชับจูบที่ต้นคอขาวขบเม้นเบาๆเเต่ก็ทำให้เกิดรอยเเดงขึ้นมาได้มือที่ไม่อยู่สุขเริ่มถกเสื้อของอีกฝ่ายออกไป..ลงมือจูบไปที่ยอดอกไล่ลงมายังหน้าท้องขาวที่ถูกประดับไปด้วยกล้ามแน่นๆขบเม้นวนอยู่ที่ตรงหน้าท้องร่างหนาของวอนโฮสั่นสะท้านทุกครั้งเมื่อริมฝีปากบางจูบวนอยู่ตรงหน้าท้องก่อนจะไล่ขึ้นมายังเม็ดไตสีสวยที่ตั้งขึ้นรอให้สัมผัสและลิ้มรส"อะ..อ่า..มะ..มินฮยอก"ถ้าเพื่อความรักเเล้วละก็..ผมยอมได้ทุกๆอย่าง..ยอมเป็นได้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นวายร้าย...เป็นปีศาจ...หรือแม้แต่คนบาปผมก็เป็นได้"ผะ..ผมไม่ไหวเเล้วมินฮยอก""แฮ่ก..ฉันก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน""อื้อ อ่า แฮ่ก แฮ่ก"ปลดกางเกงของอีกฝ่ายออกไปตอนนี้มีเพียงแค่ร่างกายเปล่าๆเท่านั้นมินฮยอกไล่จูบลงต่ำจนถึงต้นขา มือบางลูบไล้ไปตามขาอ่อนก่อนจะ..---------------------------------------ชิ้ง!!ไฟดับ...//โดนกระทืบ---------------------------------------------ผมลืมตาขึ้นมองไปยังร่างของมินฮยอกที่นอนอยู่ข้างๆผมคงจะเหนื่อยสินะก็เล่นซะหลายรอบอันที่จริงผมก็ยังเจ็บสะโพกอยู่นิดหน่อยเหมือนกันเฮ้อ..สุดท้ายผมก็ทำเรื่องไม่ควรจนได้สินะผมเอื้อมมือไปลูบกลุ่มผมนุ่มนั้นอย่างอารมณ์ดี"อื้อ...""อะตื่นเเล้วหรอครับคุณ..มินฮยอก"มินฮยอกลืมตามองมาทางผมตาแป๋วฮะๆคนที่จับผมลงอ่างไปเมื่อกี้ตอนนี้หน้าเหมือนลูกแมวเชี่ยวผมชักจะเขินสะเเล้วสิ"อื้อ..มีคนทำให้ตื่น""แฮะๆ..ผมขอโทษนะครับ""แล้วต่อจากนี้จะทำยังไงดีละครับ""...เรื่องอะไร..""เรื่องของเราสองคนเเล้วก็เรื่องคุณหนูเจ้าสาวของ..""อย่าพูดว่าเป็นเจ้าสาวฉันนะ..ฉันจะยกเลิกงานแต่ง""ฮะ!!ไม่ได้นะครับทำแบบนั้นน่ะมัน"ผมห้ามสิ่งที่คนข้่างหน้าผมคิดทันทีมายกเลิกงานแต่งตอนนี้มันเหมือนกับตบหัวเเล้วลูบหลังชัดๆฝ่ายนั้นคงไม่ยอมแน่ๆ"ยังไงซะฉันก็จะทำวอนโฮ..ฉันไม่อยากให้นายต้องทนดูฉันกับผู้หญิงคนอื่นหรอกนะ""....ผม..ไม่เป็นไรหรอกครับ""ไม่เป็นไรได้ยังไงนายนี่มันพูดไม่..อะ"ผมโผ้เข้ากอดคนข้างหน้ากระชับอ้อมกอดเอาไว้เเน่นก่อนจะพูดออกมา"ผมไม่อยากให้คนที่ผมรักต้องทำเรื่องแบบนั้นให้คนอื่นมองว่าเป็นคนชั่ว""........""แต่งงานไปเถอะครับมินฮยอกยังไงซะผมก็ยังคงอยู่ตรงนี้ข้างๆคุณ""........""ผมขอเป็นคนบาปแทนคุณดีกว่าให้คุณเป็นคนบาปแทนผม มินฮยอก""ผมรักคุณนะ""..........""นายมันบ้า..นายมันโง่""แต่ฉัน....ก็รักนายนะ""รอมานานเลยละครับฮ่ะๆ..มินฮยอกครับ""อะไร?""คราวหน้า....""??""ให้ผมกดคุณบ้างนะครับ...คุณหนูของผม""...........ทะ...ทำได้ก็ลองดู"........................................................................................................................................................
คุณคือคนที่ผมรักสุดหัวใจรักเกินกว่าจะมองเห็นคำว่าผิดบาปแม้สิ่งที่ทำอยู่มันเป็นเรื่องที่ผิดเเต่เมื่อคุณรักใครสักคนเข้าไปแล้วการเป็นบาปเพราะได้รักใครสักคนนั้นมันก็เป็นเรื่องที่ยอมกันได้อยู่นะสำหรับผมเเล้วผมคือคนบาปคนบาปที่รักคนที่ไม่ควรรักเเละจะรักตลอดไปแล้วคุณละคุณคือคนบาปแบบผมรึเปล่า?.................................................................................END.............................................................................................................................................................................จบแล้ววววเรื่องสั้นแถมมีเอ็นซีฮรือไรท์ยังไม่แกร่งพอที่จะแต่งให้มันดูดีกว่าเน๊ฟิคเรื่องนี้มาจากอารมณ์รูปทีเซอร์ของพี่วอนโฮเห็นเเล้วกาม55555555ถ้าพูดถึงเรื่องยาวละก็ไรท์ขอแจ้งไว้ตรงนี้เลยเเล้วกันเนอะคือไรท์จะทำตอนจบเเยกนะคะเป็นของฮยองกีไปตอนหนึ่งและโฮกี้ตอนหนึ่งเลยเต็มๆมาดูบทสรุปกันเลยเนาะะะะอิอิอาจจะต้องรอนานหน่อยนะคะเพราะไรท์จะปล่อยออกมาทีเดียวสองตอนเลยมันจึงต้องใช้เวลานานนิดหนึ่งขอโทษด้วยนะค่าาาอ่านเรื่องนี้ไปก่อนเนาะแฮะๆเรื่องนี่ก็เปลี่ยนแนวนิดหนึ่งทำใจอยู่นานเลยค่ะกว่าจะเเต่งได้ก็แบบว่าพี่วอนเขาแงๆๆๆๆๆๆฮรือไรท์เขินเอาเป็นว่าไว้เจอกันดรื่องหลักเเล้วก็เรื่องสั้นเรื่องอื่นนะค่าาาอันยองงงงงงงงงงงง
ขอบคุณที่ชอบเรื่องนี้นะคะฮรือออดีใจมั่กๆ เอาไว้ไรท์แกร่งกว่านี้เรื่องยาวมาเเน่คะ
แฮ่ๆ