หวานที่สุด

ยอมส่งน้องไปเรียนให้ห่างจากอ้อมอกสี่ปีเพื่อรอเวลาที่เหมาะสม…หรือจะรอไม่ไหว

“ถ้างั้นพี่ขอโทษที่พูดว่าขอโทษนะครับ ตอนนั้นพี่ทำรู้สึกว่าตัวเองทำไม่ถูกที่ไปแอบจูบน้องพุด น้องพุดยังเด็ก”

“น้องพุดไม่เด็ก” เถียงแบบดื้อๆ ธีธัชยิ้ม แล้วก็จูบจมูกรั้นๆ ดื้อๆ นั้นสักที แล้วก็กดย้ำที่ริมฝีปากนุ่ม จูบอ่อนหวานและเนิ่นนานพอจะทำให้พุดพิชญารับรู้ความรู้สึกของเขา

“พี่อยากจูบน้องพุดครับ อยากจูบมาตั้งนาน” เอ่ยชิดริมฝีปาก แล้วก็จูบลงมาอีกทีอย่างยืนยันความรู้สึกนั้น

“พี่รักน้องพุดนะครับ ถ้าน้องพุดโตขึ้น น้องพุดให้พี่จูบได้ไหม”

“น้องพุดก็บอกว่าน้องพุดโตแล้วไงคะ” 

 ธีธัช พุดพิชญา (พี่ดิน น้องพุด)