เพื่อนรักวิวาห์ลวง (สนพ.เขียนฝัน)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ตอนนี้นิยายหมดสัญญานะคะ วางขายในรูปแบบอีบุ๊ก จัดโปรที่ 159 บาทค่ะ

เนื้อหาเหมือนเดิมทุกอย่างค่ะ

ตอนนี้หนังสือวางแผงแล้วนะคะ

เพื่อนรักวิวาห์ลวง ราคาปก 289 บาทค่ะ 

ส่วนอีบุ๊คก็พร้อมโหลดแล้วเหมือนกัน ราคา 249 บาทค่ะ

          ใครจะคิดละว่าวันหนึ่ง กรรณิการ์ จะเจอเพื่อนเก่าที่ไม่อยากจะเล่าเลยว่าเคยหลงรักเขาแล้วก็แห้ว แต่ไหงมาเจอกันอีกครั้ง เขาพาเธอในสภาพไม่เต็มร้อยเท่าไรไปเก็บไว้ในห้องนอนทั้งคืน เธอไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเอง แต่หลักฐานมันก็ทนโท่ละนะว่า จอมพล คิดไม่ซื่อ ผู้หญิงโสดอยู่ในโหมดแอบรักอย่างเธอกำลังจะก้าวลงจากคานด้วยความมั่นใจ!

     “โรแมนติกเป็นบ้า”

         เขาพูดพร้อมกับมองไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังบอกลาท้องฟ้า ก่อนจะยกมุมปากเมื่อนึกอะไรสนุกๆ ขึ้นมาได้ เขาหันมามองเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

     “บรรยากาศเหมาะกับคู่รักมากเลยนิ่มว่าไหม หรือไม่ก็ถ้ามีใครถูกบอกรักในบรรยากาศแบบนี้คงลงเอยกันทุกราย”

          แน่ละ จอมพลรู้ว่าเธอมีความรู้สึกอย่างไรต่อเขา รู้มาตลอดแต่เขาก็ยังคบเธอในสถานะเพื่อนได้ และยังชอบแกล้งเธอเล่นแบบนี้อยู่บ่อยๆ ชอบเวลาที่เห็นอีกฝ่ายต้องรีบกลบเกลื่อนสีหน้าเวลาเขาแกล้ง 

     “มันก็ไม่เสมอไปหรอกเสือ” คล้ายริมฝีปากที่เอื้อนเอ่ยนั้นกำลังคลี่ยิ้ม จอมพลเหมือนถูกสะกดให้รอฟังสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังจะบอก

     “ถ้ามันเป็นจริงอย่างนั้นพรุ่งนี้เสือคงบอกรักเรา”

แนะนำตัวละคร 

เสือ จอมพล  กอรปธนสกุล อายุ 26 ปี 

ฟังยังไงมันก็ไม่เข้าท่าที่คนอย่างเขาต้องสละโสดเวลานี้

ไม่เคยมีความคิดเรื่องการแต่งงานในหัว ไม่ต้องการผูกมัดตัวเองกับใคร

เป็นเรื่องความพึงพอใจของชายหญิงที่จะมีความสัมพันธ์ต่อกัน และแน่นอนว่าต้องยินยอมพร้อมใจกันทั้งสองฝ่าย

เปล่าหรอก เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองเจ้าชู้ เวลาคบก็คบทีละคน 

แค่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง หากมันไม่ใช่แล้วยังไงก็ต้องจบ

นุ่มนิ่ม กรรณิการ์  สาวไอทีอายุ 26 ปี ผู้ใช้ชีวิตเป็นวงกลม

ตื่นเช้าไปทำงาน ตกเย็นกลับห้อง เข้านอนสามทุ่มตรง รอวันหยุดที่ได้บึ่งรถออกไปเที่ยว

ถ้าไม่มีเหตุการณ์อะไรพิเศษชีวิตก็วนลูปอยู่อย่างนี้ 

เรื่องความรัก นอกจากที่เคยรู้สึกต่อ เขา ในครั้งนั้น ชีวิตนี้ก็ยังไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นกับผู้ชายคนไหนอีกเลย

อยากปฏิเสธแต่ก็พูดได้ไม่เต็มปากว่าไม่ได้ทำอะไร

ไม่เคยแคร์ผู้หญิงคนไหน แต่คงต้องยอมรับว่าเขาแคร์เธอ...ในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง

เป็นเพื่อนที่เคยคุยได้อย่างสนิทใจ...แม้อีกฝ่ายจะเคยบอกว่ารักเขาก็ตาม

เพราะเป็นเธอเขาถึงได้รู้สึกผิด และคงยอมหากต้องการให้รับผิดชอบ

เพราะเป็นเธอเหมือนเขาถึงได้เชื่อซะสนิทใจกับทุกสิ่งที่เธอพูด ว่าไม่ต้องการความรับผิดชอบใดๆ

หากจะเกิดอะไรนอกเหนือจากนั้นก็มั่นใจว่าสามารถคุยกันได้

สุดท้ายนี่คือสิงที่เธอทำ เธอผูกมัดเขาด้วยเหตุผลเห็นแก่ตัวพรรค์นั้น "ด้วยความรักที่เธอมีให้แก่เขา"

คงไม่มีอะไรที่ต้องคุยกันอีกแล้ว หากเธอต้องการแบบนี้ หากเขาจะเล่นด้วยก็คงจะได้ใช่ไหม

มุมนักเขียน

ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีปีใหม่รอบดึกสำหรับนักอ่านที่หลงเข้ามาทุกท่านนะคะ

เรื่มเขียนนิยายเรื่องแรกเมื่อ 56 

จากนั้นก็หัดเขียนเรื่องสั้นบ้าง เขียนนิยายรักวัยรุ่นบ้าง(ลงไหดองทุกที)

นี่เป็นเรื่องที่สองที่กลับมาเขียนนิยายรักผู้ใหญ่ลงเด็กดี รู้สึกว่าอยากตั้งใจเขียนจริงจังกับเขาบ้างเหมือนกัน

สำหรับพล็อต ก็ยังเป็นแนวที่ชอบตั้งแต่ต้นค่ะ เป็นนิยายรักที่เป็นเรื่องรักจริงๆ

เน้นความรู้สึก ความสัมพันธ์ของตัวละคร ปมหยิบย่อยไม่เยอะ 

หากใครชอบนิยายรัก สบายๆ ก็ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ ชอบไม่ชอบ ดีไม่ได้อย่างไรติชมกันได้เสมอ

ฝากแฟนเพจเค้าด้วยน้า

   

ห้ามรัก นางฟ้าสีเทา www.mebmarket.com สำหรับเขา เธอคืนน้องสาวที่เขาไม่เคยใช้คำว่าน้อง รักและดูแลมาเสมอในฐานะผู้หญิงที่สำคัญที่สุดในชีวิต...ไม่สามารถตอบรับความรู้สึกของเธอได้ แต่ก็ไม่สามารถสูญเสียไปให้ใครได้เหมือนกันสำหรับเธอ เขาคือพี่ชายที่เธอทำเป็นลืมสถานะนั้นไปเพราะใจมันรักเขาอย่างซื่อตรงมาเสมอ...แต่รู้ว่าทำได้แค่รักเขาอยู่ในที่ของเธอเขา รู้มาเสมอว่าเธอรู้สึกอย่างไรเธอ รู้มาเสมอว่าเขาไม่เคยรู้สึกต่างคน ต่างจึง ต้อง…ห้ามรัก“เจ้าหญิงไพรนา กรุณาให้เกียรติแต่งงานกับเรา”“ถ้าหากเจ้าหญิงตอบตกลง เจ้าชายจะแต่งงานกับเจ้าหญิงจริงไหม” “เจ้าชายของพายหล่อสู้แพทได้ไหม”เจ้าชายของพายจะไปหล่อสู้แพทได้ยังไงก็ในโลกนี้พายรู้จักเจ้าชายอยู่แค่คนเดียว แม้จะคิดแบบนั้นแต่หญิงสาวก็แกล้งทำหน้าคิดหนักกับคำถามนั้นอยู่สักพัก ก่อนจะส่งรอยยิ้มพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ ทำให้พศินเปลี่ยนท่านั่งมาเป็นคุกเข่าต่อหน้าเธอ มือจับมือของเธอขึ้นมากุมไว้พร้อมกับส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้“เจ้าหญิงไพรนากรุณาให้เกียรติแต่งงานกับเรา” แม้จะรู้ว่าเขาแกล้งแต่เธอก็อดใจสั่นไม่ได้ สายตาสบตาเขาอย่างจริงจังกว่าครั้งไหนๆ“ถ้าเจ้าหญิงตอบตกลง เจ้าชายจะแต่งงานกับเจ้าหญิงจริงไหม” ทั้งน้ำเสียงและสายตาเศร้าๆ นั้นทำให้หัวใจเขากระตุกอย่างประหลาด ความรู้สึกของไพรนาที่มีต่อเขา สายตาที่เธอมองเขา เขารู้มาตลอด มันตรงไปตรงมาเสมอ เพียงแต่เขาไม่สามารถตอบรับความรู้สึกของเธอได้ พศินเงียบไปอย่างไม่สามารถตอบคำถามของเธอได้ไพรนาเอ๋ยหาเรื่องให้ตัวเองปวดใจเล่นอีกแล้วสิ รู้ทั้งรู้ว่าคำตอบจะเป็นอย่างไรแต่ยังเลือกที่จะถามมันออกไป